Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

υπερβολές. είναι αδύνατο να τα γράψεις πιο ωραία.

 

[deleted user 10898]

"xr = 0.1 ( G V / (p T60) )1/2 [m] (10)

where the directionality gain G is unity for a monopole and G = 3 for a dipole radiator. A dipole, thus, has a 31/2 = 1.73 times larger reverberation distance."

γιατι? πως υπολογιζεται το G=3 (τγία) για το διπολο?

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

""Μιά καλή ακουστική συμπεριφορά χώρου ακρόασης συνεπάγεται όχι μόνο τιμή κρίσιμης απόστασης όσο το δυνατόν μεγαλύτερη,αλλά επίσης χρόνο αντήχησης RT60 όσο το δυνατόν πιό ομοιογενή γιά τις διαφορετικές συχνοτικές ζώνες του ακουστού φάσματος."

Μεγάλη κουβέντα... (το "σταθερό" αρ-τι-σίξτι στο ακουστό φάσμα)
Πάντως, σε χώρο που ΟΝΤΩΣ έχει γίνει επαρκής μελέτη (όχι από τον οποιονδήποτε) αλλά και υλοποίηση όλων όσων προβλέπονται (με ανάλογες κατασκευές), εκεί όσο και να μεγαλώνει η απόσταση ακρόασης, δεν αλλάζει τίποτα απολύτως. Και για τους συνήθεις ύποπτους, ναι, το "έχω ακούσει" (και δε μιλώ για χώρους στούντιο ηχογραφήσεων).

"Γιά διαστήματα όμως μεγαλύτερα της κρίσιμης απόστασης,η αύξηση στην αποδιδόμενη ηχητική πίεση,αυξάνει ακόμα περισσότερο τη στάθμη -και κατ'επέκταση τη δυνητική επικαλυπτική δράση- του πεδίου αντήχησης.Το τελευταίο φαινόμενο δεν εκλαμβάνεται υποχρεωτικά ως ΄΄δυσάρεστο΄΄ στην αντίληψη του μέσου ακροατή..."

Τι "δυσάρεστο", εδώ όπως βλέπεις πολλοί το προτιμούν! Παν πιο μακριά για να ακούν πιο καλά! Και μιλάμε για "κρίσιμη απόσταση" 1 μέτρου, για χώρους άστα λα βίστα, το πολύ πολύ να έχουν ένα χαλί! (χαχαχαχχαχαχχα)

Τά'λεγε κι ο Σπύρος ο Κωστόπουλος, πως σε ένα τυπικό μεγάλο χώρο ΔΕΝ ακούς το ηχείο σχεδόν καθόλου, ακούς μόνο το χώρο, αλλά αυτός τά'λεγε, αυτός τά'κουγε.... (και ακόμα, δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως)

 

[argi]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

buthia θα στο πω στα ισα (ισα για πατησα)
εισαι μεγαλος σπεκουλαδορος, αντιεξουσιαστης του λανθανων ηχου , του νησιου λανθαροτε, μην πω και φουερταβεντουρα , λομπαδορος ολκης , σπερνεις διχονιες στις συνειδησεις και στα κουρασμενα μυαλα
φυτευεις ιδεες σε δυσκινητα εγκεφαλικα κυταρα
με αποτελεσμα μελη του χωρου να γινονται πειραματοζωα της δικης σου τροικας
εισαι δηλαδη ενα πραμα σαν το ΔΝΤ διαταυρωμενο με τον σχιζοφρενη με τα καταλογακια.
Εισαι ο κεφαλας του διαστρεβλωμενου ηχου
καλα ειχες εξαφανιστει και μας ειχες αφησει στην συχια μας
αμαν πχια

 

[deleted user 10898]

"xr = 0.1 ( G V / (p T60) )1/2 [m] (10)

where the directionality gain G is unity for a monopole and G = 3 for a dipole radiator. A dipole, thus, has a 31/2 = 1.73 times larger reverberation distance."

γιατι? πως υπολογιζεται το G=3 (τγία) για το διπολο?

ασε το βρηκα...

