Barista Corner

[ΒΜ]

Γνωριζετε που μπορει κανεις να στειλει σε (αξιοπιστο) service μια Rancilio Silvia στην Πατρα ή Αθηνα ;

Βασιλης

 

[Abessalom]

Αν δηλαδή γίνει ένα τυφλό τεστ με ποιοτικούς καφέδες διαφόρων τιμών, δεν είναι αξίωμα ότι ο πιο ακριβός θα κερδίσει τους ουρανίσκους, παρόλο που στην αντικειμενική κατάταξη χαρακτηριστικών βρίσκεται κοντά στην κορυφή.

Ο Ανδρέας που πίνω πού και πού (συχνότερα πιο παλιά) καφέ, ο οποίος είναι micro-roaster, φέρνει πού και πού κανένα τσουβάλι από καφέδες που έχουν διακριθεί σε διαγωνισμό ή πάντως έχουν αποσπάσει υψηλά cupping σκορ. Πάνω από ένα σημείο (ας πούμε πάνω από 85 για εσπρέσσο και ακόμη πιο κάτω, γύρω στο 82 για καπουτσίνο ή flat-white όπως συνηθίζω να πίνω) διαπίστωσα ότι εγώ προσωπικώς, καίτοι μπορώ να διακρίνω τη διαφορά στο χαρακτήρα ανάμεσα σε δυο καφέρες -και αυτό λόγω των συνήθως εντόνως διαφορετικών χαρακτηριστικών τους, δεν μπορώ να αξιολογήσω τον έναν ως 'ανώτερο' του άλλου. Και αυτό από έναν έμπειρο μπαρίστα με άριστο εξοπλισμό. Εάν βάλουμε στην εξίσωση ότι από σκορ 87-88 και πάνω οι τιμές εκτινάσσονται σε εξωφρενικά επίπεδα, καταλήγουμε στο ότι για περιπτώσεις όπως τη δική μου, με έναν απλώς αξιοπρεπή (βάσει όσων διαβάζουμε εδώ) εξοπλισμό κάτω του χιλιάρικου συνολικώς, και με τον ουρανίσκο μου, δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα οι καφέδες πάνω από ένα επίπεδο.

 

[xfader]

Ο Ανδρέας που πίνω πού και πού (συχνότερα πιο παλιά) καφέ, ο οποίος είναι micro-roaster, φέρνει πού και πού κανένα τσουβάλι από καφέδες που έχουν διακριθεί σε διαγωνισμό ή πάντως έχουν αποσπάσει υψηλά cupping σκορ. Πάνω από ένα σημείο (ας πούμε πάνω από 85 για εσπρέσσο και ακόμη πιο κάτω, γύρω στο 82 για καπουτσίνο ή flat-white όπως συνηθίζω να πίνω) διαπίστωσα ότι εγώ προσωπικώς, καίτοι μπορώ να διακρίνω τη διαφορά στο χαρακτήρα ανάμεσα σε δυο καφέρες -και αυτό λόγω των συνήθως εντόνως διαφορετικών χαρακτηριστικών τους, δεν μπορώ να αξιολογήσω τον έναν ως 'ανώτερο' του άλλου. Και αυτό από έναν έμπειρο μπαρίστα με άριστο εξοπλισμό. Εάν βάλουμε στην εξίσωση ότι από σκορ 87-88 και πάνω οι τιμές εκτινάσσονται σε εξωφρενικά επίπεδα, καταλήγουμε στο ότι για περιπτώσεις όπως τη δική μου, με έναν απλώς αξιοπρεπή (βάσει όσων διαβάζουμε εδώ) εξοπλισμό κάτω του χιλιάρικου συνολικώς, και με τον ουρανίσκο μου, δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα οι καφέδες πάνω από ένα επίπεδο.

