Ε-κλαίγοντας Album

Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489
Lotte Lenya, Kurt Weill's widow, once told Teresa Stratas that "nobody can sing Weill's music better than you do" and offered the singer this set of previously unpublished songs to perform. The New York Times called it a "landmark" recording that "blended theatrical spunk with classical vocalism."

MUSICIANS
Teresa Stratas, soprano
Richard Woitach, piano


 


Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489
Άς ποστάρουμε και για πρώτη φορά στο site (δείχνει το search τουλάχιστον) τους The Long Ryders, ωραίο βραχύβιο συγκρότημα.







Από την Αμερικάνικη ιστορία :


:D
 
Last edited:



Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489


Bob Boilen | July 28, 2017 -- Intensity in songs often expresses itself as volume – a loud guitar, a scream, a piercing synth line. But in the case of Aldous Harding it's in the spaces, the pauses, and her unique delivery. Watch her Tiny Desk Concert and you can see this in her facial expressions and body posture.

The first song she performs,"Imagining My Man," is about what she calls the "tender and frightening thoughts that come with being in love," and what you witness while watching her are often painful, pensive expressions that are as important to the song as the notes being played.

Aldous Harding is a singer from New Zealand who's inspired by British folk singer Vashti Bunyan, but making something truly unique and her own. Party, her second album, is full of deeply personal songs with memorable melodies and spare instrumentation that linger in my head long after the headphone batteries have drained. It'll certainly be a favorite on my year-end list.

Aldous Harding's musical partner for the Tiny Desk is Jared Samuel, a keyboardist who was so impressive at SXSW this year in the band, Invisible Familiars. It's his deft accompaniment on these songs that shapes the texture and pulse of them, adding tension to already taut tunes. Aldous Harding's music isn't universal, but if you lean toward loving the poetic, the melodic and the mysterious, you'll likely love it.

 

Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489
Οι The Waterboys γνωστοί και αγαπημένοι φαντάζομαι απο μεγάλο μέρος ακροατών.

Απο αυτούς που τους αρέσει ιδιαίτερα αυτό το συγκρότημα και απο όλα τα άλμπουμ τους θα ήθελα να τους παρακινήσω να προσθέσουν στη "δισκοθήκη" τους ή άκουσμα τους και αυτό που είναι κάτι ιδιαίτερο και σε ήχο που να τους χαρακτηρίζει πιο αντιπροσωπευτικά και απο άποψη ηχογράφησης και ηχητικά (όχι για την ποιότητα της κατ' ανάγκη, καλή ή κακή αλλά για την εκτέλεση).


Φαίνεται να το ευχαριστήθηκαν μακρυά κάπως απο άλλες κλασικές παραγωγές τους για το εμπόριο.


 
Last edited:

Bhutia

Hidden Guru
Editor
Μηνύματα
17.388
Reaction score
57.025
Jack White - "No Name"

1724002476340.png


Εκεί λοιπόν που μπορεί να νιώθει κανείς μπουχτισμένος με όλη την ιστορία των ακροάσεων σε έργα επαναληπτικά όσων έχουν ήδη ειπωθεί έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία αυτό το αριστουργηματικό album με πυροτεχνικά riff , ρυθμούς-οδοστρωτήρες και πυρετώδεις ερμηνείες. Jack is nimble Jack is quick κι εξιλεώνεται εδώ μια κι έξω τόσο για περασμένες αστοχίες όσο και για όσα στοιχεία έχει οικειοποιηθεί από ένδοξα έργα παλαιότερων καλλιτεχνών.

 

Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489
Jack White - "No Name"

View attachment 339710

Εκεί λοιπόν που μπορεί να νιώθει κανείς μπουχτισμένος με όλη την ιστορία των ακροάσεων σε έργα επαναληπτικά όσων έχουν ήδη ειπωθεί έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία αυτό το αριστουργηματικό album με πυροτεχνικά riff , ρυθμούς-οδοστρωτήρες και πυρετώδεις ερμηνείες. Jack is nimble Jack is quick κι εξιλεώνεται εδώ μια κι έξω τόσο για περασμένες αστοχίες όσο και για όσα στοιχεία έχει οικειοποιηθεί από ένδοξα έργα παλαιότερων καλλιτεχνών.

