Λόλα να μια Λάμπα,πάρτη κι ας καίει...τζάμπα

[Δημητρης 777]

Ναι βρε μπάρμπα, μην φωνάζεις

Ούτ' εγώ τα κατέω καλέ..
Και σίγουρα δεν τα έχω κάμει.. (τουλάχιστον όχι σωστά)
Σιγά μην φωνάξω.. (ο αόματος ) σ' εσένα..

 

[thva]

Αν θυμάμαι καλά είχε βγει και "ιατρικό διάγγελμα" στηρίζοντας αυτή την θεωρία.
Καλημέρα και καλή Σαρακοστή

Και θα έβαζα στοίχημα ότι αυτό έχω καταλάβει απο το φόρουμ εδώ αλλά και παγκόσμια που διαβάζω (ζα) κάποιες φορές. 70-90 % λένε ο χώρος και η ισοστάθμιση άρα τι μένει για τον χαρακτήρα και την ποιότητα των μηχανημάτων ; Δεν αξίζει να παρεις πιο καλά ,κλπ. Αλλά δεν ήμουν και σίγουρος γιατί νοιώθω και πολλές φορές βλάκας εδω μέσα και ας μου είχαν μετρήσει το IQ απο μια εταιρεία όταν ήμουν νέος για να με προσλάβουν και ήταν >135, δεν ξέρανε πόσο πάνω αλλά σίγουρα παραπάνω. χα χα. Δεν είχαν τέστ για παραπάνω είπαν , τους έφτανε μέχρι εκεί. Τι έχω ταραβήξει στην ζωή μου για να ζήσω χα χα. Πάντως εσυ Kanakiani απο εμένα, έχεις μεγαλύτερο σίγουρα.

Χαίρομαι πάντως που ο Bhtuia που ξέρει πολλά το βρίσκει σφάλμα και το διαψεύδει.

Ούτ' εγώ τα κατέω καλέ..
Και σίγουρα δεν τα έχω κάμει.. (τουλάχιστον όχι σωστά)
Σιγά μην φωνάξω.. (ο αόματος ) σ' εσένα..

Πλάκα έκανε βρε, απλώς ξέχασα να βάλω γελάκι γιατί έχω τσατιστεί με το ατύχημα και έγραφα εκεί, το είδα μετά.

Και να μου φώναζες εσυ δεν θα με πείραζε. Δεν είναι όλες οι σχέσεις των ανθρώπων ίδιας δυναμικής και ποιότητας χα χα

 

[Bhutia]

Η εφεύρεση των λυχνιών κενού απετέλεσε ορόσημο για το πέρασμα της τεχνολογικής εξέλιξης από το ηλεκτρικό στο πιο εξειδικευμένο ηλεκτρονικό πεδίο.

Όπως είπαμε η Αρχή Λειτουργίας των λυχνιών βασίζεται στην απελευθέρωση ηλεκτρονίων από την κάθοδο ώστε να οδεύσουν προς την άνοδο από την οποία θα ληφθούν ενισχυμένα το πλάτος του εισερχόμενου σήματος όπως και ρεύμα. Για να πραγματοποιηθεί όμως η απελευθέρωση χρειάζεται θέρμανση της καθόδου σε υψηλές θερμοκρασίες.

Στις άμεσα θερμαινόμενες τρίοδες (Directly Heated Triodes ΄΄α΄΄) θερμαινόμενο νήμα είναι η ίδια η κάθοδος ενώ στις έμμεσα (Indirectly Heated λυχνίες ΄΄b΄΄ ) η θέρμανση της καθόδου υλοποιείται με ξεχωριστό νήμα ανεξάρτητο από αυτήν.

Η πρώτη μορφή είναι προγενέστερη, απλούστερη σε κατασκευή και υποκείμενη σε φαινόμενα μικροφωνισμού θεωρείται όμως αγνότερη σε ακροαματική απόδοση από τους φαν των τριόδων. Για την ακρίβεια υπάρχει σε ιστοτόπους ολόκληρη φιλολογία όχι μόνο για τη διαφάνεια των DHT αλλά και ως προς την ανάγκη να τροφοδοτείται η κάθοδος με ρεύμα DC - λ.χ. μέσω μπαταριών - για την ύψιστη αγνότητα στην ηχητική απόδοση...

Κατάλογος με τύπους DHT λυχνιών :

Σημειωτέον το Pmax αναφέρεται στη μέγιστη ωφέλιμη ισχύ αποδιδόμενη με όριο αρμονικής παραμόρφωσης 5 τοις εκατό.

Ανώτερο ποσό ωφέλιμης ισχύος θα μπορούσε να εξαχθεί κατά τη λειτουργία σε class Α2. Αυτός ο τύπος λειτουργίας προβλέπει το πλέγμα στη λυχνία από το τελικό στάδιο ισχύος να είναι πολωμένο κατά τρόπον ώστε να οδηγείται σε δυναμικό θετικότερο σε σχέση με την ομόλογη κάθοδο. Στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο η τελική τρίοδος μεταβαίνει σε λειτουργία Α2 παραλαμβάνονται αυξημένα ποσά ρεύματος και ισχύος από το στάδιο της οδηγήτριας λυχνίας προς το πλέγμα στο στάδιο ισχύος.

Οι ενδεδειγμένοι τύποι λυχνιών για τέτοια λειτουργία όπως 801Α , 211 , 842 & 845 διαθέτουν πλέγμα κατασκευασμένο ώστε να διαχειρίζεται τα αυξημένα ποσά ρεύματος χωρίς να καταστρεφόταν. Επίσης στις τοπολογίες Α2 σε ρόλο οδηγήτριας τοποθετείται λυχνία η οποία θα έμπαινε ως τελικό στάδιο ισχύος σε κανονική SET τοπολογία , όπως λ.χ. 6C33C ή 300B.

H λειτουργία Α2 έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από τις συμμετέχουσες κυκλωματικές ενότητες. Καθώς η εμπέδηση του πλέγματος στο τελικό στάδιο παρουσιάζει σημαντικές διακυμάνσεις κατά την παραμονή της σε αυτή τη μορφή πρέπει το στάδιο οδήγησης να διακρίνεται από αρκετά χαμηλή αντίσταση εξόδου σε σχέση με την ονομαστική τιμή εμπέδησης του πλέγματος στο τελικό στάδιο ισχύος. Σε αρκετές περιπτώσεις η οδηγήτρια λυχνία μπορεί να μην εμφάνιζε την απαιτούμενη χαμηλή εσωτερική αντίσταση μέχρι 100 Ωμ....Διαπιστώνεται εδώ άλλη μια σχέση ικανότητας στην απόσβεση μεταξύ διαδοχικών στοιχείων στο κύκλωμα.

