Ηχητική περιποίηση χώρου ακρόασης

[back]

Δύο ηχεία παράλληλα είναι +3db. Το αν τα οδηγεί σωστά ο ενισχυτής είναι άλλο θέμα. Εαν είναι 8 ωμα και γίνουν 4ωμα με τον παραλληλισμό δεν θα πάρεις άλλα 3db έξτρα , μιάς και για τα 4ωμς χρειάζεσαι διπλή τάση.
Είναι 90db στο ένα watt στο ένα μέτρο , στα 8ohms. Στα 4 Ohms είναι στα 2 watts, δλδ διπλή τάση,δλδ αντί για 2,83vrms που είναι στα 8ohms πάμε στα 5,66vrms.

Post automatically merged: 9 Νοεμβρίου 2019

Δεν ξέρω αν το εξηγώ σωστά . Αν είναι κατανοητό δλδ.

αρα καταλήγουμε ότι διπλασιάζοντας την ισχύ περνούμε +3db αφού και τα ηχεία να διπλασιάσουμε πάλι το ίδιο κάνουμε (διπλασιάζουμε την ισχύ)

 

[costas EAR]

αρα καταλήγουμε ότι διπλασιάζοντας την ισχύ περνούμε +3db αφού και τα ηχεία να διπλασιάσουμε πάλι το ίδιο κάνουμε (διπλασιάζουμε την ισχύ)

Όχι μωρέ, αν διπλασιασουμε τα ηχεία, θα διπλασιασουμε και την ισχύ, και τα μεγάφωνα, είναι 2 διπλασιασμοί. Εξ'ου και το αποτέλεσμα.

 

[back]

αρα +6db;

 

[costas EAR]

Ναι.
Και -6 στο διπλασιασμό απόστασης.
Άσε το στεντι στειτ εκτός..

 

[Ν.Κ.]

Γεγονός είναι ότι το θέμα της ακουστικής ενός χώρου είναι τελικά αρκετά πολύπλοκο, σίγουρα πολυπλοκοτερο απ ότι φανταζόμουν. Διαβάζοντας απόψεις και άρθρα, καταλήγω ότι μια στάνταρ λύση ακουστικής φροντίδας ενός χώρου δεν υπάρχει.

Διαπίστωσα ότι στην θέση ακρόασης δεχόμεθα άμεση και έμμεση ακτινοβολία εξαιτίας των ανακλασεων στον χώρο. Ως εδώ καλά. Η άμεση που προέρχεται από τα ηχεία είναι 100% επιθυμητή και συνεπώς δεν επεμβαινουμε καθόλου. Ωραία μέχρι εδω
Οι ανακλάσεις χωρίζονται σε πρώιμες πρώτου βαθμού, όλες αυτές που προσπιπτουν σε μια επιφάνεια και έπειτα καταλήγουν με τέτοια καθυστέρηση στα αυτιά μας, που γίνονται αντιληπτές απο αυτά ως άμεση. Υπάρχουν μετά και όλες οι υπόλοιπες δεύτερου η τρίτου βαθμού (δικος μου όρος) οι οποίες προσπιπτουν σε 2 και βάλε επιφάνειες, καταφθάνουν αργότερα σε σχέση με τις πρώιμες αλλά γίνονται αντιληπτές από το όργανο της ακοής.
Παραθετω δύο διαγράμματα, όπου απεικονιζονται οι άμεσες και πρώιμες ανακλάσεις πρώτου βαθμού για να έχουμε μια πρώτη εικόνα.