Μόνο ο Jack White can pull such an act of. Να βάλει δηλαδή την τωρινή γυναίκα του να παίζει μπάσο στο άλμπουμ η οποία να δέχεται να παίρνει αλλά και ο ίδιος το επώνυμο της προηγούμενης γυναίκας του αλλά και να παίζει παρόμοια μουσική με αυτή της μπάντας που είχαν μαζί παλιά. :D :D Συνήθως με ποτέ δεν ασχολούμαι με τα κοτσουμπολιά και τέτοια συγκροτημάτων αλλά εδώ κάνω εξαίρεση λόγω της Meg καθώς τα γούστα μου είναι περίεργα. :D Χώρισε πάλι ... και έχω ελπίδα. :D
 




Bhutia

Hidden Guru
Editor
Μηνύματα
17.388
Reaction score
57.025
Nick Cave and The Bad Seeds : "Wild God"

1725212016173.png



Αν κάτι χρειαζόμασταν για να εμπεδώσουμε πώς μπορεί η Μουσική να συγκινεί αυτό θα ήταν album να μας έθεταν αυτομάτως σε συγκινησιακή εγρήγορση χωρίς πολλές εξηγήσεις... Αυτό καταφέρνει γι άλλη μια φορά ο ΄΄Σπηλιάς΄΄ με το πιο πρόσφατο έργο του έχοντας επιλέξει να μας εξάρει μια κατάσταση αγαλλίασης αντί να στρεφόταν προς περίφημα - με τη δική τους αξία - ερεβώδη μονοπάτια όπως στο παρελθόν. Όλοι πλέον μπορούμε να ελπίσουμε σε λύτρωση άμα αυτός είναι ο ήχος της δικής του.

1725213012928.png
 






Μηνύματα
15.882
Reaction score
18.489
Απο το κασετοφωνάκι μου που είναι συνδεδεμένο με το λάπτοπ :

Διάβασα και την άποψη σου αλλά και ότι λέγεται σαν κριτική απο τα διάφορα περιοδικά για το καινούργιο αυτό άλμπουμ (εάν και δεν συνηθίζω τέτοια πράγματα) του Caveman Nick. Εγώ δεν βρίσκω κάτι ιδιαίτερα διαφορετικό απο τα παλιά του που λέτε. Ο ίδιος Cave όπως πάντα με την βαρετή - σαν μέσο όρο - μουσική μανιέρα του των τελευταίων δεκαετιών τώρα. Δεν ξέρω βεβαια εάν οι στίχοι δεν αντικατοπτρίζουν πλέον το κάπως πιθανά ψεύτικο και σίγουρα όμως μόνο στυλιστικό ερεβώδες στύλ στο οποίο μας έχει συνηθίσει και δυστυχώς εκπαιδεύσει (που eγώ θα το χαρακτήριζα σαν απλό επιφανειακό για εντυπώσεις drama) και εάν έχουν κάποιο πιο αισόδοξο μήνυμα καθως δεν τους άκουσα προσεκτικά και καθαρά και πρέπει να τους διαβάσω. Το μη ερεβώδες μπορεί να οφείλεται και λίγο στους Bad Seeds που βάζουν κάποιο φρένο σε αυτήν του την τάση με το εάν ήταν / είναι μόνος του. Δεν έχω εντρυφήσει και πολύ στον Cave, όχι με δική μου ευθύνη αλλά με δική του περισσότερο.

Το μόνο που ξεχώρισα και το μόνο που κάνει κάπως καλή χρήση των χορωδιακού ενορχήστρωσης στύλ backing vocals που μουσικά και αισθητικά εντάσσονται στην θεατρική αγριοφωνάρα του αλλά και κάποιες πολύ λίγες φορές (σε κάποια τραγούδια) στο τί παίζουν οι μουσικοί του σε αυτό το άλμπουμ είναι το Cinnamon Horses. Στα άλλα κομμάτια, πλήρης αποτυχία μέχρι και ενόχληση η ένταξη τους με τον τρόπο που έγινε, με την επιλογή των φωνών τους τονικά αλλά και στα μέρη που συμμετείχαν ακόμη και στην διάρκεια τους. Όσον αφορά την διαχρονική συναισθηματική εμπλοκή που μπορεί κάποιος να έχει με την μουσική του αυτή πάντα κινείται σε ένα περίεργο intellectual μόνο επίπεδο που δεν την αφήνει ο ίδιος να το ξεπεράσει ή δεν ξέρει πως να το κάνει. Δεν είναι τυχαίο που τον ακούνε οι reserved γυναίκες των super rich πλουσίων που θέλουν να συγκινηθούν αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο ελεγχόμενο και επιφανειακό. Έχει κα τύψεις και αδιέξοδα ο κόσμος που ήρθαν να τον δαγκώσουν με το πλήρωμα του χρόνου. θέλουν και αυτοί οι άνθρωποι υποστήριξη απο κάπου. :D

Πρέπει βέβαια να το ακούσω και στο καλό σύστημα να δώ εάν υπερισχύει το συναίσθημα ή το drama του όπως παλιά ή σε τι ποσοστό αυτό έχει πιθανόν αλλάξει ή τροποποιηθεί. Ο Malek παραπάνω πάντως τον σκίζει απο τα αποδυτήρια σε όλα και χωρίς να είναι καν αυτός ο σκοπός της μουσικής του. Καλά λόγια είπα πάλι. :D

 
Last edited:



Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
173.419
Μηνύματα
2.940.254
Members
38.183
Νεότερο μέλος
tzimarou
Top