Ένα απόγευμα στου Κώστα Ear

[giahovic]

Εδώ αυτός ο Τομ, εκεί αυτός ο Τομ, πού είναι επιτέλους αυτός ο Τομ;;;;

Spoiler

 

[Dimifoot]

Θα πάω να ακούσω τις επόμενες μέρες, έχω και κάτι pure audio Blu-ray να του πάω.
Είμαι σίγουρος πως ήδη παίζει άριστα, θα σας πω.
Ερχεται και καλοκαίρι, χαλαρώνει η δουλειά, μπορεί να μετρήσουμε κιόλας decay/spectro κτλ.

Πήγα από κει.
Φάγαμε κάτι δυνατά στέικς (δεν τα έκαψε) και ακούσαμε καινούργια pure audio Blu-rays και όχι μόνο.
Κατ αρχάς, καταπληκτικό το καινούργιο Daikin. Ζήλεψα.
Επίσης έχει ρίξει πολύ δουλειά σε λεπτομέρειες στον χώρο. Πολύ δουλειά λέμε.
Παρακάτω:
Σημαντική η προσθήκη του άνω κεντρικού. Το πίσω κεντρικό δεν ξέρω αν είναι VFM, αλλά γιατί όχι;
Στο καινούργιο album του Boris Blank ανάβουν όλα τα κανάλια, και τα 15(+το LFE). Όλα. Όχι με upmixing, σε native atmos.
Οσον αφορά το μπάσο, και πριν ήταν εξαιρετικό, αλλά προτιμώ το πως ακούγεται τώρα, και την αίσθηση της πίεσης που δίνουν τα sealed subs. Ίσως τα έχω συνηθίσει sealed και μου είναι πιο οικείο.
Είναι και περισσότερα, είναι και ίδια, είναι και σε θέσεις που προτείνει η Trinnov. Και όχι όλα στο πάτωμα.
Παίξαμε και με την ισοστάθμιση, όχι έτσι αρέσει σε μένα, όχι αλλιώς, άστο κάτω φαλακρέ, τα γνωστά.
Περιμένω με ενδιαφέρον το waveforming, να ακούσουμε σε τυφλό τεστ και να συγκρίνουμε πιο προτιμάμε, με λίγο ακόμα πείραγμα στην υπάρχουσα ισοστάθμιση των σαμπς.
Σίγουρα είμαστε πλέον σε επίπεδο ψειρίσματος μαϊμούς. Δεν θα ασχολιόμουν παραπάνω, έχει ξεπεράσει το επίπεδο του εξαιρετικού. Πάντα γίνεται και καλύτερα, και μπράβο στον Έαρ που το κυνηγάει ακόμα. Εγώ θα είχα σταματήσει εδώ και καιρό, μια χαρά ήταν και πριν.

 

[costas EAR]

Φάγαμε κάτι δυνατά στέικς

Είναι σχεδόν αστείο (τι σχεδόν..) αλλά πέραν των κορυφαίων αμερικάνικων στέικ, φάγαμε και wagyu Α5 που το τάιζαν με κρασί!

Αλήθεια! Εν τω μεταξύ, ούτε λινκ δε βρίσκεις για τέτοιο κρέας, που το βρήκε ο τρελαμενος ο χασάπης μου δε ξέρω! Να ένα που βρήκα:

Wagyu, Kobe Wine Beef | Seafoods.com

A collaboration between Kobe's local wine and Japanese Black Beef. Kobe Wine Beef is special in that the cattle are fed with the grape lees produced from when the Kobe wine is made.

seafoods.com

Δίνουν στα μοσχάρια να πίνουν και κρασί!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα, τρελά πράγματα!

Επίσης έχει ρίξει πολύ δουλειά σε λεπτομέρειες στον χώρο. Πολύ δουλειά λέμε.

Ναι, πολλές εργατοώρες. Αλλά η βελτίωση της ηχητικής συμπεριφοράς του (ήδη πολύ καλού) χώρου, βγάζει "μάτι" (και αυτί).

Γι'αυτό, τα ηχεία ακούγονται σα να παίζουν καλύτερα. Η αναπαραγωγή της χωρικής πληροφορίας της ηχογράφησης, έχει εκτοξευθεί σε άλλα επίπεδα, προφανώς διότι ταπεινώθηκε περαιτέρω η συνεισφορά αυτού του χώρου.

Σημαντική η προσθήκη του άνω κεντρικού.

Και στα δικά σας.
Είναι πολύ εύκολη προσθήκη και στο δικό σου σεταπ, θα το καταφχαριστηθείς αυτό το ηχείο.

Νταξ, θέλει μικρόφωνο. Ευκαιρία να βάλεις και κάνα σαμπ ακόμα.

Το πίσω κεντρικό δεν ξέρω αν είναι VFM, αλλά γιατί όχι;

Σίγουρα ΔΕΝ είναι VFM, αλλά όταν παίζει μουσική που έχει άφθονα objects να γυρνάνε κει πίσω όπως αυτές οι εξαιρετικές immersive ηχογραφήσεις που πήραμε, Ε, τότε και μόνον τότε, δικαιώνεται η αγορά του.

Οσον αφορά το μπάσο, και πριν ήταν εξαιρετικό, αλλά προτιμώ το πως ακούγεται τώρα, και την αίσθηση της πίεσης που δίνουν τα sealed subs. Ίσως τα έχω συνηθίσει sealed και μου είναι πιο οικείο.
Είναι και περισσότερα, είναι και ίδια, είναι και σε θέσεις που προτείνει η Trinnov. Και όχι όλα στο πάτωμα.

Ναι, το μπάσο είναι βελτιωμένο, και γιατί είναι όμοια και sealed, αλλά έχουμε τώρα περισσότερα σαμπ, γεγονός που από μόνο του, δεν μπορεί παρά να είναι σημαντική (και μετρήσιμη) βελτίωση.

Βασικά το μπάσο, όπως έγραψα ήδη, δεν έχει κανένα ακουστό ψεγάδι, ούτε ίχνος. Μου ακούγεται τέλειο, εντελώς όμως, και ατελείωτης ισχύος.
Γρήγορο, κοφτό, με έντονη κρουστική.

Είναι απορίας άξιο το τι "βελτίωση" θα μπορέσει να επιφέρει το waveforming.
Ειλικρινά είναι πέραν της φαντασίας μου.

έχει ξεπεράσει το επίπεδο του εξαιρετικού. Πάντα γίνεται και καλύτερα, και μπράβο στον Έαρ που το κυνηγάει ακόμα. Εγώ θα είχα σταματήσει εδώ και καιρό, μια χαρά ήταν και πριν.

"Μια χαρά" είναι το δικαναλο.

Προσωπικά έχω άλλο μότο:
Μνιά ζωή την έχουμε, οπότε (μέχρι κει που φτάνουμε), ό,τι προλάβουμε να φχαριστηθούμε, ό,τι αρπάξει ο κ@λος μας.

 

[Dimifoot]

Είναι σχεδόν αστείο (τι σχεδόν..) αλλά πέραν των κορυφαίων αμερικάνικων στέικ, φάγαμε και wagyu Α5 που το τάιζαν με κρασί!

Δεν ήταν vfm κατά την γνώμη μου. Ειλικρινά μου άρεσε περισσότερο το “φτηνότερο”. Και σωστό ψήσιμο.

Είναι πολύ εύκολη προσθήκη και στο δικό σου σεταπ, θα το καταφχαριστηθείς αυτό το ηχείο.

Νταξ, θέλει μικρόφωνο. Ευκαιρία να βάλεις και κάνα σαμπ ακόμα.

Μόλις βγω στην σύνταξη, υπόσχομαι. Ή αν στείλουν κάνα καινούργιο ιό οι Κινέζοι και μπούμε σε δίμηνη καραντίνα.

Είναι απορίας άξιο το τι "βελτίωση" θα μπορέσει να επιφέρει το waveforming.
Ειλικρινά είναι πέραν της φαντασίας μου.

Αυτό.
Και θα γίνει τυφλή ΑΒΧ συγκριτική δοκιμή προτίμησης+μετρήσεις, αφού σκαλίσω λίγο το υπάρχον preset στο μπάσο.

"Μια χαρά" είναι το δικαναλο.

Και οι μπάμιες.

 

[costas EAR]

Δεν ήταν vfm κατά την γνώμη μου. Ειλικρινά μου άρεσε περισσότερο το “φτηνότερο”. Και σωστό ψήσιμο.

Ναι, φυσικά.

Υπερβολικά πολύ ακριβά κρέατα, πολύ τραβηγμένες γεύσεις, ακατάλληλα για να φας καλά, να το φχαριστηθείς, να χορτάσεις (μόνη εξαίρεση κάποιες κοπές και ποικιλίες από wagyu Αυστραλίας).

Ένα ωραίο black Angus στέικ, σωστά ψημένο, σχετικά λογικής τιμής (όλα είναι σχετικά), είναι ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς.

Οι Αμερικάνοι έχουν θριαμβεύσει στο στέικ.
Ειλικρινά, το τερμάτισαν. Επιστήμονες.
Πολύ κοντά ακολουθούν οι Αυστραλοί, και κατόπιν οι Ιταλοί.
Μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα, για ποικιλία καλά είναι, όπως και το πρόβατο, αλλά στο τέλος, πάντα επιστρέφω στα αμερικάνικα.

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Σαν να μου φαίνεται ότι μπερδέψατε το θέμα "Τι νόστιμο θα φάτε σήμερα" με τα ηχητικά και τα σαμπ.
Ένας μοντεράτορας να τα ξεμπερδέψει.
Πάω να δω στο θέμα με τα φαγητά μήπως λέτε για σαμπ.

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Κώστα τι θα ψήσεις όταν έρθω από εκεί αύριο;

 

[steadyshot]

Το σαμπ και η μπριζόλα είναι έννοιες αλληλένδετες . Το σαμπ είναι σα το κρεας . Χορταίνεις μόνο με σαλάτα ;

 

[costas EAR]

Κώστα τι θα ψήσεις όταν έρθω από εκεί αύριο;

Από χθες έψησα αρκετά και για σένα αύριο!

Άνευ πλάκας, με το που ήρθε ο ντιμιφουτ έψησα (μέσα σε λιγότερο από 45' - μιλάμε η ψησταριά γ@μεί και δέρνει) 6 μπιφτέκια black Angus (ανά 3-αδες ψήθηκαν), μια σοβαρή (χοντρή - 3+ δάχτυλα) μπριζόλα (750γρ) black Angus, 2 νορμάλ μπριζόλες black Angus (600gr οι δύο μαζί, ψήθηκαν μια μια όμως) και μια λεπτή φέτα wagyu για δοκιμή.

6 ψησίματα σε <45'.
Βέβαια η χοντρή μπριζόλα, έγινε σιγά σιγά, πήρε ίσως ένα εικοσάλεπτο, τέρμα κάτω, μακριά από τη φωτιά.
Και τα μπιφτέκια παίρνουν κάνα 10'.
Οι νορμάλ μπριζόλες, στα 2 δάχτυλα πάχος, γίνονται σε ντετέ.

Αυτά τα τσακισαμε επιτόπου, 3 μπιφτέκια έμειναν μόνο.
Ελαφρύ βραδινό. Σα λιοντάρια φάγαμε.

Αμέσως πριν όμως, προ μισαωρου, είχα ψήσει στο φούρνο μπιφτέκια από καθαρό μοσχαρίσιο κιμά (1 πέρασμα), χωρίς ψωμί στον κιμά, με ντομάτα και κρεμμύδι, λίγο σκόρδο, αλατοπιπερο και μαϊντανό ψιλοκομμένο συν λίγο δυόσμο, 5 αβγά και μια κουταλιά ελαιόλαδο, αλλά πρόσεξε: 3 κιλά κιμάς ήταν.

ΥΓ. Ωχ, λάθος θέμα.

 

[makis.pol]

Σε ποια Ψησταρια ;;;

 

[alexis]

Πάνω στον Trinnov. Σε στάθμες αναφοράς βγαίνουν medium rare. Γιατί νομίζεις μας τα έχει ζαλίσει με τα db;

 

[costas EAR]

Το λοιπόν, εχθές ήρθε από δω ο Μιχάλης, και αφού είδαμε ένα έργο που χρειάζομαι την βοήθειά του για να υλοποιηθεί στον κήπο, πήγαμε για μουσικές.

Προσωπικά, τόσο καιρό, δεν έχω κάτσει μόνος μου να ακούσω για πάνω από 2' σε πολύ υψηλές στάθμες (πάνω από -6 στο volume). Ένα κομμάτι για λίγο, έτσι για ξεκάπνισμα.
Έχω ακούσει αρκετά 8-ωρα και 10-ωρα συνεχή μουσική, αλλά σε στάθμες αναφοράς, χαλαρές, όχι παραπάνω.

Τώρα όμως έγινε κάτι άλλο, έπαιξε πολύ πολύ δυνατά, για πολύ ώρα.

Παρατήρησα πως ενώ ακούγαμε για πολύ ώρα σε στάθμες πραγματικά για επέμβαση της αστυνομίας, με το volume στο -3 και στο 0, τα αυτιά μας παρέμειναν χωρίς αίσθημα κόπωσης, χαλαρά, ξεκούραστα.

Το συνδύασα στο μυαλό μου και με την επίσκεψη του ντιμιφουτ, ο οποίος πάντα έκοβε άμεσα την στάθμη μόλις ανέβαινε λίγο παραπάνω από το "νορμάλ δυνατό", που αυτή τη φορά άκουσε και με το volume αρκετά πάνω από στάθμες αναφοράς, ακόμα και σε Moby.

Για κάποιον λόγο που δεν έχω ξεκαθαρίσει, αντέχονται χωρίς αίσθημα ακουστικής κόπωσης στάθμες που παλιότερα δεν ήταν ανεκτές για πολύ ώρα, χωρίς να αφήσουν αίσθημα ακουστικής καταπόνησης.

Νομίζω κι ο Μιχάλης το πρόσεξε.
Περίεργα πράγματα..
Υποθέτω, πως σε αρκετό βαθμό για το παραπάνω φαινόμενο, ευθύνεται ο χώρος, η έξτρα ακουστική περιποίηση, αλλά δεν ξέρω, δε μπορεί να είναι μόνον αυτό.

 

[geomiat]

Λιγώτερες παραμορφώσεις στο χώρο, θείο, μαζί με το σωστό χαμηλό.
Πάντα αυτό δεν είναι η αιτία της μή κόπωσης?

 

[costas EAR]

Ναι.

Προσωπικά με κουράζουν ιδιαίτερα εύκολα τα αυτιά μου οι όποιου τύπου παραμορφώσεις στα μεσαία μεσαιοπριμα, στην περιοχή υψηλής ευαισθησίας του αυτιού (1,5-4kHz), καθώς και η συμμετοχή του χώρου στο φάσμα αυτό. Όσο μειώνεται η συμμετοχή του χώρου, τόσο περισσότερο ακούς την ποιότητα των ηχείων σου. Ο τοίχος δε παίζει όπως παίζει το μιντ..

Από την άλλη, είναι γνωστό πως τα βελτιωμένα χαμηλά, αυξάνουν την αίσθηση ευκρίνειας στα μεσαιοπριμα (unmasking), και κάνουν πιο ευχάριστο το άκουσμα, υψηλότερης αντιληπτής ποιότητας.

Υποθέτω πως ο συνδυασμός όλων των αλλαγών (περισσότερα ηχεία, περισσότερη άμεση, περισσότερα σαμπ και κλειστού τύπου, περισσότερη ταπείνωση της συμμετοχής του χώρου) οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα της υψηλότερης αντιληπτής ποιότητας ήχου, και χωρίς κόπωση σε στάθμες πραγματικά πολύ υψηλές, έως και 15 dB πάνω από στάθμη αναφοράς.

 

[thva]

με το volume στο -3 και στο 0, τα αυτιά μας παρέμειναν χωρίς αίσθημα κόπωσης, χαλαρά, ξεκούραστα.

Έχουν νεκρώσει οι νευρικές απολήξεις. Ο Μιχάλης δεν το πρόσεξε, γιατί μόλις είχε φάει μπριζόλες.

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Λοιπόν, το σύστημα αυτό του Κώστα είναι σε ένα επίπεδο ποιότητας που πρέπει να είναι μοναδικό στην Ελλάδα και ένα από τα πολύ λίγα μοναδικά στην Ευρώπη.
Δεν πρέπει να υπάρχουν τόσοι πολλοί και τόσο βλαμμένοι στην Ευρώπη.
Στις ΗΠΑ ίσως. Εκεί οι βλαμμένοι είναι με περικεφαλαία.

Ακούσαμε πολλά και διάφορα. (μέχρι Γ. Μηλιώκα και Δ. Σαββόπουλο)
Τζαζιές, ροκιές, ποπιές, εκκλησιαστικό όργανο, μόμπυ, Dire Straits και άλλα που δεν τα ήξερα.
Ακούγαμε λέει δυνατά. Σιγά το δυνατά.
Τι να καταλάβουμε με 120 - 130 DB.
Πάντως μετά από τόσες ώρες είμασταν λες και ακούγαμε πολύ χαμηλά, ξεκούραστοι.
Η καθαρότητα του ήχου είναι ζηλευτή, η εστίαση μοναδική.
Ακούς έναν που τραγουδάει και η φωνή του στον χώρο είναι σταθερά στο ίδιο σημείο, μέσα στην οθόνη εκεί που δεν υπάρχει κανένα ηχείο, αλλά καταλαβαίνεις ότι κινείται λίγο δεξιά λίγο αριστερά και τον ακούς μπροστά σου, αλλά απλώς δεν τον βλέπεις.
Στο πολυκάναλο πρόγραμμα είναι το κάτι άλλο, ειδικά με τους Πινκ Φλόϋντ σε άτμος.
Οι πιστολιές και οι καραμπινιές του Τζον Γουίκ ήταν απολαυστικές.
Τι ήχο έχουν γράψει οι άτιμοι.

Αν ο Κώστας καμιά μέρα πει ότι θα αλλάξει κάτι για περαιτέρω βελτίωση, θα φάει ξύλο.
Θα μαζέψω την ΕΒΒΕ και θα πάμε να τον δείρουμε.

 

[wizzy]

Υποθέτω, πως σε αρκετό βαθμό για το παραπάνω φαινόμενο, ευθύνεται ο χώρος, η έξτρα ακουστική περιποίηση, αλλά δεν ξέρω, δε μπορεί να είναι μόνον αυτό.

Κώστα, ο χώρος είναι - η ακουστική φροντίδα, για την ακρίβεια. Θυμήσου το Blu-Ray που είδαμε τότε, αν εξαιρέσουμε το είδος που ΟΚ, δεν σου άρεσε, από πλευράς έντασης δεν κουραστήκαμε καθόλου.

Το ίδιο παρατηρεί και κόσμος που έρχεται στο χώρο μου. Όσο δυνατά και να παίζει η μουσική, δεν κουράζονται.

Θα μαζέψω την ΕΒΒΕ και θα τον δείρουμε.

Να έρθω κι εγώ; Θα φέρω και τους βλαμμένους της Κύπρου!

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Να έρθετε. Φέρε και τον Νίκο που έχω καιρό να τον δω, να δει κι αυτός τα χαΐρια του αδερφού του.

 

[wizzy]

Αυτό θα κάνω!

 

[Dimifoot]

και χωρίς κόπωση σε στάθμες πραγματικά πολύ υψηλές, έως και 15 dB πάνω από στάθμη αναφοράς.

Preset 1 ή 5;