Note, that to obtain the same on-axis sound pressure level as from a monopole, a dipole needs to radiate only 1/3rd of the monopole's power into the room. This means 4.8 dB less contribution of the room's acoustic signature to the perceived sound. It might also mean 4.8 dB less sound for your neighbor, or that much more sound to you.

και

At +/-45 degrees off-axis the dipole response is L = cos(45) = 0.7 or 3 dB down, the monopole is unchanged with L = 1.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Κώστα θα το πω με ελάχιστα λόγια γιατί γράφω από το κινητό.
Από έναν μαθητή του 12, θα είμαι ικανοποιημένος αν γράψει 11 με 12 & ευχαριστημένος αν γράψει 13.
Από έναν μαθητή του 18, θα είμαι ικανοποιημένος αν γράψει 17 με 18 & ευχαριστημένος αν γράψει 19.

Συνεπως, αν ο κακος μαθητής μου φέρει 10 είμαστε στο όριο, δε μπορώ να ζητάω & πολλά.
Αν όμως ο καλός μαθητής μου φέρει 16 θα τον "σφάξω" με το.....μπαμπάκι.

Κατά βάση, όλα εξαρτώνται από το τι προσδοκίες έχουμε από τον καθένα.

σωστά. δεν έχουν όλοι το ίδιο IQ, ή τέλος πάντων δεν έχουν όλοι την ίδια ποσότητα γνωσιολογικού (ή "αποσβεστικού") υλικού μέσα στο κρανίο τους, καθώς έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να γεμίζουν το κεφάλι τους με γνώσεις ή να το αφήνουν άδειο, να έχει έκο (αντηχήσεις).

Και βεβαίως, πάντα θα υπάρχει κάποιος που από ενδιαφέρον θα βγάλει την χατζάρα......[/b]

Νομίζω είμαι σαφής.

Σωστά. Και ναι, είσαι σαφέστατος.

Άλλωστε, ως "Super Moderator", σε σένα πέφτει η ευθύνη για πολλά, και αναγνωρίζοντάς σου αυτό, είδες πολύ καλά πως παρά την όποια επιχειρηματολογία μου, δεν είχα καμιά απολύτως αντίρρηση στο να δηλώσω πως "αναθεωρώ", πως "ανακαλώ", κι ότι άλλο θέλεις. Κανένα πρόβλημα.

...

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Στο δια ταύτα πάντως, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Απλή αριθμητική είναι, και φυσική λυκείου, δεν είναι δα καμιά τρομερή επιστήμη.

Η αναγκαία ισχύς για συγκεκριμένη στάθμη ακρόασης και από ηχείο συγκεκριμένης ευαισθησίας, βγαίνει από απλούς τύπους, και όχι από συμπεράσματα από λαμπάκια ενισχυτών.

Και δεν υπάρχει θέμα "άποψης", όπως δεν υπάρχει θέμα "άποψης" στο πόσα 5-ευρα μας κάνουν ένα 10-ευρο. Η σωστή απάντηση είναι "2", αυτά μαθαίνω στην κόρη μου, και όσες φορές κι αν επιμένει πως η απάντηση είναι "3" ή "4", χρειάζεται να τη διορθώσω.

δι φακτς οφ λάιφ!

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

John έχεις δίκιο, εννοώ ένα σήμα που να περιέχει όλες τις συχνότητες από 20-20kHz με το ίδιο πλάτος, ..πως το λέμε το παληκάρι?

Λευκό θόρυβο, και αποτελεί έναν θόρυβο στον οποίον εμπεριέχονται όλες οι συχνότητες σε ίση στάθμη, (εξ ου και λευκός, όπως το λευκό φως). Το άκουσμά του μοιάζει πολύ με το φύσημα της αδιαμόρφωτης συχνότητας των FM. Αν δώσεις λευκό θόρυβο σε ένα τρίδρομο και μετρήσεις -και ακούσεις- χωριστά κάθε δρόμο, τότε θα πάρεις μέγιστη στάθμη από το τουήτερ, με το μιντ να ακολουθεί και με τελευταίο το γούφερ. Η μέτρηση μπορεί να διαφέρει από ηχείο σε ηχείο, αλλά ο συσχετισμός στάθμης μεταξύ των κλάδων θα είναι ο ίδιος, διότι το τουήτερ προορίζεται να αναπαράγει τα περισσότερα από τα Hz του ακουστικού φάσματος, με δεύτερο το μιντ και τελευταίο το γούφερ, και επομένως αντίστοιχη είναι και η περιεχόμενη ενέργεια που μετατρέπεται σε ισχύ.

Για παράδειγμα, αν θεωρήσουμε το ακουστικό φάσμα εκτεινόμενο ένθεν και ένθεν του A440 (του 5ου Λα του πιάνου), τότε το ακουστικό φάσμα μπορεί να αναπτυχθεί σε οκτάβες ως εξής (σε Hz):

27,5
55
110
220
440

880
1760
3520

7040
14080

Το φάσμα εκτείνεται θεωρητικά και προς τα κάτω και προς τα επάνω περίπου κατά μισή οκτάβα και βάλε, αλλά αυτό εδώ είναι το φάσμα που αφορά τη μουσική που ακούμε, καθώς πιο κάτω υπάρχουν μόνον θόρυβοι στο σινεμά και κάποιες νότες μεγάλων, ειδικής χρήσης πιάνων 97 πλήκτρων, καθώς και του εκκλ. οργάνου που φθάνει τα 8Hz, ενώ πάνω από τα 14KHz υπάρχουν ελάχιστα πράγματα.

Το φάσμα είναι παραπάνω χωρισμένο σε τρία μέρη, τυπικά εκεί που κόβει το κρος ενός τρίδρομου ηχείου με μιντ κώνου, ενώ άλλα ηχεία με μιντ θόλου συνήθως κόβουν από τα 800-1000Hz και πάνω, αναλόγως της περίπτωσης. Άρα, εκεί που το γούφερ εκτείνεται σε ένα εύρος 410 και κάτι Hz, το μιντ αναπαράγει ένα εύρος σχεδόν 3100Hz (εύρος 8πλάσιο του γούφερ, δηλαδή 3πλάσιας ισχύος), ενώ το τουήτερ αναπαράγει ένα εύρος κάπου 10500Hz, 3πλάσιο του μιντ και 25πλάσιο του γούφερ. Βεβαίως, η αποκοπή δεν είναι συγκεκριμένη και απότομη, (καθώς τα μεγάφωνα ενός κλάδου εισέρχονται και στο φάσμα των γειτονικών κλάδων με φθίνουσα απόκριση), αλλά για λόγους απλοποίησης ας πούμε ότι είναι έτσι.

Αντίθετα, ο ροζ θόρυβος δεν περιέχει όλες τις συχνότητες σε ίση στάθμη (ίση ισχύ), αλλά κάθε οκτάβα έχει στάθμη υποδιπλάσια της προηγουμένης, ώστε να έχει ίση ισχύ με αυτήν (καθώς η ισχύς της είναι "μοιρασμένη" σε διπλάσιο πλήθος συχνοτήτων), και γι' αυτό ο ροζ θόρυβος ακούγεται "μπασαριστός" σε σύγκριση με τον λευκό. Δηλαδή, ο λευκός θόρυβος μοιάζει σαν να ακούς τον αέρα να φυσάει ανάμεσα από μεγάλα δέντρα με πολλά φύλλα, ενώ ο ροζ σαν να ακούς αυτόν τον αέρα πίσω από παράθυρο κλειστό.

Στο ίδιο πείραμα, αλλά με χρήση ροζ θορύβου, οι μετρήσεις αντιστρέφονται, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με οκτάβες. Έτσι, αφού όλες οι οκτάβες έχουν μεταξύ τους ίση ισχύ, το γούφερ θα μετρά δυνατότερα, αφού αναπαράγει 4 οκτάβες, (ίσως και 5, αν συνοδεύεται από μιντ θόλου), το μιντ μόλις μιάμιση έως δύο οκτάβες, και το τουήτερ άλλες δύο.

 

[geomiat]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Στο δια ταύτα πάντως, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Απλή αριθμητική είναι, και φυσική λυκείου, δεν είναι δα καμιά τρομερή επιστήμη.



Και δεν υπάρχει θέμα "άποψης", όπως δεν υπάρχει θέμα "άποψης" στο πόσα 5-ευρα μας κάνουν ένα 10-ευρο. Η σωστή απάντηση είναι "2", αυτά μαθαίνω στην κόρη μου, και όσες φορές κι αν επιμένει πως η απάντηση είναι "3" ή "4", χρειάζεται να τη διορθώσω.

δι φακτς οφ λάιφ!

Kαλά, καλά, 'πιστήμονα, μάθε 'συ πράγματα στην κόρη σου.....μάθε...και διόρθωνε...

.....μέχρι να σκάσει τα 5ευρα την 1η φορά στο Χόντο...μετά να δούμε τι θα ξέρεις κ από Φυσική και απο Μαθηματικά και απο Χεντρουμ και Μπεντρουμ και Πυρηνική Φυσική!!:142:

 

[argi]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Φιλοι μου καλοι, καλοι μου φιλοι (που ελεγε ο σεφερλης)
θα σας πω κατι που μου ειχε πει οταν ημουν μικρος ο μορφωμενος παππους μου :
Το χρημα διαβαλει ανθρωπους και συνειδησεις .
Συντομα καταλαβα οτι και η γνωση σε αλλαζει , και οχι μονο αυτη.
Πιστευω οτι η <παραξενια> που μπορει να προκαλεσει η γνωση σε συνδυασμο με κατι αυτονοητο μπορει να φερει τριβες.
Αλλα οταν υπαρχει καλη διαθεση ολα πανε στην ακρη.
Το χομπι μας κανουμε δεν διεκδικουμε κατι :126:
Η γνωση εδω μεσα σε καποις περιπτωσεις ξεχειλιζει , ευχομαι και η καλοκαρδια μας.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Έτσι. Και γιατί λέγονται ροζ και λευκοί;

Από κείμενο του ΑΠΘ:

Η οικογένεια θορύβου 1/f (γνωστός αλλιώς και ως ροζ θόρυβος), είναι μια οικογένεια θορύβου, της οποίας το φάσμα P(f), ως συνάρτηση της συχνότητας f, ισούται με 1/fa όπου a=1. Αν αναμείξουμε φωτεινές ακτινοβολίες διαφορετικών συχνοτήτων, σύμφωνα με την 1/f κατανομή, το φως που θα πάρουμε θα “ροζίζει”. Αναμείξεις φωτεινών ακτινοβολιών με βάση άλλη κατανομή θα έχουν ως αποτέλεσμα διαφορετικό χρώμα. Παραδείγματος χάριν, εάν η P(f) έχει σταθερή τιμή, το χρώμα της ακτινοβολίας που θα πάρουμε θα είναι λευκό, οπότε ο θόρυβος με συνεχές φάσμα λέγεται λευκός. Αντιδιαμετρικά του λευκού θορύβου υπάρχει ο θόρυβος brown. Ανάμεσα στους δύο τύπους θορύβου υπάρχει πληθώρα “αποχρώσεων” θορύβου που ονομάζεται αυτοσυσχετιζόμενος.
Στο λευκό θόρυβο η τιμή Χ της στοχαστικής διαδικασίας παρουσιάζει κανονική κατανομή με τυπική απόκλιση σw και μέσο όρο μ. Στο λευκό θόρυβο δεν υπάρχει κανενός είδους χρονική συσχέτιση. Δύο τιμές που λαμβάνονται σε διαφορετικές στιγμές είναι εντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους (πλήρης τυχαιότητα).

Συμπερασματικά, ο λευκός θόρυβος περιέχει όλες τις συχνότητες και έχει σταθερή ενέργεια ανα Hz και 3db αύξηση ανά οκτάβα. Ονομάζεται λευκός διότι περιέχει όλες τις συχνότητες σε αντιστοιχία με το λευκό φως που περιέχει όλα τα χρώματα.

