Η λειτουργία της ακοής

[acoustics]

Για την ακουστική πίεση είναι 20 φορές ο λογάριθμος.
Επομένως 100 φορές μεγαλύτερη πίεση σημαίνει +40 dB.

20 log100 = 40 dB

 

[Bhutia]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Ευχαριστώ θερμά γιά τη διευκρίνιση.
Σημειωτέον ότι στο ακουόγραμμα η ένταση αναπαρίσταται σε κλίμακα dB ακουστικού επιπέδου(Hearing Level,HL)

http://www.earinfo.com/how-to-read-a-hearing-aid-test/

 

[noizmaker]

Αν κατι θα ηθελα να δω, ειναι το εξης.

Ολους εσας με τους λογαριθμους και τα χ στην νιοστη, να ριθμιζετε μια συναυλια και ο αλλος να σας ζηταει απο πανω ηχο στο monitor και εσεις να του λετε............ μισο λεπτο να τελειωσω με τις συναρτισεις:142::

Ε! ρε γελιοοοοοοοοοοοοοο :142::142:

 

[Stergios Giotas]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για το επιστημονικό της όλης παρουσίασης και ιδιαιτέρως σε ότι αφορά την παθολογία της ακοής. Είναι πραγματικά χρήσιμο να υπάρχουν μαζεμένες διαδικτύακα τόσες αναφορές στην ελληνική γλώσσα για όποιον θέλει να ψάξει το πράγμα περισσότερο. Ως πάσχων από tinnitus και μερική απώλεια ακοής από το ένα αυτί την τελευταία τριετία που από ότι φαίνεται προήλθε από μακροχρόνια και παρατεταμένη χρήση ακουστικών σε υψηλές στάθμες, στην προσπάθεια μου να μην ενοχλώ τους υπόλοιπους της οικογενείας στις (βραδινές κυρίως) μουσικές μου περιπλανήσεις, το φαινόμενο για μένα αποτελεί δυστυχώς μια ενοχλητική πραγματικότητα και όχι απλές φιλολογικές αναφορές. Παρουσιάστηκε μια ωραία πρωία, εκδηλωνόμενο ως οξεία απώλεια ακοής και συνοδευόμενο από ένα έντονο υψίσυχνο σφύριγμα πίσω από το ένα αυτί (παρόμοιο με το σφύριγμα που συνόδευε παλαιότερα την κάρτα λήξης προγράμματος των κρατικών τηλεοπτικών καναλιών). Υπήρξε πολυήμερη παραμονή σε νοσοκομείο και χορήγηση φαρμακευτικών ουσιών. Η ακοή επανήλθε μερικώς, το tinnitus παρέμεινε σε 24ωρη βάση. Κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο τελευταίο, διότι το θεωρώ το πιο προβληματικό στοιχείο της υπόθεσης, μιας και η απώλεια ακοής, θέλοντας και μη, συνηθίζεται. Το φαινόμενο, σε καθημερινό επίπεδο, κυμαίνεται από απλώς έως άκρως ενοχλητικό, ενώ υπάρχουν, ευτυχώς ελάχιστες, ημέρες που το μόνο που θέλει κανείς είναι να κοπανάει το κεφάλι του στον τοίχο, μπας και σταματήσει το βουητό. Με λίγα λόγια, προσέχουμε για να έχουμε, διότι το αγαπημένο μας χόμπυ έχει και μια σκοτεινή και επικίνδυνη πλευρά που μπορεί να κάνει την εμφάνιση της εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Εγώ την πάτησα και από ότι φαίνεται τα αποτελέσματα είναι μη αναστρέψιμα. Ας τη γλυτώσει κάποιος άλλος, διαβάζοντας αυτές τις κουβέντες.


Υ.Γ.1: Επίσημος εκπρόσωπος της American Tinnitus Association είναι ο γνωστός ηθοποιός William Shatner ο οποίος υποφέρει εδώ και δεκαετίες από το φαινόμενο που του πρωτοπαρουσιάστηκε, όταν βρέθηκε πολύ κοντά σε μια έκρηξη ειδικών εφέ κατά το γύρισμα ενός επεισοδίου του Star Trek.

http://www.youtube.com/watch?v=E7bL9BhESYA

Υ.Γ.2: Νομίζω ότι θα ήταν καλό να γίνει μια αναφορά με επιστημονικό τρόπο στο πόσο αυξάνεται η πίεση στον ακουστικό πόρο μέσω της χρήσης ακουστικών.

 

[Bhutia]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής:Κάθε αύριο είναι και μιά καινούρια μέρα...

http://www.teiath.gr/seyp/occupational_therapy/links/link_international.htm
http://news.ecoustics.com/bbs/messages/10381/399507.html

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του tinnitus,recruitment,φωνοφοβίας και της υπερακουστότητας παίζει ο ροζ θόρυβος ευρέως φάσματος.Είναι εύκολο γιά κάποιον να βρεί αρχεία ή CD ροζ θορύβου στο διαδίκτυο.Ο δυσκολότερος και ακριβότερος τρόπος είναι η εφαρμογή ακουστικών βοηθημάτων που λέγονται ΄΄γεννήτριες θορύβου΄΄ ύστερα από την τέλεση κλινικών εξετάσεων και αξιολόγησης των επιπέδων έντασης ακουστικής δυσανεξίας(σύμφωνα με συγκεκριμένα πρωτόκολλα).

Προτιμάται ο ροζ θόρυβος επειδή ταιριάζει περισσότερο με το ηχητικό φάσμα στο οποίο εκτιθέμεθα στην καθημερινή μας ζωή.Γι αυτό και είναι σημαντικό ν'αυξήσουμε την ανοχή μας στις δεδομένες συχνότητες.Εάν η υπερακουστότητα συνοδεύεται από φωνοφοβία ή/και μισοφωνία είναι απαραίτητη η ανίχνευσή τους ώστε ν'αναπροσαρμοστούν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα.Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι δύο τελευταίες υφίστανται δίχως την πρώτη...

Ο λευκός θόρυβος διακρίνεται από ηχητική ενέργεια κατανεμημένη εξίσου σε όλες τις συχνότητες.Εφόσον οι πάσχοντες από υπερακουστότητα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στις υψηλές,το περιεχόμενο του λευκού θορύβου είναι πιό πλούσιο σε υψηλές συχνότητες απ'όσες είναι απαραίτητες γιά τη γρηγορότερη αποκατάσταση των ανοχών του πάσχοντος αυτιού.
Χάρη στην ηχοθεραπεία το αυτί εξοικειώνεται ξανά με τον ήχο-ένα είδος ακουστικής αποτοξίνωσης- και απαιτεί τουλάχιστον δύο ώρες ημερησίως,οπότε δεν παυει να είναι μιά μέθοδος που χρειάζεται επιμονή και υπομονή.

Η αγωγή της υπεροξείας ακοής γι αυτιστικούς και μή,ορίζεται ως ΄΄θεραπεία ακουστικής ολοκλήρωσης΄΄.Συνίσταται στην ακρόαση συνηθισμένης μουσικής της οποίας οι προβληματικές συχνότητες φιλτράρονται μέσω ειδικής συσκευής που αποκαλείται "audiokinetron".Τούτη η μέθοδος ΄΄ξανακουρδίζει΄΄ το αυτί κι επαναφέρει τις ακουστικές ανοχές.Η μουσική ακούγεται σ'εντάσεις που κορυφώνουν στα 90dB(A).Είναι σημαντικό να ερευνηθεί εάν ο ασθενής έχει υπερακουστότητα,αφού τότε η συγκεκριμένη αγωγή θα την επιδείνωνε.

Δεν υπάρχει επαρκής κλινική εμπειρία γιά το κατά πόσο ο ροζ θόρυβος βοηθά τους έχοντες απέχθεια προς ορισμένους ήχους(μισοφωνία).Ας εξετάσουμε ακόμα ένα παράδειγμα γι αυτό:Μερικά άτομα δε διακρίνονται από ευαισθησία στους δυνατούς ήχους(δηλ έχουν φυσιολογικά όρια έντασης δυσφορίας).Αντ'αυτού,δε μπορούν ν'ανεχτούν λχ τον ήχο των δακτύλων των άλλων πάνω σε πληκτρολόγιο.Περιέργως,δεν έχουν καμία απέχθεια προς τον ήχο των δικών τους δαχτύλων όταν χειρίζονται το πληκτρολόγιο.Ερεθίζονται βρισκόμενοι σε μιά αίθουσα όπου οι υπόλοιποι πληκτρολογούν κι αναζητούν ένα γραφείο όπου θα μπορούσαν να πληκτρολογήσουν στο δικό τους λάπτοπ.Οι περισσότεροι αυτών ζουν φυσιολογικά,με μοναδική εξαίρεση ότι δεν αντέχουν το σύνολο των δυναμικών των άλλων καθώς πληκτρολογούν.Πρωταρχικός σκοπός της αγωγής,θα ήταν η αδρανοποίηση ή επανεστίαση της αποστροφής γιά το συγκεκριμένο ήχο.Η μισοφωνία βαίνει συνδεόμενη και με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και απαιτεί ειδικό πρωτόκολλο θεραπείας.

Τ'ακουστικά βοηθήματα όμως δεν είναι αρκετά.Το τντ και η μισοφωνία αναπτύσσονται συχνά σε σιωπηρούς χώρους.Το ακουστικό μας σύστημα εξελίχθηκε παρουσία άφθονου φυσικού ήχου,οπότε η ολοκληρωτική ησυχία είναι παρά φύσιν κι επαγόμενη συνειρμικά με αίσθηση επερχόμενου κινδύνου,πυροδοτεί προειδοποιητική αντίδραση.Επομένως χρειάζεται κι εμπλουτισμός του περιβαλλοντικού ακουστικού πεδίου-ιδιαίτερα τη νύχτα και όταν δεν χρησιμοποιούνται οι γεννήτριες ροζ θορύβου-με μη ερεθιστικούς ήχους που είναι ευχάριστοι και δεν καταλήγουν σε αντίδραση αποστροφής.

Το πείραμα του ΄΄ήσυχου δωματίου΄΄ έχει δείξει πως η πρώτη ανάδυση(εμπειρία) του τντ γίνεται από οποιονδήποτε εντείνει την προσοχή του μέσα σ'ένα ήσυχο δωμάτιο γιά 5 λεπτά της ώρας.Επιπλέον πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι με την υποχώρηση του ήχου στο υπόβαθρο,αυξάνει η ευαισθησία του ακουστικού μας ΄΄ενισχυτή΄΄στους εξωτερικούς ήχους,κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε υπερακουστότητα.Έτσι αυξάνεται η πιθανότητα να συλλάβει πολύ ασθενείς ήχους(πιθανά εχθρικά όντα) μες στη σιγαλιά,παρά σε ηχητικά εμπλουτισμένο περιβάλλον.Όταν οι ήχοι προέρχονται από δραστηριότητα των νευρώνων στον εγκέφαλο εμφανίζεται το τντ.

Η αντιλαμβανόμενη ένταση ενός ήχου σχετίζεται και με το ηχητικό υπόβαθρο του εκάστοτε χώρου.Αλλιώς αντιλαμβανόμαστε λχ τον ήχο ενός αντικλεπτικού συναγερμού μέσα στη νυχτερινή ησυχία κι αλλιώς αν βρισκόμαστε στο μέσον κυκλοφοριακής συμφόρησης την ημέρα.Γιά τον ίδιο λόγο οι εμβοές θ'ακουστούν πολύ εντονότερες απουσία άλλων ήχων/θορύβων,αφού η προσοχή επικεντρώνεται μονάχα στον επίμαχο ήχο.

Αλλαγές στο ακουστικό σύστημα μπορούν να επέλθουν μονάχα όταν το διεγείρουμε ηχητικά.Η πλαστικότητα(ικανότητα αλλαγής/αναπρογραμματισμού της ακοής) μειώνεται από τη σιωπή.Η μειωμένη διέγερση νευρωνικών συνάψεων που σχετίζονται με το κέρδος του ακουστικού ενισχυτή όπως και με την αντίδραση αποστροφής σε ήχους,καταλήγει σε χαρακτηριστική επιβράδυνση του ηχητικού εγκλιματισμού.Τούτες οι επιπτώσεις συνεχίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου.Λόγω μειωμένης δραστηριότητας του φλοιού εκείνο το διάστημα,δεν έχουμε συνειδητή αντίληψη του εαυτού και του περιβάλλοντός μας.Ταυτόχρονα όμως,υποσυνείδητες ακουστικές οδοί και φίλτρα απαιτούμενα γιά την επιλεκτική ακοή λειτουργούν κανονικά.Επομένως εάν δεν συνεχίζεται και τότε ο ηχητικός εμπλουτισμός,η αποτελεσματικότητα της ακουστικής διέγερσης στην αύξηση της πλαστικότητας μειώνεται κατά το ένα τρίτο.

Η τέχνη του ηχητικού εμπλουτισμού απαντάται σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.Στον Ιαπωνικό λχ οι καταρράκτες,συντριβάνια και καμπανάκια που αντηχούν με το φύσημα του αέρα είναι ευρύτατα διαδεδομένα.Η πλειοψηφία των ανθρώπων βρίσκει τους φυσικούς ήχους χαλαρωτικούς και διασκεδαστικούς.Οι ήχοι του κήπου και της παραλίας,της βροχής ακόμα και του αέρα που φυσά είναι άριστα ανεκτοί και γενικά λίγο παρενοχλητικοί γιά τους πάσχοντες,σε αντίθεση με τους τεχνητούς θορύβους των πόλεων.Τούτο εν μέρει οφείλεται στο ότι η ακοή μας εξελίχθηκε γιά χιλιετίες υπό την επίδραση φυσικών περιβαλλοντικών ήχων και μόνο τους τελευταίους αιώνες η συγκέντρωση στις πόλεις όπου δεσπόζουν μεγάλα κτίρια τους απέκλεισε.Κατ'αυτόν τον τρόπο,οι ζώντες στην εξοχή θεωρούνται πως βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή θέση,αφού αρκεί ν'ανοίξουν το παράθυρό τους.

Το ραδιόφωνο,η τηλεόραση και τα ηχοσυστήματα υψηλής πιστότητας είναι χρήσιμα μόνο όταν σκοπεύουμε πραγματικά να χαλαρώσουμε μ'αυτά κι όχι ανεξαιρέτως όλη την ώρα,κυρίως όταν η αγωγή βασίζεται στη μείωση της αντιδραστικότητας.Κάθε είδος μουσικής και προφορικού λόγου διεγείρει το αυτόνομο νευρικό σύστημα και αποκτά ιδιαίτερη υποσυνείδητη σημασία.Παρόλα αυτά,ένα ραδιόφωνο που δεν είναι συντονισμένο σε συγκεκριμένο σταθμό,αποτελεί εξαίρετη κι ελεγχόμενη πηγή θορύβου που περιέχει ευρύ φάσμα συχνοτήτων και είναι φυσικά διαρκής.
Μέχρι το επόμενο βήμα,ας ακούσουμε ένα θεραπευτικό κομμάτι από την Eva Cassidy

 

[Bhutia]

Μιά από τις παραμέτρους του ηχητικού κύματος που χρησιμοποιείται γενικά γιά την αξιολόγηση της έκθεσης του άνθρώπου σ'αυτό,είναι στάθμη ηχητικής πίεσης(Sound Pressure Level,SPL) που εκφράζεται σε μPa ή Pa(scal).Τα επίπεδα ηχητικής πίεσης που είναι ακουστά κυμαίνονται γιά το ανθρώπινο αυτί από 20μΡa(κατώφλι ακοής) μέχρι και 20 Ρa(όριο πόνου),καταλήγοντας έτσι σε μιά κλίμακα 1:10.000.000

Είναι προφανές ότι η παραπάνω στερείται πρακτικότητας,γι αυτό και καθιερώθηκε η λογαριθμική κλίμακα σε dB η οποία είναι κιόλας σύμφωνη προς τη φυσιολογική και ψυχολογική θεώρηση του ακουστικού αισθητηρίου.O λόγος που το αυτί συλλαμβάνει τις συχνότητες λογαριθμικά έγκειται στη φύση της βασιαίας μεμβράνης που βρίσκεται μέσα στο όργανο του Corti.Αυτή διαθέτει-όπως έχει εξηγηθεί-χιλιάδες τριχωτά κύτταρα(περίπου 4000) στην επιφάνειά της που δονούνται ακολουθώντας τη δόνηση του υγρού.Κάθε ομάδα αυτών είναι συνδεδεμένη σε νευρική απόληξη όπου και γίνεται η μετατροπή της δόνησης σε ηλεκτρικές ώσεις.Καθεμία από τις ομάδες των κυττάρων-καλούμενες ΄΄κρίσιμες ομάδες΄΄-είναι ευαίσθητη και σ'ένα διαφορετικό τρίτο οκτάβας ως προς τη συχνότητα.Δηλαδή η βασιαία μεμβράνη είναι διαχωρισμένη σε τομείς καθένας εκ των οποίων είναι ευαίσθητος και σε μία διαφορετική συχνοτική μπάντα(κάθε 1/3 μιάς οκτάβας),συμπεριφερόμενη κατ'αυτόν τον τρόπο σαν αναλυτής φάσματος.

Κάθε φορά που ο ήχος ανυψώνεται κατά μιά οκτάβα,ένας τομέας ισαπέχων προς τον προηγούμενο ερεθίζεται αντιδρώντας ακολούθως με λογαριθμικό τρόπο.Ένας ακόμα λόγος χρήσης της συγκεκριμένης μονάδας είναι ότι μέσα στα συνηθισμένα όρια έντασης των ήχων της ανθρώπινης επικοινωνίας,τα αυτιά μας μπορούν ν'αντιλαμβάνονται μεταβολές 1 περίπου dB.

Το τετράγωνο της ηχητικής πίεσης είναι ανάλογο της έντασης του ήχου,οπότε η στάθμη ηχητικής πίεσης σε dB υπολογίζεται με τον τύπο SPL=10 log (Ρ/Ρref)2=20 log(Ρ/Ρref),όπου το ΄΄Ρ΄΄ είναι η εκάστοτε μετρούμενη ηχητική πίεση και ΄΄Ρref΄΄ η ηχητική πίεση αναφοράς που αντιστοιχεί στο ΄΄κατώφλι ακοής΄΄(γιά το οποίο έχει διεθνώς συμφωνηθεί η τιμή ατμοσφαιρικής πίεσης 0,0002dynes/cm2 ή 20μΡα) του νεανικού και υγιούς αυτιού.Στη λογαριθμική κλίμακα λοιπόν,η περιοχή των ακουστών ήχων εκτείνεται από 0dBSPL(κατώφλι ακοής) μέχρι 120-140dBSPL(πόνος).

Το πόσο δυνατός θ'ακουστεί ένας ήχος (loudness) από το ανθρώπινο αυτί δεν είναι όμοιο σε όλες τις συχνοτικές ζώνες κι επιπλέον δεν ισούται με τη στάθμη ηχητικής πίεσης.Γιά την αξιολόγησή της προσλαμβανόμενης έντασης από τ'αυτί(loudness),μελετάμε τις λεγόμενες ΄΄ισοφωνικές καμπύλες΄΄.Αυτές συσχετίζουν το χαρακτηριστικό ενός δεδομένου τόνου(ήχου δεδομένης συχνότητας) εκπεφρασμένου σε dBSPL με την υποκειμενικά προσλαμβανόμενη ηχητική στάθμη σε phones.

Οι καμπύλες έχουν συσταθεί από την επεξεργασία δεδομένων σ'ένα στατιστικό δείγμα.Σ'ένα πληθυσμιακό υποσύνολο υποβλήθηκε ένα σύνολο ήχων μέσα σε ανηχοϊκό δωμάτιο(θάλαμο σχεδιασμένο κατά τρόπον ώστε να παρεμποδίζει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ανακλάσεις με σκοπό να επιτρέπει μόνο την άμεση ακτινοβολία από την ηχητική πηγή να φτάνει στ'αυτιά των ακροατών).Οι καμπύλες υποδεικνύουν τη διαφοροποιημένη αντίδραση των αυτιών μας σε συνάρτηση με τη συχνότητα και τη στάθμη του ηχητικού ερεθίσματος.

Έστω ότι διαθέτουμε ηχητική πηγή ικανή να παραγάγει ημιτονοειδή κύματα τα οποία να χαρακτηρίζονται από μεταβλητή συχνότητα αλλά αμετάβλητη ισχύ.Όταν παράγουμε έναν ήχο στάθμης λχ 80dBspl παρατηρούμε πώς ένας ακροατής αντιλαμβάνεται τις χαμηλές συχνότητες ως έχουσες χαμηλή ένταση κι επιπλέον πώς,καθώς αυξάνεται προοδευτικά η συχνότητα,θ'αντιληφθεί μιά αύξηση στην ένταση(με δεδομένο ότι η παραγόμενη ηχητική πίεση δε θα έχει αλλάξει,παραμένουσα σταθερά στα 80dBspl).

Oι ισοφωνικές καμπύλες φανερώνουν την απαραίτητη τιμή dBspl γιά ν'αντιληφθούμε έναν ήχο που παραμένει με την ίδια ακουστότητα κατά μήκος καθεμίας από αυτές.Η συχνότητα αναφοράς γιά καθεμία καμπύλη είναι το 1ΚΗz και σ'αυτή τη συχνότητα,η τιμή dBspl ισούται με την τιμή που χαρακτηρίζει μιά συγκεκριμένη καμπύλη.Αυτή η τιμή καλείται ΄΄phone΄΄.Παραδείγματος χάρη,μιά ισοφωνική καμπύλη των 40phones είναι εκείνη που στο 1ΚΗz αντιστοιχεί στη στάθμη 40dBspl.

Ας εξετάσουμε γιά παράδειγμα την καμπύλη των 80 phones κι ας ακολουθήσουμε τη διαδρομή της από τις χαμηλές στις υψηλές συχνότητες:Στα 20Ηz χρειαζόμαστε να παράγουμε ηχητική πίεση 118dBspl.Καθώς ανεβαίνουμε την κλίμακα παρατηρούμε ότι γιά να μπορέσει το αυτί ν'αντιληφθεί την ίδια ηχηρότητα,χρειάζεται χαμηλότερη στάθμη.

Στο 1ΚΗz περνάμε από την τιμή αναφοράς της συγκεκριμένης ισοφωνικής καμπύλης,δηλ 80dBspl.Υπεράνω αυτού,βλέπουμε μιά ελάχιστη τιμή στα 3KHz και είναι φανερό πως γιά ν'αντιληφθεί το αυτί την ίδια ηχηρότητα,το σήμα των 3KHz πρέπει να εκπέμπεται σε στάθμη 70dBspl.Συγκρίνοντας αυτή με την αντίστοιχη τιμή στα 20Ηz,παρουσιάζει διαφορά περίπου 50dBspl(σημαντική).

Η ελάχιστη τιμή βασίζεται στο γεγονός ότι η συχνότητα αντήχησης του ωτικού πόρου είναι περίπου 3ΚΗz κι επομένως αυτή η συχνότητα είναι ήδη αντιληφθείσα σε χαμηλά επίπεδα dBspl.H συχνότητα αντήχησης βρίσκεται χάρη σε εμπειρικό τύπο που αφορά το μοντέλο αντήχησης κυλίνδρου με αέρα.

Σύμφωνα με αυτό,ένας κύλινδρος με αέρα μήκους L έχει συχνότητα αντήχησης που αντιστοιχεί σε μήκος κύματος(λ) ίσο με 4L.Δεδομένου ότι το μέσο μήκος του ωτικού πόρου είναι 3cm,το αναζητούμενο μήκος κύματος είναι 4*3cm=12cm.

Η ζητούμενη συχνότητα τώρα βρίσκεται από τον τύπο
συχνότητα=ταχύτητα ηχητικού κύματος/μήκος κύματος(λ) = 344m/sec/0,12m = 2867cycles/sec = 2,87KHz.

Πέρα των 3ΚΗΖ η καμπύλη ανυψώνεται ξανά και δείχνει το απαιτούμενο dBspl επίπεδο γιά να λάβει χώρα η ίδια αντίληψη της έντασης και στις υψηλές συχνότητες.Κάθε καμπύλη ταυτίζεται και με μιά ξεχωριστή τιμή σε phones σύμφωνα με τις μεταβολές στη συμπεριφορά του ανθρώπινου αυτιού καθώς οι στάθμες ηχητικής πίεσης διαφοροποιούνται.

Παρατηρείται ακόμα ότι σε υψηλές στάθμες dBspl ο ρυθμός της ισοφωνικής καμπύλης είναι σχεδόν επίπεδος.

Παρεμπιπτόντως,το φίλτρο ΄΄loudness΄΄ που απαντάται σε αρκετούς ενισχυτές ρυθμίζεται από τις ίδιες ακριβώς καμπύλες.Σε πολύ χαμηλή στάθμη,η ενεργοποίησή ενισχύει τις χαμηλές συχνότητες ευθυγραμίζοντας την ακουστότητά τους με εκείνη που διακρίνει τις ανώτερες οκτάβες.Στις υψηλές στάθμες εκπομπής,αυτή η ευθυγράμμιση συμβαίνει από μόνη της στο αυτί κι έτσι η ενεργοποίηση του loudness θα χει αμελητέο αποτέλεσμα.

Η χαμηλότερη ισοφωνική καμπύλη αποκαλείται ΄΄κατώφλι ακουστότητας΄΄ και συμβολίζει τη χαμηλότερη διαφοροποίηση πίεσης που μπορεί να συλλάβει το αυτί σε διαφορετικές συχνότητες.Η καμπύλη των 140 phones αποτελεί το όριο του πόνου και όσες τιμές ηχητικής πίεσης βρίσκονται άνωθεν αυτής προσλαμβάνονται από το αυτί σα χειροπιαστός πόνος.Η παρατεταμένη εφαρμογή τους οδηγεί σε μόνιμες βλάβες.Από τη στιγμή που οι καμπύλες βασίζονται σε στατιστικά μοντέλα,είναι επόμενο οι δεδομένες τιμές να ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο.

Μερικές τιμές αναφοράς γιά την καμπύλη του κατωφλίου ακουστότητας
____________________________________
Ζώνη συχνότητας/.Hz....../ dB(SPL)
_____________/_______/___________
Αναφοράς...../1000....../........5
------------/---------/-------------
Χαμηλές..../....50....../.........42
----------/---------/---------------
Υψηλές.../...10000./...........15
--------/---------/-----------------

 

[Bhutia]

Η λειτουργία της ακοής:The Magical Mystery Tour...
Aφού λοιπόν το αυτί επιδεικνύει τη μεγαλύτερη ευαισθησία στη ζώνη 3000-4000 Hz,είναι πιό πρακτικό να χρησιμοποιούμε μιά αξία σε dB που ν'ανταποκρίνεται πιστότερα στην εντύπωση έντασης,δηλ. την ακουστότητα ή ηχηρότητα (loudness).

Τα φίλτρα Α,Β και C που χρησιμοποιούνται στα ντεσιμπελόμετρα μιμούνται τις καμπύλες στο πεδίο της συχνότητας υπό διαφορετικές συνθήκες ηχητικής στάθμης,π.χ. αντιστοιχώντας σε ήχους χαμηλών-Α,μέσων-Β και υψηλών-C επιπέδων ακουστικής αντίληψης(IEC 651,1979).Το κύκλωμα του ΄΄Α΄΄ έχει απόκριση συχνότητας παραπλήσια με την ισοφωνική καμπύλη των 40phones,ενώ το ΄΄C΄΄ακολουθεί περίπου την καμπύλη των 100phones.

Στη σύγχρονη πρακτική το ΄΄Α΄΄ χρησιμοποιείται γιά να ζυγοσταθμίσει τα επίπεδα ηχητικής πίεσης,κατά τα χαρακτηριστικά της απόκρισης συχνότητας του ανθρώπινου ηχητικού συστήματος ως προς καθαρούς τόνους.Τούτο σημαίνει αποέμφαση σε χαμηλές και υψηλές συχνότητες(όπου είναι και μικρότερη η ευαισθησία) σε σύγκριση με την περιοχή των μεσαίων.

Το Α διακρίνεται μόνο από το ότι κάνει αποέμφαση στις οκτάβες κάτω από 500Ηz περίπου.Εφόσον το αυτί είναι λιγότερο επιρρεπές σε προκαλούμενη από θόρυβο απώλεια στις χαμηλές συχνότητες,το συγκεκριμένο μοντέλο ανταποκρίνεται καλύτερα στην καθημερινή πρακτική.

H ακουομετρία καθαρού τόνου μετρά την ευαισθησία της ακοής ενός ατόμου γιά βαθμονομημένους καθαρούς τόνους( ήχους συγκεκριμένης συχνότητας απαλλαγμένης αρμονικών).
Σήματα καθαρού τόνου μεταξύ 125Hz και 12KHz με μεταβλητές στάθμες τροφοδοτούνται στον εξεταζόμενο με ακουστικά ή μέσω δονητή που εφαρμόζεται στο μαστοειδές οστό.Περιλαμβάνει και τα δύο ακουστικά συστήματα(περιφερικό-κεντρικό).Η στάθμη κατά την οποία το 50% τουλάχιστον των τόνων γιά μιά συγκεκριμένη συχνότητα γίνονται αντιληπτοί,καταγράφεται σαν το ΄΄κατώφλι΄΄ γιά εκείνη τη συχνότητα στη γραφική απεικόνιση του ακουογράμματος.

Μία μέτρηση μεταξύ 0 και 25dB θεωρείται φυσιολογική.Ο οριζόντιος άξονας αντιπροσωπεύει τη συχνότητα.Ο κάθετος άξονας αντιπροσωπεύει την ηχητική στάθμη.Η τιμή 0 στην κορυφή του συμβολίζει τον πιό σιγανό ήχο που είναι φυσιολογικά ακουστός.Γιά τον έλεγχο στάθμης κατωφλίου η μέτρηση των dB δε γίνεται σε Sound Pressure Level(SPL),αλλά σε Hearing Level(HL).Το τελευταίο βασίζεται στον τυποποιημένο μέσο όρο των ατόμων που έχουν φυσιολογική ακουστική ευαισθησία.Το HL δεν είναι αντίστοιχο του SPL,όμως το American National Standards Institute(ANSI) έχει θεσπίσει(με τη βοήθεια ισοφωνικών καμπυλών) μιά σαφή συσχέτιση μεταξύ των δύο γιά κάθε ακουομετρική συχνότητα μεταξύ 250-8000Hz:
http://copublications.greenfacts.or...al-music-player-mp3/figtableboxes/table-2.htm

Παράλληλα με τα dB(HL),οι τιμές dB nHL(=normal Hearing Level) αναφέρονται στα κατώφλια φυσιολογικών νεαρών ατόμων,αλλά αφορούν τα μ η τονικά ηχητικά ερεθίσματα(λχ κλικς)
Κατά τη διάρκεια του ελέγχου τα αποτελέσματα καταγράφονται στο ακουόγραμμα με κόκκινα ΄΄0΄΄ γιά το δεξί αυτί και μπλε ΄΄Χ΄΄ γιά το αριστερό στην αέρινη αγωγή και ΄΄[΄΄,΄΄]΄΄ αντίστοιχα γιά την οστέϊνη.Οι προκύπτουσες κόκκινες και μπλε γραμμές δείχνουν το ακουστικό κατώφλι γιά το κάθε αυτί και μάλιστα δύνανται να δ ι α φ έ ρ ο υ ν.

Η συνομιλία καλύπτει τις συχνότητες 500-3000Hz.Επομένως όσα περισσότερα σημάδια ευρίσκονται σε τιμές από 25dB και κάτω(στη γραφική απεικόνιση,δηλ στάθμες άνω των 25) σ'αυτές τις συχνότητες,τόσο δυσκολότερο είναι να διακρίνουμε το τί λέγεται,ιδιαίτερα παρουσία θορύβου υποβάθρου.

Αέρινη αγωγή:αυτή η μέθοδος εξετάζει την ευαισθησία της ακοής όταν το σήμα μεταδίδεται μέσω του έξω,μέσου και έσω αυτιού και κατόπιν καταλήγει στο φλοιό.Πραγματοποιείται με ακουστικά ανοικτού τύπου(διαθέτουν ειδικά μαξιλαράκια χάρη στα οποία εφαρμόζονται γύρω από τ'αυτί ακουμπώντας το κεφάλι),κλειστού τύπου(αποτελούν μικρά κουτιά που καταλήγουν σε αφρώδη τολύπια που εφαρμόζονται στον ακουστικό πόρο) ή ελεύθερα στο χώρο(ηχητικά πεδία).Τα τελευταία επιτελούνται με τη βοήθεια ηχείων τοποθετημένων υπό γωνία 45 μοιρών ως προς το πρόσωπο του εξεταζόμενου.

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται σε βρέφη,νήπια αλλά κι ενήλικες που γιά διάφορους λόγους βρίσκουν προβληματικές τις δύο προηγούμενες.Το εξεταζόμενο άτομο κάθεται στο κέντρο του δωματίου κοιτώντας μπροστά,στο κέντρο ενός ιδεατού τριγώνου μαζί με τα δύο ηχεία.Τ'ακουστικά σήματα είναι κελαηδιστοί τόνοι ή ξεσπάσματα ήχου μικρού συχνοτικού εύρους.Δε χρησιμοποιούνται καθαροί τόνοι λόγω πιθανότητας σχηματισμού στασίμων κυμάτων εντός του ηχητικού πεδίου που θ'άλλαζαν την ένταση του σήματος.

Επιπλέον χρησιμοποιείται ακουομετρία οπτικής ενίσχυσης(κινούμενα και φωτιζόμενα παιχνίδια με την ανταπόκριση του παιδιού στο ηχητικό σήμα),ακουομετρία αντίδρασης προσανατολισμού(παιχνίδια και στις δυό πλευρές ελέγχουν την εντόπιση) ή και ακουομετρία παιγνιδιού(λχ ρίχνοντας ένα τεμάχιο ως αντίδραση στο σήμα).Οι συνομολογούμενες ανταποκρίσεις στο ακουστικό ερέθισμα παρέχουν ενίσχυση της μεθόδου που επιτρέπει μετρήσιμες αντιδράσεις και παράταση του ενδιαφέροντος γιά τις συνθήκες του τεστ από την πλευρά του εξεταζομένου.

Το φαινόμενο του ΄΄κροσόβερ΄΄ εμφανίζεται όταν ο ήχος που προορίζεται γιά το εξεταζόμενο αυτί ταξιδεύει εγκάρσια στην κεφαλή καταλήγοντας στο άλλο.Σε περίπτωση που το άλλο έχει καλύτερη ακοή,τότε έχουμε ψευδή ακουστική αντίληψη.Τ'ακουστικά κλειστού τύπου έχουν μειωμένο το φαινόμενο,λόγω μικρότερης επιφάνειας επαφής με την κεφαλή.

Η μέθοδος της οστέϊνης αγωγής εξετάζει την ευαισθησία όταν το σήμα μεταδίδεται μέσω των οστών του κρανίου στον κοχλία κι από κει μέσω της ακουστικής οδού στο φλοιό του εγκεφάλου.Αυτή η μέθοδος παρακάμπτει το έξω και μέσο αυτί.Ένα μικρό διαπασών τοποθετείται στο μέτωπο,ή πιό συχνά στο μαστοειδές οστό.Αυτό διεγείρει τα οστά του κρανίου που με τη σειρά τους διεγείρουν τους δύο κοχλίες.το διαπασών παράγει δόνηση αντιληπτή από τον εξεταζόμενο,εξάγοντας έτσι συμπεράσματα γιά το έσω αυτί και τις νευροαισθητηριακές οδούς.

Η τεχνική της επικάλυψης(masking) παρέχει ένα συνεχή θόρυβο στο μη εξεταζόμενο αυτί,γιά να το εμποδίσει να συλλάβει τον ήχο που προορίζεται γιά το άλλο.Όταν το εξεταζόμενο αυτί δέχεται ένα σήμα,αυτό μπορεί να ταξιδέψει διαμέσου της κεφαλής καταλήγοντας στον κοχλία της άλλης πλευράς.Η έντασή του όμως μπορεί να μειωθεί από τη μάζα του κεφαλιού.Τούτη η μείωση αποκαλείται ΄΄ενδοακουστική εξασθένηση΄΄,η οποία γιά την οστέϊνη αγωγή μπορεί να είναι τόσο χαμηλή όσο 0dB επειδή τα οστά του κρανίου είναι πολύ καλοί αγωγοί των ηχητικών κυμάτων.Επομένως,οποιαδήποτε υποψιαζόμενη διαφορά μεταξύ των αντίστοιχων οστέϊνων αγωγών γιά καθένα από τα δυό αυτιά απαιτεί τεχνική κάλυψης γιά τον καθορισμό της.Η εξασθένηση γιά την αέρινη αγωγή κυμαίνεται μεταξύ 40-80dB.Κάλυψη εφαρμόζεται όταν η διαφορά ανάμεσα στην αέρινη αγωγή στο ένα αυτί και την οστέϊνη στο άλλο είναι 40dB ή μεγαλύτερη.

Τα κατώφλια που υπολογίζουμε μέσω κάλυψης του αντιδιαμετρικού αυτιού καλούνται ΄΄κεκαλυμένα΄΄ και θα πρεπε ν'αντιπροσωπεύουν το πραγματικό κατώφλι του εξεταζόμενου αυτιού.Προκύπτει όμως επιπλοκή όταν ο θόρυβος κάλυψης από το μη εξεταζόμενο αυτί διατρέχει και φτάνει στο...εξεταζόμενο επηρρεάζοντας έτσι τον υπολογισμό του κατωφλίου του(Επικαλυπτικό Δίλημμα).

Ο μέσος καθαρού τόνου(ΡΤΑ) είναι ο μέσος όρος της ακουστικής ευαισθησίας στα 500,1000 και 2000ΗΖ.Αυτός οφείλει να μην απέχει παραπάνω από 5dB από το κατώφλι υποδοχής λόγου(SRT,η μικρότερη ένταση δισύλλαβων λέξεων-μ'εξίσου τονιζόμενες και τις δύο συλλαβές-που ο εξεταζόμενος μπορεί να επαναλάβει τουλάχιστον τις μισές φορές) και 6-8dB από το κατώφλι εντοπισμού λόγου(SDT,η μικρότερη ένταση ερεθίσματος λόγου που το άτομο εντοπίζει τουλάχιστον το 50% των περιπτώσεων).Αν ο SRT είναι σημαντικά μεγαλύτερος του PTA εικάζεται η πιθανότητα ψευδουποακουστότητας.Στην αντίστροφη περίπτωση,εξετάζουμε πιθανότητα εμπλοκής του ΚΝΣ.

Αναγνώριση λόγου καλείται η ικανότητα ορθής επανάληψης μιάς λίστας μονοσύλλαβων λέξεων ακουστών σε υπερκατωφλιακή ένταση.Οι λίστες είναι φωνητικά ισορροπημένες(οι χρησιμοποιούμενοι φθόγγοι έχουν την ίδια συχνότητα με την καθομιλουμένη γλώσσα).

Ακουομετρία Bekesy:σ'αυτόν τον τύπο τεστ,ο εξεταζόμενος ελέγχει την ένταση του ηχητικού ερεθίσματος πιέζοντας ένα κουμπί ενώ ακούει καθαρό τόνο του οποίου η συχνότητα ολισθαίνει προοδευτικά κατά μήκος ολόκληρου του ακουστού φάσματος.Η ένταση ελαττώνεται κάθε φορά που το κουμπί πατιέται.Όταν αυτή είναι πολύ χαμηλή ώστε να γίνει αντιληπτός ο τόνος,το κουμπί απελευθερώνεται και αυτή αρχίζει ν'αυξάνεται ξανά.Με το που ακούει πάλι τον τόνο ο εξεταζόμενος πατιέται πάλι το κουμπί,αποδίδοντας έτσι μιά ιχνηλάτηση τύπου zigzag.Χρησιμοποιούνται συνεχείς και διακοπτόμενοι τόνοι και τα δύο αντίστοιχα ίχνη συγκρίνονται μεταξύ τους.Το ακουόγραμμα αυτό χρησιμοποιείται γιά τη διαφοροποίηση μεταξύ απωλειών ακοής,κοχλιακής και νευρικής προέλευσης

 

[Myrtw]

Κατ' αρχήν τα συγχαρητήρια μου και ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο στον δημιουργό του θέματος, το μέλος steppenwolf ,όσο και στo μέλος Bhutia για τις ανεκτίμητες πληροφορίες που μας πρόσφεραν.

Το δικό μου παρά πολύ μικρό, έως μη ορατό λιθαράκι, είναι ότι θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση σχετικά με την ασπιρίνη. Η υπερβολική δόση ασπιρίνης μπορεί να προκαλέσει tinitus. Όχι τιποτ΄άλλο, αλλά για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σχετικά με τη χρήση της!:107:

 

[noizmaker]

Εγω θα ηθελα να πω, εκτος των ευχαριστιων (τις εχω πει στην αρχη), οτι το θεμα, ειναι σε λαθος κατηγορια.

Κατα τη γνωμη μου θα επρεπε να ειναι στην κορυφη των stickies του επαγγελματικου ηχου.

Παντα κατα την γνωμη μου και συγνωμη για την παρεμβολη.

 

[Bhutia]

Επιπτώσεις από την κατάχρηση ακουστικών

Spoiler

Κατ' αρχήν τα συγχαρητήρια μου και ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο στον δημιουργό του θέματος, το μέλος steppenwolf ,όσο και στo μέλος Bhutia για τις ανεκτίμητες πληροφορίες που μας πρόσφεραν.
Το δικό μου παρά πολύ μικρό, έως μη ορατό λιθαράκι, είναι ότι θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση σχετικά με την ασπιρίνη. Η υπερβολική δόση ασπιρίνης μπορεί να προκαλέσει tinitus. Όχι τιποτ΄άλλο, αλλά για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σχετικά με τη χρήση της!:107:

Kaι το πιό μικρό λιθαράκι είναι πολύτιμο σ'ένα στέρεο οικοδόμημα.
Άσε που άμα λάχει,γίνονται και ακρογωνιαίοι λίθοι...

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για το επιστημονικό της όλης παρουσίασης και ιδιαιτέρως σε ότι αφορά την παθολογία της ακοής. Είναι πραγματικά χρήσιμο να υπάρχουν μαζεμένες διαδικτύακα τόσες αναφορές στην ελληνική γλώσσα για όποιον θέλει να ψάξει το πράγμα περισσότερο.
...
Υ.Γ.2: Νομίζω ότι θα ήταν καλό να γίνει μια αναφορά με επιστημονικό τρόπο στο πόσο αυξάνεται η πίεση στον ακουστικό πόρο μέσω της χρήσης ακουστικών.

http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?t=70838&page=13

Το ποσό ηχητικής ενέργειας που φτάνει στο τύμπανο(άρα και οι επιπτώσεις χρήσης) εξαρτάται από το είδος των ακουστικών(ανοικτού ή κλειστού τύπου,με μαξιλαράκια που αγκαλιάζουν το αυτί,τοποθετούμενα πάνω στο αυτί ή τύπου ΄΄ψείρας΄΄ που εισέρχονται στον ακουστικό πόρο),την ισχύ του ενεργοποιητή ακουστικών και ειδικά στις ''ψείρες'' το βάθος που τοποθετούνται.

Σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολος ο ακριβής υπολογισμός του ενώ ποικίλλει ανάμεσα στους κατασκευαστές. Σε γενικές γραμμές,με μικρότερο ακουστικό είναι μεγαλύτερο το ποσοστό ηχητικής ενέργειας που αποδίδεται στο τύμπανο γιά μιά δεδομένη στάθμη.Χάρη στα σύγχρονα μέσα προσωπικής ακρόασης,μπορούν να επιτευχθούν υψηλότατες εντάσεις δίχως παραμόρφωση.

Μελέτες έχουν δείξει πως οι ΄΄ψείρες΄΄ παράγουν ηχητική στάθμη μεγαλύτερη κατά 7-9dB(A) από τα συμβατικά ακουστικά(Fligor & Cox,2004).Aυτοί υπολόγισαν τις ηχητκές πιέσεις ΄΄ελευθέρου πεδίου΄΄ που αντιστοιχούν στην υψηλότερη ρύθμιση της έντασης να κυμαίνονται από 91-121dB(A) γιά διαφορετικούς συνδυασμούς ακουστικών-πηγών.Το χειρότερο σενάριο προβλέπει συνεχείς στάθμες 120dB(A).

Άλλοι παράγοντες που υπεισέρχονται στο ενδεχόμενο ακουστικής απώλειας από χρήση ακουστικών είναι το ηχητικό υπόβαθρο(περιβάλλων θόρυβος) και η χρονική διάρκεια έκθεσης.Υπάρχουν δημοσιεύσεις στη διεθνή βιβλιογραφία ως προς το μέγιστο επίπεδο ηχητικής πίεσης μετρημένη σε dBspl ή dBA.Ήδη από το 1982 προειδοποιούσαν ότι τ'ακουστικά μπορούν να δώσουν στάθμεςς που έφταναν τα 120dBA(Katz et al,1982).Mεταγενέστερες μετρήσεις walkman έδειξαν ηχητικές κορυφές μεταξύ 90-104dBA(Lee et al,1985).

Σε τρίτη μελέτη,ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ρυθμίσουν τη στάθμη των ακουστικών στο επίπεδο που συνήθως ακούν τα διάφορα είδη μουσικής.Τα μετρηθέντα επίπεδα ηχητικής πίεσης κυμαίνονταν μεταξύ 60-104dBA.

Το μέσο ισοδύναμο και συνεχές επίπεδο ηχητικής πίεσης ελεύθερου πεδίου-"LAeq"-(Α ζυγοσταθμισμένο) βρισκόταν κοντά στα 85dBLaeq.Το 25% του δείγματος εκτέθηκε σε εντάσεις 90dBA,το δε 5% ξεπέρασε τα 100dBA (Rice et al,1987a).Οι Wong et al το 1990 έδειξαν τ'αντίστοιχα επίπεδα μουσικού θορύβου μεταξύ 56 και 116dBA.Στη μελέτη όμως των Turunen-Rise et al(1991) Α-ζυγοσταθμισμένα μέγιστα και ισοδύναμα επίπεδα ηχητικής έντασης SPL μετρήθηκαν στο ανδρείκελο KEMAR(Knowles Electronic Mannequin for Acoustic Research) καθώς τα προσωπικά ηχοσυστήματα έπαιζαν διάφορα είδη μουσικής(ποπ,κλασσική, ορχηστρική) και σε διαφορετικές ρυθμίσεις στάθμης.

Τα τροποποιημένα ισοδύναμα γιά ελεύθερο πεδίο(δίχως ακουστικά) Α-ζυγισμένα SPL ήταν κατά μέσο όρο 75-85dBA.Η μελέτη πάντως που ανταποκρίνεται περισσότερο στα σύγχρονα ψηφιακά μέσα με την αυξημένη δυναμική περιοχή είναι των Fligor and Cox,όπου τα ισοδύναμα-ελεύθερου πεδίου- επίπεδα ηχητικής πίεσης στη μέγιστη ρύθμιση έντασης βρίσκονταν μεταξύ 91-121dB(Α).

Οι στάθμες ακρόασης που επιλέγουν οι χρήστες ακουστικών έχουν βρεθεί στατιστικά να κυμαίνονται μεταξύ 80 και 115dBA,ενώ η μέση εβδομαδιαία διάρκεια ακρόασης ποικίλλει από λιγότερο της μιάς ώρας μέχρι 14 ώρες και είναι μεγαλύτερη στους άνδρες.Ο τύπος της μουσικής και ο περιβάλλον έχουν μικρή επίδραση.Οι ακροατές τείνουν ν'αυξάνουν την ένταση κατά περίπου 4dB όταν υπάρχει θόρυβος τριγύρω.

Τη δεκαετία του 80 αρκετές μελέτες εστίασαν στον τρόπο που οι έφηβοι άκουγαν από τα γουόκμαν της εποχής,συγκρίνοντας τα επίπεδα της ηχητικής έκθεσης με τα μέγιστα επιτρεπτά όρια της εποχής γιά την εργασιακή έκθεση(ισοδύναμα με 90dBA γιά 8 ώρες και 5 ημέρες την εβδομάδα).Σχεδόν το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στη μελέτη υπερέβαινε τα επιτρεπτά όρια ηχητικής έκθεσης και αρκετοί εξ αυτών κατά πολύ.Μελέτη του 1995 κατέληξε στο ότι το 5% των νεαρών ατόμων που εξετάστηκαν έχουν μόνιμη απώλεια ακοής κατά 20dB ύστερα από 5 χρόνια συνεχούς χρήσης ακουστικών.

Περιορίζοντας επομένως τη μέγιστη στάθμη στα 90dBA μειώνει το ενδεχόμενο βλάβης.είναι δύσκολο να εγκαθιδρυθεί ένα απόλυτα ασφαλές όριο που ν'αφορά την ένταση και το χρόνο έκθεσης στ'ακουστικά.Οι Fligor&Cox συνιστούν να μην υπερβαίνουμε τη μία ώρα ακρόασης κάθε μέρα κι επιπλέον να μη ρυθμίζουμε την ένταση άνω του 60% της μέγιστης όταν πρόκειται γιά ακουστικά που τοποθετούνται εξωτερικά του αυτιού.Γιά τα μικροσκοπικά που εισάγονται στο αυτί,το θεωρούμενο ασφαλές όριο έντασης είναι σημαντικά χαμηλότερο.

Οι περισσότερες επιδημιολογικές μελέτες δεν έχουν διαπιστώσει αύξηση στο ποσοστό των νεαρών ατόμων που έχουν σε κάποιο βαθμό επίκτητη απώλεια ακοής με το πέρασμα των δεκαετιών(το ποσοστό κυμαίνεται σταθερά τα τελευταία 30 χρόνια μεταξύ 5% και σχεδόν 20%).Ωστόσο μερικές από αυτές έχουν βρει την αναλογία των ατόμων με κάποια ηχητική βλάβη να ναι μεγαλύτερη στις τελευταίες γενιές,ιδίως μετά το 1980 οπότε και γενικεύτηκε η χρήση φορητών ηχοσυστημάτων.

Οι Montgomery kαι Fujikawa ανέφεραν το 1992 ότι στη διαδρομή μιάς δεκαετίας το ποσοστό των μαθητών γυμνασίου με απώλειες ακοής είχε αυξηθεί κατά 2,8 φορές ενώ των τελειόφοιτων λυκείου κατά 4 φορές.Στη Δανία εξετάστηκε η ακοή παιδιών που ξεκινούσαν το δημοτικό σχολείο τα έτη 1977,1987 και 1997 από την επιθεώρηση 1605 σχολικών αρχείων(Gissel et al,2002).Bρέθηκαν να επικρατούν μεγαλύτερες βλάβες στη δεύτερη(87) και τρίτη(97) ομάδα από την πρώτη(77).Επιπρόσθετα στο τέλος της σχολικής χρονιάς 1977 η ακοή είχε πέσει στα ίδια επίπεδα με το 1987.Η μείωση βρισκόταν στις υψηλές συχνότητες,υποδηλώνοντας βλάβη από έκθεση σε θόρυβο.

Εξετάστηκαν αγόρια και κορίτσια ηλικίας 14-17 ετών κατά τη διάρκεια τετραετούς περιόδου.Ακουομετρικές,ψυχοκοινωνικές και ηχητικές μετρήσεις εκτελούνταν κάθε χρόνο γιά να καθοριστεί το επίπεδο ηχητικού κατωφλίου(HTL) των συμμετεχόντων στην περιοχή 250-16000Hz,η συμμετοχή τους σε ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και τα επίπεδα έντασης του ήχου σε κλαμπ και φορητά μέσω των ακουστικών.Κατά τη διάρκεια της έρευνας παρατηρήθηκε τάση ανόδου του μέσου επιπέδου ηχητικού κατωφλίου και στα δύο φύλα,ιδιαίτερα στα 14000 και 16000Ηz.

Τα αγόρια είχαν ελαφρά υψηλότερο μέσο όρο κατωφλίου από τα κορίτσια.Χρόνο με το χρόνο οι επισκέψεις σε μουσικές εκδηλώσεις(κυρίως ντισκοτέκ) αυξάνονταν και γιά τις δυό ομάδες γενικά όμως τ'αγόρια εκτέθηκαν περισσότερο από τα κορίτσια σε δυνατούς ήχους.Το συμπέρασμα ήταν πως άτομα με ευαίσθητα αυτιά μπορούν να υποστούν μόνιμες βλάβες από τους σύγχρονους τρόπους ψυχαγωγίας(Biassoni et al,2005).Mερικές μελέτες επιμένουν ότι εφόσον το ψυχαγωγικό σχήμα έκθεσης δε μεταβληθεί,αυξάνει το ρίσκο κάποιου βαθμού απώλειας ακοής στο μέσο περίπου μεταξύ 20 και 30 ετών(Carter et al,1982).
...
(Συνέχεια στο μήνυμα # 125)

 

[Bhutia]

Ακουομετρίας συνέχεια και το αυτί ως πηγή ήχου
Το ακουόμετρο στην παλμική του μορφή εκπέμπει τόνους σε ρυθμό επανάληψης 2,5 ανά δευτερόλεπτο διάρκειας 0,2 δευτερολέπτου και χρόνο ανόδου-καθόδου 25 χιλιοστά του δευτερολέπτου.Το πρωτόκολλο γιά τις λειτουργίες κατωφλίου-παράτασης προβλέπει τόνους με ρυθμό επανάληψης 1 ανά δευτερόλεπτο διάρκειας 0,5 δευτερόλεπτο και χρόνο ανόδου-καθόδου 10 χιλιοστά του δευτερολέπτου.Η έρευνα συγκρίνει τα κατώφλια που παίρνουμε από καθεμία μορφή με κείνα που λαμβάνουμε από έναν συνεχόμενο τόνο στα 250,1000 και 4000 Hz.

Tα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι υπάρχουν μικρές διαφορές ανάμεσα στα κατώφλια που αποκτήθηκαν με τους από το συμβατικό ακουόμετρο Bekesy και τους τόνους των 500msec χρησιμοποιηθέντες γιά τη λήψη λειτουργιών κατωφλίου-παράτασης τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των ιχνών σταθερής συχνότητας γιά φυσιολογικό αυτί.Όταν όμως τα κατώφλια γιά καθέναν από τους παλμικούς τόνους συγκρίνονται με αυτά από έναν συνεχόμενο τόνο,εμφανίζονται διαφορές σημαντικές από κλινικής άποψης.

Κορτικοακουομετρία:μέθοδος καθορισμού της ακουστικής οξύτητας με την καταγραφή και στατιστική επεξεργασία ηλεκτρικών δυναμικών προερχόμενα από τον εγκεφαλικό φλοιό σε ανταπόκριση ερεθισμάτων από καθαρούς τόνους.

Ηλεκτροκοχλιογραφική ακουομετρία:μέτρηση ηλεκτρικών δυναμικών από το μέσο αυτί ή τον έξω ακουστικό πόρο (κοχλιακοί μικροφωνισμοί και δυναμικά δράσης του όγδοου κρανιακού νεύρου).

Ηλεκτροδερμική ακουομετρία:σ'αυτή τη μέθοδο ο εξεταζόμενος υποβάλλεται σε καθαρούς τόνους συνοδεία ανώδυνων ηλεκτροσόκ,αναμένοντας ακολούθως παρόμοιο φαινόμενο στο άκουσμα του καθαρού τόνου.Η αναμονή έχει ως αποτέλεσμα βραχεία ηλεκτροδερμική απόκριση που καταγράφεται.Η χαμηλότερη δυνατή συχνότητα από την οποία εξάγεται αντίδραση,θεωρείται πως είναι το ακουστικό κατώφλι.

Ακουομετρία εντοπισμού:τεχνική κατά την οποία μετράμε τη δυνατότητα εντοπισμού της πηγής ενός καθαρού τόνου που λαμβάνεται και από τα δύο αυτιά(binaurally) εντός ηχητικού πεδίου.
Αναμένοντας την αναπόφευκτη συνέχεια,ας δούμε τα μη...νευτωνικά πλάσματα υπό την επίδραση ηχητικού πεδίου:


Ο πρωταρχικός σκοπός των τεστ ωτοακουστικής εκπομπής(OtoAcoustic Emission,OAE) είναι να καθορίσουμε την κατάσταση του κοχλία και ειδικά τη λειτουργικότητα των τριχωτών κυττάρων.Είναι πολύ χρήσιμη μέθοδος γιά το διαχωρισμό της νευρικής από την αισθητκή συνιστώσα στη νευροαισθητική απώλεια ακοής.Επειδή κιόλας δεν απαιτείται αντίδραση συμπεριφοράς από μέρους του εξεταζόμενου,μπορεί να εφαρμοστεί εκτός από βρέφη και σε κοιμισμένους ή κωματώδεις.

Όπως έχει παρουσιαστεί ήδη,το ηχητικό κύμα μεταβιβάζεται μέσω του ακουστικού πόρου,του τυμπάνου και των οσταρίων σφύρας-άκμονα-αναβολέα στην ωοειδή θυρίδα του κοχλία προκαλώντας ανάλογο κύμα στο γεμάτο υγρό κοχλία.Αυτό κινεί τη βασική μεμβράνη της οποίας καθένα κομμάτι παρουσιάζει μέγιστη ευαισθησία προς περιορισμένη και διαφορετική συχνοτική περιοχή.Οι τομείς πλησίον της ωοειδούς θυρίδας είναι πιό ευαίσθητοι στις υψηλές συχνότητες ενώ όσο απομακρύνονται γίνοται πιό ευαίσθητοι στις χαμηλότερες.

Επομένως γιά τις ωτοακουστικές εκπομπές οι πρώτες αποκρίσεις που επιστρέφουν και καταγράφονται προκύπτουν από τους πρωτους τομείς αφού η απόσταση που χρειάζεται να διανυθεί είναι μικρότερη.Αποκρίσεις από τους τομείς πλησίον της καμπής του κοχλία φτάνουν καθυστερημένα.Τα τριχωτά κύτταρα μπαίνουν σε κίνηση μαζί με τη βασική μεμβράνη κι εκτός από τη νευρική ώση που παράγεται,αποσπάται κι ένα ηχητικό σήμα προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Τα εξωτερικά τριχωτά κύτταρα βρίσκονται στο όργανο του Corti στη βασική μεμβράνη κατανεμημένα σε τρεις σειρές διαθέτουν στερεολάχνες τοποθετημένες σε διάταξη που θυμίζει το γράμμα W.Οι στερεολάχνες είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους κινούμενες σαν ενιαία μονάδα.Ο φυσιολογικός κοχλίας λοιπόν δεν δέχεται μονάχα ήχο.Με το που επεξεργάζεται τον ήχο ο κοχλίας,μιά ηλεκτρική διέγερση αποστέλλεται στο εγκεφαλικό στέλεχος.

Επιπρόσθετα,υπάρχει κι ένας δευτερεύων και ξεχωριστός ήχος που δεν ταξιδεύει επί του ακουστικού νεύρου,αλλά οδεύει προς τα πίσω στον ακουστικό πόρο του εξεταζόμενου(συχνά βρέφους).Αυτά τα ΄΄υποπροϊόντα΄΄ συνιστούν τις ΩτοΑκουστικές Εκπομπές(ΟΑΕς),παράγονται συγκεκριμένα από τον κοχλία και πιθανότατα από τα εξωτερικά τριχωτά κύτταρα καθώς επεκτείνονται και συσπώνται αντίστοιχα.Η εκπομπή εγγράφεται με το ειδικό μικρόφωνο και ακολούθως αναπαρίσταται γραφικά στην οθόνη κομπιούτερ.Έτσι ο εξεταστής κλινικός δύναται να καθορίσει ποιοί από τους αρχικούς ήχους πυροδότησαν απόκριση/εκπομπή καθώς και την ένταση αυτών.Εάν παραδείγματος χάρη περιέχεται εκπομπή αντιστοιχούσα στους ήχους που είναι κρίσιμοι γιά την κατανόηση του λόγου,τότε το βρέφος θεωρείται ότι ΄΄πέρασε΄΄ την ακουστική οθόνη.

Αν και η παρουσία τους είχε υποτεθεί από το 1940 με βάση μαθηματικά μοντέλα μη γραμμικότητας του κοχλία,οι ωτοακουστικές εκπομπές μπόρεσαν να μετρηθούν στα τέλη της δεκαετίας του 70 όταν η πρόοδος της τεχνολογίας επέτρεψε την κατασκευή των απαιτούμενων εξαιρετικά ευαίσθητων μικροφώνων χαμηλού θορύβου.Διακρίνονται οι εξής 4 τύποι ΟΑΕ:

-Αυθόρμητες(Spontaneous OAEs):Ήχοι που εκπέμπονται δίχως προηγούμενο ακουστικό ερέθισμα(αυτόματα).

-Μεταβατικές(Transient OAEs)ή Προκαλούμενες από μεταβατικά(Transient Evoked-TEOAEs):Ήχοι που εκπέμπονται σαν ανταπόκριση σε ακουστικό ερέθισμα πολύ μικρής διάρκειας-συνήθως κλικ αλλά μπορεί να ναι και ριπές συχνοτήτων.

-Προϊόντα Παραμόρφωσης(Distortion Products OAEs):Ήχοι που εκπέμπονται ως ανταπόκριση σε δύο ταυτόχρονους τόνους διαφορετικών συχνοτήτων.

-Παρατεταμένης Συχνότητας(Sustained Frequency OAEs):Ήχοι που εκπέμπονται ως ανταπόκριση σε συνεχή τόνο(δε χρησιμοποιούνται κλινικά).

Η ακουομετρία καθαρού τόνου μετρά την αγωγή μέσω του έξω αυτιού,μέσου αυτιού,κοχλία,όγδοου κρανιακού νεύρου και του κεντρικού ακουστικού συστήματος.Οι ΟΑΕ μετρούν μονάχα το περιφερικό ακουστικό σύστημα(μέχρι και τον κοχλία).Η ανταπόκριση εκπορεύεται μοναχά από τον κοχλία,αλλά το μέσο και το έξω αυτί πρέπει να είναι ικανά να μεταδώσουν τον εκπεμπόμενο ήχο πίσω στο μικρόφωνο.

Η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά ως εργαλείο καταγραφής γιά να διαπιστώσουμε την κοχλιακή λειτουργικότητα αν και η ανάλυση γίνεται να επιτελεσθεί γιά ιδιαίτερες συχνοτικές περιοχές του κοχλία.Τα ΟΑΕ δε μπορούν να περιγράψουν πλήρως τ'ακουστικά κατώφλια ενός ατόμου,όμως βοηθούν σημαντικά την επικύρωση ή αμφισβήτηση άλλων μετρήσεων(λχ υποψία λειτουργικής[προσποιητής] απώλειας ακοής),ή παρέχουν πληροφορίες γιά τη θέση της τρώσης.

 

[Bhutia]

ακουομετρία-Ωτοακουστικές Εκπομπές και βλάβες ακοής
...
Γιά την εφαρμογή της μεθόδου εισάγεται καθετήρας με μαλακό εύκαμπτο άκρο που περιέχει μικρόφωνο και μινιατούρα ηχείου στον ακουστικό πόρο.Καθώς το βρέφος ξεκουράζεται ήσυχα,ήχοι παράγονται από τον πομπό και καταγράφονται ακολούθως οι ακουστικές αποκρίσεις από τον κοχλία.Κάθε δέκτης βαθμονομείται ξεχωριστά ανάλογα με την περίσταση(όγκος του ακουστικού πόρου).

Ο μικρότερος ακουστικός πόρος συνεπάγεται υψηλότερο ωφέλιμο επίπεδο ηχητικής πίεσης άρα και διαφορετικό καθετήρα γιά την εξισορρόπιση.Η τέλεια εφαρμογή του καθετήρα είναι κρίσιμος παράγοντας.Από τις πολλαπλές ανταποκρίσεις προκύπτει ο μέσος όρος.Όλες οι ΟΑΕ αναλύονται σε σχέση με το κατώτερο επίπεδο θορύβου,οπότε η μείωση του φυσιολογικού(ασθενής) και περιβαλλοντικού θορύβου είναι επιτακτική γιά καλές καταγραφές.

Άλλα προαπαιτούμενα αποτελούν η απουσία παθολογικών φαινομένων στο μέσο αυτί,η έλλειψη ξένων σωμάτων,βύσματος κυψελίδας ή κατάλοιπων από τον ακουστικό πόρο και καλή λειτουργία των εξωτερικών τριχωτών κυττάρων του κοχλία.Η ύπαρξη στασίμων κυμάτων παρεμποδίζει τη μέθοδο γι αυτό και τα σύγχρονα μηχανήματα προειδοποιούν όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει.

Παράμετροι καταγραφής,ερμηνείες:

Αυθόρμητες-Η μη προκληθείσα απόκριση μετριέται συνήθως σε στενές περιοχές(<30Ηz εύρους) συχνοτήτων εγγεγραμένες στον έξω ακουστικό πόρο.Πολλαπλές εγγραφές είναι απαραίτητες προκειμένου να διασφαλιστεί η επαναληψιμότητα της μεθόδου και η διάκριση της απόκρισης από το ελάχιστο επίπεδο θορύβου.Οι εγγραφές καλύπτουν συνήθως την περιοχή 500-7000Hz.Εμφανίζονται μόνο στο 40-50% των ατόμων με φυσιολογική ακοή(Στην περιοχή 1000-2000Hz).Γενικά δεν εμφανίζονται καθόλου σε όσους έχουν ακουστικά κατώφλια χειρότερα των 30dBHL.οι SOAE συνήθως είναι αμφίπλευρες κι εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες(σε όλο το φάσμα των ηλικιών).Κανονικά δεν συσχετίζονται με το tinnitus,αφού το τελευταίο συνδέεται με κοχλιακές βλάβες(άρα απουσία εκπομπών).Μπορεί να προκύψουν υψηλού επιπέδου εκπομπές(πιό κοινές σε παιδιά) που είναι ακουστές κι από άλλους,ενώ ο ασθενής συχνά δεν τις ακούει.Αν και σπάνιες μπορεί να συνυπάρχουν με αισθητική απώλεια ακοής.

Μεταβατικές-Τα ΄΄κλικ΄΄ αποτελούν τα πλέον χρησιμοποιούμενα αρχικά ερεθίσματα αν και μπορεί να έχουμε και τονικά ΄΄ξεσπάσματα΄΄(tone bursts).Ερεθίσματα 80-85dBSPL χρησιμοποιούνται κλινικά σε ρυθμό μικρότερο από 60 ανά δευτερόλεπτο.Οι ΤΟΑΕ καταγράφονται στο πεδίο του χρόνου σε διάστημα περίπου 20 χιλιοστών του δευτερολέπτου.Εναλασσόμενες αποκρίσεις αποθηκεύονται σ'εναλασσόμενες τράπεζες μνήμης ΄΄Α΄΄&΄΄Β΄΄ σε υπολογιστή.Τα μεν δεδομένα που συσχετίζονται μεταξύ των δύο τραπεζών μνήμης θεωρούνται ότι είναι αποκρίσεις.Τα δε υπόλοιπα δεδομένα που δεν έχουν σχέση με τις τράπεζες μνήμης θεωρούνται ΄΄θόρυβος΄΄.Όταν παρουσιάζονται,οι ΤΟΑΕ γενικά υφίστανται σε συχνότητες 500-4000Hz.Τα δεδομένα κατόπιν ανάγονται από το πεδίο του χρόνου στο πεδίο της συχνότητας σε ανάλυση περιοχών οκτάβας.Οι ΤΟΑΕ χρησιμοποιούνται σε κλινικό επίπεδο γιά να προβάλλουμε την ακοή των βρεφών,να επικυρώσουμε ακουστικά κατώφλια και να εκτιμήσουμε την κοχλιακή λειτουργία σε σχέση με τον τόπο της τρώσης.Εξ ορισμού καταγράφονται ως αντίδραση σε πολύ σύντομα ή ερεθίσματα ΄΄μεταβατικών΄΄,άρα έχουν περιορισμένη συνάφεια προς συγκεκριμένες συχνότητες και προέρχονται από σχετικά ευρεία κοχλιακή περιοχή.Οι σύγχρονες τεχνικές ανάλυσης επιτρέπουν το διαχωρισμό της απόκρισης σε διαφορετικές συχνοτικές περιοχές.

Γενικά η παρουσία ΤΟΑΕ σε συγκεκριμένη συχνοτική περιοχή υποδηλώνει πως η κοχλιακή ευαισθησία σε κείνη την περιοχή είναι περίπου 20-40dBHL ή και καλύτερη ανάλογα με την κλινική μελέτη.Οι περισσότεροι κλινικοί χρησιμοποιούν την παρουσία μιάς ΤΟΑΕ σε μιά ειδική περιοχή οκτάβας γιά να προτείνουν ότι η ακουστική ευαισθησία όφειλε να είναι 30dBHL ή και καλύτερη,εκτός κι αν υφίσταται λειτουργική ή νευρική συνδρομή.

Προϊόντα Παραμόρφωσης-Ερεθίσματα αποτελούμενα από δύο καθαρούς τόνους σε δύο διαφορετικές συχνότητες(λχ ν1,ν2[ν2>ν1]) και δύο επίπεδα έντασης(λχ ε1,ε2).Η σχέση μεταξύ ε1-ε2 και ν1-ν2 υπαγορεύει και την απόκριση συχνότητας.Ο λόγος ν1/ν2 που δίνει τις σπουδαιότερες εκπομπές είναι 1,2 γιά τις χαμηλές και υψηλές συχνότητες και στο 1,3 γιά τις μεσαίες.Γιά την απόδοση της βέλτιστης απόκρισης οι εντάσεις ρυθμίζονται ώστε η ε1 να ναι μεγαλύτερη/ίση της ε2.Ρύθμιση 65/55dBSPL (ε1/ε2) είναι οι πιό συχνές μιά και χαμηλότερες καθιστούν τις εκπομπές πιό επιρρεπείς σε ανωμαλίες.Οι αποκρίσεις εγγράφονται στην εκπεμπόμενη συχνότητα [2ν1-ν2],ωστόσο χαρτογραφούνται σύμφωνα με τη ν2 επειδή τούτη η περιοχή προσεγγίζει την κοχλιακή συχνοτική περιοχή που παράγει την απόκριση.Οι DPOAE διακρίνονται από μεγαλύτερη συνάφεια προς συγκεκριμένες συχνότητες και δύνανται να εγγραφούν σε υψηλότερα Hz από τις ΤΟΑΕ,γεγονός που τις καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμες γιά την έγκαιρη διάγνωση κοχλιακής βλάβης όπως και ωτοτοξικότητας και προκληθείσας από θόρυβο ακουστικής τρώσης.Η αξιοπιστία τους είναι ακόμα μεγαλύτερη γιά συχνότητες άνω των 1000Ηz.

Γιά την προβολή της βρεφικής ακοής,χρησιμοποιούνται και οι δύο μέθοδοι(DPOAE,ΤΟΑΕ).Οι δεύτερες ως χρησιμοποιούμενες κλινικά γιά μεγαλύτερη περίοδο είναι πιό καθιερωμένες ως προς τη σχέση τους με τα συμβατικά(behavioral) ακουομετρικά κατώφλια.Ανάλογα με τη μεθοδολογία,οι DPOAE μπορούν συχνά να καταγραφούν σε άτομα με ήπια προς μέτρια απώλεια ακοής και γιά τα οποία οι ΤΟΑΕ απουσιάζουν,πλην όμως η ακρίβεια των DPOAE δεν είναι ακόμα πλήρως ξεκαθαρισμένη μιά και η έρευνα συνεχίζεται ακόμα.

Παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν απουσία ΟΑΕ:

Έξω αυτί:Στένωση,εξωτερική ωτίτιδα,κύστη,ανώμαλη πίεση μέσου αυτιού,Διάτρηση τυμπανικής μεμβράνης.

Μέσο αυτί:Ωτοσκλήρωση,κύστη,χολεστεάτωμα,Αμφίπλευρη μέση ωτίτιδα.Ειδικά γιά την τελευταία,προκειμένου να καταγραφούν ΟΑΕ,η κοχλακή απόκριση πρέπει να μπορεί να μεταβιβαστεί απρόσκοπτα μέσω του μέσου αυτιού και της τυμπανικής μεμβράνης στο μικρόφωνο που είναι εγκατεστημένο στον ακουστικό πόρο.Ακόμα και παρουσία κανονικής κοχλιακής λειτουργίας,οι ΟΑΕ είναι ως επί το πλείστον απούσες στη μέση ωτίτιτδα.

Κοχλίας:Οποιοσδήποτε τύπος κοχλιακής παθολογίας...Έκθεση σε ωτοτοξικές ουσίες(φάρμακα,χημικά κλπ) και ήχους/θορύβους(συμπεριλαμβανόμενης και της μ ο υ σ ι κ ή ς).οι μεταβολές των ΟΑΕ μπορούν να προηγηθούν της μετατόπισης των κατωφλίων στις συμβατικές περιοχές συχνοτήτων.

Παθολογικές καταστάσεις με αφύσικα ΟΑΕ αλλά φυσιολογικά ακουομετρικά κατώφλια:Ωτοτοξικότητα,Υπερβολική έκθεση σε θόρυβο,παθήσεις του αιθουσιαίου συστήματος,Tinnitus(ανωμαλία στην αντίστοιχη συχνοτική περιοχή).
http://video.healthhaven.com/Otoacoustic emission.htm

παραδείγματα διαγραμμάτων ωτοακουστικών εκπομπών:
http://books.google.gr/books?id=QaUBdLHpSLgC&pg=PA87&lpg=PA87&dq=otoacoustic emissions audiogram&source=bl&ots=2oAe5tYFhS&sig=iYUoYCMG8jEzXShc3ZP1UpqJvuw&hl=el&ei=eZhbSvnbIqbumgO-96HdCQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8

Σε αναμονή της συνέχειας,αs παρακολουθήσουμε σκηνές ενός όχι τόσο μακρινού παρελθόντος,υπό την μουσική υπόκρουση του Brian Eno γιά το Apollo:

Οι σπουδαιότερες βαθμίδες απώλειας ακοής είναι οι εξής(σημειωτέον ότι το διάστημα 0-25dB σηματοδοτεί τα όρια της φυσιολογικής ακοής):

26-40dB:Ελαφριά.Μπορεί να προκαλέσει έλλειψη προσοχής,δυσκολία καταπίεσης του ακουστικού υπόβαθρου κι ένταση της προσπάθειας ακοής.Οι πάσχοντες ενδεχόμενα δεν ακούνε την πολύ σιγανή ομιλία.Τα παιδιά αναπτύσσουν ακουστική κόπωση(μείωση της ακουστικής ευαισθησίας μέσω προσωρινής μετατόπισης κατωφλίων) σε μεγάλα χρονικά διαστήματα.

41-55dB:Μέτρια.Δύναται να επηρεάσει τη γλωσσική ανάπτυξη,συντακτικό και άρθρωση,αλληλεπίδραση με άλλα άτομα και την αυτοεκτίμηση.Οι πάσχοντες έχουν πρόβλημα ν'ακούσουν κάποια διαλεκτική ομιλία..

56-70dB:Μέση προς σοβαρή.Προκαλεί δυσκολία με το λόγο και μειωμένη αντιληψιμότητα του λόγου.Οι πάσχοντες δεν ακούνε τις περισσότερες διαλεκτικές ομιλίες.

71-90dB:Σοβαρή.Μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της φωνής.

>90dB:Βαρειά στα όρια της κώφωσης.Ο λόγος και η γλώσσα διαταράσσονται.

Οι τύποι απώλειας ακοής διαφοροποιούνται ως εξής:

-Η αγώγιμη διακρίνεται από φυσιολογικά κατώφλια οστέϊνης αγωγής,όμως τ'αντίστοιχα της αέρινης είναι χειρότερα των κανονικών κατά τουλάχιστον 10dB.Έπεται σε ανωμαλίες του έξω και του μέσου αυτιού,συμπεριλαμβανόμενων κι αυτών της τυμπανικής μεμβράνης.Αυτές μειώνουν την ωφέλιμη ένταση του από αέρος μεταδιδόμενου σήματας που φτάνει στον κοχλία,πλην όμως δεν επηρεάζει το σήμα οστέϊνης αγωγής που δεν περνά από το έξω-μέσο αυτί.Παραδείγματα αποτελούν η απόφραξη του εξω ακουστικού πόρου από βύσμα κεριού ή ξένο σώμα,μέση ωτίτιδα ή/και παγιδευμένο υγρό,διάτρηση τυμπάνου ή βλάβες των οσταρίων.

-Η νευροαισθητηριακή έχει τα αναφερθέντα κατώφλια εντός διαστήματος 10dB μεταξύ τους ενώ ταυτόχρονα είναι υψηλότερα από 25dB(Hearing Level).Αναφέρεται σε αλλοιώσεις του κοχλία(αισθητική συνιστώσα) ή/και του ακουστικού νεύρου(νευρική συνιστώσα) καθώς και των κεντρικών ακουστικών οδών.Γενικά σε οποιοδήποτε σημείο μεταξύ των νευρικών ινών στις βάσεις των τριχωτών κυττάρων και τους ακουστικούς πυρήνες του εγκεφάλου(σημεία αναμετάδοσης).Σ'αυτή την περίπτωση,και οι δύο τύποι σημάτων δύνανται να διεγείρουν τον κοχλία.Παραδείγματα αποτελούν η πρεσβυακουστότητα,η προκαλούμενη από θόρυβο απώλεια ακοής(NIHL),νόσος Meniere,k.a.

-Μικτή με συνιστώσες και από τις δύο.Τα κατώφλια καθαρού τόνου γιά την αέρινη αγωγή είναι περισσότερο από 10dB χειρότερα από εκείνα της οστέϊνης αγωγής,με τα δεύτερα να ναι λιγότερα από 25dB.
...

 

[Bhutia]

-Η Λειτουργική συνίσταται περισσότερο σε ψυχολογικό ή συναισθηματικό πρόβλημα,παρά φυσιολογική ζημιά στην ακουστική οδό.Άτομα που υποφέρουν από αυτή μοιάζουν να μην ακούνε ή ν'ανταποκρίνονται σε ηχητικά ερεθίσματα αν και στην πραγματικότητα η ακοή τους είναι κανονική.Αποτελεί μεγάλη πρόκληση η ακριβής διάγνωσή της,αφού συχνά οι πάσχοντες λαμβάνουν άσχετες προς αυτή θεραπείες και υπάρχει μεγάλη δυσκολία να καθοριστεί η συγκεκριμένη συναισθηματική αιτία.Επιπρόσθετα οι περιττές θεραπείες δύνανται να διαταράξουν ακόμα περισσότερο τον συναισθηματικό παράγοντα βάζοντας την κατάσταση σε φαύλο κύκλο ακόμα μεγαλύτερης αντίστασης στη θεραπεία.

-Στην Κεντρική το πρόβλημα έγκειται στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου.Κάποια άτομα έχουν τέλεια ακοή,όμως μεγάλο πρόβλημα να ερμηνεύσουν και να εμπεδώσουν ό,τι ακούγεται.Μιά παθολογική κατάσταση που λέγεται ΄΄κεντρική ακουστική ανωμαλία επεξεργασίας΄΄ οδηγεί τους πάσχοντες να πστεύουν πως έχουν απώλεια ακοής αν και τούτη είναι κανονική.Περιλαμβάνει την ανικανότητα ν'απομονώσουν τα ανταγωνιστικά προς το κύριο ηχητικά σήματα.Συχνά έχουν δυσκολία να ΄΄ακούσουν΄΄ όταν πολλές συνομιλίες διαδραματίζονται ταυτόχρονα,να διαβάσουν ή να μελετήσουν με ανοιχτό ράδιο/τηλεόραση ή όταν ανοίξει ηλεκτρική σκούπα ή κλιματιστικό πλησίον,γενικά χάνουν την πρώτη πρόταση από τους συνομιλητές τους εάν απασχολούνται σε διαδικασία ακουστικής προσοχής(λχ παρακολούθηση τηλεόρασης).Τ'ακουογράμματά είναι φυσιολογικά,γι αυτό και οι μέθοδοι επισήμανσης του κεντρικού τύπου πρέπει να είναι έτσι διαρρυθμισμένες ώστε να εκτιμούν την ικανότητα διαχείρισης πολύπλοκης πληροφορίας από τον εξεταζόμενο.

As εξετάσουμε ξεχωριστά μερικές περιπτώσεις που μας ενδιαφέρουν άμεσα:

Πρεσβυακουσία(ηλικιακά εξαρτώμενη απώλεια ακοής):Εκδηλώνεται συνήθως σαν αμφίπλευρη και συμμετρική νευροαισθητηριακή απώλεια ακοής.Επηρεάζονται περισσότερο οι υψηλές συχνότητες με τη λεκτική αναγνώριση πιθανά χειρότερη του προβλεπόμενου από το ακουόγραμμα.Η αλλοίωση της ακοής είναι επόμενο εκφυλισμού του κοχλία,του όγδοου κρανιακού νεύρου ή/και του κεντρικού ακουστικού συστήματος.

Η πρεσβυακοϊα δεν οφείλεται σε κάποια ιδιαίτερη πάθηση αλλά είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο,όπως λχ οι ρυτίδες,τα γκρίζα μαλλιά,η πρεσβυωπία.Συνίσταται στην προοδευτική γήρανση των κυττάρων του κοχλία και όπως υπόλοιπα φαινόμενα του γήρατος ο χρόνος εμφάνισης και ο βαθμός της διαφέρουν από άτομο σε άτομο.Συνοδεύεται συχνά και από tinnitus(τα περιβόητα ΄΄τζιτζίκια΄΄-καμιά σχέση με τα...τζατζίκια με την ενόχληση να ποικίλλει επίσης εξαρτώμενη από το βαθμό άγχους του ατόμου.Δεν υπάρχει ακόμα μαγική ουσία που να συνοδεύεται από πλούσιες κλινικές μελέτες υπεράνω πάσης αμφιβολίας γιά την αποτελεσματικότητά της.

Η αθρόα διανομή βιταμινών/αντιοξειδωτικών ή φαρμάκων του κυκλοφορικού με την υπόσχεση βελτίωσης των ακουστικών επιδόσεων ισοδυναμεί με όσα καλώδια ευαγγελίζονται πως θα διορθώσουν πάσα νόσο ενός ηχοσυστήματος.Ο περιορισμός του καπνίσματος και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων σακχάρου και χοληστερίνης του αίματος είναι αποτελεσματικότερα από οποιοδήποτε ΄΄ματζούνι΄΄...Στις περιπτώσεις όπου παραβλάπτεται η επικοινωνία κρίνεται επιτακτική η υιοθέτηση των κατάλληλων ακουστικών βαρηκοϊας.

Προκαλούμενη από θόρυβο απώλεια ακοής:Η έκθεση σε ήχο υψηλής στάθμης μπορεί να επιφέρει παροδική ή μόνιμη απώλεια ακοής.Επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ΄΄ηχητικό τραύμα΄΄ θα μετατρέψει μιά προσωρινή μετατόπιση κατωφλίου σε μόνιμη,αν και η δεύτερη είναι δυνατόν να προκληθεί και από εφ άπαξ προσβολή.Ο βαθμός και ο καθορισμός της εξαρτώνται από τη στάθμη,το χρόνο και τα συχνοτικά χαρακτηριστικά της ηχητικής προσβολής.

Τυπικά είναι σοβαρότερη στην περιοχή μεταξύ 4000-6000ΗΖ.Αύξηση της έντασης σημαίνει επίσπευση της απώλειας.Η βλάβη είναι κατά κανόνα νευροαισθητηριακή,εκτός των περιπτώσεων όπου υφίστανται ΄΄εκρηκτικοί΄΄ τραυματισμοί συνοδευόμενοι από ζημιά στην τυμπανική μεμβράνη και το μέσο αυτί.Μπορεί να είναι μονόπλευρη αλλά συνήθως είναι αμφίπλευρη.Ασύμμετρη απώλεια καταγράφεται λχ σε περιπτώσεις χρήσης όπλων(ασύμμετρη έκθεση).Η ΠΘΑΑ είναι επίπτωση βλάβης στον κοχλία.

Μέση ωτίτιδα:σηματοδοτείται από ύπαρξη υγρού στο χώρο του μέσου ωτός που προκαλείται από φλεγμονή του ωτικού επιχρίσματος ή ανεπαρκή αερισμό αυτού.Συχνά καταλήγει σ'επίπεδη ή αποκλίνουσα προς τα πάνω αγώγιμη απώλεια ακοής.Η αναγνώριση των λέξεων είναι συνήθως άριστη.Η οξεία μορφή συνοδεύεται και από έντονο πόνο και πυρετό.Επιδράμει σε οποιαδήποτε ηλικία με τα παιδιά να ναι τα πλέον ευπαθή.Αν αφεθεί δίχως αντιμετώπιση,το υγρό μπορεί να γίνει πιό ιξώδες(πηχτό) και καθώς ο μηχανισμός του μέσου αυτιού γίνεται πιό άκαμπτος,αναπτύσσεται ακόμα μεγαλύτερη απώλεια.

Ωτοσκλήρυνση:προξενεί αργά εξελισσόμενη αγώγιμη ή μικτή απώλεια ακοής.Η λεκτική αναγνώριση είναι άριστη όταν ο λόγος είναι αρκετά δυνατός.Προκαλείται από προσκόλληση του αναβολέα στην ωοειδή θυρίδα του κοχλία με αποτέλεσμα την ακαμψία του μέσου ωτικού συστήματος.Η συνδρομή επέρχεται σε ηλικία περίπου 15-45 ετών και είναι συχνότερη στις γυναίκες.Στατιστικά,οι μισοί πάσχοντες έχουν ιστορικό ωτοσκλήρυνσης στην οικογένεια.

Νόσος του Meniere:επηρεάζει το κοχλιακό και αιθουσιαίο σύστημα.Οι κρίσεις διαρκούν από 20 λεπτά μέχρι αρκετές ώρες.Περιλαμβάνουν ίλιγγο(vertigo),απώλεια ακοής,αίσθηση ακουστικής υπερπλήρωσης και tinnitus.Οι εμβοές μαζί με την απώλεια δύνανται να επιμένουν μεταξύ των κρίσεων.Η απώλεια ακοής είναι συνήθως μονόπλευρη-τουλάχιστον στο πρώιμο στάδιο- και κυμαινόμενη,τυπικά όμως καταλήγει σε μόνιμη νευροαισθητική απώλεια ακοής.Πολλοί πάσχοντες αναφέρουν και αυξημένη ευαισθησία σε δυνατούς ήχους(recruitment).Η λεκτική αναγνώριση είναι συνήθως χειρότερη απ'ό,τι υπαγορεύει το ακουόγραμμα καθαρού τόνου.Η συνδρομή επέρχεται περίπου γιά τους μισούς μεταξύ 40-60 ετών.Σπανιώτατη στα παιδιά.

Η κυψελίδα(κερί) παράγεται από το δέρμα του αυτιού με σκοπό την προστασία αυτού από τα μικρόβια.Υπό φυσιολογικές συνθήκες,δε συντρέχει λόγος αφαίρεσης(εξαιρείται η ΩΡΛ εξέταση όπου δύναται ν'αφαιρεθεί λίγη κυψελίδα ώστε να φανεί καθαρά το τύμπανο).Αποβάλλεται αυτόματα σε ρυθμό ίδιο με κείνον που παράγεται,ενώ όταν κολλήσει και φαίνεται στο εξωτερικό του αυτιού,καθαρίζεται εύκολα με χαρτομάντηλο.Τοποθετώντας έστω και λίγο(δηλ.παιδική) μπατονέτα παρεμποδίζουμε τη φυσιολογική έξοδο και την ωθούμε ξανά προς το εσωτερικό.Έτσι συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα που μπορεί να φράξει το αυτί(βύσμα) και να οδηγήσει σε βαρηκοϊα ή και ωτίτιδα.

Στις εξαιρετικές περιπτώσεις που το αυτί βουλώσει από μόνο του,οποιαδήποτε μπατονέτα μπορεί μόνο να επιδεινώσει το πρόβλημα,σπρώχνοντας το βύσμα πάνω στον τυμπανικό υμένα.Η μπατονέτα μπορεί να προκαλέσει επίσης τραυματισμό του τυμπάνου,πληγή ή και αλλεργία στην ωτική επιδερμίδα.Την ώρα του ντους ή όταν είμαστε στην παραλία,δεν πρέπει να πέφτει νερό υπό πίεση προς τον ακουστικό πόρο.Κατόπιν σκουπίζουμε τ'αυτιά εξωτερικά με καθαρή πετσέτα.Δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιηθεί μπατονέτα,τυλιγμένο βαμβάκι ή χαρτομάντηλο στο εσωτερικό γιά να στεγνώσει.Στην περίπτωση φαγούρας(οφειλόμενης σε ελαφρύ ερεθισμό του δέρματος) το ξύσιμο με τις μπατονέτες χειροτερεύει τον ερεθισμό.Η ειρωνεία είναι πώς ενώ αρκετές συσκευασίες αναγράφουν ότι δεν πρέπει να μπαίνουν μέσα στ'αυτί,το σχήμα τους υπαγορεύει αυτή ακριβώς τη χρήση...

 

[Bhutia]

Απάντηση: Aκουστικός τοπικός Προσδιορισμός ,λειτουργία της ακοής

Ο τοπικός προσδιορισμός επιτελεί εκτιμήσεις γιά την τοποθεσία,απόσταση,κίνηση και μέγεθος μιάς πηγής ήχου βασιζόμενες αποκλειστικά σε ακουστά συνθηματικά ερεθίσματα.Οι εκτιμήσεις επιτελούνται κρίνοντας τη σχετική θέση της πηγής στο χώρο ως προς το κεφάλι του ακροατή.Το ΄΄αζιμούθιο΄΄ ορίζει την απόκλιση της πηγής στο οριζόντιο επίπεδο σε σχέση με το κέντρο του οπτικού πεδόυ του ακροατή και η ΄΄γωνία ανύψωσης΄΄ορίζει την κλίση στο μέσο oβελιαίο επίπεδο που είναι κάθετο προς το οριζόντιο με τα δύο να τέμνονται μεταξύ τους επί ευθείας γραμμής που ανήκει στο κέντρο του οπτικού μας πεδίου.

Η ικανότητα να εντοπίζεται η πηγή ενός ήχου μέσω ακουστών ΄΄συνθηματικών΄΄ είναι κρίσιμης σημασίας στο ζωικό βασίλειο.Aν και οι άνθρωποι κατά την εξελικτική τους πορεία δεν ήταν εξαρτώμενοι αποκλειστικά από την ακοή στο κυνήγι της τροφής-όπως άλλα είδη- ανέπτυξαν αρκετές ικανότητες ηχητικού εντοπισμού μιά και ήταν απόλυτα αναγκαίες γιά την έγκαιρη προειδοποίηση πιθανών απειλών και το ΄΄ξεσκαρτάρισμα΄΄ των ήχων που μας ενδιαφέρουν άμεσα από ένα περιβάλλον ηχητικής πολυφωνίας.

Η διαδικασία ν'ακούμε έναν ήχο και να είμαστε ικανοί να εντοπίσουμε τη θέση του στο χώρο καλείται ψυχοακουστικός προσδιορισμός.Όπως και στην όραση,το ακουστικό μας σύστημα αξιολογεί και συγκρίνει δύο εισαγόμενα σήματα(δεξί και αριστερό αυτί) γιά ν'αποσαφηνίσει το από πού προέρχεται ένας ήχος,χρησιμοποιώντας την απόκριση συχνότητας και τη χρονοκαθυστέρηση μεταξύ του ενός και του άλλου.Όταν τα δυό μας αυτιά δέχονται σήμα από την ηχητική πηγή,συχνά-όταν τούτη δε βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του οπτικού μας πεδίου- το ηχητικό κύμα θα χρειάζεται να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση γιά να καταλήξει στο πιό απομακρυσμένο από τα δύο.Σε αρκετές δε περιπτώσεις,δε θα υπάρχει καν ευθεία οδός προς το πιό απομακρυσμένο μιά και θα παρεμβάλλεται το κεφάλι μας ανάμεσα σ'αυτό και την πηγή.Ως αποτέλεσμα,θα λαμβάνει ένα ηχητικό ΄΄αντίγραφο΄΄ με κάποια καθυστέρηση σε σχέση με το πιό κοντινό αυτί,οπότε δημιουργούνται σχετικές με την περίοδο του κύματος Διωτικές Διαφορές Χρόνου(ΔΔΧ) που είναι ισοδύναμες με τις μονού κύκλου Διωτικές Διαφορές Φάσης(ΔΔΦ).Επίσης το αντίγραφο θα χει κι ελαφρά εξασθενημένο επίπεδο ηχητικής πίεσης δημιουργώντας έτσι κι Διωτικές Διαφορές Στάθμης(ΔΔΣ).

Αυτές υπολογίζονται επιλύοντας την εξίσωση της διάθλασης ενός επίπεδου κύματος σε μιά σφαιρική επιφάνεια.Tα ηχητικά κύματα διαθλώνται όταν το μήκος τους γίνεται μεγαλύτερο από τη διάμετρο του κεφαλιού.Η συχνότητα 500 Hz αντιστοιχεί σε μήκος ηχητικού κύματος 69cm(Περίπου 4 φορές τη μέση διάμετρο του ανθρώπινου κεφαλιού).Η ΔΔΣ είναι επομένως πολύ μικρή γιά συχνότητες κάτω των 500Hz-με την προϋπόθεση η πηγή ήχου να βρίσκεται σε απόσταση άνω του ενός μέτρου.Η διάχυση του ήχου που προκαλεί το κεφάλι αυξάνεται ραγδαία με τη συχνότητα,με αποτέλεσμα στα 4000Hz ο όγκος του να προξενεί σημαντικό Φαινόμενο Σκίασης Κεφαλής-μιά και το πιό απομακρυσμένο αυτί κείται στη ΄΄σκιά΄΄ του κεφαλιού.

Η σκίαση είναι μεγάλη στις υψηλές συχνότητες(20dB στα 6KHz)και μικρότερη στις μεσαίες(3dB στα 500Hz).Ακόμα περισσότερο στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει ευθεία οδός μεταξύ πηγής και πιό απομακρυσμένου αυτιού,το αντίστοιχο κύμα πρέπει να πάρει παρακαμπτήρια οδό γύρω από το κεφάλι γιά να καταλήξει στον προορισμό του.Τούτο συνεπάγεται απώλεια υψηλών συχνοτήτων εξαιτίας διάθλασης.Οι υψηλότερες εξ αυτών δε θα καταφέρουν να υπερπηδήσουν το εμπόδιο με αποτέλεσμα ο ήχος που φτάνει στο πιό απομακρυσμένο αυτί να διαφέρει και στο συχνοτικό περιεχόμενο.Γι αυτό και είναι δύσκολο να εντοπίσουμε επακριβώς στο χώρο μιά πηγή χαμηλών συχνοτήτων,αφού οι χαμηλές ξεπερνούν τα όποια εμπόδια χωρίς σημαντικές απώλειες ενέργειας και καταλήγουν στα δύο αυτιά με αμελητέες διαφορές.

Ψυχοακουστικά πειράματα έχουν αποδείξει ότι το Κεντρικό Νευρικό μας Σύστημα εμφανίζει παραπλήσια ευαισθησία στη μ ε τ α β ο λ ή της έντασης σε ολόκληρο το ακουστό φάσμα.Ειδικά,η μικρότερη εντοπιζόμενη από το ΚΝΣ μεταβολή έχει υπολογιστεί να ναι της τάξης κάτω του 1dB περίπου σ'ευρύ φάσμα συχνοτήτων.Κατ'αυτόν τον τρόπο,αποτελεί σημαντικό συνθηματικό χωρικής τοποθέτησης σε όποια συχνότητα λαμβάνει αυτή τιμές ανώτερες του 1 dB.Η τεχνολογία της απόδοσης μέσω ακουστικών στηρίχθηκε σε τούτη την εξελικτική προδιάθεση του ΚΝΣ.

Ο πρωτοπόρος της χωρικής ακουστικής έρευνας John Strutt(γνωστότερος ως Lord Rayleigh) ανέπτυξε στα τέλη του 19ου αιώνα τη θεωρία ΄΄Duplex΄΄,που ξεκίνησε μελετώντας τις ΔΔΣ και την οποία ολοκλήρωσε στις αρχές του εικοστού καταλήγοντας στην ύπαρξη των ΔΔΧ το έτος 1907.Σύμφωνα με αυτή,τα δύο κύρια συνθήματα γιά τη γωνία πρόσπτωσης(αζιμούθιο) του ηχητικού κύματος είναι η ΄΄Interaural Time Difference΄΄(απόδοση:Διωτική Διαφορά Χρόνου) και η ΄΄Interaural Level Difference΄΄(απόδοση:Διωτική Διαφορά Στάθμης).

Το ηχητικό κύμα από μιά πηγή που προσπίπτει σε σφαιρική κεφαλή ακτίνας α κι έχει διεύθυνση που ορίζεται από τη γωνία θ,φτάνει πρώτα στο πιό κοντινό αυτί-το δεξί στο παράδειγμά μας- ενώ γιά να φτάσει στο αριστερό διανύει μιά επιπλέον απόσταση.Γιά έναν καθαρό τόνο-όπως χρησιμοποιούσε ο Rayleigh στις μελέτες του- η διαφορά στη φάση είναι ανάλογη της διαφοράς του χρόνου των αφίξεων των χαρακτηριστικών της κυματομορφής(κορυφές και περίοδοι) στο εκάστοτε αυτί.

Μιά διαφορά φάσης Δφ αντιστοιχεί σε Διωτική Διαφορά Xρόνου Δt= Δφ/2πν,γιά έναν τόνο συχνότητας 'ν'(με π=3,14).

Ο τύπος γιά τη διάθλαση από σφαιρικό αντικείμενο δίνει την ΔΔΧ ως συνάρτηση της αζιμουθιακής γωνίας θ με την ταχύτητα του ήχου
(c~34400 cm/sec):Δt=(3a/c)* ημίτονο θ όπου το α είναι η ακτίνα του κεφαλιού (μέση τιμή~8,75cm),άρα (3α/c)~0,763msec (χιλιοστά του δευτερολέπτου).

Κυμαίνεται από την τιμή 0 όταν η πηγή βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του οπτικού πεδίου,μέχρι τη μέγιστη τιμή(~0,67 χιλιοστά του δευτερολέπτου τα οποία αντιστοιχούν σ'ένα πλήρη κύκλο στα 1500 Hz το οποίο αποτελεί και το ανώτατο όριο γιά την ευαισθησία της στερεοφωνικής φάσης στον άνθρωπο) όταν η πηγή βρίσκεται από τη μιά μόνο πλευρά και κατά μέτωπο με την είσοδο του ενός μόνο αυτιού.

Γιά να μπορούμε να επωφεληθούμε πλήρως(χωρίς ίχνος φασικής αμφιβολίας) από τις ΔΔΦ κατά τον εντοπισμό ενός ημιτονοειδούς σήματος,η περίοδός του οφείλει να είναι τουλάχιστον διπλάσια της μέγιστης ΔΔΧ (2*0,67msec=~0,0013 δευτερόλεπτα),αντιστοιχούσα σε μήκος κύματος τουλάχιστον διπλάσιο της διαμέτρου της κεφαλής.

Εφόσον περίοδος=1/συχνότητα,η μέγιστη συχνότητα γιά την οποία οι ΔΔΦ παρέχουν επακριβείς πληροφορίες είναι 1/0.0013=~770Hz.
Σε υψηλότερες συχνότητες,οι ΔΔΦ μονού κύκλου ερμηνεύονται με αξιοπιστία που βαίνει μειούμενη όσο αυξάνει η συχνότητα,ενώ εξαρτώνται και από την απόσταση της πηγής.

Ο ισχυρότερος διαχωρισμός στην εικονική τοποθεσία εντός του κεφαλιού(lateralization) μέσω ακουστικών,υφίσταται γιά ΔΔΦ ίσες με ένα τέταρτο του κύκλου και αντιστοιχεί σε σήματα με περίοδο 4*0,00067=0,0027sec και συχνότητα 1/0,0027=~370Hz.Ψυχοακουστικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να εντοπίσει επακριβώς στο χώρο ένα ημιτονοειδές σήμα 500Hz.Γιά πηγές που βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας(θ τείνουσα στο μηδέν),η ακοή μας εμφανίζει ευαισθησία σε διαφορές Δφ τάξης 1-2 μοιρών.

Η ελάχιστη δυνατή εντοπιζόμενη διαφορά αζιμουθίου 1 μοίρας αντιστοιχεί σε ΔΔΧ περίπου ίση με 13 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου.Εκ πρώτης όψεως,φαίνεται απίθανο το πώς το νευρικό μας σύστημα που εμφανίζει συναπτικές καθυστερήσεις στη μεταβίβαση των νευρικών ώσεων της τάξης του ολόκληρου χιλιοστού του δευτερολέπτου,να είναι σε θέση ν'αποκωδικοποιεί τόσο μικρές χρονικές διαφορές.Και όμως,πειράματα με ακουστικά-όπου η ΔΔΧ μπορεί να παρουσιαστεί ξεχωριστά από την ΔΔΣ- έχουν αποδείξει ότι μολαταύτα συμβαίνει.

Η αιτία κρύβεται στην παράλληλη ταυτόχρονη επεξεργασία των σημάτων.Το στερεοφωνικό ακουστικό μας σύστημα κατορθώνει να υπερνικήσει τους χρονικούς περιορισμούς μεταδίδοντας την χρονική/φασική πληροφορία μέσω πολλών διαφορετικών νευρώνων.Υπολογίζεται με βάση στατιστικά δεδομένα ότι ο απαιτούμενος αριθμός νευρώνων γιά κάθε τρίτο οκτάβας του ακουστικού φάσματος κυμαίνεται μεταξύ πλήθους 6 και 40.

(Συνεχίζεται)

 

[Gebreselassie]

Τα σέβη μου!

...

 

[Fedra]

Απάντηση: Re: Η λειτουργία της ακοής

Τα σέβη μου!

...

..........και τα δικά μου!

 

[costas EAR]

Απάντηση: Η λειτουργία της ακοής

εύγε!!!!!!!!!!!

 

[NIKNM]

εγω το ειχα πει για τον Bhutia . Γουσταρω !

Το θεμα ειναι να ακουμε και να θελουμε να ακουμε το συστημα μας ωρες , μερες ,μηνες. Αυτο ειναι επιτυχια σε ενα συστημα.

Αλλά δεν ξερω πολλους που να εχουν την ιδια χαρα και επιθυμια οπως το πρωτο διαστημα που ακουγαν το συστημα τους.

 

[SHERPA]

εγω το ειχα πει για τον Bhutia . Γουσταρω !

Το θεμα ειναι να ακουμε και να θελουμε να ακουμε το συστημα μας ωρες , μερες ,μηνες. Αυτο ειναι επιτυχια σε ενα συστημα.

Αλλά δεν ξερω πολλους που να εχουν την ιδια χαρα και επιθυμια οπως το πρωτο διαστημα που ακουγαν το συστημα τους.

Δεν ξέρεις πολλούς και είναι φυσικό επακόλουθο αυτό...
Μη σου πω ότι με τον καιρό... όλο και θα λιγοστέυουν αυτοί που ξέρεις...

 

[NIKNM]

Δεν ξέρεις πολλούς και είναι φυσικό επακόλουθο αυτό...
Μη σου πω ότι με τον καιρό... όλο και θα λιγοστέυουν αυτοί που ξέρεις...

καντο πιο καθαρο γιατι ειναι τρι..φορουμενο και ειμαι σε ...τριλημμα να σου απαντησω....