Η λειτουργία της ακοής

[NIKNM]

:111:

 

[stelakis1]

Total respect :624:

:607:

Οτι αλλο και να πω θα ειναι λιγο.

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Ρε παιδιά, τί respect μου λέτε τώρα! Ο άνθρωπος δεν ξέρει τί λέει! Αφού δεν ακούει από βινύλιο. Μόνο κάτι αρθρίδια γράφει τσάτρα πάτρα, και να βλέπει βιντεάκια στο γιουτχιούμπ. Λέγεται τώρα αυτό high end; Μη τραβήξω τις κοτσίδες μου τώρα! :604:

 

[Gebreselassie]

Τράβα τες. Λ.Σ.

...

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

... Αφού δεν ακούει από βινύλιο.

Το οποίον και εδώ που τα λέμε δηλαδή, κάνει και αναλογικοποίηση της ψηφιακότητας... :604:

 

[Timbre]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Ρε παιδιά, τί respect μου λέτε τώρα! Ο άνθρωπος δεν ξέρει τί λέει! Αφού δεν ακούει από βινύλιο. Μόνο κάτι αρθρίδια γράφει τσάτρα πάτρα, και να βλέπει βιντεάκια στο γιουτχιούμπ. .....

....άσε που μπορεί να είναι κομμουνιστής και να μην πατάει το πόδι του στην εκκλησία !!!
Ππφφ....είναι να τον πάρεις στα σοβαρά...

 

[costas EAR]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Το οποίον και εδώ που τα λέμε δηλαδή, κάνει και αναλογικοποίηση της ψηφιακότητας... :604:

εξαρτάται. χρειάζεται να έχεις ζωντανές ακουστικές εμπειρίες.

επίσης χρειάζεσαι δίσκο της Decca, ο οποίος να ηχογραφήθηκε το 1954 και σίγουρα θα μου πεις ότι είναι και digital, αν και μπορεί ένα βιολί να "παίξει" τόσο τέλεια που κανείς δεν μπορεί στην πραγματικότητα να παίξει.

(δώστε μου τις ενέσεις μου, τα) Λεξοτανίλ (μου και τα) Στεντόν (μου, να ηρεμήσω...).

Μη τραβήξω τις κοτσίδες μου τώρα! :604:

Τράβα τες. (τις ενέσεις σου) Λ.Σ.

...

 

[vastsar]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Δεν αφηνετε κατα μερος τις κακιες σας και ας δωσουμε καμμια χρησιμη συμβουλη σ αυτους που ενδιαφερονται να μπουν στον χωρο της υψηλης πιστοτητας.

Εφοσον λοιπον θελουν να χτοισουν απο την αρχη ενα καινουριο και καλο συστημα καλα θα ειναι πρωτα να παρουν ενα διαρκειας εισητηριο στο Μεγαρο και αφου παρακολουθησουν καμμια καταστορια παραστασεις να αρχιζουν να γυρνανε τα μαγαζια που πουλανε συστηματα χαιενταδικα.
Μονοδρομος!!!

 

[Bhutia]

Ο Jeffress το 1948 εισήγαγε το νευροϋπολογιστικό μοντέλο γιά να εξηγήσει πώς το ακουστικό σύστημα καταχωρεί και αναλύει μικρές χρονικές διαφορές στις αφίξεις των σημάτων μεταξύ των δύο αυτιών ώστε να εντοπίσει την κατεύθυνση των ηχητικών πηγών ως προς την κλίση τους στο οριζόντιο επίπεδο.Σύμφωνα με αυτό,η νευρωνική αρχιτεκτονική της χρονοκαθυστέρησης συνίσταται από:

-Κωδικοποιημένα ως προς το χρόνο εισερχόμενα σήματα που περιλαμβάνουν κορυφώσεις χρονικά προσκολλημένες στην κυματομορφή του ακουστικού ερεθίσματος.

-Δύο ομάδες γραμμών καθυστέρησης διακεκομμένης αγωγής που μεταδίδουν αλλεπάλληλες κορυφώσεις τροφοδοτούνται σε μιά σειρά στερεοφωνικών αισθητήρων που ανιχνεύουν τις συμπτώσεις των κορυφών.Τα δεδομένα τροφοδοτούν με τη σειρά τους ΄΄μετρητές΄΄ των συμπτώσεων αυτών.Οι σειρές είναι κατανεμημένες σε δύο άξονες:συχνότητα και ενδονευρωνική χρονική υστέρηση.Ο άξονας της συχνότητας είναι απαραίτητος επειδή η στερεοφωνική επεξεργασία λαμβάνει τόπο σε συντονισμένα κανάλια,τα οποία αντιπροσωπεύουν συχνοτική ανάλυση(το πρώτο στάδιο της ακουστικής επεξεργασίας).

Οι γραμμές υστέρησης είναι κατανεμημένες αντιπαράλληλα με σκοπό να καλύψουν μιά σειρά από πιθανές χρονικές καθυστερήσεις ανάμεσα στα δύο σύνολα των μονοφωνικών γραμμών.Αυτές οι σχετικές υστερήσεις χαρτογραφούνται κατόπιν σε συγκεκριμένες χωρικές θέσεις επί της σειράς των εντοπιστών συμπτώσεων.

Οι αξονικές γραμμές αγωγής δημιουργούν διεγερτικές συνάψεις επί των εντοπιστικών στοιχείων.Όποτε σ'ένα δεδομένο αισθητήρα φτάνουν παλμοί αρκετά κοντινοί μεταξύ τους (εντός δεδομένου περιθωρίου),αυτός εκπέμπει μιά ηλεκτρική ώση.Αλλεπάλληλοι τέτοιες ώσεις εν σειρά μεταδίδονται ακολούθως σε μετρητές ΄΄συμπτώσεων΄΄,οι οποίοι αθροίζουν κορυφώσεις εντός δεδομένου περιθωρίου χρονικής ολοκλήρωσης,υπολογίζοντας έτσι τους τρέχοντες βαθμούς πυροδότησης των ομολόγων συμπτωτικών αισθητήρων.

Τα εισερχόμενα σήματα από το αριστερό και το δεξί αυτί προχωρούν κατά μήκος των νευρωνικών γραμμών χρονικής υστέρησης και θα συμπέσουν στους νευρώνες που είναι τοποθετημένοι επί της γραμμής σε θέση που θ'αντιστοιχεί στη δεδομένη διαφορά χρόνου άφιξης μεταξύ των δύο αυτιών.Εκείνοι ακριβώς οι νευρώνες(που θα δεχθούν διέγερση ταυτόχρονα στις δύο συνάψεις από τις δυό πλευρές τους) θα προωθήσουν δυναμικό διέγερσης προβαλλόμενοι έτσι στις αντίστοιχες χαρτογραφημένες θέσεις των ανώτερων πυρήνων.

Γιά παράδειγμα,μιά πηγή ήχου ευρισκόμενη στο επίκεντρο του οπτικού πεδίου του ακροατή,θα οδηγήσει σε μέγιστη διέγερση τους συμπτωτικούς εντοπιστές που είναι κείμενοι στο μέσον της παρατιθέμενης σειράς,ενώ μιά πηγή ευρισκόμενη αρκετά πλάγια θα διεγείρει τους εντοπιστές στην αντίστοιχη άκρη της σειράς.

