Και έστω οτι επενδύουμε 5-6 χιλιάρικα για να αγοράσουμε ένα σύστημα. Μετράμε αποστάσεις, βάζουμε μοιρογνωμόνια και μετράμε γωνίες, ρυθμίζουμε σε ύψος τα ηχεία, ρυθμίζουμε σε ύψος και τον καναπέ αν χρειαστεί, βάζουμε βαριές κουρτίνες και χαλιά, χαμηλώνουμε τα φώτα και έρχεται η πολυπόθητη ώρα που ακουμπάμε τον δίσκο στο πλατώ και παίρνουμε τη θέση που έχουμε σημαδέψει με μαρκαδόρο στον καναπέ (στη γυναίκα είπαμε οτι τον μουτζούρωσαν τα παιδιά). Ακουμπάει η βελόνα στο δίσκο και μια ευχάριστη ανατριχίλα διαπερνά το κορμί μας. Ηχος τέλειος. Κι έρχεται μετά από λίγο ο φίλος ο Ηι Φιντελίστας και κάθεται στην άλλη άκρη του καναπέ (την ασημάδευτη) και βλέπεις οτι δυσανασχετεί, αλλά επειδή ξέρει οτι έχεις δώσει ένα σκασμό λεφτά δεν σε ισοπεδώνει άμεσα αλλά έμμεσα λέγοντας σου " βιάστηκες να αγοράσεις ρε φίλε, έχω ένα γνωστό που θα μας έδινε καλύτερα μηχανήματα σε καλύτερη τιμή". Τελικά η hi fi ακρόαση, αφορά τον "έναν"? Γιατί αν αφορά τους πολλούς (φίλους, οικογένεια και όποιον άλλον γουστάρει να ακούει μουσική) που παίρνουν θέση στους καναπέδες, αλλά δεν θα ακούσουν αυτό που ακούς εσύ, τότε μάλλον πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο και να γυμνάσουμε τα αυτιά μας ώστε να αντέχουν - ανέχονται τυχόν ηχητικές παρασπονδίες.
Most visitors online was 2716 , on 5 Dec 2023