Αντίθετα, ο ροζ θόρυβος διατηρεί ίση και σταθερή ενέργεια ανά οκτάβα, άρα έχει περισσότερη ενέργεια συσωρευμένη στις χαμηλές συχνότητες. Επίσης, είναι προιόν φιλτραρίσματος του λευκού θορύβου με συχνότητα αποκοπής Fc 16Hz και ρυθμό αποκοπής 3dB/Oct. Ο ροζ θόρυβος εξομοιώνει με σχετική πιστότητα το συχνοτικό φάσμα των ακουστικών οργάνων, όπου η ενέργεια είναι συσωρευμένη στα χαμηλομεσαίες συχνότητες όπου βρίσκονται οι θεμελιώδεις και όχι στις υψηλότερες συχνότητες όπου βρίσκονται οι ασθενέστερες αρμονικές. Βασικά ο ροζ θόρυβος χρησιμοποιείται για ρύθμιση συστημάτων PA και χώρων ακρόασης.

Να πως είναι ο ροζ θόρυβος:

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7a/Pink_noise_spectrum.png

http://en.wikipedia.org/wiki/Pink_noise

 

[SUDOKU]

Άντε πάμε άλη μια φορά... για το κυρίως θέμα της έκθεσης...

Σε έναν χώρο ακρόασης ενός ηχητικού συστήματος, ο ήχος που ακούει ο ακροατής αποτελείται από...

1) τον άμεσα ακτινοβολούμενο ήχο και
2) τον ανακλώμενο ήχο

ο άμεσα ακτινοβολούμενος ήχος(πρωταρχικός), είναι εκείνος που φτάνει στο αυτί κατευθείαν από την πηγή(ηχεία)...

ο ανακλώμενος ήχος είναι ο εκείνος που φτάνει στο αυτί, αφού ανακλάται στις διάφορες επιφάνειες του χώρου(τοίχοι, οροφή, κλπ.) Καμιά φορά λανθασμένα αναφέρεται ως αντήχηση...

Παρά το γεγονός ότι ο ήχος αποτελείται από τον πρωτογενή και τον ανακλώμενο, ο πρωταρχικός ήχος είναι αυτός που καθορίζει την αντιληπτή ένταση και είναι αισθητά πιο δυνατός, επειδή

1) ήχος εξασθενεί ανάλογα με το τετράγωνο της διανυόμενης απόστασης και ο ήχος που ανακλάται ταξιδεύει πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις(ανάλογα και με τον χώρο) και

2) ο ήχος είτε απορροφάται εν μέρει είτε διαχέεται... Ως εκ τούτου, ο ήχος που ανακλάται παίζει κανονικά αμελητέο ρόλο στην αντίληψη του πραγματικού επιπέδου της έντασης... έχουμε να κάνουμε δηλαδή με έναν 'αφαιρετικό' η αλλοιώς 'απωλεστικό' κανόνα

Ο πρωταρχικός ήχος και ήχος που ανακλάται είναι ουσιαστικά δύο ξεχωριστοί ήχοι που φθάνουν στον ακροατή με διαφορετικά επίπεδα έντασης... Ένα χαρακτηριστικό της ακρόασης είναι ότι η ένταση των δυο αυτών ήχων δεν γίνεται αντιληπτή ως το άθροισμα των δύο... Οι συνδυασμένοι ήχοι γίνονται αντιληπτοί τόσο δυνατά, όσο η δυνατότερη πηγή απ' αυτές(τις 2 στην περίπτωσή μας) όπου προέρχονται... Ο δυνατότερος δηλαδή ήχος καθορίζει τη φαινομενική ένταση... Ο λιγότερο δυνατός ήχος δεν προσθέτει σημαντικά στην αντίληψη για το επίπεδο έντασης...

Αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε καλύτερα σ' ένα δωμάτιο με surround setup όπου ακούμε και εστιάζουμε στο ηχείο(η στα ηχεία) που παίζει(η που παιζουν) δυνατότερα... Εδώ να αναφέρουμε πως σε μια τέτοια παρόμοα σκέψη 'απωλεστικής ηχητικής πληροφορίας' στηρίχθηκε και ο Fraunhofer για να τεκμηριώσει το πρωτόκολο συμπίεσης του ήχου το γνωστό MP3... αφαίρεσε δηλαδή την χαμηλότερη σε ένταση πληροφορία γιατί ούτως άλλωστε ήταν περιττή και μη ακουστή(τέλος πάντων ας μην επεκταθούμε άλλο σ' αυτό)...

Στην καθημερινή μας ζωή και στους συνήθεις χώρους ακρόασης, το περιβάλλον είναι σχεδόν γεμάτο με απορροφητικά υλικά και αντικείμενα, τα οποία είναι συνήθως κοντά στην πηγή(ηχεία), αντίθετα με τις ανακλώσες επιφάνειες που είναι πιο λίγες αναλογικά πολύ πιο μακριά... Ως εκ τούτου, και σε συνδυασμό με τα παραπάνω, το αυτί έχει εθιστεί στο ν' ακούει με μια σχέση πρωτογενούς και ανακλώμενου ήχου στην οποία ο όγκος του αντανακλώμενου είναι πολύ χαμηλότερος από το πρωταρχικό, σχέση η οποία γίνεται παντελώς άνιση υπέρ του πρωτεύοντα ήχου όσο δυναμώνει η ένταση...

Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε τη θέση του ακροατή στο χώρο, την κατευθυντικότητα των ηχείων όπως επίσης και την κατευθυντικότητα των συχνοτήτων... που πολύ ωραία αναλύει ο Μπουτία εδώ...

Τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά στα μεγάλα concert halls όπου εκεί πρέπει να υπολογισθεί σωστά η ηχητική τους απόδοση συνδυάζοντας τις θεμελιώδεις παραμέτρους ακουστικής για τέτοιους χώρους που είναι ο έλεγχος του όγκου του ήχου, η ισοστάθμιση, και ο έλεγχος των ανακλάσεων... σ' αυτό θα αναφερούμε παρακάτω...

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

κι ένα πολύ ενδιαφέρον λινκ:

http://en.wikipedia.org/wiki/Colors_of_noise

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

διαφωνώ πλήρως με το προηγούμενο ποστ (#232) του σουντόκου, αλλά τώρα πρέπει να κουρέψω το γκαζόν, θα το σχολιάσω αργότερα.

 

[SUDOKU]

Re: Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

διαφωνώ πλήρως με το προηγούμενο ποστ (#232) του σουντόκου, αλλά τώρα πρέπει να κουρέψω το γκαζόν, θα το σχολιάσω αργότερα.

εγώ κούρεψα το πρωί...

θα επανέλθω αύριο με δυο πραγματάκια για την 'ακουστική σε σχέση με την ένταση' στα concert halls...

εδώ είμαστε για να συμφωνούμε και να διαφωνούμε... πολύ θα ήθελα ν' ακούσω τις τεκμηριωμένες διαφωνίες σου για το παραπανω ποστ (#232)...

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Ρε σεις, το θέμα έχει μεγάλο ενδιαφέρον και γουστάρουμε να μαθαίνουμε, μπατ..

ας κάνουμε μπόλικο κράτει στους χαρακτηρισμούς και αναφέρομαι στους Κωστάδες οι οποίοι ξέρουν πολλά-πολλά θινκσ αλλά...οκ, θα αισθανόμουνα καλύτερα ή έστω πολύ λιγώτερο άβολα- και πιστεύω το ίδιο αρκετοί απο δω μέσα που γνωρίζουμε και εκτιμούμε όλους σας και ως γνώσεις -προσφορά και ως φυσική παρουσία και ως χιούμορ και και και...

Τέλος πάντων εγώ μια παράκληση κάνω στους πλέον κατέχοντες να δώσουν ένα άλλο στίγμα αλληλεπίδρασης.