Επειδή το πλέγμα της τελικής λυχνίας οδηγείται σε αρνητικές αλλά και θετικές περιοχές δυναμικού είναι επόμενο να αντλεί ρεύμα ευρισκόμενο μονάχα στις δεύτερες. Δεν γίνεται έτσι να χρησιμοποιηθεί η διαδεδομένη σύζευξη με κύκλωμα RC (αντίσταση-πυκνωτής) ανάμεσα στο στάδιο οδήγησης κι εκείνο της ισχύος, αφού η προβλεπόμενη πόλωση του πλέγματος θα ήταν μεταβλητή ανάλογα με την ημιπερίοδο στο σήμα. Για τη σύζευξη χρησιμοποιείται μετασχηματιστής καλωδιωμένος κιόλας κατά τρόπον ώστε το ρεύμα από την άνοδο στην οδηγήτρια να είναι συμφασικό με το ρεύμα στο πλέγμα της τελικής. Χάρη στις ιδιότητες του μετασχηματιστή θα μπορούσε με step-down διαμόρφωση μεταξύ πρωτεύοντος-δευτερεύοντος τυλίγματος να επιτευχθεί ικανή προσαρμογή αντιστάσεων ανάμεσα στα επιμέρους στάδια. Εννοείται ότι η ποιότητα κατασκευής σε αυτό το εξάρτημα θα είναι κρίσιμη με ανάλογο αντίτιμο...

Οι κατάλληλες για λειτουργία σε τάξηΑ2 τελικές λυχνίες διακρίνονται από υψηλές τιμές στον προαναφερθεντα συντελεστή ενίσχυσης.Από τη στιγμή όμως που απαιτείται αρκετά χαμηλή τιμή στην εμπέδηση εξόδου από την οδηγήτρια η αλληλεπίδραση χωρητικότητας ανάμεσα στα δύο στάδια με το συνοδό φαινόμενο Miller (παρασιτική αύξηση χωρητικότητας εμφανιζόμενη στην είσοδο ενισχυτικού κυκλώματος από τις επιμέρους υφιστάμενες χωρητικότητες στους ακροδέκτες εισόδου - εξόδου) περιορίζονται. Αυτό το φαινόμενο είναι πιο έντονο για λυχνίες έχουσες υψηλό συντελεστή μ στις τοπολογίες όπου θα λειτουργούσαν αμιγώς στην τυπική τάξη Α1.

Σε αρκετές περιπτώσεις υλοποιήσεων A2 εφαρμόζεται τοπική αρνητική ανατροφοδότηση ώστε να μειώνονταν περαιτέρω ποσοστά αρμονικής παραμόρφωσης καθώς και η εμπέδηση εξόδου στο στάδιο οδηγήτριας αλλά και καθολική (global feedback). Ανατρέχει κιόλας η μνήμη στον Cary 805 που διέθετε ρυθμιστικό στο ποσό καθολικής ανατροφοδότησης ανάλογα με την ευκολία στην εμπέδηση του συνδεδεμένου ηχείου...

 

[Bhutia]

Όσο και να θεωρούμε ότι θα κατέχονται ικανοποιητικά διάφορες βασικές παράμετροι από απλές λυχνιακές τοπολογίες προκύπτουν νέα δαιμόνια για να μας κοσκινίσουν το νου... Παράδειγμα τα μοντέλα τριοδικών λυχνιών φέροντα διάτρητη άνοδο , τα οποία χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στους τριοδικούς φαν που υποστηρίζουν την ανώτερη μηχανική απόσβεση που αυτά συνεπάγονται...
Sophia Electric Type 45

Sophia Electric Type 300B

Emission Labs Type 2A3

Υπάρχει όμως και η ένσταση πως η μαγεία στην απόδοση επεκτείνεται όταν η άνοδος δεν θα ήταν απλώς διάτρητη αλλά πραγματικά πλεκτή όπως η κλασσική Perryman Type 45 :

Εννοείται πως όλα αυτά τα εξειδικευμένα χαρακτηριστικά συνοδεύονται με ανάλογο αντίτιμο...

Δλδ πόσο ;

Ενδεικτική λίστα τιμών για Ευρώπη :

https://www.jacmusic.com/html/order/!jacmusic-pricelist.pdf

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

 

[JOHN MARKOU]

Εννοείται πως όλα αυτά τα εξειδικευμένα χαρακτηριστικά συνοδεύονται με ανάλογο αντίτιμο...

Δλδ πόσο ;

 

[Δημητρης 777]

Δεν είχα ποτές, δεν έχω ακούσει ποτές, (καθαρούς λαμπάτους) αλλά θα στηρίξω ρε κουφ@λίτσες έτσι για την αντίδραση..

Μετρήσεις vs reality..

 

[wnet]

Για τα μάτια του κόσμου
μία λάμπα, φως μου
εγκαθιστάς την Κυριακή
Είναι ανώτερη μου
και η γνώμη του κόσμου
την Κυριακή στους λυχνιάδες σε οδηγεί
Μα όταν πονέσεις και κλάψεις μια μέρα
που δεν θα το 'θελα ποτέ, ποτέ αυτό
στα χέρια (?) του κόσμου να βάλεις τη λάμπα
να μοιραστείτε τον καημό

Για τα μάτια του κόσμου
τα νήματα ανάβεις φως μου
αυτή την μαύρη Κυριακή
και με πνίγει ο καημός μου
που η γνώμη του κόσμου
την Κυριακή στους λυχνιάδες σε οδηγεί
Μα όταν πονέσεις και κλάψεις μια μέρα
που δεν θα το 'θελα ποτέ, ποτέ αυτό
στα χέρια (?) του κόσμου να βάλεις τη λάμπα
να μοιραστείτε τον καημό

 

[wnet]

Δώσε ρεύμα στο μασίνι πριν λησμονηθεί
κι άναψε του την λυχνία για να ζεσταθεί
κι άναψε του την λυχνία για να ζεσταθεί

Μια λυχνία η καρδιά του κι όμως άντεξε,
φλόγα αγάπης οι χροιές του, μα δεν βάσταξε.
Για ταξίδι απόψε πάω μες στη λησμονιά.
Μη φοβάσαι, θα σ' ακούω για παντοτινά,
Μη φοβάσαι, θα σ' ακούω για παντοτινά

Κράτησε το στην καρδιά σου για να ζεσταθεί,
βάλε μουσική να παίξει πριν λησμονηθεί,
Κράτησε το στην καρδιά σου για να ζεσταθεί,

Μια λυχνία η καρδιά του κι όμως άντεξε,
φλόγα αγάπης οι χροιές του, μα δεν βάσταξε.
Για ταξίδι απόψε πάω μες στη λησμονιά.
Μη φοβάσαι, θα σ' ακούω για παντοτινά,
Μη φοβάσαι, θα σ' ακούω για παντοτινά.

 

[Bhutia]

Σε όσους λυχνιακούς ενισχυτές δεν ανήκουν στην κατηγορία OTL μεταξύ λυχνιών ισχύος και συνδεδεμένου ηχείου μεσολαβεί μετασχηματιστής εξόδου, ο οποίος αποτελεί με τον δικό του τρόπο άλλη μια ΄΄πονεμένη΄΄ ιστορία. Όση αγνότητα κατά τη διαχείριση σήματος μπορεί να έχει διαφυλάξει η λυχνιακή μας τοπολογία κινδυνεύει να ΄΄μαγαριστεί΄΄ από την ποιότητα κατασκευής σε αυτό το εξάρτημα.

Οι χρησιμοποιούμενοι μετασχηματιστές στο στάδιο εξόδου λυχνιακών υλοποιήσεων ανήκουν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στον κλασσικό τύπο Ε-Ι , όπως το αντικείμενο από το επόμενο βίντεο :

Ο πυρήνας αυτών των μετασχηματιστών σχηματίζεται με εναπόθεση πολλαπλών στρώσεων από ελάσματα για λόγους που θα εξηγηθούν παρακάτω. Προς το παρόν αφετηρία είναι το γεγονός ότι η ενισχυμένη διαφορά δυναμικού AC από το αναπαραγόμενο σήμα στην άνοδο της λυχνίας ισχύος θα τροφοδοτεί το πρωτεύον τύλιγμα και μέσω της επαγωγικής σύζευξης και το λόγο σπειρών με το δευτερεύον θα μετασχηματισθεί το υψηλής τάσης και χαμηλού ρεύματος σήμα σε χαμηλότερης τάσης και υψηλότερου ρεύματος ούτως ώστε να είναι συμβατό με την οδήγηση φορτίου από ηχεία. Η εφαρμοζόμενη ηλεκτρεγερτική δύναμη από τις λυχνίες εξόδου είναι η πηγή της ανάλογης προς τη διαφορά δυναμικού μαγνητεγερτικής που αναπτύσσεται στα στοιχεία του μετασχηματιστή.

Το σχηματιζόμενο μαγνητικό πεδίο συνοδεύεται και από συγκεκριμένη πυκνότητα Μαγνητικής Ροής.Τα υλικά ελασμάτων για πυρήνα μετασχηματιστή διακρίνονται στο σύνολό τους από πεπερασμένα όρια στην τιμή μαγνητικής ροής που θα μπορούσαν να διαχειριστούν χωρίς παραμόρφωση.Όποτε ξεπεραστούν τα δεδομένα για καθένα μοντέλο μετασχηματιστή όρια τότε το σήμα παραμορφώνεται με την εισαγωγή πολλαπλών αρμονικών στο στάδιο εξόδου από το δευτερεύον τύλιγμα και με τρόπο πολύ ενοχλητικό, χειρότερο από τα τυπικά φαινόμενα αποκοπής πλάτους κορυφών στα λυχνιακά στάδια. Αυτό το φαινόμενο είναι ο λεγόμενος κορεσμός του πυρήνα. Η παραμονή σε κατάσταση κόρου μπορεί να προκαλέσει και θερμικές βλάβες στον πυρήνα.

Είναι επόμενο η πυκνότητα μαγνητικής ροής ν'ανέρχεται κατά την αύξηση του πλάτους στο σήμα αλλά και την άνοδο της περιεχόμενης ενέργειας υπό σταθερό πλάτος σήματος, δηλαδή όταν περιέχονται στο σήμα χαμηλότερες οκτάβες.Ανοίγοντας παρένθεση, επισημαίνεται πως η περιεχόμενη σ'ένα ημιτονοείδές σήμα ενέργεια εξαρτάται από το εμβαδόν που καταλαμβάνει η περίοδός του, οπότε καθώς χαμηλώνει η συχνότητα το εμβαδόν αυξάνεται διατηρώντας σταθερό το πλάτος. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι μοντέλα μετασχηματιστών προδιαγεγραμμένα για ονομαστική τιμή τάξης 100 Watt RMS συνεχόμενης ισχύος μπορεί για τις πρώτες ειδικά οκτάβες του φάσματος να φτάνουν σε κατάσταση κόρου από κλάσμα αυτής της ισχύος, λ.χ. 25 Watt. Στην πράξη δεν θα γινόταν πάντως να φτάσει ένας ποιοτικός Μ/Χ σε κατάσταση κόρου διαχειριζόμενος συχνότητες από 2000 Hz και άνω.

Σ'έναν push-pull τελικό ο κεντρικός ακροδέκτης στο πρωτεύον είναι συνδεδεμένος με το τροφοδοτικό κι εκατέρωθεν αυτού στα δύο άκρα θα είναι συνδεδεμένες οι λυχνίες που θα έχουν αναλάβει τα επιμέρους σκέλη στην αναπαραγόμενη κυματομορφή.Τα DC ρεύματα πόλωσης από καθένα σκέλος λυχνιών θα κινούνται στο αντίστοιχο μισό του πρωτεύοντος υπό αντίθετες μεταξύ των πολικότητες με αποτέλεσμα αμοιβαία εξουδετέρωση.

Στον Single Ended τελικό το πρωτεύον έχει μόνο δύο σημεία σύνδεσης, το ένα προς το τροφοδοτικό και το άλλο προς την άνοδο της ίδιας λυχνίας ή των λυχνιών που θα έχουν εκ των πραγμάτων αναλάβει και τις δύο ημιπεριόδους στο σήμα.Συνέπεια είναι ότι το προκύπτον DC ρεύμα πόλωσης να κινείται υπό μια φορά και πολικότητα χωρίς εξουδετέρωση.

Ως γνωστόν οι μετασχηματιστές από την Αρχή Λειτουργίας τους μετατρέπουν την AC ηλεκτρική ενέργεια που δέχεται το πρωτεύον σε μαγνητική ενέργεια και τέλος πίσω σε AC ηλεκτρική ενέργεια στην έξοδο από το δευτερεύον χωρίς να επιτρέπουν διέλευση ρεύματος DC. Στην περίπτωση των Single Ended τοπολογιών αυτό που συμβαίνει είναι ότι το αναφερθέν σε προηγούμενες αναρτήσεις DC ρεύμα πόλωσης διαρρέοντας το πηνιόσυρμα στο πρωτεύον τύλιγμα που έχει υποχρεωτικά κάποια τιμή εμπέδησης θα δημιουργεί ως απόρροια από το νόμο του Ωμ κάποια τιμή διαφοράς δυναμικού στο υφιστάμενο μαγνητικό πεδίο.Το μαγνητικό δυναμικό θα είναι ανάλογο με ημιπερίοδο ενός AC σήματος συχνότητας... 0 Hz.

Αυτό το έκτοπο δυναμικό αυξάνει περαιτέρω την πυκνότητα μαγνητικής ροής μειώνοντας παράλληλα το περιθώριο για ομαλή αύξηση ως προς την αντίστοιχη ημιπερίοδο από το εισερχόμενο σήμα AC.Στο παρακάτω διάγραμμα παρατηρούμε το αυξημένο πλάτος στη θετική ημιπερίοδο που σημαίνει ότι προς αυτήν τη φορά θα έχει μειωθεί το μαγνητικό δυναμικό περιθώριο για το εισερχόμενο σήμα.

Spoiler

Δεν θα υπήρχε σοβαρό θέμα άμα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε τον μετασχηματιστή σε θερμοκρασία κρυογενετική - always two-thirty Kelvin - όπου τα υλικά θα είχαν υπεραγώγιμη συμπεριφορά, αλλά δεν είναι και τόσο εφικτό υπό τυπικές οικιακές συνθήκες...

Στην προσπάθεια ν'αντιμετωπιστεί το ζήτημα οι μετασχηματιστές εξόδου προορισμένοι για Single Ended υλοποιήσεις διαθέτουν μικρά κενά αέρος ανάμεσα στα διαδοχικά ελάσματα που συνθέτουν τον πυρήνα. Αυτή η μέθοδος με τη σειρά της συνεπάγεται άλλα θέματα, όπως περιοριζόμενο εύρος ζώνης, αύξηση παραμορφώσεων καθώς και διαρρέουσα αυτεπαγωγή που θίγεται στη συνέχεια...

