V
VIDEOMIX
Guest
King Kong is here.
Υπάρχουν πάντως και απόψεις εντελώς διαφορετικές απο το κλίμα στο avsite. Λέτε να γίναμε σαν τους περίεργους κριτικούς κινηματογράφου εδω πέρα; Αυστηροί με τις υπερπαραγωγές;
Διαβάστε λοιπόν την γνώμη ενός φίλου του faithles ενος ατόμου με αρκετές γνώσεις.
O Peter Jackson βλεποντας τον original Kong αποφασισε οτι ηθελε να ασχοληθει με το σινεμα, και το να καταφερει να γυρισει αυτη την ιστορια καποια μερα αποτελουσε ενα ονειρο ζωης γι'αυτον. Πολλοι απο εμας που ειχαμε μαγευτει απο την ιδια ταινια, περιμεναμε πως και πως να την ξαναδουμε, οχι γιατι η παλια υστερουσε σε κατι, αλλα με ολη την τεχνολογια που υπαρχει σημερα και επειδη ακομη και τωρα υπαρχουν μεγαλοι σκηνοθετες σιγουρα θα μπορουσε να ξαναγινει μια υπεροχη ταινια. Χθες ταξιδεψα καπου 250 χλμ για να δω τη ταινια και αφου αφησα να περασει ενα ευλογο χρονικο διαστημα ωστε να καταλαγιασει λιγο το μυαλο και η ψυχη μου αποφασισα να γραψω δυο λογια για το τι ειδα και τη σημαινει πλεον αυτη η ταινια για μενα.
Ειναι αδυνατον να μιλησεις για τον Kong του 2005 χωρις να κανεις αναφορες στις προηγουμενες ταινιες και αυτο οχι γιατι πρεπει τα συμπερασματα να βγουν συγκριτικα με τις αλλες 2, αλλα γιατι ενας τετοιος διαχρονικος κινηματογραφικος μυθος πρεπει να αντιμετωπιστει σαν ολοτητα και οχι αποκομμενος απο τις ριζες του. Πολυ σχηματικα θα μπορουσε κανεις να πει οτι ο μυθος του Kong και η ιδια ιστορια εδωσε τρεις διαφορετικες ταινιες μεσα απο τις τρεις παραγωγες. Ο Kong του '33 ηταν μια καθαροαιμη περιπετεια με πολλα στοιχεια φαντασιας (και απιστευτα για την εποχη κινηματογραφικα επιτευγματα, stop motion effects, rear projection, miniature & matte shots και πολλα ακομη που μπορουν να γεμισουν σελιδες). Ο Kong του '76 ηταν μια περιπετεια με ενα δυνατο ρομαντζο, χωρις τα φανταστικα στοιχεια πλεον (αν εξαιρεσει κανεις τον ιδιο τον Kong). Ο Kong του 2005 για εμενα ειναι πρωτα απ' ολα μια ιστορια αληθινης αγαπης και σε δευτερο λογο μια καταιγιστικη ταινια δρασης και περιπετειας (και αυτη τη φορα με στοιχεια φαντασιας και απιστευτα κινηματογραφικα επιτευγματα, cgi, miniature kai digital matte shots και πολλα αλλα ακομη).
Ο μυθος του Kong με την παροδο των ετων αλλαξε κατευθυνση και αυτο που απλα δινοταν σαν hint στην πρωτη ταινια (beauty killed the beast) βρηκε την τελεια ενσαρκωση του στον υστερο Kong. Στην πρωτη ταινια η Ann Darrow ειναι απλα ενα πανεμορφο τρομοκρατημενο κοριτσι στα χερια ενος ζωοδους Kong που την ανιμετωπιζει σαν ενα παιχνιδι η ενα τροπαιο αν προτιμαει κανεις, και ο ιδιος ο Kong ειναι απλα ενα ζωο σε ολο του το μεγαλειο και την ομορφια της φυσης του και της αγριαδας. Η Ann Darrow (εστω και αν αλλαζει το ονομα) του '76 ειναι μια πανεμορφη γυναικα με τρομερη σεξουαλικοτητα και εντονο μαγνητισμο, που σαγηνευει και τον Kong που πλεον ειναι μια πιο εξανθρωπισμενη φιγουρα, παλι ομως ενα τρομερο ζωο προτιστως. Η Ann Darrow του 2005 δεν ειναι απλα πανεμορφη, ειναι το αρχετυπο της ομορφιας, ειναι η ξανθια γυναικα-παιδι που ακομη και χωρις σαγηνη, μυστηριο και ερωτισμο μπορει να αιχμαλωτισει την καρδια ενος αρσενικου για παντα, να βγαλει το καλυτερο μεσα απο τους ανθρωπους και να προκαλεσει τοσο βαθια συναισθηματα που μενουν ανεξητιλα στις ψυχες. Ο δε Kong του 2005 ειναι beast μονο κατ'ονομα η με την κυριολεκτικη ενοια της λεξης, ενας απολυτα εξανθρωπισμενος (οχι με την κακη ενοια μιας που η ερμηνεια του Serkis ειναι αψογη τεχνικα σαν γοριλας) τραγικος ηρωας.
Η Fay Wray, η πιο τολμηρη Ann, με τα αερινα ημιδιαφανα φορεματα (στο προ κωδικα Hays Hollywood το γυμνο ειναι ακομη αποδεκτο) το κοριτσιστικο σκερτσο και το αναγεννησιακο πρoσωπο, ερωτευεται τον δευτερο καπετανιο του Venture, και περιμενει τη διασωση της απο τα χερια του "κακου" Kong. Η Jessica Lange, η πιο μοιραια και ερωτικη Ann, ειναι ενα ηφαιστιο σεξουαλικης ενεργειας, μια femme fatale (οχι απο ποζα αλλα απο τη φυση της) που αγγιζει τοσο τον ανθρωπο συμπρωταγωνιστη της οσο και τον Kong γιατι "παιζει" και με τους δυο προκαλωντας περιεργους συνειρμους. Η Naomi Watts ειναι η πιο αιθερια και ευθραυστη Ann, με τα υπεροχα μεγαλα υγρα ματια που λαμπυριζουν γεματα αστερακια, τα χαριτωμετα δοντακια που ξεπροβαλουν στο τοσο εκφραστικο μισανοιχτο στομα της, μια γυναικα με ψυχη παιδιου, ο ξανθος αγγελος του Kong, ερωτευεται τον Kong (σαν πατρικη φιγουρα) για την ανιδιοτελη αγαπη που της δειχνει, και απλα δειχνει συμπαθεια στον αντρα συμπρωταγωνιστη της (εχει απογοητευθει απο τους ανθρωπους οπως αναφερει ο γερακος στην αρχη της ταινιας). H σκηνη που ο Kong την αφηνει να αποκοιμηθει στην αγκαλια του σαν μωρακι, αφου πρωτα εχει μοιραστει μαζι της την ανατολη του ηλιου, βγαζει τετοια τρυφεροτητα που μονο αληθινες εμπειριες της ζωης μας μπορουν να δωσουν. Η σκηνη που σχεδον ναρκωμενος και πληγωμενος απο τα οπλα απλωνει το χερι του σε μια υστατη προσπαθεια να την αγγιξει ειναι συγκλονιστικη. Οταν την συναντα στην Νεα Υορκη, εκει που ο χρονος παγωνει και εκεινη εμφανιζεται αιθερια σαν ξωτικο η αγγελουδι, να περπαταει οσαν να υπταται, ειναι μια στιγμη μαγικη, μια στιγμη μυσταγωγιας. Αργοτερα παιζει μαζι της στην παγωμενη λιμνη και ενα συναισθημα πρωτογνωρης και αφοπλιστικης αθωοτητας ξεχειλιζει απο την οθονη και περιβαλει την καρδια, που σε λιγα δευτερολεπτα σφιγγεται απο τη μεγγενη της απανθωπης τελικης πραξης. Τελος στην κορυφη του Empire State Building, οταν την σπρωχνει προστατευτικα και τρυφερα για να την προφυλαξει απο τη δικη του μοιρα, αλλα κυριως οταν ξανακοιταζουν μαζι την ανατολη του ηλιου, και χτυπαει σπαραχτικα το στηθος του για να της πει "Ομορφο" τα δακρυα ειναι αναποφευκτα και οτιδηποτε πλεον δεν εχει σημασια...
Συγχωρεστε μου την φορτιση αλλα εχω βρει τοσο πολλα κοινα σημεια στα αρχετυπα των συναισθηματων αυτων στην προσωπικη μου ζωη που μονο οσοι εχουν γνωρισει τον πονο της απωλεια μπορουν να κατανοησουν.
Σε δευτερο λογο, μπορει κανεις να αναφερει ακομα, τα απιστευτα εφε - και μην ακουτε οσους λενε οτι εχουν ξαναγινει - γιατι σε τετοια κλιμακα και με τετοια αποτελεσματα δεν εχουμε ξαναδει κατι που εστω και να πλησιαζει, τον καταιγιστικο ρυθμο, που δεν πνιγει ομως το συναισθημα, και κανει ακομα και τις 3 ωρες διαρκειας να φαινοντε πολυ λιγες, την υπεροχη φωτογραφια και την φοβερη κλιμακωση της ιστοριας. Αξιες αναφορας ειναι και οι δυο σεκανς καθαρου τρομου (η πρωτη συναντηση με τους ιθαγενεις και ο βαλτος με τα εντομα) που μπορει κανεις να πει οτι επεστρεψαν τον PJ στην αρχη της καριερας του (Bad Taste, Braindead) και που μαλλον μας τις φυλαγε... Η σκηνη της επιθεσης των αεροπλανων στο Empire State προκαλει αναμφιβολα ενα πρωτογνωρο ιλιγγο, και δειχνει τη μαεστρια του επιτελειου του PJ (μοντερ και second unit). Εξοχα απολαυστικες ειναι και οι σινεφιλ αναφορες, τοσο στην εποχη (η Universal που αγοραζει αβερτα stock footage, οι σταρ της εποχης που εναγωνιως ψαχνει ο Denham - Μyrna Loy, Mae West) αλλα και στην αυθεντικη ταινια - Το φορεμα που φοραει η Ann στην πρωτη εμφανιση της στο πλοιο ειναι το ιδιο με αυτο της Fay Wrey στην ταινια του '33, η σκηνη που γυριζουν πανω στο πλοιο ειναι σκηνη που υπαρχει στην αρχικη ταινια, ο Denham ψαχνει την Fay Wrey για πρωταγωνιστρια αλλα αυτη γυριζει ταινια με τον Cooper (τον original Kong προφανως, χε χε). Πολυ καλο ειναι και το οτι αυτουσιοι διαλογοι της αρχικης ταινια εχουν μεταφερθει στην νεα, οχι με διαθεση αντιγραφης αλλα σαν tribute και κλεισιμο του ματιου στους fans.
Η δουλεια αυτη του Peter Jackson ειναι αυτο που λεμε "labour of love", η αν θελετε το ονειρο ενος παιδιου που γινεται πραγματικοτητα (και οταν το παιδι αυτο εχει αστειρευτη φαντασια και ταλεντο τα λογια ειναι περιτα), προσωπικα για εμενα μια απο της καλυτερες αν οχι η καλυτερη ολων των εποχων.
Υπάρχουν πάντως και απόψεις εντελώς διαφορετικές απο το κλίμα στο avsite. Λέτε να γίναμε σαν τους περίεργους κριτικούς κινηματογράφου εδω πέρα; Αυστηροί με τις υπερπαραγωγές;
Διαβάστε λοιπόν την γνώμη ενός φίλου του faithles ενος ατόμου με αρκετές γνώσεις.
O Peter Jackson βλεποντας τον original Kong αποφασισε οτι ηθελε να ασχοληθει με το σινεμα, και το να καταφερει να γυρισει αυτη την ιστορια καποια μερα αποτελουσε ενα ονειρο ζωης γι'αυτον. Πολλοι απο εμας που ειχαμε μαγευτει απο την ιδια ταινια, περιμεναμε πως και πως να την ξαναδουμε, οχι γιατι η παλια υστερουσε σε κατι, αλλα με ολη την τεχνολογια που υπαρχει σημερα και επειδη ακομη και τωρα υπαρχουν μεγαλοι σκηνοθετες σιγουρα θα μπορουσε να ξαναγινει μια υπεροχη ταινια. Χθες ταξιδεψα καπου 250 χλμ για να δω τη ταινια και αφου αφησα να περασει ενα ευλογο χρονικο διαστημα ωστε να καταλαγιασει λιγο το μυαλο και η ψυχη μου αποφασισα να γραψω δυο λογια για το τι ειδα και τη σημαινει πλεον αυτη η ταινια για μενα.
