Το δικό μου ηχοσύστημα (spiros62)

[costas EAR]

Πολύ μικρό ποσοστό ειδικά σε μικρούς χώρους.

Σε μεγάλους, ακόμα μικρότερο.

Πάρτε το απόφαση. Μπάσα παίζει ο χώρος, τον χώρο ακούμε. Τα μεγάφωνα απλώς ερεθίζουν το χώρο. Σα να χτυπάς με το νύχι σου ένα τύμπανο. Ακούς το τύμπανο, όχι το νύχι. Το νύχι είναι το ηχείο, το τύμπανο το δωμάτιο. Μεγάλο δωμάτιο, έχεις μπότα αντί για τύμπανο. Και το νύχι νύχι.

Γι'αυτό επιλέγουμε στο μπάσο το ηχείο ή το σαμπ που απαιτείται από το χώρο, κι όχι από τα γούστα της κυράς. Τα γούστα της κυράς στο δορυφόρο. Κι όχι στη θέση του δορυφόρου... Αυτό το επιλέγει το μέγεθος του μεγαφώνου του δορυφόρου, όχι η κυρά.

Κυρά ή χαιεντάς, το ίδιο μου κάνει.

 

[costas EAR]

Έχεις κάποια άποψη επί του θέματος?

Ναι.
Η ψυχοακουστική έχει απαντήσει.

Παρά την διαφορετική "ισοσταθμιση" του έξω ωτός, η εσωτερική ισοσταθμιση στην ερμηνεία των ερεθισμάτων, έχει τη δυνατότητα να ταπεινώνει τις διαφορετικότητες.

Η δε δυνατότητα της εσωτερικής ισοσταθμισης, είναι άξια θαυμασμού.

Μη την ψάχνεις. Δεν υπάρχουν χρυσά αυτιά. Ούτε ευαισθητούληδες χαιεντάδες. Κολοκύθια τούμπανα.

 

[ASilver]

Παρά την διαφορετική "ισοσταθμιση" του έξω ωτός, η εσωτερική ισοσταθμιση στην ερμηνεία των ερεθισμάτων, έχει τη δυνατότητα να ταπεινώνει τις διαφορετικότητες.

Η δε δυνατότητα της εσωτερικής ισοσταθμισης, είναι άξια θαυμασμού.

Μη την ψάχνεις. Δεν υπάρχουν χρυσά αυτιά. Ούτε ευαισθητούληδες. Κολοκύθια τούμπανα.

Επιτέλους το είδα γραπτώς. Εύγε. Σε 3ς μόνο προτάσεις το πιο λογικό και αληθινό συμπέρασμα περί ακοής που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα.

 

[Alex_Zapantis]

Αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει, σε θεωρητικό επίπεδο. Όπως όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί έτσι κι η ακοή μας διαφέρει. Όχι μόνο το όργανο αλλά και η αντίληψη. Για ποιο λόγο λοιπόν γίνεται τόση φασαρία για αντικειμενικές σταθερές σε ηχητικά συστήματα?

Σε κάποιον το "λάθος" μπορεί να είναι σωστό, πως μπορούμε να βρούμε το δικό μας σωστό "λάθος"? Εν ολίγοις πως μπορούμε να ισοσταθμίσουμε το συνολικό σύστημα: μηχανές-χώρος-αυτιά (συνολική αντίληψη)?

Κάποιοι το ψάχνουν https://www.nuraphone.com/ τώρα κατά πόσο το καταφέρνουν ή αν είναι δυνατό να επιτευχθεί κάποτε δεν το γνωρίζω.

Έχεις κάποια άποψη επί του θέματος?

Θα σου απαντήσω μπακάλικα μεν αλλά θα το πιάσεις το νόημα δε.

Έχεις που λες δυο χαλιεντάδες κι ένα ομορφόπαιδο, τον costas EAR, τον Dimifoot κι εμένα.
Από τους δύο χαλιεντάδες ο ένας ακούει ΤΕΛΕΙΑ, ο άλλος ακούει σχεδόν τέλεια, και το ομορφόπαιδο ακούει ψιλοχάλια (αλλά παραμένει ομορφόπαιδο κι οι χαλιεντάδες φίλοι του το ζηλεύουν... ).

Βάζουν λοιπόν οι φίλοι μας να ακούσουν:
1. Ένα βιολί live
2. Ένα βιολί που το ηχογράφησαν τέλεια και το αναπαράγουν τέλεια σε ένα τέλειο σύστημα - χώρο.
3. Ένα βιολί όπου ο συνδυασμός ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής το έχουν κάνει να ακούγεται σα βιόλα.
4. Ένα βιολί όπου ο συνδυασμός ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής το έχουν κάνει να ακούγεται σαν ξεκούρδιστη βιόλα.

Και ακούν αντίστοιχα:
1. Ο μεν costas EAR που ακούει ΤΕΛΕΙΑ ακούει ένα τέλειο βιολί.

Ο Dimifoot που ακούει σχεδόν τέλεια, ακούει ένα τέλειο βιολί όπου απλά π.χ. το σκάφος και οι χορδές ακούγονται λίγο διαφορετικά.

Το ομορφόπαιδο που δεν ακούει καλά ακούει μια βιόλα.


2. Ο μεν costas EAR που ακούει ΤΕΛΕΙΑ ακούει πάλι ένα τέλειο βιολί.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με μία τέλεια ηχογράφηση και ένα τέλειο σύστημα - χώρο αναπαραγωγής.

Ο Dimifoot που ακούει σχεδόν τέλεια, ακούει πάλι ένα τέλειο βιολί όπου πάλι απλά π.χ. το σκάφος και οι χορδές ακούγονται λίγο διαφορετικά.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με μία τέλεια ηχογράφηση και ένα τέλειο σύστημα - χώρο αναπαραγωγής.

Το ομορφόπαιδο που δεν ακούει καλά ακούει πάλι μια βιόλα.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με μία τέλεια ηχογράφηση και ένα τέλειο σύστημα - χώρο αναπαραγωγής.


3. Ο μεν costas EAR που ακούει ΤΕΛΕΙΑ ακούει μία βιόλα.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σα βιόλα.

Ο Dimifoot που ακούει σχεδόν τέλεια, ακούει μία βιόλα όπου πάλι απλά π.χ. το σκάφος και οι χορδές ακούγονται λίγο διαφορετικά.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σα βιόλα (απλά διαφορετική βιόλα από την πραγματική και αυτήν που ακούει ο costas EAR).

Το ομορφόπαιδο που δεν ακούει καλά ακούει μια βιόλα στο τετράγωνο.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σα βιόλα.


4. Ο μεν costas EAR που ακούει ΤΕΛΕΙΑ ακούει μία ξεκούρδιστη βιόλα.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σαν ξεκούρδιστη βιόλα.

Ο Dimifoot που ακούει σχεδόν τέλεια, ακούει μία ξεκούρδιστη βιόλα όπου πάλι απλά π.χ. το σκάφος και οι χορδές ακούγονται λίγο διαφορετικά.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σαν ξεκούρδιστη βιόλα (απλά διαφορετική ξεκούρδιστη βιόλα από την πραγματική και αυτήν που ακούει ο costas EAR).

Το ομορφόπαιδο που δεν ακούει καλά ακούει μια βιόλα στο τετράγωνο και μάλιστα ξεκούρδιστη.
==> Συμπέρασμα: Έχουμε να κάνουμε με ένα συνδυασμό ηχογράφησης και συστήματος - χώρου αναπαραγωγής που κάνουν το βιολί κάνει να ακούγεται σαν ξεκούρδιστη βιόλα.




1 πραγματική αναφορά, 3 διαφορετικά συστήματα, 3 διαφορετικοί ακροατές εκ των οποίων οι 2 είναι και μη τέλειοι, ίδια συμπεράσματα.