Το φαινόμενο διαρρέουσας αυτεπαγωγής θα γινόταν ακόμα εντονότερο στην απόπειρα να χρησιμοποιούσαμε πυρήνα με αρκετά μεγαλύτερες διαστάσεις προκειμένου να συνοδευόταν εκείνος από μεγαλύτερη αντοχή κατά την αύξηση πυκνότητας στη μαγνητική ροή.Αυτό το μέγεθος εμφανίζεται ευρισκόμενο εν σειρά με τα τυλιγμένα πηνιοσύρματα σε πρωτεύον και δευτερεύον, οπότε εκδηλώνεται ως επιπρόσθετη εμπέδηση που μειώνει το πλάτος του σήματος προς τα ηχεία.Η αυτεπαγωγή αυξάνεται περαιτέρω με την άνοδο της συχνότητας οπότε θα οδηγεί και σε νωρίτερη υποχώρηση στο άνω άκρο του φάσματος.

Έτερο πρόσκομμα έγκειται στα παρασιτικά δινορεύματα που σχηματίζουν κυκλικές τροχιές εγκάρσια ως προς τη διεύθυνση της μαγνητικής ροής και η βλαβερή τους επίδραση αυξάνεται με την άνοδο στη συχνότητα.Είναι δε η κύρια αιτία για την οποία ο πυρήνας στους μετασχηματιστές E-I δομείται με ελάσματα αντί να ήταν συμπαγές κομμάτι.
Κανονικά η επίδραση διαρρέουσας αυτεπαγωγής και δινορευμάτων περιορίζεται με μικρότερης μάζας πυρήνα αποτελούμενο από λεπτότερα ελάσματα και υψηλής ποιότητας επίστρωση αυτών.

Εκτός των προαναφερθέντων ζήτημα προκύπτει και με την παρασιτική χωρητικότητα που εμφανίζεται είτε ανάμεσα στα επιμέρους τυλίγματα είτε μεταξύ τυλίγματος και πυρήνα.Αυτό το μέγεθος διακυμαίνεται σε συνάρτηση με πλάτος και συχνότητα σήματος και δημιουργεί ταλαντώσεις χωρητικού-επαγωγικού χαρακτήρα σε συνδυασμό με την αυτεπαγωγή στο μετασχηματιστή.Αυτό περιορίζεται χάρη σε μελετημένες κι εξειδικευμένες τεχνικές τυλίγματος.

Η διαρρέουσα αυτεπαγωγή και η παρασιτική χωρητικότητα δεν αποτελούν δυσάρεστα παρελκόμενα αποκλειστικά στα Single Ended, υφίστανται και στους μετασχηματιστές που προορίζονται για push-pull τοπολογίες. Η τρομερή πλάκα είναι όμως ότι το έκτοπο DC δυναμικό στην περίπτωση των Single Ended παρά τη βλαβερή του επίδραση διατηρεί τον πυρήνα συνεχόμενα μαγνητισμένο σε μια κατάσταση όπου δεν αναμένεται να εμφανίζονται εναλλασσόμενες μεταπτώσεις μαγνητικής ροής διερχόμενες και από μηδενικές τιμές απουσία σήματος στην είσοδο όπως θα ίσχυε στις push-pull τοπολογίες. Δηλαδή όπως σε κοινές τοπολογίες τάξης A τα ενισχυτικά στάδια είναι πολωμένα κατά τρόπον ώστε να άγουν διαρκώς αποδίδοντας ισχύ ανεξάρτητα από το πλάτος στο εισερχόμενο σήμα , ο πυρήνας του M/X στις λυχνιακές μονοτελικές τοπολογίες είναι μαγνητικά πολωμένος παραμένοντας σε τμήμα υψηλής γραμμικότητας από τη δική του καμπύλη μαγνήτισης κάτι που αποβαίνει ευεργετικό ειδικά σε αναπαραγόμενα σήματα μικρού πλάτους.

Όσο περίεργο και να φαινόταν,οι Single Ended λυχνιακές υλοποιήσεις τείνουν ν'ακούγονται πιο ζωηρές με τις δυναμικές αντιθέσεις αποδιδόμενες πιο σφριγηλά και τη στερεοφωνική απεικόνιση πιο ρεαλιστικά μέσα στη δική τους ωφέλιμη ζώνη ισχύος και ακόμα περισσότερο σε χαμηλές στάθμες ακρόασης σε σχέση με οποιαδήποτε λυχνιακή push-pull τοπολογία που χρησιμοποιεί μετασχηματιστή - εννοείται με ισοδύναμη ποιότητα κατασκευής. Κάτι τέτοιο όμως δεν οφείλεται τόσο στο ίδιο το κύκλωμα με τα ενισχυτικά στοιχεία όσο στις συνέπειες που έχει η Single Ended λειτουργία ως προς τον εμπλεκόμενο μετασχηματιστή εξόδου.

(Συνεχίζεται...)

 

[Bhutia]

Ο πυρήνας στους μετασχηματιστές είναι δομημένος με τα λεγόμενα σιδηρομαγνητικά υλικά. Τέτοια υλικά μαγνητίζονται υπό την επίδραση μαγνητικού πεδίου επειδή αποτελούνται από μικροσκοπικές περιοχές εντός των οποίων οι μαγνητικές ροπές στα επιμέρους άτομα είναι προσανατολισμένες στην ίδια κατεύθυνση. Εκτός μαγνητικού πεδίου οι ροπές ανάμεσα στις επιμέρους μικροπεριοχές δεν είναι ομοιόμορφα προσανατολισμένες με αποτέλεσμα να μην εμφανίζουν μαγνητική συμπεριφορά μακροσκοπικά . Όταν όμως βρεθούν εντός μαγνητικού πεδίου τότε οι επιμέρους μαγνητικές ροπές τείνουν να προσανατολίζονται μαζικά προς την κατεύθυνση του εφαρμοζόμενου πεδίου. Όταν προσανατολιστούν όλες μαζί υπό την επίδραση ισχυρού μαγνητικού πεδίου τότε το υλικό φτάνει σε κατάσταση κόρου.

Για πλήρη ανάλυση των μαγνητικών μεγεθών μπορεί ο αναγνώστης ν'ανατρέξει σε ιστοτόπους με μαθήματα Φυσικής. Εδώ για λόγους συντομίας θα περάσουμε στο κύριο φαινόμενο που μας ενδιαφέρει...

Δεν υπάρχουν σιδηρομαγνητικά υλικά με τέλεια συμπεριφορά , οπότε όλα συνοδεύονται από τον λεγόμενο βρόχο υστέρησης. Αυτός αναπαριστά γραφικά τη μεταβολή της μαγνητικής επαγωγής Β σε συνάρτηση με την ένταση Η στο εφαρμοζόμενο μαγνητικό πεδίο.

Ξεκινώντας από το σημείο ΄΄μηδέν΄΄ (όπου τέμνονται ο οριζόντιος με τον κατακόρυφο άξονα) δηλαδή από το υλικό αμαγνήτιστο με την επίδραση του ρεύματος AC χάρη στο αναπαραγόμενο σήμα καθώς διαρρέει αυτό τα πηνιοσύρματα δημιουργείται εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο. Ξεκινώντας με τη θετική ημιπερίοδο από μια αναπαραγόμενη κυματομορφή και αυξάνοντας διαρκώς τη θετική τιμή στο Η το υλικό φτάνει σε κατάσταση κόρου (σημείο΄΄α΄΄ ) .

Καθώς μειώνεται το πλάτος στο σήμα οδεύοντας σε μηδενική τιμή η μαγνητική επαγωγή δεν θα επιστρέφει στο μηδέν αλλά θα έχει διατηρήσει ένα ποσό παραμένουσας μαγνητικής επαγωγής (Υστέρηση) επειδή στο υλικό μας θα έχει απομείνει με την εγγενή του ατέλεια στη συμπεριφορά κάποιο ποσοστό μικροπεριοχών των οποίων οι ροπές θα είναι σταθερά προσανατολισμένες προς το αρχικό μαγνητικό πεδίο.Η τιμή στην παραμένουσα μαγνήτιση εξαρτάται από την ποιότητα και την κατεργασία του υλικού.

Βλέπουμε λοιπόν στην παράσταση κατά την αντίστροφη πορεία με μείωση τιμής στον άξονα του Η καμπύλη θα βρεθεί στο σημείο ΄΄b΄΄ που θ'αντιστοιχεί στην τιμή παραμένουσας μαγνήτισης (Point of Retentivity).Περνώντας τώρα η τιμή του Η σε αρνητικό πρόσημο με την αρνητική ημιπερίοδο στο σήμα η τιμή μαγνήτισης ελαττώνεται σταδιακά και κάποια στιγμή μηδενίζεται στο σημείο ΄΄c΄΄ το οποίο λέγεται συνεκτικό πεδίο (Point of Coercivity).Αυξάνοντας διαρκώς την αρνητική τιμή του Η θα φτάσουμε στο νέο σημείο κόρου ΄΄f΄΄ για τον αρνητικό προσανατολισμό.

Επαναλαμβάνοντας την κυκλική διαδικασία με ανάδρομη φορά ο βρόχος υστέρησης κλείνει χωρίς να περνάει ξανά από την αρχική καμπύλη μαγνήτισης αφού η μεταβολή τιμής στο B θα καθυστερεί σταθερά έναντι της μεταβολής στην τιμή του Η. Το εμβαδόν που περικλείει ο βρόχος υστέρησης είναι μέτρο των απωλειών στην ενέργεια που θα επέλθουν από καθέναν κύκλο μαγνήτισης-απομαγνήτισης στο υλικό του πυρήνα.
Η διακεκομμένη καμπύλη αντιπροσωπεύει την παρθενική συμπεριφορά σιδηρομαγνητικού υλικού που δεν θα εμφάνιζε υστέρηση και μαγνητική πόλωση.

Spoiler

Για καθένα σιδηρομαγνητικό υλικό υπάρχει κι ένα όριο θερμοκρασίας (Curie) πάνω από την οποία η αυξημένη τυχαία θερμική κίνηση των ατόμων θα χαλάει τον προσανατολισμό των μαγνητικών ροπών ως προς το εφαρμοζόμενο μαγνητικό πεδίο οδηγώντας σε απότομη μείωση τη μαγνητική διαπερατότητα και σε μηδενισμό συνεκτικού πεδίου. Το υλικό τότε αποκτά τη λεγόμενη παραμαγνητική συμπεριφορά.Εννοείται ότι σε εφαρμογές όπου οι μετασχηματιστές θα θερμαίνονται πολύ χρειάζονται υλικά διακρινόμενα από υψηλή τιμή θερμοκρασίας Curie.

PPT - Σεμινάριο Φυσικής PowerPoint Presentation, free download - ID:5188735

Σεμινάριο Φυσικής. ΣΙΔΗΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΟΛΥΜΕΡΗ Κατσαμπρόκου Κάριν Επιβλ. Καθηγητής: Πίσσης Π. Ακαδ. Έτος: 2009-2010. Περιεχόμενα. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Πολυμερή και βασικές έννοιες Σιδηροηλεκτρικά υλικά ΣΙΔΗΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΟΛΥΜΕΡΗ Ιστορική αναδρομή Δομή

www.slideserve.com

Μαγνητικά υλικά με υψηλή τιμή στο συνεκτικό τους πεδίο λέγονται ΄΄σκληρά΄΄ και χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές όπως μόνιμοι μαγνήτες και ταινίες εγγραφής. Αντιθέτως υλικά με χαμηλή τιμή συνεκτικού πεδίου και σημείου παραμένουσας μαγνήτισης θεωρούνται ιδανικά για πυρήνα μετασχηματιστών.Τα ελάσματα που τον αποτελούν πρέπει επίσης να έχουν υψηλή μαγνητική διαπερατότητα

Όσο περισσότερο η σχέση μεταξύ της μαγνητικής επαγωγής κι έντασης στο μαγνητικό πεδίο προσεγγίζει τη γραμμική συμπεριφορά τόσο στενότερο θα είναι το πλάτος στον βρόχο υστέρησης και καλύτερη η συμπεριφορά του ως πυρήνα.

Υλικά που συγκεντρώνουν τις προαναφερθείσες ιδιότητες είναι επόμενο να συντελούν σε πιστότερη απόδοση μικροδυναμικών αντιθέσεων και ανάλυσης ιδίως σε χαμηλότερες στάθμες ακρόασης. Αυτό συμβαίνει επειδή σε κάθε διαδοχικό κύκλο μαγνήτισης-απομαγνήτισης θα προβάλλεται μικρότερη εμπέδηση κατά τις απαιτούμενες εναλλαγές στη μαγνήτιση.Όπως θα έχουμε μέχρι τώρα καταλάβει, τέτοια υλικά με υψηλή ποιότητα έρχονται με ανάλογο αντίτιμο.

Χρησιμοποιώντας επίσης μικρότερη μάζα πυρήνα για υψηλότερη διαπερατότητα θα κερδίζαμε παράλληλα μικρότερη επαγωγή διαρροής και κατώτερη παρασιτική χωρητικότητα τυλιγμάτων αλλά θα χάναμε στο περιθώριο για κορεσμό.Αυξάνοντας σε κατάλληλο ποσοστό τη μάζα για να επεκτεινόταν το περιθώριο θα έπρεπε παράλληλα να εφαρμοστούν εξειδικευμένες τεχνικές τυλιγμάτων γι αντιμετώπιση τουλάχιστον στην παρασιτική χωρητικότητα.
Εννοείται ότι κάθε εξειδικευμένη διεργασία θ' αυξάνει το κόστος των εξαρτημάτων.

(Συνεχίζεται...)

 

[Bhutia]

Όσο πιο δύστροπο είναι ως προς την υστέρηση το υλικό του πυρήνα τόσο ανώτερες και οι απώλειες ενέργειας από το ενισχυόμενο σήμα AC στο στάδιο του μετασχηματιστή εξόδου.

