- Μηνύματα
- 17.760
- Reaction score
- 58.677
Το μοναδικό στοιχείο ένστασης ως προς τις καμπύλες ισοδύναμης Ακουστότητας,είναι ότι έχουν συσταθεί εκείνες με σήματα καθαρούς ημιτονοειδείς τόνους αντί των σύνθετων μουσικών που συνηθίζουμε ν' ακροώμαστε.Κώστα, είχα μια κουβέντα με ένα μαστερά από το εξωτερικό και λέγαμε για αυτές τις καμπύλες. Μου είπε ότι είναι λάθος να επικαλούμαστε αυτό το διάγραμμα στην αναπαραγωγή. Είναι καθαρά για τη διαδικασία του Studio, όχι για αναπαραγωγή.
Δεν μπορούσε να εκφράσω άποψη καθώς δεν γνωρίζω.
Απλά μεταφέρω τα λεγόμενα του.
Εδώ για παράδειγμα έχουμε την αντιπαράθεση αντίστροφα ζυγοσταθμισμένων καμπυλών προς εκείνες της ισοδύναμης Ακουστότητας.Το σχήμα τους οφείλεται στο ότι αντισταθμίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις διαδοχικές οκτάβες στο ακουστό φάσμα.
Η κόκκινη αντιπροσωπεύει το τυπικό standard ISO 226 που είναι βασισμένο στους καθαρούς τόνους..Η μπλε επίσης την A-ζυγοστάθμιση που προκύππτει από την προηγούμενη λαμβάνοντας υπόψιν την ιδιαίτερη ευαισθησία του ακουστικού μας συστήματος όπως περιγράφεται αυτή από τις κλασσικές καμπύλες Fletcher-Munson και βασισμένη με τη σειρά της στα ίδια σήματα.
Η διαφοροποιημένη μαύρη όμως έχει προκύψει με πεπερασμένες ζώνες θορύβου ως σήματα αντί των κλασσικών ημιτονοειδών.
Ένα τέτοιο στοιχείον όμως μπορεί να σημαίνει μικρές μεταβολές ως προς την ακρίβεια στη διακύμανση των dB,πλην όμως δεν ανατρέπει τις κεντρικές ιδέες που θεμελιώνουν οι αυθεντικές καμπύλες :
- Η μεταβολή στη μορφή τους σε συνάρτηση προς τη στάθμη επιδεικνύει την ανάγκη να επιτελούνται οι στουντιακές παραγωγές υπό προδιαγεγραμμένη στάθμη αναφοράς και σε τιμή τέτοια που να εξασφάλιζε ότι δεν θα προέκυπταν συνταρακτικές αλλοιώσεις κατά την αντίληψη του περιεχομένου σε χαμηλότερες ή υψηλότερες στάθμες.
- Κατά τις διαδικασίες μίξης/pre-mastering απαιτείται τόνωση στις πρώτες οκτάβες ούτως ώστε ν'αποκτούσαν αυτές ισοδύναμη Ακουστότητα προς τις ανώτερες - πάντα υπό τη στάθμη αναφοράς για να μην ξεχνιόμαστε.
Η τόνωση αυτή όμως συνεπάγεται ανώτερη απόδοση ενέργειας στις πρώτες οκτάβες από το ηχοσύστημα αναπαραγωγής,εφόσον θα είναι επιθυμητό ν'ακολουθούσε το τελευταίο με πιστότητα το περιεχόμενο δεδομένου master.Η ανώτερη απόδοση ενέργειας δεν φτάνει να γίνει σε ηλεκτρικό επίπεδο,αλλά και σε ηλεκτρομηχανικό,δηλαδή να φτάνει αλώβητη ως ηχητική ενέργεια στ'αυτιά δεδομένου ακροατή.
Και αυτό το τελευταίο απαιτεί ηλεκτρομηχανικούς μετατροπείς που να τη μεταδίδουν με αποδεκτά όρια παραμόρφωσης για τη ζώνη ευθύνης τους και ακουστική συμπεριφορά χώρου που δεν θα αλλοιώνει αισθητά με δικά της παρασιτικά στοιχεία τη μετάδοση.
Ο Ear μπορεί να οραματίζεται να πάει το setup του εκεί όπου οι κανονικοί ακροατές δεν θα φιλοδοξούσαν ποτέ να πάνε.Είναι αξιοθαύμαστη η πρόθεση,αλλά όχι...αξιοζήλευτη.
Last edited: