Ε-κλαίγοντας Album

[thva]

18.56 λεπτό ιδιαίτερα.

Russudan Meipariani – Wikipedia

de.wikipedia.org

 

[costas EAR]

Kosvanec Quartet - Just Squeeze Me

Listen to Just Squeeze Me on your streaming service

tidal.com

 

[Bhutia]

Tindersticks - "Soft Tissue"

Ένα άκρως ΄΄φθινοπωρινό΄΄ album ως προς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα καθώς αυτή πλάθεται από κομμάτι σε κομμάτι αλλά ζέον ως προς τη δεξιοτεχνία και το υποβλητικό αμάλγαμα των μουσικών στυλ.

 

[g.kar]

Υπέροχος δίσκος . Μου αρέσει πολύ το συγκεκριμένο συγκρότημα.
Το Tidal το παρέχει και σε υψηλή ανάλυση 24 bit/96KHz, για όσους ενδιαφέρονται.

Tindersticks - Soft Tissue

Listen to Soft Tissue on your streaming service

tidal.com

 

[Ν.Κ.]

 

[costas EAR]

Mark Knopfler - One Deep River

Listen to One Deep River on your streaming service

tidal.com

 

[Bhutia]

The που ... δεν κάνει ν'αφεθεί ...
The The : "Ensoulment"

Ένα δυναμιτιστικό album... Ο Matt Johnson επιστρέφει γηραιότερος αλλά και... δριμύτερος απέναντι σε σύγχρονες καταστάσεις. Καθώς διαταράσσεται η λειτουργία στις μηχανές της συνείδησης η μουσική πτήση τρέπεται προς ελεγχόμενη πτώση καβάλα πάνω σε όποιο ρεύμα έμπνευσης βρίσκεται στην τροχιά της. Καιρό είχαμε να εκτεθούμε σε τόσο ζοφερές ιδέες με τόσο ελπιδοφόρες καταλήξεις.

 

[thva]

 

[thva]

Όλα στην ζωή προφανώς γίνονται για να μάθει και να αισθανθεί ο Nick Cave κάτι απο αυτήν και τον εαυτό του.

 

[thva]

Επιτέλους Geike is back (και εγώ δεν πήρα χαμπάρι τίποτε).

Νέο άλμπουμ , ε , εντάξει στο επόμενο θα βρούν ίσως καλύτερα το "πάτημα" τους. Το θέμα είναι ότι γύρισε.

Πάντως με το Fake is the new dope, το κλίμα της εποχής και το πόσο έχει παραγίνει το κακό, το πιάσανε.



==============

 

[Ν.Κ.]

Nonetheless pet shop boys

Πολύ μ άρεσε, πλέον δύσκολα κάθομαι να ακουσω έναν δίσκο απ την αρχή ως το τέλος αλλά εδώ έκανα μια εξαίρεση

 

[Π.Α.Η.]

Nonetheless pet shop boys

Πολύ μ άρεσε, πλέον δύσκολα κάθομαι να ακουσω έναν δίσκο απ την αρχή ως το τέλος αλλά εδώ έκανα μια εξαίρεση
View attachment 345175

Τι ξεπεσμός! Προλαβαίνεις να γραψεις ότι τον ακούει ο γιος/η κόρη για να σώσεις την κατάσταση.

 

[Faidros Barlas]

Νέος δίσκος για τους Λευκορώσους post-punk doomers Molchat Doma, στο γνώριμο μελαγχολικό και σκοτεινό ύφος τους αλλά με πιο προσεγμένη/καλογυαλισμένη παραγωγή σε σχέση με παλιότερες δουλειές τους. Συνδυάζουν ωραία τις κιθάρες με πιο ηλεκτρονικά στοιχεία, χτίζοντας αν μη τι άλλο μία αρκούντως πειστική ατμόσφαιρα με αποκαλυψιακά σχεδόν χαρακτηριστικά, αν κρίνουμε και από τα βιντεοκλίπ που βγήκαν για 2-3 τραγούδια από το άλμπουμ (δυστυχώς δεν καταλαβαίνω γρι από τη γλώσσα, οπότε περιορίζομαι αναγκαστικά στα εξωγλωσσικά στοιχεία για να καταλάβω ποιό μπορεί να είναι το περιεχόμενο της μουσικής τους).

Ο δίσκος πάντως είναι άνισος, με το πρώτο μισό να συγκεντρώνει τα σχετικά "χιτάκια" και το υπόλοιπο να έχει κάποιες καλές ιδέες από εδώ και από κει, χωρίς όμως σαφή προσανατολισμό. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως η σχετική ρωσόφωνη darkwave/post-punk σκηνή γνωρίζει μία πραγματική άνθηση τα τελευταία χρόνια..

Και ένα βιντεοκλίπ ενδεικτικά:

 

[Decembered]

Αν κοιταξεις το σκοταδι για ωρα...θα σε κοιταξει κ αυτο πισω...

..βεβαίως το σκοτάδι δε βιάζεται, και σου στελνει καρποσταλ απο τα ειτιζ.
Ευχαριστουμε Σκοτος!

 

[thva]

View attachment 349066



Νέος δίσκος για τους Λευκορώσους post-punk doomers Molchat Doma, στο γνώριμο μελαγχολικό και σκοτεινό ύφος τους αλλά με πιο προσεγμένη/καλογυαλισμένη παραγωγή σε σχέση με παλιότερες δουλειές τους. Συνδυάζουν ωραία τις κιθάρες με πιο ηλεκτρονικά στοιχεία, χτίζοντας αν μη τι άλλο μία αρκούντως πειστική ατμόσφαιρα με αποκαλυψιακά σχεδόν χαρακτηριστικά, αν κρίνουμε και από τα βιντεοκλίπ που βγήκαν για 2-3 τραγούδια από το άλμπουμ (δυστυχώς δεν καταλαβαίνω γρι από τη γλώσσα, οπότε περιορίζομαι αναγκαστικά στα εξωγλωσσικά στοιχεία για να καταλάβω ποιό μπορεί να είναι το περιεχόμενο της μουσικής τους).

Ο δίσκος πάντως είναι άνισος, με το πρώτο μισό να συγκεντρώνει τα σχετικά "χιτάκια" και το υπόλοιπο να έχει κάποιες καλές ιδέες από εδώ και από κει, χωρίς όμως σαφή προσανατολισμό. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως η σχετική ρωσόφωνη darkwave/post-punk σκηνή γνωρίζει μία πραγματική άνθηση τα τελευταία χρόνια..

Και ένα βιντεοκλίπ ενδεικτικά:

Εγώ γιατί θυμήθηκα τώρα τους Depeche Mode και συγκεκριμένα το Ultra ;

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Πολύ λίγα είναι τα έργα που γραφτήκαν εξ αρχής για την ημέρα του πολυτεχνείου. πολύ λιγότερο όταν μιλάμε για ολόκληρο L/P. Κάτι λίγα τραγούδια προϋπήρχαν ήδη και παραλλάχτηκαν απλώς κάποια σημεία τους (π.χ. "Τα Λόγια Και Τα Χρόνια"). Εγώ τουλάχιστον, μόνο τούτο το συγκεκριμένο L/P έχω υπ' όψη μου. Από αυτό λοιπόν, διάλεξα το ομώνυμο τραγούδι.

Αυτός ο δίσκος ουσιαστικά θάφτηκε! Βέβαια, οι συντελεστές δεν ήταν και τόσο... mainstream εκείνα τα χρόνια... αντίθετα, βγήκαν στον αφρό κάτι τύποι που τραγουδάγανε για μπαξέδες, τρεις του Σεπτέμβρη και αλλά αγροτοβουκολικά παρόμοια. Κρίμα. Και για τη Δουράκη που ήταν τραγουδίστρια πολύ άνω του μέσου όρου, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Ίσως για το θάψιμο να φταίει και κεινος ο στίχος στο ρεφραίν για "κείνους που δεν στάθηκαν μια νύχτα στο πλευρό τους"

Εκείνη τη νύχτα - 1974

Στίχοι: Γιώργος Καλαμαριώτης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Μαρία Δουράκη

Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
για τους χαροκαμένους
το γιο μου και το γιο της
βλαστάρια που θερίσανε κατάστηθα φωτιά
εκείνη τη νυχτιά
στο κούρσεμα της νιότης
Ξύλο στο ξύλο κάρφωναν
τρεις μέρες το σταυρό τους
με την ψυχή στο στόμα
προσμένοντας ακόμα
εκείνους που δε στάθηκαν
μια νύχτα στο πλευρό τους
Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
τους αδικοχαμένους
και πού να σε πετύχω
αγόρι που δε χώραγε του κόσμου η ξεγνοιασιά
στην κοσμοχαλασιά
σε ψάχνω τοίχο τοίχο

 

[Π.Α.Η.]

Πολύ λίγα είναι τα έργα που γραφτήκαν εξ αρχής για την ημέρα του πολυτεχνείου. πολύ λιγότερο όταν μιλάμε για ολόκληρο L/P. Κάτι λίγα τραγούδια προϋπήρχαν ήδη και παραλλάχτηκαν απλώς κάποια σημεία τους (π.χ. "Τα Λόγια Και Τα Χρόνια"). Εγώ τουλάχιστον, μόνο τούτο το συγκεκριμένο L/P έχω υπ' όψη μου. Από αυτό λοιπόν, διάλεξα το ομώνυμο τραγούδι.

Αυτός ο δίσκος ουσιαστικά θάφτηκε! Βέβαια, οι συντελεστές δεν ήταν και τόσο... mainstream εκείνα τα χρόνια... αντίθετα, βγήκαν στον αφρό κάτι τύποι που τραγουδάγανε για μπαξέδες, τρεις του Σεπτέμβρη και αλλά αγροτοβουκολικά παρόμοια. Κρίμα. Και για τη Δουράκη που ήταν τραγουδίστρια πολύ άνω του μέσου όρου, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Ίσως για το θάψιμο να φταίει και κεινος ο στίχος στο ρεφραίν για "κείνους που δεν στάθηκαν μια νύχτα στο πλευρό τους"

Εκείνη τη νύχτα - 1974

Στίχοι: Γιώργος Καλαμαριώτης

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Μαρία Δουράκη

Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
για τους χαροκαμένους
το γιο μου και το γιο της
βλαστάρια που θερίσανε κατάστηθα φωτιά
εκείνη τη νυχτιά
στο κούρσεμα της νιότης
Ξύλο στο ξύλο κάρφωναν
τρεις μέρες το σταυρό τους
με την ψυχή στο στόμα
προσμένοντας ακόμα
εκείνους που δε στάθηκαν
μια νύχτα στο πλευρό τους
Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους
τους αδικοχαμένους
και πού να σε πετύχω
αγόρι που δε χώραγε του κόσμου η ξεγνοιασιά
στην κοσμοχαλασιά
σε ψάχνω τοίχο τοίχο

Θύμωσα με τους στίχους του παραμυθιού δηλαδή του τραγουδιού.Περι χαροκαμενων και κατάστηθα ξεριζωμένων.Κανεις δε σκοτώθηκε μέσα στο Πολυτεχνείο.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Θύμωσα με τους στίχους του παραμυθιού δηλαδή του τραγουδιού.Περι χαροκαμενων και κατάστηθα ξεριζωμένων.Κανεις δε σκοτώθηκε μέσα στο Πολυτεχνείο.

Άστο δεν το έχεις. Πήγαινε να παίξεις με τα καλώδια.