Έχουν εξελιχθεί διάφορα ΄΄εξωτικά΄΄ και πανάκριβα υλικά για την κατασκευή πυρήνων, όπως λ.χ. άμορφος σίδηρος με μοριακή δομή ανάλογη της κρυσταλλικής από το γυαλί.Με χαμηλές τιμές σε παραμένουσα μαγνήτιση-συνεκτικό πεδίο και υψηλή μαγνητική διαπερατότητα θα ήταν ιδεώδες άμα δεν έφτανε ευκολότερα σε κατάσταση κόρου ιδίως με σήματα χαμηλών συχνοτήτων.

Ομοίως και η παρασκευή κραμάτων σιδήρου με νικέλιο διακρινόμενων από πολύ χαμηλά ποσοστά απωλειών . Το γνωστό Permalloy περιέχει 79% νικέλιο, 17% σίδηρο και 4% μολυβδένιο. Έχει εξαιρετικές ιδιότητες αλλά το πολύ υψηλό κόστος περιορίζει τη χρήση σε μετασχηματιστές μικρού μεγέθους, όπως για στουντιακά μικρόφωνα σύλληψης και step-up μετασχηματιστές.Παραλλαγή του permalloy είναι και το επίσης γνωστό Mu-metal. H κάθοδος στο ποσοστό νικελίου στο κράμα συνεπάγεται μείωση της διαπερατότητας με παράλληλη αύξηση της αντοχής σε φαινόμενο κορεσμού.

Κράματα σιδήρου με κοβάλτιο εμφανίζουν μεγαλύτερη αντοχή στον κορεσμό αλλά συνοδεύονται και με ανώτερη παραμένουσα μαγνήτιση.Οι πυρήνες προοριζόμενοι για Μ/Χ εξόδου σε Single Ended τοπολογίες αποσοβούν χάρη στον τρόπο λειτουργίας αυτών σε μεγάλο βαθμό φαινόμενα υστέρησης αφού παραμένουν χάρη στη συνεχόμενη μαγνητική τους πόλωση σε ζώνη γραμμικής λειτουργίας, οπότε είναι δυνατή η χρήση πυρήνων από υλικά που θα λογαριάζονταν ακατάλληλα για push-pull τοπολογίες. Επειδή όμως είναι τα Single Ended επιρρεπή σε φαινόμενα κορεσμού η αντοχή σε αυτά αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την επιλογή πυρήνα. Σε γενικές γραμμές για εφαρμογή σε Single Ended Μ/Χ επιλέγονται πυρήνες με υψηλή ποιότητα στο σύνολο των ιδιοτήτων με τους κορυφαίους να είναι πανάκριβοι και όχι επιλεγμένοι στο σύνολο των περιπτώσεων.

Η κατηγορία των τοροειδών μετασχηματιστών απαντά συχνά στην τροφοδοσία αλλά ως Μ/Χ εξόδου σε Single Ended παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία εξαιτίας της ευαισθησίας τους σε φαινόμενα DC offset που θα τους οδηγούσαν άμεσα σε κατάσταση κορεσμού. Τέτοια δυσχέρεια έχει ξεπεραστεί από πατενταρισμένους τρόπους τυλίγματος που κυκλοφορούν όπως πάντα με το ανάλογο αζημίωτο.

Στους τοροειδείς ο πυρήνας αποτελείται από συνεχόμενη ταινία σιδηρομαγνητικού υλικού διαμορφωμένη σε κυκλικό σχήμα.

Εκτός του ότι οι τοροείδείς δεν χρειάζονται ξεχωριστά επικαλυμμένα ελάσματα με διάκενα αναμεταξύ των κεφαλαιώδες πλεονέκτημα έναντι της κατηγορίας Ε-Ι είναι ότι ο τρόπος δόμησης στον πυρήνα εξασφαλίζει ότι οι μικροπεριοχές του υλικού θα είναι προσανατολισμένες όλες προς την ίδια μαγνητική κατεύθυνση ως προς το εφαρμοζόμενο πεδίο, κάτι που δεν ισχύει για τους Ε-Ι όπου ο βαθμός ομοειδούς προσανατολισμού είναι τάξης 60%

Η συμμετρική διευθέτηση ως προς την εφαρμοζόμενη μαγνητική ροή σημαίνει ότι καθεμία διαδοχική εγκάρσια διατομή στο σύνολο του μετασχηματιστή θα βλέπει σταθερή φορά και πυκνότητα μαγνητικής ροής με συνέπεια μειωμένη αυτεπαγωγή διαρροής, ενώ παράλληλα θα υφίσταται και αρκετά χαμηλή υστέρηση. Χάρη κιόλας στην ανώτερη πυκνότητα μαγνητικής ροής και τον ανώτερο συντελεστή απόδοσης η απαιτούμενη τιμή στην μαγνητική δύναμη που θα κρατούσε το στοιχείο ενεργοποιημένο για τη βέλτιστη επαγωγική σύζευξη και την έκταση στα άκρα του φάσματος είναι αρκετά χαμηλή...

Η συνήθης μέθοδος απευθείας τυλιγμάτων για το πρωτεύον και δευτερεύον συνεπάγεται υψηλή ενδογενή χωρητικότητα με τρόπο αντιμετώπισης τι άλλο παρά εξειδικευμένες μεθόδους τυλίγματος με το αζημίωτο...

Συμπέρασμα : Για λυχνιακές τοπολογίες push-pull και την απαίτηση να έχουμε ικανοποιητική απόδοση σε μικροδυναμικές αντιθέσεις, ανάλυση και ηχητική σκηνή ιδίως σε χαμηλές στάθμες ιδεώδης λύση θα ήταν επιλογή τοροειδούς μετασχηματιστή στην έξοδο...

(Συνεχίζεται)

 

[deleted user 10898]

Πωωω τι μου θύμισες… nanocrystalline στον δικό μου. Άλλες εποχές.

 

[editor]

Αψηφωντας τη βασικη θεωρια
οι μετασχηματιστες ΕΙ δεν εχουν εκτοπιστει.
Απο τα σταδια εξοδου καθολου
Απο την τροφοδοσια οχι εντελως.
Υποστηριζεται οτι ακουγονται καλύτερα.
Θετικες παντα ειναι οι ακουστικες εντυπωσεις απο τους R CORE.
Ισως ο καλυτερος συμβιβασμος.
Ανεξαρτητως κατηγοριας παντα θα υπαρχουν περιθωρια
να φτιαχτει ενας καλυτερος μετασχηματιστης

 

[toulou]

Χοντρικά, αλλά καθόλου καθολικά - εξαρτάται πολύ από την υλοποίηση - οι τορροειδείς τα πάνε καλύτερα στο άνω φάσμα σαν εξόδου, οι ΕΙ έχουν εκτενέστερο μαγνητικό πεδίο αλλά ο πυρήνας τους επηρεάζεται λιγότερο από τα τσαλιμάκια του ρεύματος του δικτύου, ιδίως από τυχόν DC, και οι R-core έχουν πολύ περιορισμένο μαγνητικό πεδίο παρεμβάλλοντας λιγότερο στα υπόλοιπα ηλεκτρονικά.