Ως εδώ καλά πολύ καλά θα έλεγα. Εδώ όμως ξεκινάει το χάος, όπου η φροντίδα ενός χώρου καταλήγει σε παιχνίδι για γερά νεύρα

Οι πρώιμες ανακλάσεις πρώτου βαθμού που φθάνουν στο αυτί μας θα μπορούσαν να διαχωριστουν όπως στο διάγραμμα, σε αυτές που προσπιπτουν στις επιφάνειες έμπροσθεν του ηχείου και στις υπόλοιπες όπισθεν του ηχείου.
Κατά πόσο αυτές είναι πραγματικά βλαβερές, υπάρχουν αρκετοί που αμφιβάλλουν. Οι πρώιμες πρώτες ανακλάσεις δίνουν την αίσθηση του χώρου στον ακροατή και διευρύνουν την απεικόνιση ενώ οι υπόλοιπες δημιουργούν ένα κουκούλι γύρω από τον ακροατή ( έτσι το μεταφράζω εγώ)
Οι κύριοι ισχυρίζονται ότι,

Δεν υπάρχει κάτι επιστημονικά τεκμηριωμένο που να αποδεικνύει ότι οι οι πρώιμες ανακλάσεις πρώτο βαθμού σε στέρεο, το λεγόμενο δικαναλο αποτελούν πρόβλημα.

Υπάρχουν τεκμήρια ότι οι πρώιμες πρώτες ανακλάσεις έχουν μια ακουστη επίδραση στην απεικόνιση του χώρου.
Εάν αυτή η επίδραση ως θετική ή αρνητική κατηγοριοποιειται, εξαρτάται από την εκτίμηση καθενός ξεχωριστά.

Τα ακουστικά μέτρα που λαμβάνονται με την βοήθεια διαχυτων και υλικών απορρόφησης έχουν ως συνέπεια την ελάττωση της IACC (Interaural Cross-Correlation, ενώ μια υψηλή τιμή της IACC είναι προτιμητεα.

Όπως έδειξε μια προσπάθεια, τα παραπάνω μέσα ακουστικής φροντίδας μπορούν να έχουν αρνητική - ενοχλητική επίδραση


Επίσης σε άλλο κείμενο αναφέρεται ότι οι ανακλασεις στον τοίχο πίσω από τα ηχεία γίνονται ακουστες εαν ο ακροατής κάτσει εκεί ανάμεσα στον τοίχο και τα ηχεία. Ο ήχος αυτός ανακλάται και φθάνει στον ακροατή για αυτό και θα πρέπει να μετριαστει. Οι υπόλοιπες ανακλάσεις από το ηχείο και μπροστά θεωρούνται ότι δεν προσδίδουν κάποιο χρώμα, στην τελική δεν αποτελούν κάποιο πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση καταλήγουν θα πρέπει ο χώρος να φροντίσει ηχητικά.
Για στέρεο προτείνεται το γνωστό Le-De κάτι το οποίο δεν φαντάζει και τοσο απλό.
Ενδεικτικά το Rt60 θα πρέπει πάνω από 200Hz να είναι ισορροπημένο, ευθεία γραμμή

Για το πολυκαναλο, εδώ προτείνουν DE-DE. Ο θάνατος του πολυκαναλου
Για να έχουμε τον καλύτερο δυνατό ήχο θα πρέπει οι ανακλάσεις να είναι ελάχιστες. Οι διάχυτες πίσω από τον ακροατή λόγω των έξτρα ηχείων σε αυτόν φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα και στο τέλος έχεις το πρόβλημα του στέρεο και από πίσω. Στο σαραουντ πρέπει το Rt60 να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρό.


Να σημειώσω ότι τα παραπάνω δεν είναι δικές μου απόψεις.

 

[Shepherd]

Καλά το πας.
Ψάξε τώρα για πολική απόκριση ηχείου και για Schroeder frequency

 

[iason]

Συνέχεια εκπτώσεις κάνεις τώρα τελευταία...
Στα σαμπς, στα τεμάχια ηχείων, στο τριτμεντ, μιλάς και πιο χαλαρά για δικάναλο....
Βέβαια σύμφωνο με βρίσκεις για τις εκπτώσεις, η μουσικούλα να κυλά... απλά δεν είσαι ο EAR που ξέραμε!
Αν έχεις κάτι να μας το πεις ...να σε βοηθήσουμε αν μπορούμε, δε θέλουμε να σε χάσουμε!!

Σσσσσςςςςςςς μη το πεις πουθενά .Τον βάλανε χέρι.

Post automatically merged: 10 Νοεμβρίου 2019

Το συντονισμό του μπας ριφλεξ αν πετύχεις, στο στάσιμο που μαζεύεται στη γωνία, είσαι άρχοντας.

Κώστα ερώτημα, εάν τοποθετήσουμε την μπασοπαγιδα 20 εκατοστά από την έξοδο του σωλήνα συντονισμού πίσω από το ηχείο δηλαδή, Έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα η Έχουμε Θέμα? Κάνουμε ζημιά......

 

[costas EAR]

Τα ακουστικά μέτρα που λαμβάνονται με την βοήθεια διαχυτων και υλικών απορρόφησης έχουν ως συνέπεια την ελάττωση της IACC (Interaural Cross-Correlation, ενώ μια υψηλή τιμή της IACC είναι προτιμητεα.

Συμφωνώ.

Το ίδιο ισχύει και σε φορτωμένο με χαλιά και πράγματα χώρο, κι ας μην είναι διαχυτές.

Ο πιο "ζωντανός" ηχητικά χώρος, είναι πάντα πιο ευχάριστος, μέχρι του σημείου που ξεκινά να είναι ..δυσάρεστος. Το εκο είναι κουραστικό ακόμα και στην ομιλία.... Και ξεκινά πάνω από το 1 sec σε χρόνους αντήχησης, και είναι αρκετά συχνό σε σπίτια (και στο δικό μου, το κυρίως σαλόνι).

Τα αναμφισβήτητα προβλήματα ηχητικής συμπεριφοράς οποιουδήποτε χώρου ακρόασης, αν προσπαθήσουμε να τα απλοποιήσουμε σε διφραγκα, είναι συνοπτικά 2:

1. Οι βυθίσεις και εξάρσεις απόκρισης πλάτους στο μπάσο (κάτω από την σροεντερ), λόγω boundaries, οπότε οι μπασοπαγιδες σε συνδυασμό με τα πολλαπλά σαμπ είναι "αναγκαίο κακό".

2. Το φλατερ εκο στα μεσαιοπριμα, οπότε η διάχυση (έστω σκατερινγκ) και η περιποίηση του ταβανιού είναι επίσης "αναγκαίο κακό".

Το πρώτο, το μετράς με μικρόφωνο, και το ακούς στις γωνιές του χώρου, αλλά και ως ανομοιογένεια χαμηλού σε διάφορες θέσεις, αλλά και ως μπουμάρισμα ή έλλειψη μπάσου λόγω ακύρωσης.

Το δεύτερο το μετράς με χρόνους αντήχησης και το ακούς με παλαμάκια, πανευκολα.

Αν έχεις λύσει και το πρώτο και το δεύτερο, δε χρειάζεται κάτι άλλο, πέραν ισοστάθμισης.

Τους χρόνους αντήχησης στο πρώτο, πρακτικά δεν δύναται να τους μειώσεις. Θέλει πολύ δραστικά μέτρα, τύπου Ρουμ ιν ε ρουμ και πλωτό δάπεδο, άντε γεια. Οπότε καρδιοειδη, πολλαπλά σαμπ, και μπασοπαγιδες, δε παίζει άλλη λύση.

Το δεύτερο, δε γίνεται να το προσεγγίσεις με έπιπλα και χαλιά και κουρτίνες, θέλει πιο "ειδικές" επιλογές, με στόχο τον ήχο, κι όχι την διακόσμηση (όπως και το πρώτο).

Οι δομικές λύσεις, κατά την κατασκευή του σπιτιού ή με συνολική ανακαίνιση, είναι πάντα προτιμότερες. Εκεί ξεκινά η μελέτη ενός μηχανικού ήχου άλλωστε, ώστε να στρώσει εξ'αρχής το χώρο, όπως είδαμε στο πρότζεκτ του γουιζι.

Οπότε ναι, οι τυπικοί χώροι στα σπίτια είναι σχεδόν οκ για ακρόαση μουσικής, αλλά όχι χωρίς κάποια βασική έστω φροντίδα στις βασικές αυτές αρχές.

Λες να εκφράζω προσωπικές "απόψεις";

Post automatically merged: 10 Νοεμβρίου 2019

Γενικώς, σε όποιο σπίτι βλέπω μεγάλα άδεια ντουβάργια, ξέρω ότι δε παίζει σωστά.

