λέω να το αλλάζω κάθε 3 και λίγο, ζήλεψα απ'τον άρτζι-μπούτζι...:137::138:
τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται! με λουλά πάντα!:137:
το high end σου έξω! :136:
Μερικές φορές ίσως αξίζει να δαπανήσουμε λίγο κόπο για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τα γραφόμενα κάποιου, ακόμα και αν βρίσκουμε αρκετά από όσα γράφει ακατανόητα.
Συνονόματε Alex και Αντώνη, τα παραπάνω δεν τα έγραψα για να "σας την πω", αλλά επειδή πιστεύω πως τα γραφόμενά σας θα μπορούσαν ίσως να θεωρηθούν απαξιωτικά, ακόμα και αν εσείς δεν έχετε τέτοια πρόθεση.
Απλά ξύσαμε την επιφάνεια...
Ίσως θα' πρεπε να αποτελέσει κι αυτό το θέμα ένα στοιχείο της τεχνικής αξιολόγησής μας, κι αυτό με την έννοια πως όσο πιο σοβαρός είναι ο κατασκευαστής τόσο λιγότερο "βαρύ" είναι και το πεπλο μυστηρίου που καλύπτει τις δημιουργίες του.
Με αφορμή το παραπάνω, αλλά και ένα thread που ανοίχτηκε δύο εβδομάδες πριν ας θυμηθούμε λίγο μερικά παλαιότερα ποστ του EAR:
Αυτό θεωρείται από την πλειάδα των χρηστών προτέρημα του ηχείου, καθώς "βγάζει" αμέσως διαφορές σε αλλαγή οποιουδήποτε βύσματος ή σε αντικατάσταση οποιασδήποτε σύνδεσης.
Δε λέω πως δεν είναι αποκαλυπτικό και αναλυτικότατο το ηχείο, αλλά αυτό το θέμα, των βυσμάτων και των συνδέσεων, είναι άλλο ένα κατασκευαστικό πρόβλημα που χαρακτηρίζει τα ηχεία αυτά....
Διότι λόγω της χαμηλότατης Re των μεγαφώνων θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιήσει άλλες λύσεις.
Έχουμε να κάνουμε με μονάδες που έχουν μεν σταθερή - ωμικότατη αντίσταση, αλλά πολύ χαμηλή, το ρίμπον δε, σπανίως αγγίζει τα 3 ωμ! Εγώ ποτέ δε μέτρησα ρίμπον πάνω από 2,8 ωμ!
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ενδιάμεσες συνδέσεις να ακούγονται ευκρινώς, όταν η ωμική αντίσταση που προσθέτουν είναι πιά μετρήσιμη, έστω και 0,2-0,3ωμ.
Οι υπάρχουσες - πάσχουσες συνδέσεις είναι 3 τύπων:
1. οι εξωτερικές με τα συσφικτικά άλεν
2. οι εσωτερικές με απλά βύσματα
3. οι επαφές των μεγαφώνων
Τα εξωτερικά βύσματα σύνδεσης είναι συσφικτικά με άλεν. Εκεί, αν τοποθετήσεις βύσματα τύπου μπανάνας ή ακίδας ή δίχαλου ή οποιοδήποτε άλλο βύσμα, η επαφή δεν είναι άριστη, διότι είναι πολύ μικρού εμβαδού, εκεί που σφίγγει η βίδα. Εδώ η λύση είναι απλή, χρησιμοποιείς σκέτο καλώδιο, χωρίς βύσμα, και η σύσφιξη επιτυγχάνει άριστη επαφή.
Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι.
Μέσα στο ηχείο όμως, όπου βρίσκεται το εσωτερικό κρος, αλλά και μέσα στο εξωτερικό κρος, υπάρχουν ένα σωρό απλά βύσματα που δε κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Αυτά τα βύσματα αν τα κουνήσεις θα δεις ότι δεν έχουν σφιχτή επαφή, είναι χαλαρότατα, μπαινοβγαίνουν άνετα.
Η λύση εδώ απαιτεί πιο δραστικά μέτρα, αφαίρεση των βυσμάτων, σφιχτό στρίψιμο των 2 αγωγών μεταξύ τους, και κατά προτίμηση σφίξιμο του συνεστραμμένου ζεύγους αγωγών με απλά ηλεκτρολογικά συσφικτικά βύσματα ή αν επιθυμείτε κόλληση και περιφερική μόνωση.
Και πάμε στο δυσκολότερο κομμάτι, τα βύσματα των μεγαφώνων. Το ρίμπον, όπως και τα άκρα των συρμάτων του μιντ και του γούφερ, καταλήγουν σε μια λεία λάμα πάνω στην οποία δήθεν βυσματώνει ένα απλό ηλεκτρολογικό βύσμα. Δυστυχώς αυτή η επαφή μόνο σφιχτή δεν είναι, και παρεμβάλλει και το υλικό της λάμας, μη περιμένετε ρόδια κι ασήμια εδώ, φτώχεια καταραμένη στα υλικά....
Ευτυχώς, το ίδιο το άκρο του μεγαφώνου διαθέτει μια λάμα που με τη βοήθεια μιας βίδας σφίγγει επαρκώς τα σύρματα των μεγαφώνων ή την άκρη του ρίμπον. Η λύση λοιπόν είναι να σφίξει αυτή η λάμα τον αγωγό του μεγαφώνου μαζί με τον αγωγό του καλωδίου εσωτερικής καλωδίωσης. Φαίνεται σχετικά απλή, αλλά δυστυχώς δεν είναι, διότι απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς για να μη καταστρέψει κανείς (να μη κόψει κατά λάθος) τα σύρματα των μεγαφώνων και ιδιαίτερα το πολύ πολύ ευπαθές αλουμινένιο ριμπονάκι. κάπως έτσι πρέπει να γίνουν οι επαφές των μεγαφώνων:
(η κάτω επιφάνεια του απεικονιζόμενου αγωγού της Goertz έχει απαλλαγεί από την επιφανειακή στρώση βερνικιού, ενώ στην προβλεπόμενη θέση έγινε τρύπα για τη βίδα και λείανση της εσωτερικής επιφάνειας ώστε να μη φθείρει τον αγωγό του ρίμπον)
Με τέτοιες συνδέσεις, οι ηχητικές αλλαγές είναι εντυπωσιακές, ανεβαίνει κατά πολύ το χρήσιμο damping factor του ενισχυτή και παίζουν τα μεγάφωνα ως οφείλουν...
Δυστυχώς όμως, κατά τη διάρκεια της σύνδεσης, μέχρι και την αναπνοή σας πρέπει να κρατάτε, γιατί με ένα ελάχιστο ρεύμα αέρος μπορεί να σηκωθεί η άκρη του ρίμπον από τη θέση της και το άκρο αυτό να κοπεί άμεσα... ακόμα και στο στρίψιμο της βίδας, ή και στην επαφή του αγωγού του καλωδίου εσωτερικής καλωδίωσης με το ρίμπον, οι κινήσεις πρέπει να είναι ήπιες, σταθερές και σίγουρες.
Το αποτέλεσμα πάντως ανταμείβει.
για το apogee scintilla θα λες.
Mπααααα...ακομα δεν τα πηρα...εκτος κι αν βρω κανα καλοοοοο...!!!
