Audiophile ηχογραφήσεις

[AKARL]

Λοιπόν, τα πράματα είναι πολύ απλά: υπάρχει μουσική που μας αρέσει και μουσική που δεν μας αρέσει. Εδώ τελειώνει η ουσία του θέματος.

Τι είναι audiophile ηχογράφηση? Ποια είναι τα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν? Ποιες ηχογραφήσεις είναι αντάξιες ενός υψηλής πιστότητας συστήματος αναπαραγωγής?

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε παραπάνω στα παρακάτω:

Έχει καταντήσει αηδία η ιστορία. Hi-End είναι το hardware που αναδεικνύει τις Hi-End ηχογραφήσεις και Hi-End ηχογραφήσεις είναι εκείνες που αναδεικνύουν το Hi-End hardware. H μουσική απέχει διακριτικά. Και καλά κάνει, εδώ που τα λέμε.

Υπάρχουν καλές/σωστές ηχογραφήσεις καθώς και κακές/λάθος ηχογραφήσεις;

Σαφέστατα. Πάντα υπάρχουν κάποιοι που κάνουν καλύτερα/σωστότερα τη δουλειά τους από τους άλλους.

Θέλεις να ακούσεις σωστά ηχογραφημένα μουσικά έργα;

Pink Floyd - Dark Side of the Moon - υπόδειγμα άρτιας ηχογράφησης, μάστερινγκ κ.ο.κ.

Frank Zappa - Οποιοδήποτε άλμπουμ του πρωτοπόρου της ψηφιακής ηχογράφησης/επεξεργασίας.

Alan Parsons, Roger Waters, Tom Waits η λίστα είναι τεράστια. Deutsche Grammophon, ECM, κ.λπ.

Ένα θέμα είναι απολύτως ξεκάθαρο για μένα: η ποιότητα της ηχογράφησης ουδεμία σχέση έχει με το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός μουσικού έργου. Η άρτια ηχογράφηση/επεξεργασία των σκουπιδιών τύπου Αμάντα Κράλλ δεν τα μεταμορφώνει σε μουσική με υψηλό αισθητικό περιεχόμενο. Ομοίως, οι, κατά κανόνα, άθλιες και λόου φάι ηχογραφήσεις συγκροτημάτων όπως Dead Kennedys, Fugazi, CRASS, Big Black, Butthole Surfers, Sonic Youth, Birthday Party κ.λπ. ουδόλως μειώνουν ή στερούν το ουσιαστικό αισθητικό περιεχόμενο των έργων τους.

Στις, σχετικά λιγοστές, περιπτώσεις που η αρτιότητα της ηχογράφησης/επεξεργασίας παντρεύεται με το υψηλού επιπέδου αισθητικό περιεχόμενο του μουσικού έργου έχουμε τα λεγόμενα κλασσικά αριστουργήματα: Dark Side of the Moon, The Wall, Amused to Death, Kind of Blue, Hot Rats, The Köln Concert, Still Life κ.ο.κ.

Αφτάααααα.

 

[Costas Coyias]

η ποιότητα της ηχογράφησης ουδεμία σχέση έχει με το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός μουσικού έργου

 

[AKARL]

Όταν το τραγούδι είναι όμορφο ... τι να λέμε;

 

[alexis]

Audiophile ηχογράφηση είναι εκείνη που καταγράφει πιστά το μουσικό έργο του δημιουργού όπως εκείνος το νοιώθει, ωστε να το μεταφέρει αυτούσιο

Δεν υπάρχει αυτό. Ούτε στο κοντινό μέλλον, σύμφωνα με την υπάρχουσα τεχνολογία.

 

[Shepherd]

Μια χαρά audiophile ηχογραφήσεις υπάρχουν.
Είναι θέμα αξίας ηχολήπτη και απαιτήσεων παραγωγού & καλλιτέχνη.
Πού Χού ο κύριος Bob Rock

 

[vaios70]

Audiophile κατά την γνώμη μου είναι μία ηχογράφηση η οποία λόγω κάποιων συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της γίνεται δημοφιλής και προτιμητέα για ακρόαση από κάποιον μουσικόφιλο (audiophile) προάγοντας συνήθως και αναδεικνύοντας τις αρετές του συστήματος αναπαραγωγής που διαθέτει.

Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι σχετικά με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε για να επιτευχθεί το επιθυμητό ηχητικό αποτέλεσμα (όσο πιο ποιοτικός τόσο καλύτερα) αλλά και με την τεχνοτροπία της ηχογράφησης που είναι πολύ σημαντική διότι προσδίδει ένα ‘κλίμα’ που μεταφέρεται στον ακροατή. Και ίσως αυτό να είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι σε μια ηχογράφηση.

Πολλές φορές μια audiophile ηχογράφηση μπορεί να χαρακτηριστεί και αναφοράς (reference) λόγω των παραπάνω χαρακτηριστικών με την λογική ότι η ακρόαση ενός μουσικού θέματος που ηχογραφήθηκε με επιμέλεια μπορεί να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης στην απόδοση διαφόρων συστημάτων αναπαραγωγής ήχου.

Αυτά πάντα στη θεωρία.

Στην πραγματικότητα, πολλές εταιρίες επιλέγουν ηχογραφήσεις ή και παράγουν (χρηματοδοτούν) δικές τους μεριμνώντας να προβάλλουν τα προϊόντα τους εκεί που αποδίδουν καλύτερα. Εμείς τα ακούμε, εντυπωσιαζόμαστε και μετά ψάχνουμε να βρούμε κι άλλα πράγματα από τους καλλιτέχνες και έτσι δημιουργούνται οι Audiophile Artists (Diana Krall).

Σε άλλες περιπτώσεις ένα άλμπουμ που έχει χιλιοπαιχτεί σε διαφορετικές εποχές, μηχανήματα και περιβάλλοντα από μόνο του γίνεται αφορμή σύγκρισης για τον μουσικόφιλο που ακούει μουσική όπου κι αν βρίσκεται και γίνεται audiophile το χ ή ψ album ακόμη κι αν δεν ακούγεται το ίδιο καλά με της Diana.

Γεγονός είναι πως οι ηχογραφήσεις αυτές ακούγονται καλύτερες από τις υπόλοιπες διότι στην παραγωγή τους κάθε λεπτομέρεια λαμβάνεται υπόψη. Υπάρχουν εταιρίες παραγωγής που φημίζονται για τις ποιοτικές παραγωγές τους (2L – κλασσική, ECM και ACT – σύγχρονη τζαζ, FIM, Stockfish, Chesky κα) αλλά και καλλιτέχνες που επενδύουν πολλά στην παραγωγή των έργων τους ώστε το ηχητικό αποτέλεσμα να ξεχωρίζει (Pink Floyd, Jan Garbarek κα).

Όσο σημαντικό είναι το μουσικό θέμα και η ποιοτική ηχογράφηση, άλλο τόσο είναι και η παραγωγή-μίξη του έργου όπου η συμβολή του παραγωγού στην δημιουργία ενός μουσικού ύφους (αν μπορούμε να το πούμε έτσι, αλλά δεν μου έρχεται κάτι καλύτερο αυτή τη στιγμή) και κλίματος είναι καθοριστική. Οι αφανείς ήρωες των στούντιο με τις τεχνικές τους και την φαντασία τους μπορούν να απογειώσουν την σύνθεση και να ‘παρουσιάσουν’ τις νότες που εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης με τρόπο ώστε να γίνεται ιδιαίτερα αρεστή στον ακροατή. Ποτέ το The Wall δεν θα ακούγονταν έτσι αν απλά ακούγαμε τα κομμάτια το ένα μετά το άλλο όπως γραφτήκανε και παιχτήκαν στο στούντιο.

Πολύ ενδιαφέροντα είναι επίσης τα demo cd πολλών εταιριών. Η μουσική που επιλέγουν είναι συνήθως καλή και η παραγωγή-ηχογράφηση ακόμη καλύτερη.

Τελικό συμπέρασμα. Για εμάς τα αρρωστάκια, audiophile ηχογράφηση είναι αυτή που όταν ακούμε το σύστημά μας νιώθουμε πως πολύ καλά κάναμε και αγοράσαμε το συγκεκριμένο και όχι κάποιο άλλο.

Και για κάποιους άλλους πιο νηφάλιους η ηχογράφηση που αγαπούν να ακούνε όσοι αγαπούν την μουσική. Αυτά.

 

[alexis]

Audiophile = μουσικόφιλος

Άλλο μέγα λάθος.
Μουσικόφιλος είναι ΚΑΙ αυτός που ακούει από το smartphone των 100€ με τα ακουστικά των 10€.

Κατά πολύ μα πολύ μεγάλο ποσοστό ο HighEnd audiophile κλπ κλπ είναι περισσότερο "μηχανόφιλος" παρά μουσικόφιλος. Γιατί ακολουθώντας κατά γράμμα αυτά που δεν πιστεύει, δηλαδή την ψυχολογία πίσω από την αγορά, ψωνίζει με το μάτι.
Κανόνας του μάρκετινγκ που κανένας δεν πιστεύει, αλλά τον υπηρετεί και ας μην το παραδέχεται.

 

[Δημητρης Α]

η γνώμη μου είναι ότι μια ηχογράφηση γίνεται ακολουθώντας καποιους στάνταρ κανόνες ,αλλά κάνοντας και προσωπικές επιλογές από το τεχνικο τήμ.Σε αλλους μπορεί να αρέσουν αυτές οι επιλογές και σε αλλους όχι.

 

[oldy]

Προς CC και ταλιμπαν ... σας παω ! Ενα θεμα που δεν αναφερθηκε εδω - μα και ουτε το χω συναντησει μεχρι τωρα στο φορουμ, ειναι το χρεος μας - σαν λατρεις της υψηλης ποιοτητας αναπαραγωγης - να απαιτησωμε τα υψηλοτερα δυνατα στανταρντς στις διαδικασιες καταγραφης και αποθηκευσης καθε μουσικου εργου.Αυτο πρεπει να επιδειωξουμε και τοτε θα δικαιουμαστε να λεγομαστε audiophiles ...

 

[Κυριακου Γιαννηs]

Audiophile = μουσικόφιλος

Άλλο μέγα λάθος.
Μουσικόφιλος είναι ΚΑΙ αυτός που ακούει από το smartphone των 100€ με τα ακουστικά των 10€.

 

[ZaBBalos]

Δε νομίζω πως audiophile σημαίνει μουσικόφιλος παρά ηχόφιλος. Κι εδώ το ζήτημα είναι ποια ηχογράφηση (mastering, post production όλα μαζί τα βάζω σε ένα πακέτο για πρακτικούς λόγους) είναι η σωστή-καλή, αυτή που συγκινεί ή θα πρέπει να συγκινεί τον audiophile. Διαβάζω προσεκτικά ό,τι γράφετε.

@Costas Coyias συμφωνώ πως μια καλή ηχογράφηση δεν μπορεί να μετατρέψει ένα κακό-μέτριο περιεχόμενο σε δισκάρα. Μπορεί όμως μια κακή ηχογράφηση να καταστρέψει ένα υπέροχο άλμπουμ.

@AKARL δεν έχω τίποτα από Zappa, ένα cd μόνο κάπου πρέπει να υπάρχει σε κάποιο πατάρι, δε θυμάμαι ούτε ποιο είναι. Πέρασα ένα γρήγορο χέρι του Floyd αν και θεωρώ πως είναι η χειρότερη μουσική για να αξιολογήσεις ένα σύστημα, υπάρχει πάρα πολύ συναίσθημα και δε θα μπορείς να κρίνεις αντικειμενικά. Τέλος πάντων στους Floyd διαπίστωσα πάλι αυτό που περιέγραψα στην αρχή, μέχρι το Dark side of the moon έχουμε την "στέρεο70ίλα", τα μισά όργανα στο ένα ηχείο και τα μισά στο άλλο. Πάλι η drums μέσα στο αριστερό ηχείο. Στο dark side of the moon αλλάζουν τα πάντα, η σκηνή είναι μεγάλη, κιθάρες ξεπηδούν από παντού και το μπάσο είναι υπέροχο, δύσκολα βρίσκεις τέτοιο μπάσο και σε σύγχρονες ηχογραφήσεις. Όμως οι Floyd από το '73 και μετά είναι το αντίθετο σε αυτό που περιγράφει ο φίλος @CHRIS53, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα live στις ηχογραφήσεις τους. Είναι κολλάζ από θέματα που ηχογραφούνται χωριστά (αφού παίζονται από τους ίδιους μουσικούς), το κάθε κομμάτι μπορεί να έχει περισσότερες από 5-6 κιθάρες.

@vaios70 Είσαι σίγουρος πως μια ηχογράφηση της chesky ή της ecm της δεκαετίας του '80 είναι καλύτερη από μία μη audiophile εταιρίας του 2015?

Σε αυτό περίπου ήθελα να καταλήξω: τι είναι αυτό που κάνει παλιές ηχογραφήσεις της Chesky ή της Linn ή άλλων παρόμοιων να θεωρούνται σήμερα "audiophile"?

