- Μηνύματα
- 559
- Reaction score
- 1
Θα μπω στο θέμα λίγο αργοπορημένος, λέγοντας πως οι περισσότερες απόψεις με βρίσκουν σύμφωνο, όμως πριν γράψω και εγώ την δική μου άποψη θα ήθελα να διασαφηνίσω κάτι σχετικό με αυτό που έγραψε ο φίλος μας ο Σάββας για τα Wadia και στην συνέχεια το διόρθωσε μόνος του, δείχνοντας ωριμότητα και διορατικότητα.
Φίλε Σάββα, σε καμία περίπτωση δεν αντιτάσσομαι σε εσένα, αφού ο ίδιος παραδέχθηκες ότι είχες γράψει κάτι που δεν στέκει. Απλά θα χρησιμοποιήσω αυτό που έγραψες για να κάνω μια μικρή παρέμβαση πριν προχωρήσω παραπέρα.
Αυτό λοιπόν, που θα ήθελα να πω είναι ότι όταν πρόκειται να μιλήσουμε για συσκευές όπως τα Wadia, αλλά και αντίστοιχου επιπέδου ψηφιακά συστήματα, όπως τα Audio Synthesis, τα Krell, τα Weiss, τα dCs, τα Mark Levinson, τα Benchmark, τα Lindemann, τα Audiomeca και τα Resolution Audio, θα πρέπει να έχουμε "γράψει" πολλές ώρες δοκιμαστικών ακροάσεων με αυτά και μάλιστα με συστήματα που να μπορούν να αναδείξουν τις δυνατότητες τους, έτσι ώστε τα συμπεράσματα να είναι πολύ πιο έγκυρα.
Φίλε Σάββα, για να μην γίνει παρεξήγηση, δεν αναφέρομαι καθόλου σε εσένα.
Δεν λέω ...ο παράγοντας "υποκειμενικότητα" είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση, που τις περισσότερες φορές κρίνει τις επιλογές μας και καθορίζει τις θέσεις μας. Όμως, στην αναπαραγωγή της μουσικής υπάρχουν και ένα σορό άλλα χαρακτηριστικά που άπτονται καθαρά στην σφαίρα της αντικειμενικότητας και όταν έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή ηχοληψία και παραγωγή, τότε αυτά τα χαρακτηριστικά γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Για να γίνω πιο σαφής, θα έλεγα ότι στην περίπτωση ενός π.χ. ψηφιακού συστήματος, τέτοια χαρακτηριστικά είναι η τοποθέτηση των οργάνων και ο ξεκάθαρος διαχωρισμός μεταξύ τους, το σωστό μέγεθος των σκηνικών διαστάσεων (soundstage), η αληθοφάνεια στις χροιές, το χαμηλό jitter, το υψηλό S/N, η "αναλογικότητα" κλπ. κλπ.
Άσχετα από το αν μας αρέσει να ακούμε μελό, γλυκιάρικα, ξυραφιστά, χρωματιστά, αχρωμάτιστα, laid back ή μπροστιάρικα, τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω είναι ίδια σε κάθε μουσικό θέμα και αν ο ηχολήπτης και ο παραγωγός έχουν κάνει σωστή δουλειά, το σύστημα θα πρέπει να μας τα δώσει απλόχερα.
Για εμένα λοιπόν, μια μηχανή ή ένα ηχείο θεωρούνται Hi End, όταν μπορούν να μας φέρουν πολύ πιο κοντά στο real thing, άσχετα από τα λεφτά που μας ζητάνε για να τα αποκτήσουμε.
Όμως, για να το πετύχουμε αυτό, όπως είπε και ο φίλος μου ο Νίκος ο Αρβανιτάκης, αλλά και μερικοί άλλοι φίλοι, θα πρέπει να γράψουμε πολλές ώρες ακροάσεων πάνω σε πολλά συστήματα και με πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς μηχανών και ηχείων.
Τέλος, για να απαντήσω στον φίλο μου το Αντρέα τον Καφάτο, στηρίζοντας παράλληλα την άποψη μου σχετικά με το ότι το Hi End δεν έχει όρια τιμής, θα του πω ότι το DAC της Benchmark είναι ένα από τα καλύτερα DAC που έχω ακούσει στην ζωή μου, κοστίζει μόνο 1200 ευρώ και σε καμία περίπτωση δεν θα σας πω τι μηχανές έχει ξεμπροστιάσει, γιατί αν το κάνω θα χρειαστώ σύντομα ...δικηγόρο.
Hi End όμως είναι και το DAC της Audio Synthesis, το οποίο είναι ότι καλύτερο και αναλογικότερο έχω ακούσει ποτέ μου, κοστίζει αρκετά πάνω από τα 5000 ευρώ, έχει στείλει αδιάβαστα πολλά αναλογικά συστήματα των 15000 ευρώ και πιστεύω ότι όσο και να προχωρήσει η τεχνολογία, αυτό το μηχάνημα, εφόσον πέτυχε τον σωστό ήχο, τα καινούρια το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το φτάσουν. Μακάρι και να το ξεπεράσουν, αλλά έτσι όπως πάμε με το cost cutting ...πολύ αμφιβάλλω.