Εάν πάλι η πηγή βρίσκεται λ.χ. αριστερά,τότε οι νευρικές ώσεις ξεκινάνε πρώτα από την αριστερή πλευρά της γραμμής υστέρησης και ύστερα από τη δεξιά με διαφορά χρόνου αντίστοιχη της ακριβούς θέσης της πηγής.Θα συναντηθούν με τις αντίστοιχες ώσεις από τη δεξιά πλευρά σε σημείο πιό κοντά στην αρχή αυτής (αφού οι αριστερές ώσεις θα χουν προλάβει να διανύσουν μεγαλύτερο διάστημα).Άρα οι κείμενοι νευρώνες στο σημείο της ταυτόχρονης άφιξης(σύμπτωσης) των διεγέρσεων θα στείλουν κορυφώσεις σε ανώτερα κέντρα επεξεργασίας του εγκεφάλου:

Ακολουθώντας το μοντέλο,κάθε κοχλιακός τόπος ή συχνοτικό κανάλι θα προβάλλεται εν είδει χαρτογραφήματος σε ξεχωριστό νευρωνικό κύκλωμα διασταυρούμενου συσχετισμού,κατά τρόπον ώστε η όλη αρχιτεκτονική να διακρίνεται από σειραϊκή κατανομή αυτών των κυκλωμάτων

Τα εισερχόμενα σήματα στο συσχετιστή της χρονικής υστέρησης προέρχονται από τη δεξιά και την αριστερή νευρωνική ακουστική οδό.Στο ακουστικό σύστημα των θηλαστικών,το ηχητικό ερέθισμα φτάνει με το γνωστό τρόπο στον κοχλία όπου μετατρέπεται από τα έσω τριχωτά κύτταρα σε δυναμικά ενέργειας στις ίνες του ακουστικού νεύρου.Κάθε ίνα νευρώνει κι ένα έσω κύτταρο και προεκβάλλει με κοχλιοτοπικό τρόπο σ'ένα μικρό αριθμό σφαιρικών θυσσανωτών κυττάρων στον πρόσθιο κοιλιακό κοχλιακό πυρήνα.Οι συνάψεις οδηγούν τα σφαιρικά κύτταρα στην παραγωγή αλλεπάλληλων δυναμικών ενέργειας που αντιγράφουν τις εισερχόμενες αλλεπάλληλες κορυφώσεις σχεδόν μία προς μία κι επιπλέον διατηρούν τον ακριβή χρονισμό μεταξύ αυτών.Τα σφαιρικά κύτταρα με τη σειρά τους διακλαδίζονται και προεκβάλλουν σε διπολικά κύτταρα και στις δύο πλευρές του εγκεφαλικού στελέγχους,πυρήνες της άνω ελαίας,διατηρώντας πάντα την κοχλιοτοπική διαρρύθμιση των εκάστοτε ΄΄σκιαγραφημάτων΄΄.

Η αρχιτεκτονική επιτελεί μιά λειτουργία στερεοφωνικού διασταυρούμενου συσχετισμού γιά κάθε συχνοτική περιοχή του κοχλία καταλήγοντας σε δύο ταυτόσημους χάρτες [συχνότητας/ΔΔΧ βαθμού προόδου/τόπου].Έτσι σκιαγραφείται ένα υπόδειγμα χρονικών ασυμφωνιών πάνω σ'ένα χωρικό σχέδιο εξάρσεων.

Το μοντέλο του Jeffress είναι εφαρμόσιμο σε οποιοδήποτε αισθητηριακό σύστημα ο χρονισμός των κορυφώσεων συσχετίζεται με τη χρονική δομή ενός εξωτερικού ερεθίσματος(΄΄φασικό κλείδωμα΄΄) και υπάρχει επιπλέον χρονική ανομοιότητα ανάμεσα στους χρόνους άφιξης του ερεθίσματος σε διαφορετικές τοποθεσίες στις επιφάνειες των υποδοχέων.

Ακολουθήθηκε από τη duplex θεωρία αυτοσυσχετισμού γιά τη συχνότητα(1951) του J.C.R.Licklider κατά το οποίο μονοφωνικά σήματα υφίστανται χρονοκαθυστέρηση σε σχέση μ'ένα αντίγραφο του εαυτού τους.Όπως και με το προηγούμενο,κάθε κοχλιακός ΄΄τόπος΄΄(κανάλι συχνότητας) χαρτογραφείται πάνω στο δικό του κύκλωμα συσχετισμού.Έτσι το νεώτερο μοντέλο μπορεί να παράγει ταυτόχρονα χρονικές και βαθμιαίας προόδου-τοπικές παραστάσεις της συχνότητας.

Γιά να εξηγήσει και τη μονοφωνική κα τη στερεοφωνική ακοή,το μοντέλο ΄΄triplex΄΄(1959) του Licklider συνδυάζει ένα στάδιο διασταυρούμενου συσχετισμού(δίχως ολοκλήρωση του βαθμού προόδου) όπως του Jeffress,ακολουθούμενο από στάδιο αυτοσυσχετισμού γιά να σχηματίσουν ένα γενικευμένο κεντρικό αναλυτή.

Ο διασταυρούμενος συσχετισμός των δεδομένων από το καθένα αυτί γίνεται στην άνω ελαία στο μεσεγκέφαλο.Γιά τον εντοπισμό και την επεξεργασία των ΔΔΧ είναι υπεύθυνος ο έσω πυρήνας της άνω ελαίας,ενώ γιά τις ΔΔΣ ο έξω πυρήνας.

Όπως έχει διαπιστωθεί,ζώα που διακρίνονται από μεγάλο μέγεθος κεφαλιού κι εξαιρετική ακοή χαμηλών συχνοτήτων διαθέτουν σχετικά μεγαλύτερο τον έσω πυρήνα,ενώ εκείνα με μικρό μέγεθος κι εξαιρετική ακοή υψηλών διαθέτoυν μεγαλύτερο τον έξω.O έσω κι έξω πυρήνας προβάλλουν στο σύνδεσμο κάτω διδυμίων όπου εδράζονται ειδικά με τη συχνότητα ΄΄χαρτογραφήματα΄΄ του ακουστικού και του οπτικοακουστικού χώρου.

 

[NIKNM]

ειναι πολυ χρησιμη η εμπειρια ζωντανης μουσικης .

Η εμπειριες ειναι παντα χρησιμες στη ζωη και σε καθε τομεα της.

Οταν ημασταν μικροι τι εμπειριες ειχαμε με το audio πριν ασχοληθουμε με αυτο το...μικροβιο.?

Μετα απο χρονια αποκτησαμε οι περισσοτεροι εμπειριες , γνωσεις , πειρα και μετα απο συνεχη ενασχοληση με το χομπυ.
Οτιδηποτε κανουμε για πρωτη φορα δεν το κανουμε οσο καλα θα το κανουμε τις επομενες.

 

[Pleo]

Οταν ημασταν μικροι τι εμπειριες ειχαμε με το audio πριν ασχοληθουμε με αυτο το...μικροβιο.?