 

[alexis]

τα υψηλοτερα δυνατα στανταρντς στις διαδικασιες καταγραφης και αποθηκευσης καθε μουσικου εργου.

Και να δαπανήσει ένα studio αμέτρητο χρήμα να πάρει τα καλύτερα μικρόφωνα, την καλύτερη κονσόλα, A>D & D>A μηχανάκια, ηχεία, σχεδιασμό κλπ κλπ, ποιός θα τα πληρώσει μετά;
Οι παραγωγές που καταλήγουν σε mp3 players; Αυτά βλέπουν και δεν επενδύει σχεδόν κανένας
Το 2000 περίπου φτιάχτηκε στο Μαρούσι το καλύτερο κινηματογραφικό Studio στην Ελλάδα. Το σχεδίασε ο καλύτερος σχεδιαστής του είδους και στοίχισε 1.000.000€. Η Dolby ήρθε για το certification και μας έδωσε συγχαρητήρια. Και τη έγινε; Που είναι οι δουλειές που θα κάνουν την απόσβεση της επένδυσης;
Ξέρεις που πήγαν μετά από 6 χρόνια τα μηχανήματα του Studio αυτού; Στο Dubai.
Περίπου στα ίδια επίπεδα είναι και το εξωτερικό.
Καλά είναι τα λόγια των μουσικόφιλων αλλά η πραγματικότητα είναι πολυ μακριά.

 

[Alexandros1986]

Και να δαπανήσει ένα studio αμέτρητο χρήμα να πάρει τα καλύτερα μικρόφωνα, την καλύτερη κονσόλα, A>D & D>A μηχανάκια, ηχεία, σχεδιασμό κλπ κλπ, ποιός θα τα πληρώσει μετά;
Οι παραγωγές που καταλήγουν σε mp3 players; Αυτά βλέπουν και δεν επενδύει σχεδόν κανένας
Το 2000 περίπου φτιάχτηκε στο Μαρούσι το καλύτερο κινηματογραφικό Studio στην Ελλάδα. Το σχεδίασε ο καλύτερος σχεδιαστής του είδους και στοίχισε 1.000.000€. Η Dolby ήρθε για το certification και μας έδωσε συγχαρητήρια. Και τη έγινε; Που είναι οι δουλειές που θα κάνουν την απόσβεση της επένδυσης;
Ξέρεις που πήγαν μετά από 6 χρόνια τα μηχανήματα του Studio αυτού; Στο Dubai.
Περίπου στα ίδια επίπεδα είναι και το εξωτερικό.
Καλά είναι τα λόγια των μουσικόφιλων αλλά η πραγματικότητα είναι πολυ μακριά.

Ετσι ακριβως ειναι. Ασε πκυ πλεον οι πσραγωγοι απαιτουν να ειναι ολα συμπιεσμενα στο φουλ για λογους εντυπωσιασμου. Αυτο δηλαδη που για εμας χαλαει την ηχογραφηση ειναι η επιταγη της εποχης.

 

[alexis]

Ετσι ακριβως ειναι. Ασε πκυ πλεον οι πσραγωγοι απαιτουν να ειναι ολα συμπιεσμενα στο φουλ για λογους εντυπωσιασμου. Αυτο δηλαδη που για εμας χαλαει την ηχογραφηση ειναι η επιταγη της εποχης.

Για μουσική θες ή για cinema;
Τελείωνε το mastering και μετά βάζαμε να ακούσουμε πως παίζει σε "βατά" ηχεία. Δεν ακουγαμε ούτε τα μισά. Και εκεί ξεκίναγε το σκίσιμο. Τα βάζαμε μετά στα ηχεία αναφοράς. Τρέχαμε. Ποιό πέρναγε; Αυτό που πληρώνει ο πελάτης. Ποιό πληρώνει; Αυτό που ακούγετε καλά στα "βατά" ηχεία.
Όταν έφευγε σωστο mastering μετά έπεφταν τα τηλέφωνα "γιατί δεν ακούγετε τίποτα;. Δεν ξέρετε να κάνετε τη δουλειά; Τόσο χάλια μηχανήματα έχετε;".

Καλημέρα σας.

 

[Alexandros1986]

Ετσι ακριβως. Υπαρχουν ακομα σοβαρα στουντιο στην Ελλαδα οπως πχ τα sierra αλλα οταν ο παραγωγος πιεζει για ενα αποτελεσμα δε μπορει κανενας να κανει κατι.

 

[alexis]

Ετσι ακριβως. Υπαρχουν ακομα σοβαρα στουντιο στην Ελλαδα οπως πχ τα sierra αλλα οταν ο παραγωγος πιεζει για ενα αποτελεσμα δε μπορει κανενας να κανει κατι.

Και όχι μόνο αυτό. Τα studios χρεώνουν με την ώρα και ανάλογα τα μηχανήματα. Αν ο ένας χρεώνει 50€ την ώρα πχ και ο άλλος 100€ γιατί έχει καλύτερα μηχανήματα, που θα πάει ο παραγωγός όταν το μπάτζετ είναι συγκεκριμένο;
Αλλά και να πάει στο ακριβό studio, όταν χρειάζεται Χ ώρες για το mastering ενός τραγουδιού και ο παραγωγός του λέει "σε αυτές τις ωρες που λες πρέπει να βγει όλος ο δίσκος", τη θα κάνει ο engineer; Αλχημείες.
Οπότε αγοράζει φθηνά μηχανήματα για να μπορέσει να αποσβέσει και να κάνει και αυτό που του αρέσει. Γιατί αγοράζοντας ακριβά μηχανάκια δεν θα αποσβέσει και θα είναι μέσα στα νεύρα συνέχεια γιατί αυτό που δίνει είναι υποδεέστερο της επένδυσης και της τρέλας του για αυτό που κάνει.
Καλά τα λόγια, αλλά ......

 

[ZaBBalos]

Και να δαπανήσει ένα studio αμέτρητο χρήμα να πάρει τα καλύτερα μικρόφωνα, την καλύτερη κονσόλα, A>D & D>A μηχανάκια, ηχεία, σχεδιασμό κλπ κλπ, ποιός θα τα πληρώσει μετά;
Οι παραγωγές που καταλήγουν σε mp3 players; Αυτά βλέπουν και δεν επενδύει σχεδόν κανένας
Το 2000 περίπου φτιάχτηκε στο Μαρούσι το καλύτερο κινηματογραφικό Studio στην Ελλάδα. Το σχεδίασε ο καλύτερος σχεδιαστής του είδους και στοίχισε 1.000.000€. Η Dolby ήρθε για το certification και μας έδωσε συγχαρητήρια. Και τη έγινε; Που είναι οι δουλειές που θα κάνουν την απόσβεση της επένδυσης;
Ξέρεις που πήγαν μετά από 6 χρόνια τα μηχανήματα του Studio αυτού; Στο Dubai.
Περίπου στα ίδια επίπεδα είναι και το εξωτερικό.
Καλά είναι τα λόγια των μουσικόφιλων αλλά η πραγματικότητα είναι πολυ μακριά.

Υπάρχουν πολλές αιτίες που οδηγούν σε αυτό που περιγράφεις. Η πρώτη και καλύτερη προκύπτει άμεσα από αυτό το νήμα. Ρωτάς: "πείτε μου κάποιες καλές ηχογραφήσεις". Οι απαντήσεις που παίρνεις λοιπόν είναι: Dark side of the moon (1973), the koln concert (1975), Jan Garbarek (3 χρόνια μεγαλύτερος από τον πατέρα μου) κτλ. Δεν υπάρχει κάτι καλό από τη λήξη του ψυχρού πολέμου και μετά? Άμα δε είναι και High End τύπος θα σου ξεθάψει παραγωγές της δεκαετίας του '50 (βλέπε Ella and Louis).

Πάμε παρακάτω. Λες πως προτιμούν τον συμπιεσμένο ήχο για να αρέσει στο κοινό και να αναπαράγεται καλύτερα από τα φθηνά συστήματα. Λογικό και κατανοητό αλλά είναι στο χέρι των μηχανικών, των παραγωγών και όλων όσων ασχολούνται με το άθλημα να το αλλάξουν αυτό σιγά σιγά. Τα συστήματα που έχουν τα πιτσιρίκια στα χέρια τους είναι σχεδόν άρτια, τα smartphones έχουν ικανοποιητικό ήχο (μακράν καλύτερο από το sony Walkman και sony diskman με τα οποία μεγάλωσα εγώ) και συχνά βλέπεις να συνοδεύονται από πολύ καλά headsets (beats, Sennheiser κτλ). Έχεις λοιπόν υλικό να δουλέψεις.