Δυστυχώς, κάθε χώρος που το υποκειμενικό κριτήριο παίζει τον κύριο ρόλο έχει διαβρωθεί από τους αντίστοιχους "κουλτουριάρηδες" που θεωρούν ότι το δικό τους υποκειμενικό επίπεδο είναι ανώτερο. Δεν θέλουν να καταλάβουν πως μπορεί ένας τυχαίος έμπειρος καταναλωτής να ανακαλύψει στο ρόφημά του τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά αλλά να έχει άλλη προτίμηση.

Αυτό το γράφω γιατί υπάρχει μία διεθνής ελίτ (του κ@λου) που θεωρεί οτιδήποτε κάτω του 85 σκουπίδι. Χωρίς να παραδέχεται ότι τους καθορίζει το γούστο η βαθμολογία. Πουθενάδες του καφέ.

 

[Abessalom]

Μα στο 85 βρίσκεις εξαιρετικούς καφέδες. Πρέπει να έχει κανείς πολύ προπονημένο ουρανίσκο για να καταλαβαίνει σταθερά διαφορέες από εκεί και πάνω (σε τυφλά τεστ).

 

[costas EAR]

Εγώ άμα δεν είναι πάνω από 85, τον φτύνω.

 

[xfader]

Μα στο 85 βρίσκεις εξαιρετικούς καφέδες. Πρέπει να έχει κανείς πολύ προπονημένο ουρανίσκο για να καταλαβαίνει σταθερά διαφορές από εκεί και πάνω (σε τυφλά τεστ).

Αυτό λέω. Αλλά ακόμα κι αν καταλαβαίνει κάποιος τις διαφορές δεν λέει τίποτα. Μπορεί ο προσωπικός του best να είναι 83ρης.

 

[costas EAR]

Μπορεί ο προσωπικός του best να είναι 83ρης.

Κολοκύθια.

Προσωπικός best, είναι αυτός που:

1. τυχαία βγαίνει καλύτερα στον εξοπλισμό μας, και
2. τυχαία μας κάθεται καλά στους γευστικούς μας κάλυκες, αναλόγως διάθεσης.

Το πρώτο, η τυχαιότητα του "ταιριάσματος" καφέ με εξοπλισμό, είναι το σημαντικότερο.

Εφόσον δεν διαθέτουμε σούπερ ντουπερ εξοπλισμό επιπέδου ντίσεντ και δεξερωγωτι μύλου, ο εκάστοτε εξοπλισμός έχει περιορισμούς στο τι μπορεί να βγάλει, για πολλαπλούς αντικειμενικούς λόγους, κι έτσι, είναι τελικά αρκετά τυχαίο το ποιος καφές θα βγει καλύτερα στον συγκεκριμένο εξοπλισμό, και πάντα αναλόγως δεξιοτήτων στην παρασκευή του.

Το δεύτερο, έχει σχέση με τη διάθεση. Άμα θες σοκολατένιο ή πικρό ή γλυκό σήμερα, ή με πολύ σώμα, ή με καρύδια ή με γιασεμί και μανταρίνι, ή δεξερωγωτι γεύση, ή ελαφρύ ή βαρύ, κλπ. Κάθε μέρα δε θες το ίδιο πράμα, ούτε μπριζόλα wagyu A5 κάθε μέρα δε γίνεται, κι ας είναι η καλύτερη στον πλανήτη.

Η αλλαγή στις γεύσεις και η εξερεύνηση νέων γεύσεων είναι σημαντικότερη της μιας μεμονωμένης, οσοδήποτε καλή κι αν είναι αυτή.

Οι καφέδες (μπορούν να) είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που σχεδόν αποτελούν διαφορετικά ροφήματα!

Ομοίως οι μπριζόλες.