 

[JOHN MARKOU]

Μία σημαντική παράμετρος σε όλους τους ΜΕΤ/ΣΤΕΣ είναι ο πυρήνας.
Στους σωστά κατασκευασμένους toroidal, R core , αυτός αποτελείται από χυτευτό μη μανητικό υλικό κάποιες φορές , με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Εν αντιθέσει με τους ΕΙ που συνήθως χρησιμοποιούν πυρήνα μαλακού σιδήρου με τα όποια προβλήματά του .
Οι τοροειδείς έχουν σαφώς καλύτερη συμπεριφορά με πολύ λιγότερα προβλήματα μαγνητικής διαφυγής -διαρροής .
Οι R CORE από την άλλη είναι ακόμα καλύτεροι σ"αυτό , αλλά αδυνατούν να παράξουν μεγάλη ισχύ με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται μόνο σε μικρές κατά βάσει συσκευές , λιγότερο ενεργοβόρες.
Δεν έχω συναντήσει ποτέ μεγάλο τελικό με R CORE. Αντίθετα έχω δεί κάμποσα cd players και κάποιους ολοκληρωμένους.
Η SONY τους χρησιμοποιούσε αρκετά.

 

[costas EAR]

Η ύπαρξη και μόνο ενός μετασχηματιστή πριν το ηχείο, μου φέρνει ..φαγούρα.

Αλλεργίες είναι αυτές, τι α κάεις; Α κατς α μαλώεις;

 

[JOHN MARKOU]

Και μένα.
Πριν το ηχείο πρέπει να υπάρχει μόνο οδήγηση . Αααντε και κανά παθητικό εξάρτημα , μιλώντας για παθητικό κρος,αλλά με μέτρο και σε low fi καταστάσεις .
Σε hifi καταστάσεις μόνο τρανζίστορς , πολλά , παραλληλισμένα. Μόνο.

 

[Bhutia]

Στους τύπους R-core και διπλού C-core ο πυρήνας είναι διαιρεμένος σε δύο όμοια τεμάχια τα οποία εφάπτονται σφιχτά μεταξύ τους με το πρωτεύον και το δευτερεύον να τυλίγονται καθένα στο δικό του ευθύγραμμο σκέλος .
Για εφαρμογές στην έξοδο από Single Ended τοπολογίες στην επιφάνεια μεταξύ των ενωμένων τεμαχίων εισάγεται σφηνωμένος τάκος που αφήνει μικρό διάκενο και κατόπιν η κατασκευή στερεώνεται καλά με ατσαλένιο ιμάντα προσαρμοσμένο περιμετρικά για να κρατά ευθυγραμμισμένα μεταξύ των τα κομμάτια.

Χάρη στον πλήρη διαχωρισμό ανάμεσα σε πρωτεύον και δευτερεύον η ενδογενής χωρητικότητα μεταξύ των πηνιοσυρμάτων είναι πρακτικά εκμηδενισμένη ενώ αρκετά μειωμένα τα φαινόμενα από δινορεύματα. Η διάταξη θα προσφερόταν και για πλήρως διαφορικές push-pull τοπολογίες. Αυτή η κατηγορία έχει ανώτερο συντελεστή απόδοσης από τους κλασσικούς Ε-Ι αλλά κατώτερο σε σχέση με τους τοροειδείς. Σε αντίθεση με τους τελευταίους το τύλιγμα στους r-core / C-core μπορεί να πραγματοποιηθεί με συμβατικά μηχανήματα. Δεν έχουν επίσης την ευπάθεια των τοροειδών στην DC συνιστώσα. Κύρια ελαττώματα αυτής της κατηγορίας το ανώτερο κόστος για ίδια τιμή VA , η δυσκολότερη προσαρμογή σε σασί και η ανώτερη τιμή στην αυτεπαγωγή διαρροής.

Αψηφωντας τη βασικη θεωρια
οι μετασχηματιστες ΕΙ δεν εχουν εκτοπιστει.
Απο τα σταδια εξοδου καθολου
Απο την τροφοδοσια οχι εντελως.
Υποστηριζεται οτι ακουγονται καλύτερα.
Θετικες παντα ειναι οι ακουστικες εντυπωσεις απο τους R CORE.
Ισως ο καλυτερος συμβιβασμος.
Ανεξαρτητως κατηγοριας παντα θα υπαρχουν περιθωρια
να φτιαχτει ενας καλυτερος μετασχηματιστης

Η ύπαρξη και μόνο ενός μετασχηματιστή πριν το ηχείο, μου φέρνει ..φαγούρα.

Αλλεργίες είναι αυτές, τι α κάεις; Α κατς α μαλώεις;

Το μόνο ευνοϊκό εξάρτημα για τη μετάδοση του σήματος θα ήταν όποιο δεν θα χρειαζόταν να παρεμβάλλεται..
Από τη στιγμή που χρειάζεται να μπαίνουν στην πορεία του σήματος επιπλέον εξαρτήματα κοιτάμε μόνο πως να γίνονταν τα πράγματα ...λιγότερο άσχημα.

Οι μετασχηματιστές στην πορεία του σήματος αποτελούν όπως ειπώθηκε πονεμένη ιστορία για πολλούς λόγους... Έστω ότι θα κατασκευαζόταν ένας Μ/Χ εξόδου με πανάκριβα υλικά που θα επιδείκνυαν ιδεώδη συμπεριφορά, με μειωμένες απώλειες ενέργειας ανάμεσα σε πρωτεύον-δευτερεύον, αυτεπαγωγή διαρροής, δινορεύματα, ευπάθεια σε DC συνιστώσα , τέλεια φασική απόκριση κ.τ.τ. Ακόμα και τότε υπεισέρχεται ο ίδιος του ο ρόλος ως πρόσθετος παράγοντας επιπλοκών...

Δεδομένου ότι πρέπει το πρωτεύον να συνδεθεί με την άνοδο στη λυχνία εξόδου μετατρέποντας μέσα από επαγωγική σύζευξη την υψηλή αντίσταση , τάση με χαμηλά ρεύματα σε χαμηλότερη αντίσταση, τάση με υψηλότερα ρεύματα στην έξοδο από το δευτερεύον μπαίνει στο παιγνίδι ο λόγος σπειρών ανάμεσα στα τυλίγματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν τύπο λυχνίας εξόδου πολωμένης στο 70% της μέγιστης απόδοσης - μια τυποποιημένη τιμή - κατά τρόπον ώστε ν'απέδιδε σε κατάσταση ηρεμίας ισχύ 25 Watt. Έστω ότι η διαφορά δυναμικού στην άνοδο είναι 500 Volt. Τότε το ρεύμα σε κατάσταση ηρεμίας θα είναι 25 / 500 = 0,05 Α ή 50 mA.
Αυτή η τιμή θα μπορούσε ν'ανέρχεται στο τετραπλάσιο όταν η λυχνία θα τροφοδοτείται με το μέγιστο πλάτος σήματος.Από το νόμο του Ωμ προκύπτει επίσης ότι σε κατάσταση ηρεμίας η αντίσταση στην άνοδο θα είναι τάξης 10 KΩ.

Ας πάρουμε κατόπιν ένα παθητικό ηχείο με ονομαστική εμπέδηση 8Ω - δεχόμενοι για λόγους απλούστευσης ότι θα ήταν ομαλή - και ας υποθέσουμε ότι θα θέλαμε να του μεταφέρουμε ισχύ τάξης 30 Watt. Η απαιτούμενη τιμή διαφοράς δυναμικού στους ακροδέκτες του ηχείου θα δίδεται από τον τύπο P = V εις το τετράγωνο / R -> V = τετραγωνική ρίζα [Ρ *R] = 15,5 Volt , ας πούμε 16 γι απλοποίηση. Το απαιτούμενο ρεύμα θα έχει τιμή 16/8 = 2 A.