Για περισσότερα:

Falling trees, their sound unchanged. August 30, 2012

Mola-Mola is not exactly the first company claiming to leave the sound untouched. One way or another, virtually all designers believe that their particular philosophy is best suited for transmitting all of the information in the sound. So why do their methods differ so much, and why do their deeply held beliefs regarding some basic technologies (transistors, fets, valves, analogue, digital) often flatly contradict those of other designers who profess the same goal?
“Revealed preference” is what economists call voting with one’s feet. If you want to know what someone really wants, study their behaviour and ignore what they say. After a new design checks out in the lab the vast majority of audiophile designers set it next to an older design (theirs or someone else’s) and listen alternately to both using music that they’re familiar with, in a room they’re familiar with and with ancillary equipment that, well, has been with them for a bit as well.
I don’t think I’m misrepresenting anyone’s practice here. But there’s something fundamentally wrong with this idyll. No, not the use of one’s favourite room and speakers. That makes perfect sense. Look again, then I’ll help.
Here’s the problem. The hidden assumption is that the comparative listening test will somehow reveal which of the two DUT delivers the truest signal. How can this be if you don’t know what the input signal sounds like? At best comparing two boxes will tell you which produces a signal that to you sounds most like the internal platonic ideal you’ve built up over the years. Reviewerese has words like “warm” and “musical” which are overtly subjective. Much more treacherous though are terms like “transparency” or “precision” that do precisely the same thing – label the listener’s subjective experience – while very much contriving to suggest a more objective observation. Psychologists studying aesthetics have known for a long time that platonic ideals of perfection are formed by averaging. This has been famously shown for human faces using morphing but it holds just as well for audio kit. So someone who subscribes to the view that negative feedback is evil will preferentially listen to low-feedback amplifiers and come to get used to their idiosyncrasies and absorb them into their platonic “ideal amplifier”. If you hit that sweet spot for a given reviewer, you hit the jackpot. The above would seem academic to most. It would to me too if the solution weren’t so blindingly obvious. There is no need to compare, say, two preamplifiers and guess which one is more right. Why not compare the input signal with the output signal? It’s as simple as this:
Take one preamp of which you want to know what it does to the sound. Call that the “device under test”. Carefully set the volume control of the DUT to unity gain. Then, use a second preamplifier (the “monitor pre”) that you’ll use as a selector and volume control. Using a Y split cable, feed the source into the DUT and into one input of the monitor pre. Feed the output of the pre under test into another input of the monitor pre.
Set the volume of the second pre to a comfortable level, put on some music and do a comparative listening test just like you’d ordinarily do. But instead of comparing which you like most, concentrate on how similar or different the two are. The smaller the difference, the more accurate the pre under test. Of course instead of a pre you could test an AD/DA converter. Or a power amplifier (with a dummy load and a resistive divider at the end).
The monitor pre doesn’t have to be identical to the DUT. Perhaps it’s even better if it isn’t. And since it’ll always be in circuit we don’t really care whether it’s perfectly neutral either since the only differences that will turn up are caused by the pre under test.
Those differences can be quite instructive. Often as expected the stereo image does shrink and some impact is lost but equally often I’ve heard devices whose output signal at first appeared to sound more pleasing, spacious and detailed than the input signal. Invariably though after longer listening the effect began to pall and became that of a condiment indiscriminately sprayed onto every dish.
When you’re testing preamps a second attraction of this test is that you can repeat it with the two boxes swapped. This way you can take two completely unknown preamplifiers and still work out which of the two is most transparent. You don’t need a “reference preamp” because the reference is the input signal, not another pre.

Με άλλα λόγια, "υποκειμενικότητα" υπάρχει στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, σ' εμένα.
Το ότι δεν ακούω τέλεια όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να αποδέχομαι (ή ότι δε μπορώ να διακρίνω) άλλον έναν κρίκο παραμόρφωσης ειδικά όταν αυτός είναι αχρείαστος.

Αντιλαβού;

Υποκειμενικότητα μπορεί να υπάρξει, στα πλαίσια της αντικειμενικότητας όμως.
(Μεγάλη συζήτηση, την είχαμε κάνει στο παρελθόν, θα κοιτάξω αν μπορώ να βρω το link).

Και δεν είναι η "υποκειμενικότητα" των χαϊεντάδων με ψαροκασσέλες και σκουπιδοενισχυτές των 5W με 10% παραμόρφωση.

 

[sterkon]

Η μαγεία του αληθινού ακούσματος είναι συνυφασμένη κυρίως με ακούσματα από συναλίες, δηλαδή μέσα από ηχοσυστήματα PA με χρήση EQ που σημαίνει ότι παίζουν όπως τα έχει κουρδίσει ο ηχολήπτης.

Ιδανικά θα έπρεπε να είναι συνυφασμένη μόνο με τα αυτούσια φυσικά όργανα χωρίς να παρεμβάλεται καμία μορφή επερξεργασίας ή ενίσχυσης, Unplugged δηλαδή.

+1

Ειναι γνωστο επισης πως μια μεριδα ακροατων προτιμουν τον Ηχο στρογγυλεμενο, γλυκο και χαλαρωτικο, ενω αλλοι θελουν το ηχοσυστημα τους υπεραναλυτικο και ακραια εμφαντικο, και παει λεγοντας. Το προβλημα εδω ειναι οτι οι ανθρωποι, με βαση το τρεχον γουστο τους και την συνηθεια, θεωρουν το συστημα της αρεσκειας τους υπερτερο αλλων.

+2

Παρά την διαφορετική "ισοσταθμιση" του έξω ωτός, η εσωτερική ισοσταθμιση στην ερμηνεία των ερεθισμάτων, έχει τη δυνατότητα να ταπεινώνει τις διαφορετικότητες.

Η δε δυνατότητα της εσωτερικής ισοσταθμισης, είναι άξια θαυμασμού.

Μη την ψάχνεις. Δεν υπάρχουν χρυσά αυτιά. Ούτε ευαισθητούληδες χαιεντάδες. Κολοκύθια τούμπανα.

+10

 

[Alex_Zapantis]

Κάποτε, τα παλιά τα χρόνια, υπήρξε όντως μια φουρνιά ενισχυτικών βαθμίδων με σχετικά υψηλό ποσοστό ενδοδιαμόρφωσης και χαμηλές αρμονικές παραμορφώσεις...

Στο 1kHz και σε σταθερό ωμικό φορτίο, δηλαδή σε κάθε άλλο παρά ρεαλιστικές συνθήκες...
Και δώστου χαρά ο Μάρκου...

...
Αυτό στη συνέχεια, ώθησε μια παραφιλολογία στους κύκλους των απανταχού όντιοφιλς περί της "κακής" παραμόρφωσης, φυσικά πλήρως αβάσιμης.

Τες πα, η προϊστορία δεν μας πολυενδιαφέρει, πλέον δεν κυκλοφορούν σύγχρονες συσκευές με υψηλά επίπεδα THD ή IMD, με μόνη εξαίρεση τον ευρύτερο χώρο του χάι εντ και ειδικότερα της λυχνίας, όπου η παραμόρφωση ζει και βασιλεύει, ενάντια σε κάθε λογική..

Το αλαϊαζινγκ είναι κάτι αντίστοιχο, και φυσικά πλήρως αντιμετωπίσημο με τα γνωστά φίλτρα.

Η κουβέντα τείνει να στριφογυρίζει γύρω από το τζίτερ, και μόνο γέλιο βγάζει στο τέλος..

Έτσι.

Όχι μόνο δεν είναι χαϊεντάδικος όρος, μα είναι και πολύ παλιός. Πριν 40 χρόνια όλοι σχεδόν οι κατασκευαστές την ανέφεραν στα χαρακτηριστικά των μηχανημάτων τους. Και ναι, οι (τότε) συντάκτες του (τότε) «Ήχου» την θεωρούσαν σημαντικότερη από την ολική αρμονική παραμόρφωση.