 

[coolmind]

Απαντω σε ολα μαζι τα απο πανου!!!!!!Οι καλοι καφεδες εχουν προυποθέσεις.Μπορει ο καφες οταν μαζευτηκε απο το δέντρο να επιανε σκορ 87 αν φτασει σε εμας μετα απο εναν χρονο θα δοκιμάσουμε ενα χορτοζουμο το οποιο θα νομιζουμε οτι κατι κανουμε λαθος εμεις,αλλα απλα ο καφες εχει τελειωσει. Ολοι οι καλοι που έχω δοκιμασει εβγαιναν αβιαστα,εβγαζαν αυτα που έλεγαν σε οποιες συνθήκες,ακομη και αυτα που βλεπεις και τα πηγαινες κατευθειαν για νεροχυτη,αλλα ηταν φρέσκοι. Και δεν ειχε να κανει με το εξοπλισμο. Τωρα ασ πουμε για τους carbonic εβγαλαν μια οδηγια οτι πρεπει οπωσδήποτε να καθήσουν τουλάχιστον εναν μηνα μετα το καβουρδισμα γιατι ετσι βγαζουν αυτα που πρεπει.Και η αληθεια ειναι οτι απο εναν που δοκίμασα η διαφορα ηταν τεραστια. Μην δινετε τεραστια βαση στους πολυ ακριβους εξοπλισμους,ναι εχουν διαφορα ,αλλα ειναι σε σημεια,ενω ενας καλος καφες σου παιρνει το κεφαλι(και οικομικα)ειτε εισαι εκπαιδευμενος ειτε οχι.

 

[xfader]

Κολοκύθια.

Προσωπικός best, είναι αυτός που:

1. τυχαία βγαίνει καλύτερα στον εξοπλισμό μας, και
2. τυχαία μας κάθεται καλά στους γευστικούς μας κάλυκες, αναλόγως διάθεσης.

Το πρώτο, η τυχαιότητα του "ταιριάσματος" καφέ με εξοπλισμό, είναι το σημαντικότερο.

Εφόσον δεν διαθέτουμε σούπερ ντουπερ εξοπλισμό επιπέδου ντίσεντ και δεξερωγωτι μύλου, ο εκάστοτε εξοπλισμός έχει περιορισμούς στο τι μπορεί να βγάλει, για πολλαπλούς αντικειμενικούς λόγους, κι έτσι, είναι τελικά αρκετά τυχαίο το ποιος καφές θα βγει καλύτερα στον συγκεκριμένο εξοπλισμό, και πάντα αναλόγως δεξιοτήτων στην παρασκευή του.

Το δεύτερο, έχει σχέση με τη διάθεση. Άμα θες σοκολατένιο ή πικρό ή γλυκό σήμερα, ή με πολύ σώμα, ή με καρύδια ή με γιασεμί και μανταρίνι, ή δεξερωγωτι γεύση, ή ελαφρύ ή βαρύ, κλπ. Κάθε μέρα δε θες το ίδιο πράμα, ούτε μπριζόλα wagyu A5 κάθε μέρα δε γίνεται, κι ας είναι η καλύτερη στον πλανήτη.

Η αλλαγή στις γεύσεις και η εξερεύνηση νέων γεύσεων είναι σημαντικότερη της μιας μεμονωμένης, οσοδήποτε καλή κι αν είναι αυτή.

Οι καφέδες (μπορούν να) είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που σχεδόν αποτελούν διαφορετικά ροφήματα!

Ομοίως οι μπριζόλες.

Για μένα ο καλύτερος καφές προϋποθέτει να μου τον σερβίρουν στο κατάλληλο περιβάλλον γιατί μετράω το συνολικό πακέτο της εμπειρίας. Το ίδιο που ζητάω και στο φαγητό. Δεν εννοώ ακριβό και πολύ κυριλέ μαγαζί, απλά να ταιριάζει στο καλό προϊόν που σερβίρει.

Οπότε ο καφές στο σπίτι έχει χάσει σίγουρα ένα 30% κι ας έχει βαθμολογία 101/100.


Υ.Γ. Μη μου θυμίζεις τις "νότες" που δήθεν βγάζει η κάθε ποικιλία και μας ζαλίζουν τα @@ οι πιτσιρικάδες υποψήφιοι baristas...