Ειναι αδυνατον να μιλησεις για τον Kong του 2005 χωρις να κανεις αναφορες στις προηγουμενες ταινιες και αυτο οχι γιατι πρεπει τα συμπερασματα να βγουν συγκριτικα με τις αλλες 2, αλλα γιατι ενας τετοιος διαχρονικος κινηματογραφικος μυθος πρεπει να αντιμετωπιστει σαν ολοτητα και οχι αποκομμενος απο τις ριζες του. Πολυ σχηματικα θα μπορουσε κανεις να πει οτι ο μυθος του Kong και η ιδια ιστορια εδωσε τρεις διαφορετικες ταινιες μεσα απο τις τρεις παραγωγες. Ο Kong του '33 ηταν μια καθαροαιμη περιπετεια με πολλα στοιχεια φαντασιας (και απιστευτα για την εποχη κινηματογραφικα επιτευγματα, stop motion effects, rear projection, miniature & matte shots και πολλα ακομη που μπορουν να γεμισουν σελιδες). Ο Kong του '76 ηταν μια περιπετεια με ενα δυνατο ρομαντζο, χωρις τα φανταστικα στοιχεια πλεον (αν εξαιρεσει κανεις τον ιδιο τον Kong). Ο Kong του 2005 για εμενα ειναι πρωτα απ' ολα μια ιστορια αληθινης αγαπης και σε δευτερο λογο μια καταιγιστικη ταινια δρασης και περιπετειας (και αυτη τη φορα με στοιχεια φαντασιας και απιστευτα κινηματογραφικα επιτευγματα, cgi, miniature kai digital matte shots και πολλα αλλα ακομη).
Ο μυθος του Kong με την παροδο των ετων αλλαξε κατευθυνση και αυτο που απλα δινοταν σαν hint στην πρωτη ταινια (beauty killed the beast) βρηκε την τελεια ενσαρκωση του στον υστερο Kong. Στην πρωτη ταινια η Ann Darrow ειναι απλα ενα πανεμορφο τρομοκρατημενο κοριτσι στα χερια ενος ζωοδους Kong που την ανιμετωπιζει σαν ενα παιχνιδι η ενα τροπαιο αν προτιμαει κανεις, και ο ιδιος ο Kong ειναι απλα ενα ζωο σε ολο του το μεγαλειο και την ομορφια της φυσης του και της αγριαδας. Η Ann Darrow (εστω και αν αλλαζει το ονομα) του '76 ειναι μια πανεμορφη γυναικα με τρομερη σεξουαλικοτητα και εντονο μαγνητισμο, που σαγηνευει και τον Kong που πλεον ειναι μια πιο εξανθρωπισμενη φιγουρα, παλι ομως ενα τρομερο ζωο προτιστως. Η Ann Darrow του 2005 δεν ειναι απλα πανεμορφη, ειναι το αρχετυπο της ομορφιας, ειναι η ξανθια γυναικα-παιδι που ακομη και χωρις σαγηνη, μυστηριο και ερωτισμο μπορει να αιχμαλωτισει την καρδια ενος αρσενικου για παντα, να βγαλει το καλυτερο μεσα απο τους ανθρωπους και να προκαλεσει τοσο βαθια συναισθηματα που μενουν ανεξητιλα στις ψυχες. Ο δε Kong του 2005 ειναι beast μονο κατ'ονομα η με την κυριολεκτικη ενοια της λεξης, ενας απολυτα εξανθρωπισμενος (οχι με την κακη ενοια μιας που η ερμηνεια του Serkis ειναι αψογη τεχνικα σαν γοριλας) τραγικος ηρωας.