Δεν είχα (ούτε θα έχω ποτέ) τη δυνατότητα κρίνω εγώ ποια απ’ τις δύο είναι πιο σημαντική, όμως όταν διαβάζω σήμερα ολική αρμονική παραμόρφωση 3% (!!!) μού σηκώνεται η τρίχα. Κάτι τέτοια νούμερα δίνει ακόμα και ο πολύς Νέλσον Παςς (εκτιμούμε ασφαλώς την ειλικρίνειά του, μα είμαι περίεργος αν δεν είχε την ασφάλεια του θρυλικού του μπραντ νέιμ…?)

Εδώ κι ενάμιση περίπου χρόνο επανέκαμψα, μετά απουσία 10ετιών, στο χόμπυ ως αδηφάγος νεανίας αναγνώστης (φάτε μάτια ψάρια δυστυχώς…) και δεν βλέπω κανέναν κατασκευαστή να αναφέρει αυτό το στοιχειώδες (τότε) χαρακτηριστικό. Άραγε να το έφαγε ο χαϊεντισμός και τούτο το νεότερο, για μένα τουλάχιστον, αουντιοφίλ (κατά το σινεφίλ υποθέτω)?

Πριν 40 χρόνια οι σοβαροί κατασκευαστές είχαν αρχίσει σιγά σιγά να αναφέρουν στα χαρακτηριστικά των μηχανημάτων τους και άλλους δείκτες, διόλου ασήμαντους κατά την ταπεινή μου άποψη. Slew rate, Rise time κ.ά. Πάνε αυτά σήμερις… Μόνο τον Bryston βλέπω να αναφέρει το πρώτο και τον Linnenberg το δεύτερο. Τι να πω? Μερικοί δεν αναφέρουν ούτε τον συντελεστή απόσβεσης (!!), κάποιοι μάλιστα ούτε τον S/N...!!!

Επίσης, κάποια από αυτά μετρημένα σε πλείστες των περιπτώσεων σε μη ρεαλιστικές συνθήκες.
Και δώστου χαρά ο Μάρκου (δις)...

Spoiler: Johnny Boy...

We love you!

Αντίσταση εξόδου, αρμονική παραμόρφωση, και πολλά άλλα, δίνονται σε διαγράμματα και όχι ως ξερά νούμερα.

Δυστυχώς δεν υπάρχει υποκατάστατο για τη γνώση.



ΥΓ.
Επ' ουδενί δε "στη λέω" με τα παραπάνω εσένα.
Σε κάτι άλλους πανύβλακες όμως...

 

[ZaBBalos]

@Alex_Zapantis
Συμφωνώ σε ό,τι λες αλλά εμένα άλλος ήταν ο προβληματισμός μου. Από τη στιγμή που εγώ δεν ακούω τέλεια (είμαι το ομορφόπαιδο ) για ποιο λόγο χρειάζομαι το τέλειο σύστημα-χώρο? Αφού ένα λάθος μπορεί να ακούγεται σωστό σε μένα, δεν εννοώ υποκειμενικά σωστό (αυτό που μου αρέσει) αλλά αντικειμενικά σωστό (να προσαρμοστούν οι όποιοι παράγοντες μετρήσεις κτλ στα δικά μου αυτιά). Εκτός κι αν τελικά ακούμε όλοι το ίδιο, όπως εννοεί αν το κατάλαβα καλά ο @costas EAR.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι: πόσο "βαθιά" θα πρέπει να προχωρεί ένας χομπίστας σε μετρήσεις και ρυθμίσεις? Μπορεί ναι μεν να λες: "τουλάχιστο το ψάχνω επιστημονικά και δεν αλλάζω καλώδια ούτε τα στηρίζω σε μανταλάκια" αλλά και πάλι μήπως κυνηγάς χίμαιρες απλά με άλλα μέσα? Και δεν βάζω τον παράγοντα ηχογράφηση στην εξίσωση (ποιες ηχογραφήσεις είναι σωστές, τι σημαίνει σωστή ηχογράφηση κτλ ) γιατί τότε θα χαθούμε τελείως.

 

[AKARL]

Έχεις που λες δυο χαλιεντάδες κι ένα ομορφόπαιδο, τον costas EAR, τον Dimifoot κι εμένα.

Καραλάϊκ για την εισαγωγική πρόταση χωρίς να χρειάζεται να το δγιαβάσω όλο.

 

[Nick Arvanitakis]

Αφού δεν ακούμε όλοι το ίδιο, βασιζόμαστε στις μετρήσεις.-

 

[Alex_Zapantis]

@Alex_Zapantis
Συμφωνώ σε ό,τι λες αλλά εμένα άλλος ήταν ο προβληματισμός μου. Από τη στιγμή που εγώ δεν ακούω τέλεια (είμαι το ομορφόπαιδο ) ...

Κάτι τέτοιο μόνο ένας αντικειμενικός εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να το κρίνει.
Προτείνω τον @abcd .

@Alex_Zapantis
Συμφωνώ σε ό,τι λες αλλά εμένα άλλος ήταν ο προβληματισμός μου. Από τη στιγμή που εγώ δεν ακούω τέλεια (είμαι το ομορφόπαιδο ) για ποιο λόγο χρειάζομαι το τέλειο σύστημα-χώρο? Αφού ένα λάθος μπορεί να ακούγεται σωστό σε μένα, δεν εννοώ υποκειμενικά σωστό (αυτό που μου αρέσει) αλλά αντικειμενικά σωστό (να προσαρμοστούν οι όποιοι παράγοντες μετρήσεις κτλ στα δικά μου αυτιά). Εκτός κι αν τελικά ακούμε όλοι το ίδιο, όπως εννοεί αν το κατάλαβα καλά ο @costas EAR.

...

Ακούς μόνο ένα είδος μουσικής;
Από το ίδιο συγκρότημα ή ορχήστρα;
Από τους ίδιους παραγωγούς;
Πάντα στις ίδιες εντάσεις;

Πιστεύεις στα ζώδια και στην "εθυγράμμιση των πλανητών";
Λαχείο παίζεις;
Νιώθεις τυχερός;




Για τα υπόλοιπα, μια άλλη φορά...
[DOUBLEPOST=1528732003][/DOUBLEPOST]

Καραλάϊκ για την εισαγωγική πρόταση χωρίς να χρειάζεται να το δγιαβάσω όλο.

Τι τεμπέλαρος...

 

[editor]

Από το βίντεο δεν κατάλαβα τίποτα
απλώς χρωσταγα ένα λαικ στον zakman και λέω ευκαιρία είναι...

 

[AKARL]

Τι τεμπέλαρος...

Moi?

Κάθε άλλο. Απλώς, προσπαθώ να εξασκήσω τη φαντασία μου από τότε που ο Μπούχτιας με κατηγόρησε για έλλειμμα αφτής. Το τι έπλασε ο μυαλός μου για συνέχεια δε λέγεται ούτε σε εξομολογητήριο...
[DOUBLEPOST=1528733161][/DOUBLEPOST]

Για τα υπόλοιπα, μια άλλη φορά...

Α, και που 'σαι, μη χάνεσαι γιατί το αβουσάϊτ αρχίζει να προσομοιάζει επικίνδυνα με το σάιτ της Σοροπτιμιστικής Ένωσης Ελλάδος.

Έτσι αναγκάζομαι να κάνω ανασκαφές στο αβουμέντωρ για να βγάλω ζόρικα γούστα.

 

[abcd]

Κάτι τέτοιο μόνο ένας αντικειμενικός εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να το κρίνει.
Προτείνω τον @abcd .

 

[CHRIS53]