To JVC MF-33 δεν το βρίσκω πουθενά στο internet.... :110:

 

[abcd]

Απάντηση: Re: Η λειτουργία της ακοής

To JVC MF-33 δεν το βρίσκω πουθενά στο internet.... :110:

Αυτό μήπως ψάχνεις;

 

[Pleo]

Όχι. Μόνο ο βραχίονας μοιάζει κάπως. Thanks anyway.

 

[Bhutia]

quote="NIKNM, post: 926963"]ειναι πολυ χρησιμη η εμπειρια ζωντανης μουσικης .
Οταν ημασταν μικροι τι εμπειριες ειχαμε με το audio πριν ασχοληθουμε με αυτο το...μικροβιο.?
Μετα απο χρονια αποκτησαμε οι περισσοτεροι εμπειριες , γνωσεις , πειρα και μετα απο συνεχη ενασχοληση με το χομπυ.
Οτιδηποτε κανουμε για πρωτη φορα δεν το κανουμε οσο καλα θα το κανουμε τις επομενες.[/QUOTE]

Το μικρόβιο ασχολήθηκε με μένα από το μικρό...βίο μου.
Και το παρακάτω το κρατώ ακόμα φυλαγμένο από τότε:
http://www.walkmancentral.com/products/wm-d6c

(Συνέχεια...)

Πειραματιζόμενοι μέσω ακουστικών σχετικά με τη ΔΔΧ,διαπιστώνουμε ότι αν και η θέση του ΄΄σώματος΄΄ της πηγής εξακολουθεί να εντοπίζεται αριστερά ή δεξιά-ανάλογα με την ένδειξη της αποδιδόμενης διωτικής διαφοράς- η εικόνα μοιάζει να βρίσκεται εντός του κεφαλιού του ακροατή (δηλαδή δεν εντοπίζεται στον εξώτερο χώρο).

Χρησιμοποιώντας ακουστικά,μπορούμε να μετρήσουμε τη χαμηλότερη εντοπιζόμενη μεταβολή στη ΔΔΧ ως αυτόνομη λειτουργία.Τοποθετώντας τα δεδομένα της ΔΔΧ στην εξίσωση μπορούμε να υπολογίσουμε τη χαμηλότερη εντοπίσιμη μεταβολή στο αζιμούθιο Δθ γιά μιά πραγματική πηγή,ως συνάρτηση του θ.

Όπως κάθε φασικά προγραμματισμένο σύστημα,ο στερεοφωνικός αισθητήρας φάσης του ακουστικού μας συστήματος εμφανίζει φασική αμφιβολία όταν το μήκος κύματος γίνεται συγκρίσιμο με με την απόσταση μεταξύ των δύο μετρήσεων(από τ'αυτιά).Από την άλλη πλευρά,αυτή αποφεύγεται σίγουρα όσο η ημιπερίοδος του κύματος είναι μεγαλύτερη από τη χρονική καθυστέρηση μεταξύ των αυτιών.Όταν γίνουν ίσες ακριβώς,τα σήματα από εκάστοτε αυτί είναι εντελώς εκτός φάσης και η αμφιβολία ολοκληρωτική.

Γιά μικρότερες τιμές περιόδων ανάμεσα στο χρόνο καθυστέρησης και το διπλάσιο αυτού,η εκτίμηση της ΔΔΧ οδηγεί στην τοποθέτηση της πηγής σε αντιδιαμετρική θέση από την πραγματική ως προς το κεφάλι.Το σύστημα δίνει έμμεσα τη λύση,χάνοντας την ευαισθησία σε οποιαδήποτε ΔΔΧ καθώς η συχνότητα ανέρχεται από 1000 σε 1500Hz.

Οι συνιστώσες υψηλής συχνότητας καθίστανται πολύ σημαντικές γιά να εκτιμήσουμε τις Διωτικές Διαφορές Στάθμης αφού είναι οι πλέον επηρεαζόμενες από τον προσανατολισμό (και την προκαλούμενη σκίαση) του κεφαλιού ως προς την ηχητική πηγή.

Η θεωρία Duplex θεμελιώνει ότι η ΔΔΧ και η ΔΔΣ αλληλοσυμπληρώνονται.Σε συχνότητες κάτω των 1500Hz υπάρχει μικρή πληροφορία ΔΔΣ αλλά η ΔΔΧ προκαλεί ολίσθηση της κυματομορφής κατά ένα κλάσμα του κύκλου που γίνεται εύκολα αντιληπτό.

Στις συχνότητες άνω των 1500Hz οι διαφορές χρόνου γίνονται διφορούμενες.Γιά το τί συμβαίνει από κει και πάνω στο δίκτυο των γραμμών χρονικής υστέρησης κι αισθητήρων σύμπτωσης,το παρόν μοντέλο είναι συνεπές προς τα πειράματα με καθαρούς τόνους,αλλά το ακουστικό μας σύστημα είναι σε θέση να καταχωρήσει μ'επιτυχία μιά ΔΔΧ που εμφανίζεται σε συχνότητα ύψους 4000Hz,αρκεί το σήμα να υποστεί διαμόρφωση,η οποία με τη σειρά της οφείλει να έχει φέρον κύμα κάτω από 1000Hz περίπου.

Επομένως η αστοχία του στερεφωνικού συστήματος χρονισμού να επεξεργαστεί ημιτονοειδή σήματα συχνότητας άνω των 1500Hz περιγράφεται καλύτερα στο πεδίο του χρόνου(σαν αδυναμία ανίχνευσης ταχύτατων εναλλαγών) παρά στο συχνοτικό πεδίο (σαν ανικανότητα των συντονισμένων στις υψηλότερες συχνότητες νευρώνων).Επιπλέον το ακουστικό νεύρο δεν είναι προγραμματισμένο(phase locked) να μεταφέρει διαφορές φάσης γιά καθαρούς τόνους συχνότητας άνω των 4KHz.

Όταν το μήκος κύματος του ήχου γίνεται μικρότερο από τη διάμετρο του κεφαλιού,οι ΔΔΧ γίνονται μεγαλύτερες από την περίοδο του κύματος.Στην περίπτωση αυτή,η σύγκριση της διαφοράς φάσης μεταξύ των κυμάτων που φτάνουν σε καθένα αυτί δεν οδηγεί σε μία και μοναδική ΔΔΧ,επειδή υφίσταται φαινόμενο aliasing(έχουμε ολίσθηση αρκετών κύκλων).Από αυτό συμπεραίνουμε ότι οι χαμηλόσυχνες συνιστώσες ενός ήχου μας είναι σημαντικές γιά ν'αξιολογήσουμε τις ΔΔΧ αφού η διαφορά φάσης μεταξύ των αυτιών σ'αυτές μας παρέχει μοναδική τιμή,αλλά η αμφιβολία κατευθυντικότητας στις υψηλές επιλύεται από την διαφορά ηχητικής στάθμης.

Κατά τη θεωρία του Rayleigh,οι ΔΔΧ & ΔΔΣ συνυπολογιζόμενες παρέχουν πληροφορίες χωρικού προσδιορισμού σε ολόκληρο το ακουστό φάσμα.Η φυσιολογία του στερεοφωνικού ακουστικού συστήματος παρουσιάζει ευαισθησία στις διαφορές στάθμης σε οποιαδήποτε συχνότητα,αλλά όταν πρόκειται γιά επίπεδα κύματα αυτές υφίστανται πρακτικά γιά συχνότητες άνω των 500Hz.Γίνονται αρκετά μεγάλες και αξιόπιστες σε συχνότητες άνω των 3000Hz.

Από την άλλη,η στεροφωνική φυσιολογία είναι ικανή ν'αξιοποιεί φασική πληροφορία από τις ΔΔΧ μόνο γιά τις συχνότητες κάτω των 1500Hz.Γιά ένα ημιτονοειδή τόνο μεταξύ των νοητών ορίων 1500-3000Hz,κανένα από τα δύο αυτά συνθηματικά δε λειτουργεί ιδανικά.Κατά συνέπεια,ο χωρικός προσδιορισμός από το ανθρώπινο αυτί υστερεί στη ζώνη μεταξύ 1500 & 3000 Hz.

Όσο απλό κι επιτυχημένο αποδεικνύεται το μοντέλο του Rayleigh,δεν παύει ν'αφορά εξιδανικευμένα σχήματα και ήχους καθαρών τόνων.Στην πραγματικότητα κανένα κεφάλι δεν είναι τέλεια σφαίρα-ενώ περιλαμβάνει επίσης στη μορφή του πολλούς δευτερογενείς διαχυτές που συμβάλλουν με τη σειρά τους στον χωρικό προσδιορισμό-και τα καθημερινά ηχητικά ερεθίσματα καλύπτουν ευρύ φάσμα συχνοτήτων.

Με την πρόοδο της τεχνολογίας δε θεωρείται πιά ολοκληρωμένο γιά ν'αποδώσει πλήρως τα ηχητικά συνθηματικά που οδηγούν στον χωρικό προσδιορισμό του ήχου.Όπως και με τους καθαρούς τόνους,τα συνθηματικά της ατάκας είναι σημαντικά ιδίως γιά τους σύντομους σε διάρκεια σύνθετους τόνους.

Η χρήση όμως των υπολοίπων συνθηματικών χρονισμού διαφέρει,αφού ο εντοπισμός υψίσυχνων σύνθετων τόνων δύναται ν'αλλάζει με μιά τρέχουσα διαφορά χρονισμού.Παίρνοντας γιά παράδειγμα την απόδοση ενός ακουστικού φίλτρου στα 1600Hz σ'ένα σύνθετο τόνο έχοντα θεμελιώδη συχνότητα 200Hz.Οι συνιστώσες των 1400,1600 και 1800Hz διέρχονται από το φίλτρο και προστίθενται η μία στην άλλη γιά να προκύψει ένα σύνθετο κύμα,του οποίου ο ΄΄φάκελος΄΄ των κορυφώσεων επαναλαμβάνεται στα 200Hz( άρα δύο κορυφώσεις στην ίδια θέση θ'απέχουν μεταξύ τους 1/200=0,005δευτερόλεπτα).

Οι διαφορές φάσης δεν θ'άλλαζαν τη χωρική τοποθέτηση κανενός από τους προαναφερθέντες τόνους εάν ακούγονταν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον,αλλά μπορούμε κι εντοπίζουμε ήχους χάρη στο σ χ ε τ ι κ ό χρονισμό των φακέλων ως προς το ζεύγος των αυτιών,με το δεξί λχ να προηγείται του αριστερού κατά 0,0005 δευτερόλεπτα-υπό την προϋπόθεση πάντα η θεμελιώδης συχνότητα (συχνότητα επανάληψης του φακέλου της κυματομορφής) να μην υπερβαίνει την τιμή των 400Hz.

Oι διωτικές διαφορές φάσης παρέχουν χρήσιμα συνθηματικά γιά σύνθετα σήματα των οποίων το φάσμα περιέχει θεμελιώδη συχνότητα κάτω των 500Hz.Γιά εκείνα που δεν έχουν περιεχόμενο χαμηλών συχνοτήτων ή γιά σήματα περιέχοντα υψηλές που έχουν υποστεί διαμόρφωση πλάτους,οι ΔΔΦ αποβαίνουν χρήσιμες υπό την προϋπόθεση αρκετές από τις συνιστώσες τους να διαχωρίζονται από διάστημα μικρότερο των 500Hz,ή ο ρυθμός διαμόρφωσης (ο ρυθμός με τον οποίο μεταβάλλεται ο φορέας ώστε ν'αντιπροσωπεύσει το διαμορφωμένο σήμα) να είναι μικρότερος από αυτή την αναφερθείσα τιμή.Σε αυτές τις περιπτώσεις,το περίβλημα που ορίζεται από τις κορυφές της κυματομορφής του σύνθετου σήματος επιδεικνύει διακυμάνσεις έκτασης σε ρυθμούς κάτω των 500Hz και οι ΔΔΦ μεταξύ των περιβλημάτων των σημάτων που καταλήγουν στο εκάστοτε αυτί δίνουν ερμηνεύσιμα συνθηματικά εντοπισμού.

 

[Bhutia]

Ανατομική Λειτουργία Μεταβίβασης-No more Golden...(T)ears?
Οι διαφορετικοί συσχετισμοί φάσης ανάμεσα στις αρμονικές εγείρουν κι ερεθίσματα διαφορετικών κυματομορφών.Γιά τις αρμονικές που βρίσκονται σε συνημιτονοειδή φάση(κορυφαίο διάγραμμα),η κυματομορφή εμφανίζει μία κορυφή ανά περίοδο της θεμελιώδους συχνότητας(F0).

Όταν οι αρμονικές είναι σε εναλασσόμενη φάση(ενδιάμεσο διάγραμμα),οι κορυφές της κυματομορφής εμφανίζονται δύο φορές σε κάθε περίοδο της θεμελιώδους συχνότητας.Eφαρμογή ΄΄αρνητικού συσχετισμού φάσης΄΄ Schroeder μεταξύ των αρμονικών(κατώτερο διάγραμμα) ελαχιστοποιεί την έκταση(κορυφώσεις) των ταλαντώσεων του περιβλήματος της κυματομορφής.

Το πτερύγιο του αυτιού ανακλά τις υψηλές συχνότητες (συγκεκριμένα αυτές που αντιστοιχούν σε μήκος κύματος μικρότερο από τις διαστάσεις του έξω αυτιού) με αντηχήσεις των οποίων ο βαθμός απόκρυψης ποικίλλει ανάλογα με την κατεύθυνση της πηγής.Οι ανακλάσεις με τη σειρά τους προκαλούν μικροαντηχήσεις που αλληλεπιδρούν με το σύνολο του άμεσου ήχου/αρχικών αντηχήσεων ώστε να δώσουν φασματικές κορυφές και κοιλάδες.Η συχνότητα των τελευταίων ποικίλλει ανάλογα με την κατεύθυνση του ήχου και μάλιστα χρησιμοποιούνται από το ακουστικό μας σύστημα προκειμένου να υποδειχθεί η κατεύθυνση επί του μέσου οβελιαίου επιπέδου.

Τα κύτταρα του Ραχιαίου Κοχλιακού πυρήνα στο εγκεφαλικό στέλεγχος φέρονται ως εξειδικευμένα στον εντοπισμό των φασματικών ΄΄εγκοπών΄΄ που δημιουργούνται από το πτερύγιο.

Συμπληρωματικά,η αντιλαμβανόμενη τοποθεσία μέσω οπτικών ερεθισμάτων υπερισχύει υ π ο σ υ ν ε ί δ η τ α εκείνης των ακουστικών όποτε είναι αντικρουόμενες και ιδιαίτερα όταν είναι δύσκολος ο ακριβής εντοπισμός μέσω των δεύτερων-το φαινόμενο του εγγαστρίμυθου.Σ'αυτό εξάλλου βασίζεται και η αποτελεσματικότητα του κεντρικού ηχείου σ'ένα σύστημα οικιακού κινηματογράφου.Το φαινόμενο του εγγαστρίμυθου ισχυροποιείται όταν είναι δύσκολος ο εντοπισμός της πραγματικής πηγής του ήχου(δηλ. όταν οι υποψήφιες πηγές είναι σε μ ι κ ρ ή απόσταση η μία από την άλλη) και ο χωρικός προσδιορισμός είναι δυσκολότερος επί του καθέτου παρά επί του οριζοντίου επιπέδου(Spence & Driver,2000).

Την επόμενη φορά που θα έχουμε την υποσυνείδητη τάση να κλείσουμε τα μάτια ή να χαμηλώσουμε τα φώτα ακούγοντας την αγαπημένη μας ηχογράφηση έτσι ώστε όλα ν'ακούγονται ΄΄στη θέση τους΄΄,ίσως να βοηθήσει το παρακάτω λινκ με το πείραμα που το επιβεβαιώνει:
http://books.google.gr/books?id=Wwu4W_aO8oAC&pg=PA116&lpg=PA116&dq=ventriloquism effect localization&source=bl&ots=s0co4ihLTl&sig=4uer3TkkJEMrz6uvN-yuPp_GLKY&hl=el&ei=4iWASsfoDZnKjAefz8DwAQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3#v=onepage&q=ventriloquism effect localization&f=false

Οι ΔΔΧ και ΔΔΣ αποτελούν ισχυρά κριτήρια γιά τον χωρικό προσδιορισμό ενός ήχου,αλλά έχουν και σοβαρούς περιορισμούς.Με βάση το πρότυπο της σφαιρικής κεφαλής,είναι προφανές ότι μιά πηγή που θα διέγραφε κυκλική τροχιά επί του μέσου οβελιαίου επιπέδου,ξεκινώντας από το κέντρο του οπτικού πεδίου και καταλήγοντας στην αντιδιαμετρική του θέση πίσω από το κεφάλι του ακροατή,θ'απέδιδε πανομοιότυπες διωτικές διαφορές και κατά συνέπεια ο υποθετικός ακροατής με το σφαιρικό κεφάλι δε θα μπορούσε να ξεχωρίσει εάν η πηγή βρισκόταν μπροστά,πίσω ή...πάνω από το κεφάλι του.

Κάτι τέτοιο βέβαια δε συμβαίνει στην πραγματικότητα.Επιπλέον,εάν ένας τόνος ή θόρυβος ευρέως φάσματος παιχτεί στ'αυτιά μέσω ακουστικών με συγκεκριμένες Διωτικές Διαφορές Χρόνου-Στάθμης,ο ακροατής έχει την αίσθηση της κλίσης (όπως είναι αναμενόμενο) αλλά η αναπαράσταση του ήχου μοιάζει παγιδευμένη εντός του κεφαλιού και ακόμα μπορεί να είναι διασκορπισμένη και δυσδιάκριτη αντί γιά συμπαγής όπως η πραγματική.

Πρόκειται γι άλλη μία διαφοροποίηση από τις εμπειρίες που έχουμε στην καθημερινή μας ζωή.Η αναγκαιότητα πλήρους επεξήγησης της λειτουργίας της ακοής μας,καθιερώνει ένα καινούριο κριτήριο χωρικού προσδιορισμού,την ΄΄ανατομική λειτουργία μεταβίβασης΄΄.

Τα ηχητικά κύματα που προέρχονται από διάφορες κατευθύνσεις στο χώρο,διαχέονται διαφορετικά από το έξω αυτί,το κεφάλι,τους ώμους και τον κορμό του εκάστοτε ακροατή.Η διάχυση οδηγεί σε ακουστικό φιλτράρισμα των σημάτων που εμφανίζονται στο δεξί και αριστερό αυτί με διαφορετικό τρόπο γιά το καθένα από αυτά με αποτέλεσμα να προκύπτουν διωτικές φασματικές διαφορές.Αυτό το ΄΄χωρικό φίλτρο΄΄-που λαμβάνει το χαρακτήρα ενός κτενωτoύ φίλτρου(όπως διαμορφώνεται συνυπολογίζοντας και την κίνηση της κεφαλής)- καλείται ΄΄Anatomical Transfer Function΄΄(ATF,απόδοση:Ανατομική Λειτουργία Μεταβίβασης)φανερώνοντας τη συμβολή άλλων μερών του σώματος πέρα από το κεφάλι ή αλλιώς ΄΄Head Related Transfer Function΄΄(HRTF,απόδοση:Σχετιζόμενη με την Κεφαλή Λειτουργία Μεταβίβασης),ως κατευθυντικός μετασχηματισμός ενός ήχου ΄΄ελευθέρου πεδίου΄΄ καθώς τούτος διαδίδεται από το κεφάλι προς το τύμπανο του αυτιού.

Ορίζεται μαθηματικά ως η αναλογία μεταξύ του ηχητικού φάσματος όπως τούτο μετριέται στην πηγή επί του ελευθέρου πεδίου και κείνου του ήχου που μετριέται επί του τυμπάνου του αυτιού.Αυτή διευκρινίζει τις πληροφορίες των ΔΔΧ και ΔΔΣ όταν γίνονται διφορούμενες από μόνες τους. ΄΄Χρωματίζει΄΄ τη φασματική κατανομή του σήματος που οδεύει στο εκάστοτε αυτί με διαφορετικό τρόπο,εξαρτώμενο από την τοποθεσία της πηγής.Όπως και τ'άλλα συνθηματικά,ούτε αυτή είναι άτρωτη σε διφορούμενες εκτιμήσεις,λχ στο μέσο οβελιαίο επίπεδο.Σήματα με μεγάλη ενέργεια σε υψηλές συχνοτικές ζώνες τείνουν να εντοπίζονται σε υψηλότερη θέση απ'όσα θα είναι πλούσια σε χαμηλές.

Διωτιικές φασματικές διαφορές οφειλόμενες αποκλειστικά σε δομικές αποκλίσεις ανάμεσα στα πτερύγια του δεξιού και του αριστερού αυτιού,συμβάλλουν σε καλύτερη εικονική τοποθέτηση του ήχου εντός της κεφαλής(ιδιαίτερα στο μέσο οβελιαίο επίπεδο).Από κει και πέρα όμως,το φιλτράρισμα του πτερυγίου που οφείλεται σε αντηχήσεις από την επιφάνειά του,δεν αρκεί από μόνο του γιά να δώσει ολοκληρωμένη ακουστική αναπαράσταση του εξώτερου περιβάλλοντος.

Πειράματα όπου οι ληφθείσες ATF από κεφάλια/κορμούς ανδρεικέλων διευθετούνται στην ισοστάθμιση και την αναπαραγωγή σημάτων,υποδεικνύουν πως οι διωτικές φασματικές διαφορές αποδιδόμενες από το σύνολο πτερύγιο/κορμός/κεφάλι περιέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες γιά ν'αντιλαμβανόμαστε και ν'αναγνωρίζουμε την πραγματική τοποθεσία τς πηγής έξω από το κεφάλι μας.

Εξαιτίας της ATF,κύματα που προέρχονται από πίσω μας τείνουν να ενισχυθούν στη συχνοτική περιοχή των 1000Hz,ενώ κύματα που έρχονται από μπροστά θα ενισχυθούν κοντά στα 3000Hz.Τα πιό έντονα φαινόμενα διαδραματίζονται πάνω από τα 4000Hz.Σε τούτη την περιοχή,το μήκος κύματος είναι μκρότερο από 10cm με αποτέλεσμα οι μορφολογικές λεπτομέρειες του κεφαλιού-ιδιαίτερα του πτερυγίου του αυτιού- να καθίστανται σημαντικοί διαχυτές.Πάνω από τα 6000Hz,η ATF γιά διαφορετικά άτομα φτάνει την ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει μιά ΄΄υπογραφή΄΄,αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν μερικά γενικά χαρακτηριστικά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις,διακρίνονται από δομή κορυφών-κοιλάδων που τείνει να μετατοπιστεί σε υψηλότερες συχνότητες καθώς η θέση της πηγής ανυψώνεται από κάτω μέχρι πάνω από το κεφάλι του ακροατή.Η κορυφή μάλιστα κοντά στα 7000Hz θεωρείται προεξάρχον κριτήριο γιά τον προσδιορισμό μιάς πηγής ως ευρισκόμενη πάνω από το κεφάλι.

Πειράματα έχουν δείξει ότι αποδίδοντας την κατάλληλη ATF στο αυτί μέσω τεχνικών εικονικής πραγματικότητας,οδηγεί στην εξωτερίκευση στο χώρο της αντιλαμβανόμενης εικόνας του ήχου.Σαν επακόλουθο όμως,δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει ο ακροατής κατά πόσο ένα φασματικά προεξάρχον χαρακτηριστικό είναι απόρροια του εξαρτώμενου από την κατεύθυνση φιλτραρίσματος ή κομμάτι του αυθεντικού φάσματος της πηγής.Π.χ. η έντονη κορυφή στα 7000Hz μπορεί να μη σημαίνει κατ'ανάγκη ότι η πηγή βρίσκεται πάνω από το κεφάλι,μα να είναι τμήμα σήματος που να χει μεγάλη ενέργεια κοντά σ'αυτή τη συχνότητα.

Αυτού του είδους μπέρδεμα ανάμεσα στο φάσμα της πηγής και την προκύπτουσα ΑTF επέρχεται άμεσα προκειμένου γιά πηγές μικρού εύρους ζώνης συχνότητας,όπως καθαρούς τόνους ή θορύβους με εύρος ζώνης λίγων ημιτονίων.Όταν ερωτηθεί ο ακροατής από πού έρχεται ένας τέτοιος ήχος(δηλ από μπροστά,πίσω ή πάνω από το κεφάλι του),η απάντηση που θα δώσει θα εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη συχνότητα του ήχου στενού εύρους ζώνης-με την πραγματική κατεύθυνση της πηγής του ήχου να μην έχει καμία σχέση.

O ακροατής μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα αυτό μονάχα στρέφοντας το κεφάλι του έτσι ώστε η πηγή να μην παραμένει στο μέσο οβελιαίο επίπεδο ως προς αυτό(και με τον όρο να παραμένει σταθερό το αντιλαμβανόμενο ερέθισμα).Πειράματα έδειξαν ότι η σύγχυση πίσω-μπρος γιά τον ακροατή εξακολουθεί ακόμα κι αν η πηγή κινείται από μόνη της,αλλά επιλύεται εάν αυτός έχει τον έλεγχο της κίνησής της(Wightman & Kistler,1999).

(Συνέχεια στο μήνυμα # 120)

 

[costas EAR]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

το πολύ μια 5-ετία...

βέβαια, είμαι φύσει αισιόδοξος...

 

[skaloumbakas]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Θα ήθελα και ένα πρακτικό συμπέρασμα από το πολύ ωραίο copy paste, ειδικά από τους φίλους που έχουν θεοποιήσει τις μετρήσεις στα ηλεκτρονικά μηχανήματα που απαρτίζουν τα συστήματα αναπαραγωγής στο σπίτι τους και δεν εμπιστεύονται:

1. τα αυτιά τους (τα πολύ ιδιαίτερα αυτιά τους...) και ...

2. τους χώρους τους που τα ακούν (τους πολύ ιδιαίτερους χώρους τους...)


_______________________

ΥΓ
1. Οχι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν μετρήσεις, αλλά αυτές κατα την γνώμη μου είναι απλά ένας χοντροκομένος οδηγός που υποχωρεί, οταν υπάρξει ο τελικός κριτής που αυτός είναι το συγκεκριμένο αυτί του ενδιαφερόμενου στο συγκεκριμένο χώρο του ενδιαφερόμενου...

2. Ολα τα copy-paste (σχέσιν έχοντα με την αναπαραγωγή του ήχου) όσο επιστημονικοφανή και από οποιαδήποτε πανεπιστήμια και αν είναι, μπορεί κάποιος να τα αξιολογει και να τα κριτικάρει, αφού ο ίδιος έχει υποστεί ζωντανές ηχητικές εμπειρίες, εχει ακούσει πολλά ηχητικά συστήματα σε διαφορετικούς χώρους και τελικά έχει χτίσει Ο ΙΔΙΟΣ ένα ηχητικό σύστημα το οποίο τον ικανοποιεί... (αυτά για τον κο Κόγια)

 

[Timbre]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Τστστ....

 

[anemelos]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

... Ολα τα copy-paste (σχέσιν έχοντα με την αναπαραγωγή του ήχου) όσο επιστημονικοφανή και από οποιαδήποτε πανεπιστήμια και αν είναι, μπορεί κάποιος να τα αξιολογει και να τα κριτικάρει, αφού ο ίδιος έχει υποστεί ζωντανές ηχητικές εμπειρίες, εχει ακούσει πολλά ηχητικά συστήματα σε διαφορετικούς χώρους και τελικά έχει χτίσει Ο ΙΔΙΟΣ ένα ηχητικό σύστημα το οποίο τον ικανοποιεί... (αυτά για τον κο Κόγια)

Τώρα κατάλαβα γιατί ο τρόπος γραφής σου μου θύμιζε κατιτίς, κύριε Χρήστο .... :125:

Αν οι "επιστημονικές" μετρήσεις δεν συνάδουν με τα συμπεράσματα ενός έμπειρου, αλλά προπαντός έντιμου, αυτιού, τότενες είτε είναι μικρής ακρίβειας (ανεπαρκείς), είτε παραποιημένες. Ξέρεις ακόμα και οι πανεπιστημιακοί γίνονται πιασμάν, αν ο ενδιαφερόμενος κατασκευαστής εκταμιεύει ιδιαίτερα ελκυστικό ποσό (ευρωπληθώρα). :116:

 

[Bhutia]

Θεωρώντας μιά συνεχή άνοδο της ηχητικής πηγής στο χώρο,βρίσκονται αρκετές θέσεις που παρέχουν πανομοιότυπες ΔΔΧ & ΔΔΣ.Όταν η ανύψωση αφεθεί να ποικίλλει,λαμβάνουμε έναν υποθετικό κώνο σημείων στον τρισδιάστατο χώρο που οδηγούν σε ταυτόσημες διωτικές διαφορές χρόνου κι έντασης.Αυτό το φαινόμενο έχει χαρακτηριστεί ως ΄΄κώνος σύγχυσης΄΄:

Γιά δεδομένο ΄΄κώνο΄΄,πηγή ευρισκόμενη σε κάθε σημείο στην επιφάνειά του θα παρείχε την ίδια ΔΔΧ.Η ακτίνα της βάσης κάθε υποθετικού κώνου ποικίλλει ανάλογα με το εύρος της ΔΔΧ.Τα όρια του κώνου σύγχυσης λογίζονται ότι επεκτείνονται αόριστα στο χώρο.

Γιά τους καθαρούς τόνους η σύγχυση επιλύεται με κινήσεις του κεφαλιού-με την προϋπόθεση το ακουστικό ερέθισμα να έχει αρκετή διάρκεια και να μένει απαράλλακτο.Η μετακίνηση στο οριζόντιο επίπεδο συντελεί στην αποσαφήνιση του ΄΄μπρος-πίσω΄΄,ενώ το τίναγμα επί του μέσου οβελιαίου στο ΄΄πάνω-κάτω΄΄.

Γιά τους σύνθετους τόνους αναλαμβάνει το ακριβές σχήμα της κεφαλής,του κορμού και κυρίως του πτερυγίου-που είναι ξεχωριστά γιά το κάθε άτομο- που καθορίζουν τα φασματικά χαρακτηριστικά ενός ήχου καθώς διαδίδεται από τον ελεύθερο χώρο στο έσω αυτί.Εξαιτίας της ακανόνιστης μορφής αυτών,θεωρείται ότι οι φιλτραριστικές επιδράσεις που εξασκούν είναι χωρικά εξαρτώμενες και κυμαίνονται ανάλογα με την ακριβή θέση της ηχητικής πηγής.Εφόσον κάθε άτομο διαθέτει δικά του μοναδικά ανατομικά γνωρίσματα είναι επόμενο ότι θα έχει κι ένα ι δ ι α ί τ ε ρ ο (ε ξ α τ ο μ ι κ ε υ μ έ ν ο) γι αυτόν σύνολο HRTF.

Μετρώνται γιά κάποιο άτομο χάρη σε λιλιπούτεια μικρόφωνα τοποθετούμενα βαθειά εντός του ακουστικού πόρου.Στη συνέχεια εκπέμπονται ριπές θορύβου ευρέος φάσματος σε διαφορετικές χωρικές τοποθετήσεις γύρω από την κεφαλή η οποία οφείλει να παραμένει σταθερή.H HRTF που αντιστοιχεί στο εκάστοτε αυτί και την εκάστοτε καταγεγραμένη τοποθεσία υπολογίζεται σε συνάρτηση με το αρχικό ηχητικό σήμα που παίχτηκε από το ηχείο και την εγγραφή του σήματος που λαμβάνεται από το εγκατεστημένο στον ακουστικό πόρο μικρόφωνο.Από τα γραφήματα συνάγονται οι εξής γενικές διαπιστώσεις:

-Η περιοχή των 8KHz εμφανίζεται να συσχετίζεται με την αντίληψη υπεράνω της κεφαλής(φασματικές διαφορές σ'αυτή σημαίνουν διαφορές στην αντιλαμβανόμενη τοποθεσία της πηγής πάνω από το κεφάλι του ακροατή).

Περιοχές μεταξύ των συχνοτήτων 300-600Hz και 3000-6000Hz εμφανίζονται να συσχετίζονται γιά την εμπρόσθια αντίληψη θέσης

Περιοχές εστιασμένες γύρω στα 1200Hz και στα 12000Hz εμφανίζονται να συσχετίζονται γιά την οπίσθια αντίληψη θέσης.

Τα υπολογιζόμενα HRTF γιά μιά τοποθεσία εμπεριέχουν τις συνθηματικές γραμμές και γιά τις διωτικές διαφορές (όπως ορίζονται εκείνες από τη θεωρία Duplex) αλλά και τα φαινόμενα φασματικού φιλτραρίσματος που οφείλονται κύρια στο πτερύγιο του αυτιού αλλά και στο σύνολο κορμός-κεφάλι.

Ο βαθμός ανύψωσης της ηχητικής πηγής είναι όμοιος σε σχέση και με τα δύο αυτιά,οπότε αναμένεται και τα φαινόμενα φιλτραρίσματος που εξασκεί το καθένα αυτί στο ακουστό φάσμα να είναι αντίστοιχα παραπλήσια.Κατά συνέπεια δε διαθέτουμε αξιοσημείωτη ενδοακουστική συχνοτική διαφορά γιά ν'αντιπαραβάλουμε μεταξύ των αυτιών.Έτσι εξηγείται η εμπειρική παρατήρηση ότι απουσία οπτικών δεδομένων,είμαστε πολύ ικανότεροι στο να προσδιορίζουμε τη θέση της ηχητικής πηγής ως προς το αζιμούθιο παρά ως προς το επίπεδο ανύψωσης αυτής.

Αν και οι πρωταρχικές συνθηματικές γραμμές γιά το αζιμούθιο είναι στερεοφωνικές,τα ακουστικά συνθηματικά γιά την ανύψωση θεωρούνται μονοφωνικά αφού το πτερύγιο του αυτιού ενεργεί σαν ακουστική κεραία.Οι αντηχούσες κοιλότητές του ενισχύουν ορισμένες συχνότητες ενώ η γεωμετρία του συντελεί σε φαινόμενα παρεμβολής που εξασθενίζουν άλλες συχνότητες.Επιπλέον,η απόκριση συχνότητάς του βαίνει εξαρτώμενη από την κατεύθυνση:

H παραπάνω απεικόνιση αναπαριστά τις μετρηθείσες αποκρίσεις από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις άφιξης.Σε κάθε περίπτωση παρατηρούμε δύο οδούς από την πηγή στον ακουστικό πόρο-μία απευθείας και μία μακρύτερη που ακολουθεί ανάκλαση από το πτερύγιο.

Σε μεσοχαμηλές συχνότητες το πτερύγιο συλλέγει κυρίως πρόσθετη ακουστική ενέργεια και τα σήματα που προέρχονται από τα δύο διαφορετικά μονοπάτια είναι συμφασικά.Στις υψηλές όμως,το καθυστερημένο σήμα είναι εκτός φάσης ως προς το άμεσο οπότε υφίσταται παρεμβολή.Η μεγαλύτερη παρεμβολή συμβαίνει όταν η διαφορά μήκους μεταξύ των μονοπατιών είναι ίση με μισό μήκος κύματος π.χ. όταν συχνότητα=ταχύτητα ήχου/2*διαφορά μήκους.

Στο παράδειγμα αυτό παράγεται μιά ΄΄εγκοπή΄΄ πτερυγίου στα 10ΚΗz.Με βάση τις τυπικές τιμές διαφορών,η συχνότητα της εγκοπής βρίσκεται στο φάσμα μεταξύ 6-16 ΚΗz.Εφόσον το πτερύγιο αποτελεί καλύτερο ανακλαστήρα γιά ήχους προερχόμενους από μπροστά παρά από επάνω,η προκύπτουσα εγκοπή είναι εντονώτερη όταν η πηγή ήχου βρίσκεται μπροστά μας.Η διαφορά μήκους μεταξύ των δύο οδών-και κατά συνέπεια η συχνότητα εμφάνισης της εγκοπής- αλλάζει με τη γωνία ανύψωσης της πηγής.

Η πλειοψηφία των ακροατών ακουστικών έχει την αίσθηση ότι οι ήχοι προέρχονται από το εσωτερικό του κεφαλιού.Αφού τα μετρηθέντα HRTF γιά ένα δεδομένο άτομο εμπεριέχουν το σύνολο των πληροφοριών που επεξεργάζεται ο εγκέφαλος ώστε να προσδιορίσει τον ήχο στο χώρο,θεωρητικά θα μπορούσαμε ν'αναπαραστήσουμε τη χωρική πληροφορία στον ήχο με το να τον φιλτράρουμε χρησιμοποιώντας τα μετρηθέντα HRTF γιά ένα συγκεκριμένο άτομο και μιά δεδομένη τοποθεσία.

Τροφοδοτώντας ακολούθως μέσω ακουστικών το φιλτραρισμένο ήχο στο ίδιο άτομο (διαμορφώνοντας δηλαδή ανάλογα τη χρονική υστέρηση,τη στάθμη και την απόκριση συχνότητας),θα γινόταν ακουστός σα να προερχόταν από μιά συγκεκριμένη τοποθεσία στο χώρο έξω από το κεφάλι.

Η προσομοίωση του ΄΄εικονικού χώρου΄΄ επιτυγχάνεται με την ταυτόχρονη αναπαραγωγή συζευγμένων HRTF ερεθισμάτων.Γιά παράδειγμα,ένας χωρικός προσδιορισμός που αντιστοιχεί σε αζιμούθιο 45 μοιρών και γωνία ανύψωσης 0 μοιρών αναπαράγεται τροφοδοτώντας το δεξί αυτί με την HRTF "45μοίρες αζιμούθιο & 0μοίρες ανύψωση" και ταυτόχρονα το αριστερό αυτί με την HRTF "-45μοίρες αζιμούθιο & 0μοίρες ανύψωση".

Ερευνητικές ομάδες προσέδωσαν τη χωρική πληροφορία χρησιμοποιώντας τροποποιημένες εκδοχές των μετρηθέντων HRTF ή και προοδευτικά ομαλοποιημένες.Βρέθηκε συγκεκριμένα ότι οι μετρήσεις μπορούσαν να ομαλοποιηθούν δραστικά διατηρώντας μονάχα τα χονδρικά χαρακτηριστικά των αυθεντικών χωρίς να χάνουν την αποτελεσματικότητα στην ενσωμάτωση της χωρικής πληροφορίας-εφόσον εφαρμόζονταν στο ί δ ι ο άτομο από την ανατομία του οποίου προέκυψαν αρχικά

Οι μελέτες εφαρμογής δεδομένων HRTF από ένα άτομο ως βάση γιά την ενσωμάτωση χωρικής πληροφορίας σε ήχο που θ'ακουγόταν από άλλο άτομο,αν και ελπιδοφόρες στέφθηκαν από σαφώς μικρότερη επιτυχία.Η εξατομίκευση των HRTF οφείλεται στο ότι εξαρτώνται από τη μορφολογία του συστήματος πτερυγίου/κεφαλής/κορμού που είναι ξεχωριστή γιά κάθε ακροατή,έτσι πιθανότατα μαθαίνονται κιόλας τα φασματικά συνθηματικά τους με την εμπειρία.Το κάθε άτομο εντοπίζει καλύτερα με τα συνθηματικά που αντιστοιχούν στον εαυτό του παρά με των άλλων.Παράλληλα έχει επιβεβαιωθεί πως χάρη σε διαφορές στη μορφολογία και τη φυσιολογία,ορισμένα άτομα αποδίδουν καλύτερα(όσον αφορά το χωρικό προσδιορισμό) σε σχέση με άλλα.

Κατά συνέπεια,επιβάλλοντας-μέσω κατάλληλα ισοσταθμισμένης ακρόασης ακουστικών- ΄΄καλές΄΄ HRTF σε άτομα που υστερούν στο χωρικό εντοπισμό ηχητικών πηγών,θα βελτίωνε την απόδοσή τους παρέχοντας με την πάροδο του χρόνου πιό έντονες(κι ευκολότερα αντιληπτές) ΄΄προεξοχές΄΄ στις φασματικές διαφορές των δεύτερων.Μιά τέτοια ΄΄εκπαίδευση΄΄ θα ήταν δυνατή υπό την προϋπόθεση ότι ο δότης και ο δέκτης θα διέθεταν παρόμοια μεγέθη κεφαλής.

Ίσως ήλθε ο καιρός ν'αναλογιστούμε τι ανέμους φέρνει στα...υψίπεδα του χαιενδ η ψηφιακή ΄΄αύρα΄΄ των φιλτραρισμάτων που αναφέρθηκαν.Οι μη έχοντες τα μηχανήματα και τα παρελκόμενα των δεκάδων χιλιάδων,πόσο χρειάζεται ν'αδημονούν γιά την απόκτησή τους;

Spoiler

http://www.avsite.gr/forum/threads/Η-λειτουργία-της-ακοής.66469/page-6#post-932837
Προς το παρόν,λόγω έλλειψης χρόνου,αφιερώνω στο συμπέρασμα μιά ταινία μικρού μήκους μες στην οποία ίσως και να περιέχεται (με κόπυ...πέϊστ φυσικά ένα κομμάτι από τον καθέναν μας...Αξίζει στο φινάλε,ακόμα κι αν δεν παίζει ο...Dirty Harry αλλά η Debbie Harry(Blondie):

Ένα πάντως είναι σίγουρο:Κανείς δε θα κατηγορήσει ποτέ τη...Μουσική ακόμα κι αν δεν είχε υποστεί όσα έχει υποστεί....