Σε όποιο σπίτι βλέπω χοντρά χαλιά ολόβερ, ξέρω ότι δε παίζει σωστά.

Σε όποιο σπίτι βλέπω απορρόφηση εμφανή, ξέρω ότι δεν παίζει όπως θα μπορούσε να παίξει, και λόγω του μικρού φασματικου εύρους της όποιας απορρόφησης, ξέρω ότι έχει ανώμαλο γράφημα στους (χρηστικούς) χρόνους αντήχησης.

Σε όποιο σπίτι βλέπω τα κυρίως ηχεία να μην είναι κολλητά στον πίσω τοίχο και να μην έχει σαμπ, ξέρω ότι έχει ακυρώσεις και εξάρσεις στο μπάσο.

Σε όποιο σπίτι βλέπω να μην έχει σαμπ, ξέρω ότι δεν ακούει την πρώτη οκταβα ούτε για πλάκα, απλώς τα αντιλαμβάνεται μέσω αρμονικών.

Σε όποιο σπίτι βλέπω να μην έχει ισόπλευρο τρίγωνο ακρόασης και τις κλίσεις των ηχείων που προβλέπονται, ξέρω ότι ακούει στο γάμο του Καραγκιόζη.

Σε όποιο σπίτι βλέπω τη θέση ακρόασης κολλητά στον πίσω τοίχο, ξέρω ότι ακούει τον τοίχο.

Σε όποιο σπίτι βλέπω μικρά μεγάφωνα χαμηλών συχνοτήτων σε μεγάλες ακατάλληλες αποστάσεις ακρόασης, ξέρω ότι έχει χάσει εντελώς τη δεύτερη και τρίτη οκταβα, μέσω αρμονικών τα ακούει.

Κλπ κλπ κλπ

Για άλλη μια φορά:

Λες να εκφράζω προσωπικές "απόψεις";

 

[Ν.Κ.]

Δεν θέλω να σας σοκαρω.... αλλά

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν τυπικό οικιακό χώρο όπως ο παρακάτω.

και ας πάρουμε ένα ηχείο με υποδειγματικη απόκριση όπως την παρακάτω.

Η επίδραση του χώρου στην περιοχή των χαμηλών απεικονιζεται παρακάτω

Όταν ένα κοντραμπάσο παράγει έναν τόνο στην συχνότητα 41Hz δημιουργεί ένα ύψωμα που απεικονιζεται στο διάγραμμα με Α,
στην συχνότητα 62Hz δημιουργεί μια βύθιση που απεικονιζεται με Β στο διάγραμμα.
Η διαφορά στην στάθμη φτάνει τα 12dB.
Τρομακτικο ε?
Το αποτέλεσμα είναι μια εμφανής ανισορροπια στην περιοχή των χαμηλων

 

[dionisp]

Μια χαρά είναι.... το δικό μου είναι χειρότερο

Μακάριοι όσοι ακούν με εξοπλισμό που παίζει πάνω από τους 100 κύκλους.

 

[Astronaut Jr.]

Μια απορία βρε Κώστα γιατί έχω μπερδευτεί. Όσο απομακρύνεται ένα ηχείο απο τον μπροστινό τοίχο, παρατηρώ ότι διευρύνεται η στερεοφωνική εικόνα και ειδικά το βάθος ( έχοντας δεδομένο το ισόπλευρο τρίγωνο ). Το κόλλημα στον μπροστινό τοίχο με μονωτικά, έχει την ίδια αξία με την απομάκρυνσή του;

 

[Sonorus]

Σσσσσςςςςςςς μη το πεις πουθενά .Τον βάλανε χέρι.

Post automatically merged: 10 Νοεμβρίου 2019

Κώστα ερώτημα, εάν τοποθετήσουμε την μπασοπαγιδα 20 εκατοστά από την έξοδο του σωλήνα συντονισμού πίσω από το ηχείο δηλαδή, Έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα η Έχουμε Θέμα? Κάνουμε ζημιά......