Από τον πανάκριβο καφέ που μπήκε παραπάνω:

Θέλω τον πρώτο που θα μου πει ότι θα νιώσω στη γλώσσα μου Yuzu και μετά θα μου αφήσει ώριμο βερίκοκο για να τον αρχίσω στις γρήγορες!!!

 

[costas EAR]

Λέει στην επίγευση "Ουίσκι" αλλά δε λέει τι μάρκα. Καταρχήν μιλάμε για μαλτ ή ...πλέμπα;
Άμα είναι λαγκαβούλιν να πάρουμε ρε αδερφέ, αλλά άμα είναι τζόνι κόκκινο, άσε καλύτερα.

Παρήγγειλα αυτόν:

Honduras La Paz (250g)

Savor the subtle and enticing aromas of rose and lavender that grace this coffee. With every sip, experience the smooth and medium-bodied profile enriched by caramelized red apple and ripe plum flavors. The velvety mouthfeel ensures a comforting sensation, while the aftertaste delights with...

kudu.gr

Να δω τι τριαντάφυλλο θα βγάλει.
Κίτρινο; Κόκκινο; λευκό;
Θα ενημερώσω.

 

[Abessalom]

Yuzu???



δλδ όχι απλώς 'εσπεριδοειδή' αλλά yuzu, σαν να λέμε, κόκκινο γκρέιπφρουτ.

Σε λίγο θα γράψει κανείς πως ακούει στον καφέ μοσχαροκεφαλή ντουσλαμά

 

[nmtray2]

περι ορεξεως...

Η αλλαγή στις γεύσεις και η εξερεύνηση νέων γεύσεων είναι σημαντικότερη της μιας μεμονωμένης, οσοδήποτε καλή κι αν είναι αυτή.

ακριβώς
μπορεί μια γευση να κολλάει σε μια διάθεσή

Σε λίγο θα γράψει κανείς πως ακούει στον καφέ μοσχαροκεφαλή ντουσλαμά

20 χρόνια εσπρεσσο (χωρις ακριβά μηχανήματα ομως) κι αυτά μου φαίνονται πολύ υπερβολικά ακόμα

 

[xfader]

20 χρόνια εσπρεσσο (χωρις ακριβά μηχανήματα ομως) κι αυτά μου φαίνονται πολύ υπερβολικά ακόμα

Είναι, δεν σου φαίνονται.


Πάνω που χθες το πρωί είχα πάει στο Chain Coffee και πήρα δυο πακέτα βγήκε η προσφορά της KUDU και πήρα άλλα 3. Θα με πιάσει πάλι το άγχος να τους πιω πριν "παλιώσουν".

Υ.Γ. Επειδή μένω σχετικά κοντά στις εγκαταστάσεις της KUDU πηγαίνω και παραλαμβάνω από κει. Οι παραγγελίες λόγω της προσφοράς ήταν φουλ.

 

[pankrok]

κάποιοι άλλοι περιμένουν να γίνει ξανά διαθέσιμη η σκούρα ανοξείδωτη καφεδιέρα να παραγγείλουμε αλλά που...

 

[Resound]

Υπερβολές υπάρχουν παντού.
Ο χώρος του καφέ θα την γλύτωνε?
Τον παραπάνω (πανάκριβο) καφέ δεν θα τον αγόραζα ποτέ γιατί έχει μία τιμή που για έναν οικιακό χρήστη είναι υπερβολική. Επίσης δεν απευθύνεται πιστεύω σε αυτούς τους χρήστες.
Αλλά όμως δεν κρύβω ότι θα ήθελα πολύ να τον προσπαθήσω (αν τον έβρισκα δωρεάν) και να δω πόσο καλός ή καλύτερος είναι από αυτούς που έχω σπίτι και παίρνω συχνά.
Από μικρή εμπειρία σε blind test σε καφέδες, που κάνουμε καμιά φορά με την παρέα, τα αποτελέσματα έρχονται
α. από ανθρώπους που δεν τους το έχεις (σε θέματα αναγνώρισης γεύσεων)
β. οι καλοφτιαγμένοι καθημερινοί καφέδες δύσκολα "χτυπιούνται" από τους εξωτικούς (για πολλούς λόγους)
γ. ο εξοπλισμός χρειάζεται να είναι καλός (όχι υπερβολικός και πανάκριβος) γιατί από αυτό το επίπεδο του εξοπλισμού και άνω, οι διαφορές που θα πάρεις στο ποτήρι είναι μικρές και δύσκολα τις ξεχωρίζεις.

Εφόσον δεν διαθέτουμε σούπερ ντουπερ εξοπλισμό

Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες

 

[bonepeeler]

β. οι καλοφτιαγμένοι καθημερινοί καφέδες δύσκολα "χτυπιούνται" από τους εξωτικούς (για πολλούς λόγους)

Θα σταθω σε αυτο που γραφεις παραπανω.
Τον habit της kudu τον γνωρισα σε ενα ψαροχωρι της λακωνιας, τον γερολιμενα.
Εκει υπαρχει μια καφετερια που την εχει ενα παλικαρι που μοιαζει με τον jason momoa.
Ο τυπας εφτιαχνε με τον habit τον καλυτερο καφε που εχω πιει ποτε.
Ουτε στην καφετερια της kudu δεν εβγαζε τοσα αρωματα. Δυστυχως τον αλλαξε επειδη απο ενα σημειο και μετα δεν του αρεσε το ψησιμο του. Εγινε ασταθες.
Ο τυπος βεβαια ηταν αρρωστος.
Το καλοκαιρι το μαγαζι και το χειμωνα με πειραματισμους, μαθηματα, αναζητηση γευσεων κλπ.
Απο τοτε δεν εχω ξαναπιει τοσο ωραιο καφε.
Με αυτα κι αυτα παω να πειραματιστω με την φουλ αυτοματη μηχανη που εχω.

 

[bonepeeler]

Ωραια. Ηπιαμε 1 καπουτσινο και 2 espresso στις 1 το πρωι. Καλα παμε.
Τουλαχιστον το αποτελεσμα με 2 αλλαγες που εκανα, δικαιωνει.

 

[costas EAR]

το αποτελεσμα με 2 αλλαγες που εκανα, δικαιωνει.

Δηλαδή;


ΥΓ. The beauty and the.. geek-beast

 

[xfader]

ΥΓ. The beauty and the.. geek-beast

Το έχω δει παρόλο που ο Προμηθέας με κουράζει απίστευτα με το μονότονο και σοβαρό στιλ του. Σε αυτές τις κατηγορίες θα έπαιρνα τη LaMarzocco. Όταν ασχολούμαι με ακριβά πράγματα πάντα το brand είναι πρώτος παράγοντας επιλογής κι ας κάνει ο ανταγωνιστής παπάδες.

Υ.Γ. Κάτι πρέπει να γίνει με το YouTube. Μέτρησα ότι την τελευταία εβδομάδα μου έτρωγε 6 ώρες/ημέρα. Πολλά ενδιαφέροντα και ατέλειωτο υλικό.

 

[costas EAR]

Σε αυτές τις κατηγορίες θα έπαιρνα τη LaMarzocco.

Αυτή; (MP είναι ακριβότερη - 6.650€)

GS3 - La Marzocco

lamarzocco.com

Πολλά τα λεφτά τους..

Το "σ' αυτές τις κατηγορίες" εάν εννοούμε κατηγορίες τιμής, η ντισεντ κερδαει. 3,5 χιλιάρικα λέμε.. Χαμηλότερη τιμή από αντίστοιχες, καλύτερος καφές στο ποτήρι, και απόλυτη επαναληψιμότητα - βγαίνει εκτός το σφάλμα του ανθρώπινου παράγοντα.

Βεβαίως, στα πλαίσια του χόμπι, αφαιρεί από την ευχαρίστηση του "μανιουαλ" μπαρίστα.