Φίλε Σάββα, σε καμία περίπτωση δεν αντιτάσσομαι σε εσένα, αφού ο ίδιος παραδέχθηκες ότι είχες γράψει κάτι που δεν στέκει. Απλά θα χρησιμοποιήσω αυτό που έγραψες για να κάνω μια μικρή παρέμβαση πριν προχωρήσω παραπέρα.
Αυτό λοιπόν, που θα ήθελα να πω είναι ότι όταν πρόκειται να μιλήσουμε για συσκευές όπως τα Wadia, αλλά και αντίστοιχου επιπέδου ψηφιακά συστήματα, όπως τα Audio Synthesis, τα Krell, τα Weiss, τα dCs, τα Mark Levinson, τα Benchmark, τα Lindemann, τα Audiomeca και τα Resolution Audio, θα πρέπει να έχουμε "γράψει" πολλές ώρες δοκιμαστικών ακροάσεων με αυτά και μάλιστα με συστήματα που να μπορούν να αναδείξουν τις δυνατότητες τους, έτσι ώστε τα συμπεράσματα να είναι πολύ πιο έγκυρα.
Φίλε Σάββα, για να μην γίνει παρεξήγηση, δεν αναφέρομαι καθόλου σε εσένα.
Δεν λέω ...ο παράγοντας "υποκειμενικότητα" είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση, που τις περισσότερες φορές κρίνει τις επιλογές μας και καθορίζει τις θέσεις μας. Όμως, στην αναπαραγωγή της μουσικής υπάρχουν και ένα σορό άλλα χαρακτηριστικά που άπτονται καθαρά στην σφαίρα της αντικειμενικότητας και όταν έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή ηχοληψία και παραγωγή, τότε αυτά τα χαρακτηριστικά γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Για να γίνω πιο σαφής, θα έλεγα ότι στην περίπτωση ενός π.χ. ψηφιακού συστήματος, τέτοια χαρακτηριστικά είναι η τοποθέτηση των οργάνων και ο ξεκάθαρος διαχωρισμός μεταξύ τους, το σωστό μέγεθος των σκηνικών διαστάσεων (soundstage), η αληθοφάνεια στις χροιές, το χαμηλό jitter, το υψηλό S/N, η "αναλογικότητα" κλπ. κλπ.
Άσχετα από το αν μας αρέσει να ακούμε μελό, γλυκιάρικα, ξυραφιστά, χρωματιστά, αχρωμάτιστα, laid back ή μπροστιάρικα, τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω είναι ίδια σε κάθε μουσικό θέμα και αν ο ηχολήπτης και ο παραγωγός έχουν κάνει σωστή δουλειά, το σύστημα θα πρέπει να μας τα δώσει απλόχερα.
Για εμένα λοιπόν, μια μηχανή ή ένα ηχείο θεωρούνται Hi End, όταν μπορούν να μας φέρουν πολύ πιο κοντά στο real thing, άσχετα από τα λεφτά που μας ζητάνε για να τα αποκτήσουμε.
Όμως, για να το πετύχουμε αυτό, όπως είπε και ο φίλος μου ο Νίκος ο Αρβανιτάκης, αλλά και μερικοί άλλοι φίλοι, θα πρέπει να γράψουμε πολλές ώρες ακροάσεων πάνω σε πολλά συστήματα και με πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς μηχανών και ηχείων.
Τέλος, για να απαντήσω στον φίλο μου το Αντρέα τον Καφάτο, στηρίζοντας παράλληλα την άποψη μου σχετικά με το ότι το Hi End δεν έχει όρια τιμής, θα του πω ότι το DAC της Benchmark είναι ένα από τα καλύτερα DAC που έχω ακούσει στην ζωή μου, κοστίζει μόνο 1200 ευρώ και σε καμία περίπτωση δεν θα σας πω τι μηχανές έχει ξεμπροστιάσει, γιατί αν το κάνω θα χρειαστώ σύντομα ...δικηγόρο.
Hi End όμως είναι και το DAC της Audio Synthesis, το οποίο είναι ότι καλύτερο και αναλογικότερο έχω ακούσει ποτέ μου, κοστίζει αρκετά πάνω από τα 5000 ευρώ, έχει στείλει αδιάβαστα πολλά αναλογικά συστήματα των 15000 ευρώ και πιστεύω ότι όσο και να προχωρήσει η τεχνολογία, αυτό το μηχάνημα, εφόσον πέτυχε τον σωστό ήχο, τα καινούρια το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το φτάσουν. Μακάρι και να το ξεπεράσουν, αλλά έτσι όπως πάμε με το cost cutting ...πολύ αμφιβάλλω.