Η μπάσο παγίδα πίσω από το bass reflex το μοναδικό που θα κάνει είναι ανάλογα με το πάχος της να απορροφήσει ένα συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων.
Αν οι συχνότητες αυτές είναι πάνω από αυτές που βγάζει το reflex είναι σαν να μην υπάρχει.
Αν είναι μέσα στο εύρος αυτών που βγάζει το reflex τότε κάνει πολύ κακό διότι κάνει επιλεκτική απορρόφηση.

 

[iason]

Η μπάσο παγίδα πίσω από το bass reflex το μοναδικό που θα κάνει είναι ανάλογα με το πάχος της να απορροφήσει ένα συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων.
Αν οι συχνότητες αυτές είναι πάνω από αυτές που βγάζει το reflex είναι σαν να μην υπάρχει.
Αν είναι μέσα στο εύρος αυτών που βγάζει το reflex τότε κάνει πολύ κακό διότι κάνει επιλεκτική απορρόφηση.

Ευχαριστώ πολύ.

 

[Bhutia]

Δεν θέλω να σας σοκαρω.... αλλά

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν τυπικό οικιακό χώρο όπως ο παρακάτω.
View attachment 143003

και ας πάρουμε ένα ηχείο με υποδειγματικη απόκριση όπως την παρακάτω.
View attachment 143004

Η επίδραση του χώρου στην περιοχή των χαμηλών απεικονιζεται παρακάτω

View attachment 143005

Όταν ένα κοντραμπάσο παράγει έναν τόνο στην συχνότητα 41Hz δημιουργεί ένα ύψωμα που απεικονιζεται στο διάγραμμα με Α,
στην συχνότητα 62Hz δημιουργεί μια βύθιση που απεικονιζεται με Β στο διάγραμμα.
Η διαφορά στην στάθμη φτάνει τα 12dB.
Τρομακτικο ε?
Το αποτέλεσμα είναι μια εμφανής ανισορροπια στην περιοχή των χαμηλων

Παρομοίως δεν θα ήθελα να σοκάρω λιγότερο ή περισσότερο ευτυχείς χρήστες,αλλά γι αυτό ακριβώς θα χρειάζονταν πολλαπλά sub ακόμα και σε μικρούς χώρους,όπου το ένα και μόνο θα ακουγόταν σα να προξενούσε κορεσμό ενέργειας.Σκοπός θα ήταν κάθε νέο προστιθέμενο sub να μην αύξανε την ανώτατη στάθμη στις αποδιδόμενες πρώτες οκτάβες,αλλά να τη...διατηρούσε σταθερή χάρη στην τοποθέτηση που θα επιλέγαμε.

Δεδομένου ότι όταν μικραίνουν οι διαστάσεις του χώρου τείνει να συμβαίνει το ίδιο και στις αποστάσεις του στερεοφωνικού τριγώνου,οι μικρότερες αποστάσεις ανάμεσα σε ηχεία-sub- θέση ακρόασης θα καθιστούσαν ευκολότερη την τοποθέτηση ακόμα και χωρίς κεντρικό επεξεργαστή.Όταν αυτές κρατούνται όχι ανώτερες των 2,4 μέτρων που αντιστοιχούν σε αντιληπτικό περιθώριο όχι ανώτερο των 7 χιλιοστών δευτερολέπτου,τότε η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη.

Θα αρκούσαν ομοειδείς μονάδες sub κατά προτίμηαη με ενσωματωμένο λογισμικό ευθυγράμμισης όπως το 18S.Θα ξεκινούσες με τοποθέτηση κύριων ηχείων στις κατάλληλες αποστάσεις από τοιχωματικά όρια σα να μην επρόκειτο να ενσωματώσεις sub κατόπιν. Θα χρησμοποιούσες το πρώτο τεμάχιο sub για στάθμη και υψιπερατό κροσάρισμα με χρονική ευθυγράμμιση προς τα κύρια ηχεία.

Στα επόμενα στάδια θα τοποθετούσες κάθε νέο ρυθμισμένο εκ των προτέρων στην ίδια στάθμη και πολικότητα με το αρχικό και συνδεδεμένα από άλλη προενισχυτική έξοδο,ψάχνοντας να βρες εκείνη την τοποθεσία όπου θα έδιναν όλα μαζί διαρκώς αμετάβλητη στάθμη στη συχνότητα κρος.