Αφού λοιπόν το ηχητικό αποτέλεσμα ενός ακούσματος εξαρτάται απο πληθώρα παραγόντων αντικειμενικών-μετρήσιμων, αλλά και πολλών υποκειμενικών, είναι ηλίου φαεινότερο οτι ποτέ δεν θα υπάρξει καθολική σύγκλιση απόψεων, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό αποτελεί ένα ψυχαγωγικό χόμπι και όχι ένα επάγγελμα. Ας συμφωνήσουμε επιτέλους όλοι σε μερικούς κοινούς παρονομαστές. Ο απαιτητικός φίλος της μουσικής οφείλει να γνωρίζει τις βασικές αρχές του χάιφάι που θα του επιτρέπουν να απολαμβάνει το κατα το δυνατόν καλύτερα στο σπίτι του και στο μέτρο του εφικτού ένα μουσικό έργο, αλλά επ' ουδενί λόγω δεν είναι απαραίτητο να πάει στο ανοιχτό πανεπιστήμιο περι ακουστικής για να το πετύχει αυτό. Οφείλει να ζητά την γνώμη των πιό έμπειρων, αλλά δεν είναι απαραίτητο να ενστερνίζεται a priori όλα όσα ακούει και να θυσιάζει την οικονομική, οικογενειακή και ψυχική του ισορροπία. Οφείλει να αφιερώνει ένα μόνο μέρος του ελεύθερου χρόνου του σε αυτό το χόμπι, αλλιώς κινδυνεύει να καταντήσει παρανο'ι'κός. Οσοι διαθέτουν γνώσεις περισσότερες απο αυτές που χρειάζεται ένα χόμπι, ας αναλογιστούν οτι μπορεί να το απολαμβάνουν σε μικρότερο βαθμό απο εκείνους που έχουν λιγότερες.

 

[haris1308]

Κάτι τέτοιο μόνο ένας αντικειμενικός εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να το κρίνει.
Προτείνω τον @abcd .

Αντικειμενικός παρατηρητής η γλυκιά σου αμαρτία;

 

[Sonorus]

Γι'αυτό επιλέγουμε στο μπάσο το ηχείο ή το σαμπ που απαιτείται από το χώρο, κι όχι από τα γούστα της κυράς

Το βασικότερο αξίωμα στην επιλογή των ηχείων.
Ο χώρος επιλέγει ηχεία και όχι εμείς , μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Σε κάθε άλλη περίπτωση δημιουργούνται μόνο προβλήματα.

 

[coolmind]

Αφού δεν ακούμε όλοι το ίδιο, βασιζόμαστε στις μετρήσεις.-

Δηλαδη αν κατι δεν σου αρεσει οπως ακουγεται αλλα μετραει καλα μετα σου αρεσει;

 

[deleted user 10898]

Ναι.
Μάθηση λέγεται η διαδικασία.
Και εμένα πολλοί πίνακες δεν μου άρεσαν μέχρι που άρχισα να διαβάζω για τεχνοτροπιες κινήματα κλπ και άρχισαν να μου αρέσουν.
Δύσκολο να γίνει αποδεκτο Ε;

 

[EPANTAZ]

Ναι....μαθηση.....εχουμε πηξει στους μαθητευόμενους....
τα αποτελέσματα καθημερινα......
Ξεχηθειτε στα σκοπια......χαχαχα.....νασαι καλά ρε μάγκα...
[DOUBLEPOST=1528743821][/DOUBLEPOST]

Ναι.
Μάθηση λέγεται η διαδικασία.
Και εμένα πολλοί πίνακες δεν μου άρεσαν μέχρι που άρχισα να διαβάζω για τεχνοτροπιες κινήματα κλπ και άρχισαν να μου αρέσουν.
Δύσκολο να γίνει αποδεκτο Ε;

Αρχισες να τους καταλαβαινεις.....
αν αρχισες να σου αρεσουν....αλλιως λεγεται...

 

[deleted user 10898]

Ναι....μαθηση.....εχουμε πηξει στους μαθητευόμενους....
τα αποτελέσματα καθημερινα......
Ξεχηθειτε στα σκοπια......χαχαχα.....νασαι καλά ρε μάγκα...
[DOUBLEPOST=1528743821][/DOUBLEPOST]
Αρχισες να τους καταλαβαινεις.....
αν αρχισες να σου αρεσουν....αλλιως λεγεται...

Έχεις μπλέξει τα νήματα;
Διαβάζοντας αρχισα να καταλαβαίνω τι βλέπω και τι ακούω.
Και έτσι μου ΑΡΕΣΕΙ ποιο πολύ.
Δύσκολο να το αντιληφθείς Ε;