Ακόμα όμως κι αν δουλέψεις μην κλέβεις! Για ποιο λόγο η έκδοση σε mp3 ενός άλμπουμ που διατίθεται για download κοστίζει περίπου όσο ένα cd (όσο κόστιζε), για ποιο λόγο κοστίζει φθηνότερα από τη Flac έκδοση και αυτή με τη σειρά της για ποιο λόγο κοστίζει τα μισά από την 24/96 έκδοση? Γιατί την πουλάς για "audiophile"!

Υπάρχει πολύ υλικό για να δουλέψει η δισκογραφία και τα στούντιο στην Ελλάδα αλλά κανείς δε θέλει να το κάνει. Αρκούνται στα μπουζούκια και στα κλαρίνα (με την κακή έννοια) και στο ακόμα χειρότερο "έντεχνο"! Μένουμε λοιπόν με τις ανεξάρτητες παραγωγές που ευτυχώς λόγω διαδικτύου (εύκολη άμεση και φθηνή επικοινωνία και προώθηση) και φθηνών home studios ανθούν.

 

[Alexandros1986]

Υπαρχουν και σημερινες παραγωγες κορυφη. Απλα αυτο δεν ειναι το mainstream. Ο alexis το περιγραφει πολυ σωστα παραπανω.

 

[alexis]

Πάμε παρακάτω. Λες πως προτιμούν τον συμπιεσμένο ήχο για να αρέσει στο κοινό και να αναπαράγεται καλύτερα από τα φθηνά συστήματα. Λογικό και κατανοητό αλλά είναι στο χέρι των μηχανικών, των παραγωγών και όλων όσων ασχολούνται με το άθλημα να το αλλάξουν αυτό σιγά σιγά. Τα συστήματα που έχουν τα πιτσιρίκια στα χέρια τους είναι σχεδόν άρτια, τα smartphones έχουν ικανοποιητικό ήχο (μακράν καλύτερο από το sony Walkman και sony diskman με τα οποία μεγάλωσα εγώ) και συχνά βλέπεις να συνοδεύονται από πολύ καλά headsets (beats, Sennheiser κτλ). Έχεις λοιπόν υλικό να δουλέψεις.

Δεν είπα ότι προτιμούν το συμπιεσμένο επειδή αρέσει, αλλά επειδή ακούγετε. Ζούμε μια εντελώς θορυβώδη ζωή και η μουσική πρέπει να ακούγετε παντού. Στο σπίτι, στο δρόμο, στο αυτοκίνητο. Είναι αδύνατον να έχουμε διαφορετικό mastering ανάλογα τη χρήση. Το σωστό δεν ακούγετε ούτε στο δρόμο ούτε στο αυτοκίνητο. Το λάθος σου παίρνει τα αυτιά στο σπίτι. Δεν είναι θέμα επιλογής τη θα βγάλει η μηχανή, αλλά τη μπορεί να ακουστεί. Το ότι μερικοί κάθονται για να ακούσουν μουσική δεν σημαίνει ότι το κάνουν όλοι. Η συντριπτική πλειοψηφία ακούει μουσική ενώ κάνει δουλειές στο σπίτι ή όταν εργάζεται. Δυστυχώς ο δρόμος, είτε σαν πεζός είτε σε όχημα, έχει καθορίσει το mastering.
[DOUBLEPOST=1526213172][/DOUBLEPOST]

Υπάρχει πολύ υλικό για να δουλέψει η δισκογραφία και τα στούντιο στην Ελλάδα αλλά κανείς δε θέλει να το κάνει. Αρκούνται στα μπουζούκια και στα κλαρίνα (με την κακή έννοια) και στο ακόμα χειρότερο "έντεχνο"! Μένουμε λοιπόν με τις ανεξάρτητες παραγωγές που ευτυχώς λόγω διαδικτύου (εύκολη άμεση και φθηνή επικοινωνία και προώθηση) και φθηνών home studios ανθούν.

Απαντάει και σε αυτό η παραπάνω ανάρτηση.

 

[editor]

audiophile : .

Επινοημενος από το marketing ορος για να περιγραψει κάτι που ηδη προυπηρχε.
Ή ασυστολη τιμολογιακή πολιτικη και οι ασυναρτητες υπερβολες των παπαροδημοσιογραφων
τον κατάντησαν ρετσινια.

Ο καθενας οφειλει να τον αποκηρύξει μετα βδελυγμιας
ώστε να αποδείξει στους υπολοιπους ότι εχει σωας τας φρενας.......

(από φανταστικο λεξικό....)