Η μεγάλη πλάκα είναι ότι τότε οι χαμηλές νότες στο πρόγραμμα τείνουν ν'ακούγονται πιο δυνατές και ρυθμικές και να αισθάνεται ο ακροατής πιο σαφή τον απτικό αντίκτυπο χωρίς πάντα να έχει μεταβληθεί η στάθμη αναφοράς,ακριβώς επειδή θα έχουν εξουδετερωθεί ιδιορρυθμοί με επικαλυπτικό χαρακτήρα κι επιβλαβείς για τη μεταβατική απόκριση, του setup.Αυτό που επίσης θα έχει βελτιωθεί είναι η ικανότητα του setup ν'απέδιδε το ίδιο καθαρά και δυνατά όσους τόνους θα κείτονταν σε ύψη κατώτερα του επιλεγέντος σημείου κρος.

Ουσιαστικώς θα εκτελούσες reverse engineering πάνω στη δράση ενός επεξεργαστή καθώς θα επιτελούσε το λογισμικό του διαχείριση χαμηλών.

 

[costas EAR]

Μια απορία βρε Κώστα γιατί έχω μπερδευτεί. Όσο απομακρύνεται ένα ηχείο απο τον μπροστινό τοίχο, παρατηρώ ότι διευρύνεται η στερεοφωνική εικόνα και ειδικά το βάθος

Το τι παρατηρείς, μου είναι αδιάφορο, δε σημαίνει τίποτα, ούτε για μένα, ούτε για σένα, ούτε για κανένα.
Δε θέλω να μαθαίνω τι ακούς.
Πες τα στο Λέανδρο.

Το κόλλημα στον μπροστινό τοίχο με μονωτικά, έχει την ίδια αξία με την απομάκρυνσή του;

Όχι.
Ίδια αξία έχει η άποψή σου και η άποψη του Λέανδρου (μηδενική).

Το ηχείο το κολλάς στον τοίχο για να μην έχεις ακυρώσεις και μπουμπουνητά στο μπάσο. Boundaries. Σμπιρ μωρέ, διάβασε λίγο επιτέλους!

Λίγη απορρόφηση βάζεις ανάμεσα σε ηχείο και τοίχο, κυρίως για να μειώσεις το gain που θα πάρεις στα μεσαία λόγω κοντινής απόστασης του τοιχωματικού αυτού ορίου. Διότι το ηχείο σου προς τα πίσω δε βγάζει μόνο μπάσα, βγάζει και μεσαία. Παίζουν προς τα πίσω μεσαία τα γουφερ σου.

Δες. Πώς γίνεται εντοιχισμος. Δες τα σχέδια της τζενελεκ. Δες τι υλικά βάζει στον εντοιχισμό. Έτσι κάνουν όλοι. Δεν είναι τίποτα καινούριο, τίποτα καινοτόμο. Έτσι δουλεύει το πράγμα.

Δε δουλεύει αλλιώς.

Πως σκατα να το πω...


ΥΓ. Δε με νοιάζει τι ακούς. Μη μου το βάζεις σαν επιχείρημα.

 

[editor]

Εγώ πάλι το συμπέρασμα που βγάζω από τις μετρησεις του Ν.Κ.
είναι ότι δεν πρέπει να κολαμε τα ηχεία στις γωνιες....

 

[Sonorus]

To quote from the net....

Good: Flush-mounted or as close to wall as possible (see manufacturer recommendations)
Okay: Up to 1 m (3′-3″)
Avoid: 1-2.2 m (3′-3″ to 7′-3″)
Good: Over 2.2 m (7′-3″)

 

[Bhutia]

Εγώ πάλι το συμπέρασμα που βγάζω από τις μετρησεις του Ν.Κ.
είναι ότι δεν πρέπει να κολαμε τα ηχεία στις γωνιες....

Σε όποια ηχειακή υλοποίηση περιέχονται στοιχεία με μειωμένη ποιότητα απόσβεσης στο θεμελιώδη συντονισμό της ικανοποιώντας το σκοπό να έδινε ένα πιο σφριγηλό μπάσο σε βάρος της ακρίβειας κατά τη μεταβατική απόκριση οι τονώσεις που επιφέρει η προσέγγιση στο τοίχωμα θα επιτείνουν τις ανισορροπίες στην ευθυγράμμιση χαμηλού.

Και κάτι τέτοιο δεν αφορά αποκλειστικά σε διατάξεις ενίσχυσης χαμηλών αλλά ακόμα και σε σφραγισμένες καμπίνες ζυγοσταθμσμένες με υψηλή τιμή στο συντελεστή Q,όπως λ.χ. τα LS3/5a.

 

[costas EAR]

Καλύτερα στη γωνία, παρά στην αγωνία!

 

[Astronaut Jr.]

Το τι παρατηρείς, μου είναι αδιάφορο, δε σημαίνει τίποτα, ούτε για μένα, ούτε για σένα, ούτε για κανένα.
Δε θέλω να μαθαίνω τι ακούς.
Πες τα στο Λέανδρο.

Όχι.
Ίδια αξία έχει η άποψή σου και η άποψη του Λέανδρου (μηδενική).

Όλο τον Λέανδρο έχεις στο μυαλό σου, σχέση μίσους και πάθους διακρίνω. Παραδέξου το λοιπόν ότι μαζί δεν κάνετε και χώρια δεν μπορείτε.

ΥΓ. Δε με νοιάζει τι ακούς. Μη μου το βάζεις σαν επιχείρημα.

Δεν το βάζω σαν επιχείρημα, το βάζω ως βάση συζήτησης. Αν μη τι άλλο, με ενδιαφέρει η στερεοφωνική εικόνα και παρατήρησα ότι προφανώς επειδή το ηχείο επηρεάζεται λιγότερο απο τον μπροστινό τοίχο, παρέχει πιο άνετα το χαρακτηριστικό της στερεοφωνικής εικόνας.

Το ηχείο το κολλάς στον τοίχο για να μην έχεις ακυρώσεις και μπουμπουνητά στο μπάσο. Boundaries. Σμπιρ μωρέ, διάβασε λίγο επιτέλους!

Λίγη απορρόφηση βάζεις ανάμεσα σε ηχείο και τοίχο, κυρίως για να μειώσεις το gain που θα πάρεις στα μεσαία λόγω κοντινής απόστασης του τοιχωματικού αυτού ορίου. Διότι το ηχείο σου προς τα πίσω δε βγάζει μόνο μπάσα, βγάζει και μεσαία. Παίζουν προς τα πίσω μεσαία τα γουφερ σου.

Δες. Πώς γίνεται εντοιχισμος. Δες τα σχέδια της τζενελεκ. Δες τι υλικά βάζει στον εντοιχισμό. Έτσι κάνουν όλοι. Δεν είναι τίποτα καινούριο, τίποτα καινοτόμο. Έτσι δουλεύει το πράγμα.

Διάβασα περί sbir και όταν έχω χρόνο θα διαβάσω και το βιβλίο του Toole. Χωρίς να θέλω να το παίξω ξερόλας, γνωρίζω ότι τα ηχεία μου εκπέμπουν και προς τα πίσω, άλλωστε το ακούω κάθε φορά που βρίσκομαι στη πίσω πλευρά τους. Απλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι το να βάλω απορροφητικά έχει την ίδια επίδραση στις μεσαίες με το να έχω απομακρύνει τα ηχεία απο τον μπροστινό τοίχο. Δεν είναι λίγο το εύρημα για το οποίο σε κάλεσα προς βοήθεια. Και θα ήμουν καλά εκεί που ακούω τη "βελτίωση" στην εικόνα, αλλά υποψιάζομαι ακυρώσεις στα μπάσα ( τις οποίες τόσο μέσω των λεγόμενών σου, όσο και κατόπιν ανάγνωσης, κατανοώ ότι μπορώ να αντιμετωπίσω με το κόλλημα των ηχείων στον τοίχο ).