Θα έχουμε πολλαπλά οφέλη όλοι μας, σίγουρα.:145:

Έχεις δίκιο (ως συνήθως), δεν μέτρησα ως το 100. Ρεκτιφιάρισα εκ των υστέρων. Αλλά από την άλλη, έλεος! Έλεος δηλαδή. Ε πια!...
:133:

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Re: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

...
ο ανακλώμενος ήχος είναι ο εκείνος που φτάνει στο αυτί, αφού ανακλάται στις διάφορες επιφάνειες του χώρου(τοίχοι, οροφή, κλπ.) Καμιά φορά λανθασμένα αναφέρεται ως αντήχηση...

...

Μμμμ ναι... Ποια είναι η σωστή ονομασία του;

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Μμμμ ναι... Ποια είναι η σωστή ονομασία του;

ενημερώνω πως σήμερα έχει πανσέληνο, και είναι μάλιστα και ιδιαίτερη πανσέληνος: το φεγγάρι είναι πιο κοντά σε μας από οποιαδήποτε άλλη μέρα του έτους! Άρα, βούρ για φωτογράφιση, και ...μη την ψάχνετε!

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Εγώ πάντα το έλεγα ότι είσαι μια ποιητική ψυχή...

 

[caravelle]

Απάντηση: Ηχοσύστημα και ένταση στάθμης ακρόασης

Aφού εξετέλεσα τα...αγροτικά μου καθήκοντα, φυτεύοντας ένα πολλά υποσχόμενο "Gotzi", επανακάμπτω για να...αποψιαστώ και...ας πεθάνω!

:142:

Το λοιπόν, πιστεύω πως και οι δύο πλευρές έχουν...άδικο, η αν θέλετε, για λόγους καλής...αισθητικής του site, δίκιο.

Και εξηγούμαι:

Δεν έχουν όλοι οι χώροι την ίδια ευαισθησία στην ηχητική διέγερση. Υπάρχουν χώροι, λίγο-πολύ, ευαίσθητοι και χώροι λίγο-πολύ αναίσθητοι.

Σε ευαίσθητους χώρους, όσο αυξάνεται η ηχητική στάθμη, τόσο περισσότερο συμμετέχει ο χώρος στην αναλογία του συνολικού αποτελέσματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: σε επίσκεψη σε μεγάλη έκθεση ηχητικών προς ακρόαση ενός, μεγάλου, ζεύγους ηχείων, αφού στρογγυλοκάθισα στην θέση του ακροατή και ήρθαν και οι σχετικοί καφέδες κ.τ.λπ., άρχισε η, υποτιθέμενη κάτω από σχεδόν ιδανικές συνθήκες, ακρόαση.

Προς μεγάλη έκπληξη μου, ο "μάστορας" αρνιόταν κατηγορηματικά να αυξήσει την στάθμη σε ικανοποιητικό σημείο.

Με την εφαρμογή των, κατάλληλων, ψυχολογικών:142: πιέσεων, μου αποκάλυψε ότι δεν ανεβάζει περισσότερο γιατί στον χώρο του studio, "παρευρίσκοντο" και κάποια ηλεκτροστατικά ηχεία τα οποία έχουν την τάση να λειτουργούν ως "παθητικοί ακτινοβολητές"! Συνεπώς από ένα σημείο και πάνω δημιουργούσαν μία κακόφωνη "ορχήστρα", που πραγματικά θα μπορούσε να εκληφθεί σαν ακραία περίπτωση υπερευαίσθητου χώρου, με τεράστια "συμμετοχή" στο τελικό αποτέλεσμα.

Αντίθετα, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο "αναίσθητο" και χωρίς ανακλάσεις χώρο, όντως όσο αυξάνεται η ένταση, αυξάνεται και η κατ΄ευθείαν ακτινοβολία, μέχρι το κρίσιμο εκείνο σημείο που αρχίζει πλέον η ενεργοποίηση του χώρου, και έτσι τελικά υπεισέρχεται και αυτή η παράμετρος στο τελικό αποτέλεσμα, ανατρέποντας την αρχική αναλογία.


Νομίζω;


:111: