Λόγοι να μη χρειαζόμασταν sub και κατά πόσον θα ίσχυαν...

[marlboro]

Τι πίνεις και δε μας δίνεις δε μας λες.

Μήπως είσαι και πάοκ;


Εμένα θέλω να με πας Μαλδίβες.
Δε με έφτασε μια φορά, θέλω να ξαναπάω.

ΥΓ. Και Ιαπωνία.

 

[Bhutia]

Συνήθως όταν υπάρχει sub στο σύστημα, αυτό φαίνεται καθαρά. Συμμαίνει λοιπόν ότι κάτι επι πλέον (πρόσθετο) υπάρχει κατά την ακρόαση. Αυτό σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι. Λίγες είναι οι περιπτώσεις που υπάρχει απόλυτη ομοιογένεια, και τελικά αυτό θα ήταν το επιθυμητό. Δυστυχώς, στις περισσότερες συμβαίνει το αντίθετο.

Το ανωτέρω, εάν μπορούσα με ένεση να το βάλω στο μυαλό κάποιων, θα το έκανα.

Αλλά δεν υπάρχει ελπίς..

Εφόσον μας αρέσει το παιγνίδι με sub αντί καλωδιώσεωn θα δείξουμε και το εναλλακτικό σενάριο χωρίς υψιπερατό κροσάρισμα με σκέτη συμπλήρωση στο κάτω όριο απόκρισης των κύριων ηχείων. Εννοείται πως σε αυτό το σενάριο το σήμα που καταλήγει στα δεύτερα θα παραμένει σε αναλογικό πεδίο από την έξοδο του DAC Επιλέγεται βαθυπερατό φίλτρο στα sub με κεντρική συχνότητα 40 Hz. Η τοποθέτηση δύο τεμαχίων γίνεται κατευθείαν χωρίς λήψεις με βάση θεωρητικά δεδομένα όπου καθένα εξ αυτών θα βρίσκεται στο εν τέταρτον μήκους από το οπίσθιο προς εκείνα και τα main τοίχωμα κι εν τέταρτον πλάτους από το όμορο προς το αντίστοιχο τεμάχιο τοίχωμα. Καθένα τεμάχιο θα δέχεται σήμα αποκλειστικά από το αντίστοιχο κανάλι. Η πολικότητα ίδια με τα ηχεία και στάθμη ρυθμισμένη με γνώμονα ν'αποκλειστεί οποιοδήποτε ενδεχόμενο εντοπισμού των sub.

Με τα επιμέρους κανάλια εκπέμποντα μαζί έχουμε το εξής spectro και απόκριση ληφθείσα με περιστρεφόμενο μικρόφωνο:

Παρατηρούμε ότι στη ζώνη ευθύνης των sub θα έχουμε εξομάλυνση στην απόκριση μέχρι τα 50 Hz χωρίς φίλτρα EQ.

Spoiler

Εάν κιόλας επαναφέρονταν τοποθετήσεις πάνω ή κάτω από κρεβάτια θα προέκυπτε ακόμα καλύτερη εξομάλυνση και άνω των 50 Hz

Επειδή τα sub δεν πρόκειται να ξαναμπούν σε κεντρική θέση κατειλημμένη από κρεβάτι μπορούμε εναλλακτικά να κάνουμε μια ΄΄χαριτωμενιά΄΄ προσθέτοντας τρίτο sub υπό διάταξη SBA όπως είχε επιδειχθεί στο νήμα από το παράλληλο Σύμπαν αλλά χωρίς υψιπερατό κροσάρισμα στην τωρινή περίπτωση... Σε αυτό το array το πεοστιέμενο τεμάχιο μπαίνει στην ίδια ευθεία μεταξύ των δύο άλλων, δηλαδή απόσταση εν τέταρτον μήκους από το οπίσθιο προς εκείνο τοίχωμα και το ακουστικό του κ;eντρο εν δεύτερον πλάτους στο δωμάτιο απέχοντας έτσι εν τέταρτον πλάτους από τα τεμάχια δεξιά και αριστερά του. Με πολικότητα και συχνότητα βαθυπερατού όμοια η μόνη διαφοροποίηση είναι ότι θα δέχεται σήμα και από τα δύο επιμέρους κανάλια, οπότε η ρύθμιση στο δικό του volume θα είναι χαμηλότερα ώστε να προκύπτει ισοδυναμία στάθμης ανάμεσα στα μέλη του array.

Όπως και πριν προκύπτουν οι εξής παραστάσεις :

Εδώ βλέπουμε την εξομάλυνση στην ανταπόκριση του χώρου να εκτείνεται έως τα 70 Hz μολονότι η εκπομπή στα sub θα κόβεται με φίλτρο τάξης 24dB ανά οκτάβα σε κεντρική συχνότητα 40 Hz...

 

[Dimifoot]

Βλέπω προβλήματα στην ενσωμάτωση στο πεδίο του χρόνου

 

[Bhutia]

Βλέπω προβλήματα στην ενσωμάτωση στο πεδίο του χρόνου

Εξήγησα πως εδώ δεν έχουμε εφαρμογή delay και τα κύρια ηχεία παίζουν full range. Έχοντας διαπιστώσει το ίδιο έκανα και μια ακόμα πειραματική τοποθέτηση με το μεσαίο sub εκτός array, εγκατεστημένο στο εν τέταρτον μήκους από το οπίσθιο προς το MLP τοίχωμα, ακριβώς μπροστά στα πόδια του ακροατή κι επιπλέον μετατόπιση της κεντρικής συχνότητας για το βαθυπερατό φίλτρο σε όλα στα 50 Hz.

 

[Dimifoot]

Καλύτερα τώρα

 

[Bhutia]

Καλύτερα τώρα

Αναρτώ προς υπενθύμιση την προσπάθεια γνωστού blogger-influencer που θέλησε να συμπληρώσει με ζεύγος sub REL S510 την απόκριση στα νέα Mission 770 και μάλιστα σε δωμάτιο dedicated :

Εκεί φαντάσου πόση εξομάλυνση θα είχαμε στο πεδίο του χρόνου με τους ανεξέλεγκτους ιδιορρυθμούς...

 

[Bhutia]

Καλύτερα τώρα

Μπορώ να πω μια τελευταία λέξη πάνω στο σενάριο του ακουστικού κροσαρίσματος... Τοποθετούνται τα 2 τεμάχια sub καθένα εφαπτόμενο στο αντίστοιχο πλευρικό τοίχωμα και απόσταση εν τέταρτον μήκους από το οπίσθιο προς το MLP τοίχωμα, πολύ κοντά στην κύρια θέση ακρόασης. Τίθεται το βαθυπερατό φίλτρο στα 80 Hz ούτως ώστε να κυριαρχούσε πλέον η εκπομπή των sub έναντι των main ηχείων σε ολόκληρες τις δύο πρώτες οκτάβες και με επεμβατικό EQ στη ζώνη της δεύτερης οκτάβας προκύπτουν οι εξής παραστάσεις:

Παρατηρούμε ότι η κυριαρχία των sub μέχρι τα 80 Hz εξομαλύνει και την τρίτη οκτάβα με το μέγεθος του group delay ισιωμένο μακροσκοπικά... Μειονέκτημα όμως ότι η ανταπόκριση από το χώρο στη ζώνη δεύτερης και τρίτης οκτάβας είναι λιγότερο εξουδετερωμένη.

 

[Dimifoot]

Κόψε από τα σαμπ μερικά db

 

[Bhutia]

Κόψε από τα σαμπ μερικά db

Επέλεξα συνειδητά να μην το κάνω για να βγαίνει ίσια η πρώτη οκτάβα στην Κρουστική.

 

[Dimifoot]

Φαίνεται
Αλλά μήπως δεν σε νοιάζει η κρουστική μέχρι τα 50Hz

 

[Petros_Dalipis]

Σε μερικούς μπορεί να αρέσει περισσότερο έτσι. Μπασάτο.

 

[costas EAR]

Κι όμως, δεν είναι "μπασάτο".

Παρά το γράφημα απόκρισης πλάτους, λόγω του πολύ χαμηλού decay στο σπέκτρο, αυτό το γράφημα δεν ακούγεται με περίσσευμα μπάσου.

Φαίνεται άλλωστε, από το κοκκίνισμα στο σπέκτρο, όπου η πρώτη οκτάβα είναι εμφανώς χαμηλότερης ενέργειας από τη δεύτερη, και η δεύτερη όμοιας ενέργειας με την τρίτη, για να μη πω ότι η τρίτη φαίνεται να έχει υψηλότερη ενέργεια, και λόγω υψηλότερου decay, αυτή θα ακούγεται περισσότερο.

Εν ολίγοις, τα ανωτέρω διαγράμματα, εμένα μου λένε πως τα σαμπ, δεν "ακούγονται" σε αυτό το σεταπ, και πως οι δορυφόροι επικρατούν στην αντίληψη μπάσου, αλλά βγάζει μια χαρά απόκριση και στην πρώτη οκτάβα.

Είναι δύσκολη η ερμηνεία των σχεδιαγραμμάτων αυτών, όπου φαίνεται αντίθεση στην εικόνα μεταξύ σπέκτρο και απόκρισης πλάτους στην πρώτη οκτάβα, και ισχύει στην αντίληψη του ακροατή αποκλειστικά και μόνον ότι φαίνεται στο σπέκτρο.

Συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα ο μπουτχιας, δείχνοντας για άλλη μια φορά πόσο άχρηστα είναι τα σχεδιαγράμματα απόκρισης (πλάτους) στις πρώτες οκτάβες.

Αλλά μήπως δεν σε νοιάζει η κρουστική μέχρι τα 50Hz

Γιατί να μην τον νοιάζει η κρουστική κάτω από 50?

Ίσα ίσα, επειδή δε προλαβαίνει να αναπτυχθεί πλήρες ημίτονο εκεί χαμηλά (μπάσο πίεσης), έχει νόημα να συμπίπτει η κορύφωση της ενέργειας της κρουστικής στην πρώτη οκτάβα με την πολύ πιο γρήγορη κυματομορφή της κρουστικής στις υψηλότερες συχνότητες.

 

[Dimifoot]

Γιατί να μην τον νοιάζει η κρουστική κάτω από 50?

Γιατί δεν υπάρχουν όργανα με έντονη κρουστική κάτω από 50Hz. Πιο πολύ ββββββββ κάνουν, όχι ντουπ

 

[JOHN MARKOU]

Γκραν κάσα η μεγάλη .

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΚΟΣ]

Στο χώρο μου που έχουν κάτσει άριστα τα proac με τα δύο 10" atc δεν κατάφερα ποτέ τα δύο sunfire hrs 8 να ακολουθήσουν τα main στη μουσική.

Στον ίδιο χώρο τα audio spectrum artemis v2 πού σε άλλο δωμάτιο απλά δεν είχαν χαμηλές συχνότητες απέκτησαν τρομακτικό χαμηλό σε τραγούδια που άκουγα μια ζωή.

Στο ενάμιση μέτρο σου κούναγαν τα άντερα!!!!!

Τα αντικατέστησα με τα proac που με συντροφεύουν πάνω απο 15 χρόνια τώρα ίσως και 20 γιατί κυνηγούσα πιτσιρικάς τα spl......

Ισως είμαι απο τους τυχερούς και έχει κάτσει έτσι ο χώρος εντελώς απεριποίητος ηχητικά μόνο με μια κουρτίνα πίσω απο τα ηχεία.

Με τον ίδιο ακριβώς χορταστικό χαρακτήρα απο τις πολύ χαμηλές εντάσεις μέχρι εκεί που γουστάρεις να πάς!

 

[thva]

Γιατί να μην τον νοιάζει η κρουστική κάτω από 50?

Ο Ντίμιφούτ έχει απόλυτο δίκιο. Υπαρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό βέβαια στο χαμηλό που είναι το decay στο οποίο κανένας δεν δίνει σημασία.

Ίσα ίσα, επειδή δε προλαβαίνει να αναπτυχθεί πλήρες ημίτονο εκεί χαμηλά (μπάσο πίεσης), έχει νόημα να συμπίπτει η κορύφωση της ενέργειας της κρουστικής στην πρώτη οκτάβα με την πολύ πιο γρήγορη κυματομορφή της κρουστικής στις υψηλότερες συχνότητες.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό που πρέπει κάποιος να εξετάσει, "ταιριάξει" και βρεί το προσωπικό του γούστο. Δεν είναι να διαλέξεις μόνο με αντικειμενικά κριτήρια της καλύτερης αποσπασματικά συχνοτικά "απόδοσης" (κρουστικής).

Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός καθώς μου αρέσει ((είναι και πιο κοντά στην "πραγματικότητα" για όποιον τον ενδιαφέρει αυτή (κακώς βέβαια τον ενδιαφέρει στην ανπαραγωγή)) ένα πλούσιο (lush), πολύ αργό, με μεγάλο decay χαμηλό χωρίς απαραίτητα να αυξάνεται πολύ η ενέργεια του και ένταση του σε λογικά πλαίσια βέβαια πάντα μιλώντας (η οποία δεν είναι αυτή που προσδίδει την χωρική πληροφορία ή και την αλλαγή στο texture και το μουσικό ύφος και εκφραση όλων των υπολοίπων οργάνων ... η ένταση προσδίδει άλλα πράγματα), ακολουθούμενο με ακριβώς συγκεκριμένο, ταχύτατο, ταιριαστό τόσο - όσο περιεχόμενο στις υψηλές συχνότητες. Αυτό το "ταίριασμα" αποτελεί και την πραγματική αίσθηση των δυναμικών που πάλι πρέπει να είναι καθορισμένη και "ταιριασμένη" και όχι πάλι να έχει μόνο τα αντικειμενικά κριτήρια των μετρήσεων περί χαμηλότερου και δυνατότερου ήχου. Για αυτούς αλλά και πολλούς άλλους λόγους πρέπει να ακούμε ... τι ακούμε, αλλά και να ξέρουμε τι θέλουμε ή τι άποψη θέλουμε να έχουμε εμείς για το ηχητικό μας αποτέλεσμα. Επίσης για αυτό βλέπουμε ότι υπάρχουν συστήματα με τέλειες μετρήσεις που απογοητεύουν. Φαντάζομαι και ελπίζω αυτά να είναι μέσα στην λέξη "εναρμόνιση" που χρησιμοποιείτε οι audio people όταν κάνετε τις δικές σας παρεμβάσεις με sub κλπ χωρίς αυτή να έχει περάσει τον έλεγχο του κάθε κατσσκευαστή που κάτω από διαφορετικο σκεπτικό μπορεί να σχεδιάσε τα μικρά ηχεία του που χρησιμοποιείτε και στα οποία προσθέτετε τα όποια δικά σας subs.


Αυτή η "σύμπτωση" που επιδιώκεις ή θεωρείς σωστή θεωρητικά να υπάρχει, δεν οδηγεί στην πράξη κατά ανάγκη σε καλύτερο συνολικά ηχητικό αποτέλεσμα. Απο την μικρή μου εμπειρία μπορεί και σε χειρότερο. Μπορείς να την ειττύχεις και με άλλους τρόπους απο την εισαγωγή δεύτερων αρμονικών όπως π.χ. κάνουν οι λάμπες ή με άλλους τρόπους και "μυστικά" και "συνταγές" που γνωρίζουν πολύ λίγοι και καλοί κατασκευαστές - σχεδιαστές χωρίς ενέργεια και ηχητική πίεση. (Και) την μεταβατική εξάλλου στα χαμηλά όπως είπε και ο Ντιμιφούτ την ξεχνάς έτσι και αλλιώς. Οπότε δεν οφείλεται εκεί το πράγμα. Η ηχητική πίεση δεν είναι το μυστικό. Όπως έχω ξαναπεί παλιότερα το μυστικό θα ήταν να πετύχει κάποιος μεγάλο decay χωρίς να εξιτάρει ιδιορρυθμούς σε οικιακό χώρο. Υπάρχουν και τρόποι με βάση την ακουστική. Πρέπει να ανοίξεις κάτι τρύπες όμως στον χώρο σου να φεύγει σε άλλο χώρο χα χα. Τότε θα άκουγες πραγματικά καλό ποιοτικά χαμηλό (και όχι ποσοτικά). Θα ήσουν και ευχαριστημένος και χωρίς την ενέργεια του.

Σε πρόλαβα βέβαια κάνοντας μια αναφορά εδώ στο e-κλαίγοντας album ήδη απο χθές με τον δικό μου ακατανόητο τεχνικά τρόπο, εμπνεόμενος απο αυτά που λέγατε και περίμενα με υπομονή κάποτε να φτάσει το θέμα στην κρίσιμη παράγραφο που έγραψες και σχολιάζω.

• #753

 

[costas EAR]

Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός καθώς μου αρέσει ((είναι και πιο κοντά στην "πραγματικότητα" για όποιον τον ενδιαφέρει αυτή (κακώς βέβαια τον ενδιαφέρει στην ανπαραγωγή)) ένα πλούσιο (lush), πολύ αργό, με μεγάλο decay χαμηλό χωρίς απαραίτητα να αυξάνεται πολύ η ενέργεια του και ένταση του

Είναι αντίφαση αυτό.

Οι χαμηλές συχνότητες, κυρίως στην πρώτη οκτάβα, εντάσσονται στην συντριπτική πλειοψηφία τους (γι'αυτό είπε αυτό που είπε ο ντιμιφουτ) στο steady state του χώρου, το οποίο πάει αθροιστικά στο πεδίο του χρόνου, οπότε υποχρεωτικά αυξάνεται η στάθμη του.

Στις περιπτώσεις που δεν έχει αυξημένο χρόνο (δεν φορτώνει η steady state) τότε μιλάμε για στιγμιαία στάθμη (κρουστική), πράγμα που εμπεριέχεται σε κάθε μεγάλο τύμπανο (πχ μπότα) και σε ηλεκτρονική μουσική φυσικά.

Όσο για την χωρική πληροφορία που συμπεριλαμβάνει η ηχογράφηση, η οποία προφανώς αναλύεται στην στιγμιαία κρουστική συν την αθροιζόμενη steady state του χώρου ηχογράφησης, για να αναπαραχθεί σωστά στον οικιακό χώρο αναπαραγωγής, θα πρέπει υποχρεωτικά να έχει πολύ χαμηλούς χρόνους decay (πολύ χαμηλή steady state) ο χώρος ακρόασης, ώστε η steady state του χώρου αυτού, να μην καλύπτει (μασκινγκ) την steady state του χώρου ηχογράφησης.

Ως εκ τούτου, δεν "πρέπει" να σου "αρέσει" το αυξημένο decay στις χαμηλές συχνότητες, σε καμία ηχογράφηση, ιδίως σε αυτές που έχουν ικανή χωρική πληροφορία.

ΥΓ. Μεταξύ μας, Μεταξά.
Η πραγματική έλλειψη ικανής απόκρισης πλάτους στην πρώτη οκτάβα, ακόμα και η συμπίεση της όποιας απόκρισης εκεί, "καλύπτεται" ενεργειακά από το αυξημένο decay, που οδηγεί σε αυξημένη ποσότητα steady state εκεί κάτω, με αποτέλεσμα να "ακούς ισορροπημένο μπάσο" την ώρα που το σχεδιάγραμμα πλάτους έχει σαφή πτωτική πορεία εκεί κάτω.

Γνώση που εφαρμόζεται με το bass reflex, αλλά και με την πονηρή τοποθέτηση που θα διεγείρει ιδιοσυντονισμούς εκεί κάτω, σε συχνοτικές περιοχές όπου δεν υπάρχει επαρκής απόκριση πλάτους, με αποτέλεσμα να φέρνει αντιληπτή ισορροπία (αλλά με αργό μπάσο, που καλύπτει την χωρική πληροφορία του αρχικού χώρου ηχογράφησης - μασκινγκ λόγω decay).

Αυτό κάνεις εσύ.

Ο μπουτχιας έδειξε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ανοδική πορεία της απόκρισης μπάσου στο σχεδιάγραμμα πλάτους, αλλά με χαμηλό decay, άρα μειωμένη ενέργεια λόγω έλλειψης φόρτου στην steady state.

Του μπουτχια θα έχει ισχυρή κρουστική.
Και θα είναι τραγικά πιο κοντά στο αρχικό μουσικό γεγονός, δηλαδή πρόκειται για πιο "πιστή" αναπαραγωγή, μεγαλύτερης αληθοφάνειας, πολύ πιο κοντά στην "πραγματικότητα" του μουσικού γεγονότος (εάν τυχόν αυτό σε ενδιαφέρει), και πιο κοντά σε αυτό που μπορείς να ακούσεις από καλά ακουστικά.

Ο χώρος, και το decay του, που φορτώνει την steady state, είναι καθαρή παραμόρφωση προστιθέμενη πάνω στο μπάσο της ηχογράφησης.

ΥΓ. Ο μοναδικός λόγος χρήσης πολλαπλών σαμπ (και της αδιαμφισβήτητης υπεροχής τους) είναι η ταπείνωση του decay και της steady state. Διότι όσον αφορά ενέργεια, στάθμη, ή απόκριση, όλα είναι εφικτά με ένα σαμπ.

 

[thva]

Μιλούσα κυρίως για το decay της νότας που αποδίδετια απο ένα σύστημα , όχι του χώρου. Στου οικιακού χώρου δεν γίνεται νομίζω, εγω δεν ξέρω τρόπο δηλαδή να γίνεται. Αλλά η "φύση" (φυσική) των πραγάτων έτσι είναι. Το decay της χαμηλής νότας έτσι πρέπει να είναι. Αυτό εγω θεωρώ φυσικό και αναμενόμενο να ακούσω. Πάντως η αυξημένη ενέργεια απο μόνη της δεν βλέπω πως μπορεί να συμβάλλει σε αυτό, τα χαρακτηριστικά της αντίληψης της χωρικής πληρφορίας κλπ. Πάντως ακόμη και η χωρική πληροφορία μιας ηχογράφησης εάν και πολύ ικανοποιητικό, δεν είναι το πάν αλλά και η υπερβολική απόδοση της ("σωστό" μεν) μπορεί να αποτελεί παράγοντα απόσπασης απο άλλα πράγματα (ή να είναι σε βάρος άλλων πραγμάτων που λείπουν) οπότε και αυτό υπόκειται κατά την άποψη μου σε προσωπική επιλογή του πόσο (σε τι "βαθμό" ) σου αρέσει να την ακούς. Αυτό φαντάζομαι ανήκει (και για αυτό εξάλλου ανήκει) και στην καλλιτεχνική άποψη του βαθμού αποτύπωσης της κατά την ηχογράφηση προσδίδοντας ένα κάποιο "ρεαλισμό" σε αυτήν.

 

[Bhutia]

Μιλούσα κυρίως για το decay της νότας που αποδίδετια απο ένα σύστημα , όχι του χώρου. Στου οικιακού χώρου δεν γίνεται νομίζω, εγω δεν ξέρω τρόπο δηλαδή να γίνεται. Αλλά η "φύση" (φυσική) των πραγάτων έτσι είναι. Το decay της χαμηλής νότας έτσι πρέπει να είναι. Αυτό εγω θεωρώ φυσικό και αναμενόμενο να ακούσω. Πάντως η αυξημένη ενέργεια απο μόνη της δεν βλέπω πως μπορεί να συμβάλλει σε αυτό, τα χαρακτηριστικά της αντίληψης της χωρικής πληρφορίας κλπ. Πάντως ακόμη και η χωρική πληροφορία μιας ηχογράφησης εάν και πολύ ικανοποιητικό, δεν είναι το πάν αλλά και η υπερβολική απόδοση της ("σωστό" μεν) μπορεί να αποτελεί παράγοντα απόσπασης απο άλλα πράγματα (ή να είναι σε βάρος άλλων πραγμάτων που λείπουν) οπότε και αυτό υπόκειται κατά την άποψη μου σε προσωπική επιλογή του πόσο (σε τι "βαθμό" ) σου αρέσει να την ακούς. Αυτό φαντάζομαι ανήκει (και για αυτό εξάλλου ανήκει) και στην καλλιτεχνική άποψη του βαθμού αποτύπωσης της κατά την ηχογράφηση προσδίδοντας ένα κάποιο "ρεαλισμό" σε αυτήν.

Έχει διατυπωθεί σε άλλο νήμα ότι οι περισσότερες παραγωγές πειράζουν τους χρόνους εξασθένησης (decay) από τις νότες σε διάφορα όργανα προκειμένου να ενσωματώνουν αίσθηση βάθους, οπότε θα επικρατεί αβεβαιότητα ως προς αυτήν την παράμετρο. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν γίνεται ν'αφήνεται ανεξέλεγκτο το decay από ιδιορρυθμούς χώρου αφού σε αντίθετη περίπτωση θα επικρατούσε εκείνο στην αντίληψη όποτε θ'αναπαράγονταν νότες με θεμελιώδεις ή αρμονικές συνιστώσες κείμενες σε ζώνη επίδρασης ιδιορρυθμών.

Αναρωτιέμαι επίσης μήπως σου διέφυγε η παράσταση από δοκιμαστικό waveforming στην προηγούμενη σελίδα όπου το decay χώρου στις δύο πρώτες οκτάβες αφέθηκε συνειδητά όχι πλήρως εξουδετερωμένο ώστε να συμβάδιζε με το υφιστάμενο στις ανώτερες οκτάβες.