Δεν έχω καταλάβει αυτή τη συζήτηση περί "fully balanced". Είδα το video του Paul McGowan περί fully balanced και εκεί το έχασα τελείως...
Τα balanced καλώδια σύνδεσης σκοπό έχουν να μεταφέρουν το σήμα σε δύο "κόπιες", μια εκτός φάσης από την άλλη, ώστε ότι έκθεση έχει το καλώδιο σε θόρυβο να μπορεί να εξαλειφθεί πλήρως μόλις φτάσει στον προορισμό του. Το μόνο που χρειάζεται ο δέκτης του σήματος είναι την μία κόπια του σήματος, καθαρισμένη.
Το να συζητάμε ότι και οι δύο συνιστώσες μεταφέρονται εντός του αποδέκτη (προενισχυτή, τελικό, κλπ) και υπόκεινται επεξεργασία μοιάζει περιττό και καταστροφικό. Τυπικά, απομονώνονται (συχνά με μετασχηματιστές, κάτι που οι high-end purists σιχαίνονται) τόσο στην είσοδο όσο και στην έξοδο.
Εκεί που το χάνω τελείως είναι όταν η συζήτηση περί fully balanced μηχανήματα φτάνει να συζητά single ended ενισχυτές έναντι "balanced" (δηλαδή, τί ακριβώς; complimentary
και dual mono ως συμμετρικά.
Τα XLR βύσματα, ειδικά αν είναι μεταλλικά και αξιοπρεπούς κατασκευής, είναι απίστευτα ανθετκτικά σε κακομεταχείριση και την αναμενόμενη φθορά σε επαγγελματικό περιβάλλον, από studio μέχρι PA και χώρους συναυλίας. Τα πατάς, τα κλωτσάς, τα πετάς και δεν παθαίνουν τίποτα. Απαραίτητες ιδιότητες σε κάποια από τα περιβάλλοντα, όχι τόσο σε ένα σαλόνι ή ιδιωτικό χώρο ακρόασης.
Η μεταφορά balanced σήματος έχει και αυτή τα οφέλη της, πολύ σημαντικά σε ένα μη ελεγχόμενο χώρο συναυλίας ή ακόμα και σε ένα studio όπου τα μηχανήματα κάθε είδους είναι πολλά. Σε ένα ιδιωτικό χώρο με 2-3 ενεργά μηχανήματα δεν θα έχουν να προσφέρουν κάτι τόσο σημαντικό αλλά αν κάποιος έχει πηγή και ενισχυτή που διαθέτουν XLR συνδέσεις, δεν έχει λόγο να μην τις χρησιμοποιήσει. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς, αν το μηχάνημα που θέλεις συνδέσεις παρέχει μόνο XLR (π.χ. active crossover). Πρέπει κανείς να δεί ένα τέτοιο σύστημα με 2 XLR εισόδου και 6 εξόδου για να διαπιστώσει πόσο ογκώδες είναι.
Τα balanced καλώδια σύνδεσης σκοπό έχουν να μεταφέρουν το σήμα σε δύο "κόπιες", μια εκτός φάσης από την άλλη, ώστε ότι έκθεση έχει το καλώδιο σε θόρυβο να μπορεί να εξαλειφθεί πλήρως μόλις φτάσει στον προορισμό του. Το μόνο που χρειάζεται ο δέκτης του σήματος είναι την μία κόπια του σήματος, καθαρισμένη.
Το να συζητάμε ότι και οι δύο συνιστώσες μεταφέρονται εντός του αποδέκτη (προενισχυτή, τελικό, κλπ) και υπόκεινται επεξεργασία μοιάζει περιττό και καταστροφικό. Τυπικά, απομονώνονται (συχνά με μετασχηματιστές, κάτι που οι high-end purists σιχαίνονται) τόσο στην είσοδο όσο και στην έξοδο.
Εκεί που το χάνω τελείως είναι όταν η συζήτηση περί fully balanced μηχανήματα φτάνει να συζητά single ended ενισχυτές έναντι "balanced" (δηλαδή, τί ακριβώς; complimentary
και dual mono ως συμμετρικά. Τα XLR βύσματα, ειδικά αν είναι μεταλλικά και αξιοπρεπούς κατασκευής, είναι απίστευτα ανθετκτικά σε κακομεταχείριση και την αναμενόμενη φθορά σε επαγγελματικό περιβάλλον, από studio μέχρι PA και χώρους συναυλίας. Τα πατάς, τα κλωτσάς, τα πετάς και δεν παθαίνουν τίποτα. Απαραίτητες ιδιότητες σε κάποια από τα περιβάλλοντα, όχι τόσο σε ένα σαλόνι ή ιδιωτικό χώρο ακρόασης.
Η μεταφορά balanced σήματος έχει και αυτή τα οφέλη της, πολύ σημαντικά σε ένα μη ελεγχόμενο χώρο συναυλίας ή ακόμα και σε ένα studio όπου τα μηχανήματα κάθε είδους είναι πολλά. Σε ένα ιδιωτικό χώρο με 2-3 ενεργά μηχανήματα δεν θα έχουν να προσφέρουν κάτι τόσο σημαντικό αλλά αν κάποιος έχει πηγή και ενισχυτή που διαθέτουν XLR συνδέσεις, δεν έχει λόγο να μην τις χρησιμοποιήσει. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς, αν το μηχάνημα που θέλεις συνδέσεις παρέχει μόνο XLR (π.χ. active crossover). Πρέπει κανείς να δεί ένα τέτοιο σύστημα με 2 XLR εισόδου και 6 εξόδου για να διαπιστώσει πόσο ογκώδες είναι.