Απαιτούμε λοιπόν από ένα ζεύγος λυχνιών ανά κανάλι σε τοπολογία push-pull να οδηγούσαν το 8ωμο φορτίο, όμως δεν γίνεται να το κάνουν απευθείας συνδεδεμένες αφού θα παρουσιάζουν στη δική τους έξοδο καθεμία αντίσταση τάξης 10000 Ωμ...Η παράλληλη σύνδεση θα μας έδινε μεν συνισταμένη αντίσταση τάξης 5 ΚΩ αλλά και πάλι θα ήταν υπέρμετρη για ομαλή απευθείας οδήγηση του ηχείου. Παρεμβάλλεται λοιπόν μετασχηματιστής εξόδου.Ζητείται από το δευτερεύον του αντίσταση συμβατή προς την 8ωμη εμπέδηση στο ηχείο. Αν λ.χ. το δευτερεύον έχει πλήθος σπειρών Ν=25 και το πρωτεύον Ν=500 τότε η ανταποκρινόμενη αντίσταση στο πρωτεύον θα έπρεπε να έχει τάξη τιμής με αφετηρία το νόμο του Ωμ
V=I*R -> R=V/I -> Rπ = Vπ / Ιπ = (Νπ/Νδ)*Vδ / (Νδ/Νπ)*Ιδ = [(500/25)/(25/500) ] * (Vδ/Ιδ) =

=(500/25) εις το τετράγωνο * Rδ = 20 εις το τετράγωνο *8 = 3200 Ωμ.

Για τον υπολογισμό στην τιμή ρεύματος ξεκινάμε αποδεχόμενοι ότι η ολική ενέργεια του πρωτεύοντος πρέπει να ισοδυναμεί με την αντίστοιχη στο δευτερεύον.Κάτι τέτοιο δεν ισχύει ακριβώς στην πράξη λόγω αναπόφευκτων απωλειών με τους μετασχηματιστές υψηλής ποιότητας να διακρίνονται από συντελεστές απόδοσης τάξης 94-98%.
Δεχόμενοι χονδρικά ότι η ισχύς παραμένει σταθερή μεταξύ πρωτεύοντος-δευτερεύοντος έχουμε τη σχέση
Pπ=Ρδ -> Vπ *Ιπ = Vδ * Ιδ -> Ιδ/Ιπ = Vπ/Vδ = Νπ/ Νδ = 500/25 = 20 --> Ιδ = 20* 0,05 = 1Α σε κατάσταση ηρεμίας που θα έφτανε τετραπλάσια τιμή υπό τη συνθήκη λειτουργίας στη λυχνία εξόδου στο μέγιστο πλάτος για το αναπαραγόμενο σήμα AC.

Ο βαθμός συμβατότητας των επιλεγμένων λυχνιών εξόδου θα εξαρτάται από τις παραμέτρους στα δικά τους datasheets αλλά η σχέση είναι αμφίδρομη αφού το φορτίο της ανόδου θα λογαριάζεται για τον ορισμό στα σημεία λειτουργίας καθώς οι λυχνίες θα ενισχύουν τα σήμα όπως έχει παρουσιαστεί από τα προηγούμενα. Οπότε θα ορίζει κατ'επέκτασιν την προβλεπόμενη τιμή ισχύος, αντίσταση εξόδου και χαρακτηριστικά αρμονικής παραμόρφωσης.

Συνήθης τακτική είναι οι μετασχηματιστές εξόδου στους λυχνιακούς τελικούς να επιλέγονται με χαρακτηριστικά προσανατολισμένα για μέγιστη απόδοση ισχύος.Σε κάποιες περιπτώσεις όμως μπορεί να επιλεγεί μετασχηματιστής του οποίου ο λόγος σπειρών με το φορτίο του πρωτεύοντος να έδιναν προτεραιότητα σε μικρότερες παραμορφώσεις και κατώτερη τιμή στην αντίσταση εξόδου με αυτήν την επιλογή να σημαίνει παράλληλα μικρότερη απόδοση ενέργειας καθώς και ισχύος στην έξοδο από το δευτερεύον αφού θα πηγαίναμε σε διαφορετικό σημείο από τις γνωστές καμπύλες ομαλής λειτουργίας για δεδομένο τύπο λυχνίας. Εννοείται ότι ανάμεσα στις δύο ακραίες περιπτώσεις εδρεύουν πολλαπλές ενδιάμεσες συνθήκες.

Συνεχίζοντας το παράδειγμα , ο λόγος σπειρών στον Μ/Χ υψωμένος εις την τετράγωνη δύναμη όπως είχε διαπιστωθεί με την εξίσωση από προηγούμενη παράγραφο θα συσχετίζεται και με τις συνδεδεμένες εμπεδήσεις μεταξύ πρωτεύοντος-δευτερεύοντος. Συνδέοντας επομένως δύο λυχνίες με συνισταμένη εμπέδηση ανόδου τάξης5 ΚΩ από τις ανόδους προς το πρωτεύον σημαίνει ότι η εμπέδηση στην έξοδο του δευτερεύοντος θα μετασχηματίζεται σε τιμή τάξης 12,5 Ωμ. Τέτοια τιμή όμως εξακολουθεί να μην είναι ευνοϊκή για ικανοποιητική οδήγηση του ηχείου μας.

Εύλογη κίνηση θα ήταν ν'ανεβάζαμε τον λόγο σπειρών - ή να είχαμε κατ'επέκτασιν πρόσθετους ακροδέκτες ανταποκρινόμενους σε τυλίγματα δευτερεύοντος με διαφορετικό πλήθος σπειρών με σκοπό την προσαρμογή σε διαφορετικά παθητικά ηχεία - ούτως ώστε στην έξοδο από το δευτερεύον η αρχική εμπέδηση από την άνοδο στη λυχνία να μετασχηματιζόταν σε κατώτερη τιμή...Κάνοντας όμως αυτήν την πράξη ενώ θα κρατούσαμε σταθερό τον τύπο και το πλήθος στις λυχνίες εξόδου τότε θ'αποδιδόταν για το ίδιο συνδεδεμένο ηχείο χαμηλότερη τιμή ισχύος στην έξοδο. Εναλλακτικές για μείωση στην αντίσταση εξόδου θα ήταν είτε παραλληλισμός με διπλασιασμό στο πλήθος λυχνιών εξόδου ή εφαρμογή...αρνητικού feedback, δηλαδή να περνούσαμε σε άλλες πονεμένες ιστορίες ιδίως σε σχέση με λυχνιακούς τελικούς.

Επειδή τόσος πόνος δεν αντέχεται λέω να μην επεκταθούμε στις συγκεκριμένες επί του παρόντος - ιδίως αφού το feedback έχει αναλυθεί σε δικό του αφιερωμένο νήμα - αλλά σε εναλλακτικές τοπολογίες.

 

[costas EAR]

Not hi end. This iz Dead end.