Η Fay Wray, η πιο τολμηρη Ann, με τα αερινα ημιδιαφανα φορεματα (στο προ κωδικα Hays Hollywood το γυμνο ειναι ακομη αποδεκτο) το κοριτσιστικο σκερτσο και το αναγεννησιακο πρoσωπο, ερωτευεται τον δευτερο καπετανιο του Venture, και περιμενει τη διασωση της απο τα χερια του "κακου" Kong. Η Jessica Lange, η πιο μοιραια και ερωτικη Ann, ειναι ενα ηφαιστιο σεξουαλικης ενεργειας, μια femme fatale (οχι απο ποζα αλλα απο τη φυση της) που αγγιζει τοσο τον ανθρωπο συμπρωταγωνιστη της οσο και τον Kong γιατι "παιζει" και με τους δυο προκαλωντας περιεργους συνειρμους. Η Naomi Watts ειναι η πιο αιθερια και ευθραυστη Ann, με τα υπεροχα μεγαλα υγρα ματια που λαμπυριζουν γεματα αστερακια, τα χαριτωμετα δοντακια που ξεπροβαλουν στο τοσο εκφραστικο μισανοιχτο στομα της, μια γυναικα με ψυχη παιδιου, ο ξανθος αγγελος του Kong, ερωτευεται τον Kong (σαν πατρικη φιγουρα) για την ανιδιοτελη αγαπη που της δειχνει, και απλα δειχνει συμπαθεια στον αντρα συμπρωταγωνιστη της (εχει απογοητευθει απο τους ανθρωπους οπως αναφερει ο γερακος στην αρχη της ταινιας). H σκηνη που ο Kong την αφηνει να αποκοιμηθει στην αγκαλια του σαν μωρακι, αφου πρωτα εχει μοιραστει μαζι της την ανατολη του ηλιου, βγαζει τετοια τρυφεροτητα που μονο αληθινες εμπειριες της ζωης μας μπορουν να δωσουν. Η σκηνη που σχεδον ναρκωμενος και πληγωμενος απο τα οπλα απλωνει το χερι του σε μια υστατη προσπαθεια να την αγγιξει ειναι συγκλονιστικη. Οταν την συναντα στην Νεα Υορκη, εκει που ο χρονος παγωνει και εκεινη εμφανιζεται αιθερια σαν ξωτικο η αγγελουδι, να περπαταει οσαν να υπταται, ειναι μια στιγμη μαγικη, μια στιγμη μυσταγωγιας. Αργοτερα παιζει μαζι της στην παγωμενη λιμνη και ενα συναισθημα πρωτογνωρης και αφοπλιστικης αθωοτητας ξεχειλιζει απο την οθονη και περιβαλει την καρδια, που σε λιγα δευτερολεπτα σφιγγεται απο τη μεγγενη της απανθωπης τελικης πραξης. Τελος στην κορυφη του Empire State Building, οταν την σπρωχνει προστατευτικα και τρυφερα για να την προφυλαξει απο τη δικη του μοιρα, αλλα κυριως οταν ξανακοιταζουν μαζι την ανατολη του ηλιου, και χτυπαει σπαραχτικα το στηθος του για να της πει "Ομορφο" τα δακρυα ειναι αναποφευκτα και οτιδηποτε πλεον δεν εχει σημασια...
Συγχωρεστε μου την φορτιση αλλα εχω βρει τοσο πολλα κοινα σημεια στα αρχετυπα των συναισθηματων αυτων στην προσωπικη μου ζωη που μονο οσοι εχουν γνωρισει τον πονο της απωλεια μπορουν να κατανοησουν.
Σε δευτερο λογο, μπορει κανεις να αναφερει ακομα, τα απιστευτα εφε - και μην ακουτε οσους λενε οτι εχουν ξαναγινει - γιατι σε τετοια κλιμακα και με τετοια αποτελεσματα δεν εχουμε ξαναδει κατι που εστω και να πλησιαζει, τον καταιγιστικο ρυθμο, που δεν πνιγει ομως το συναισθημα, και κανει ακομα και τις 3 ωρες διαρκειας να φαινοντε πολυ λιγες, την υπεροχη φωτογραφια και την φοβερη κλιμακωση της ιστοριας. Αξιες αναφορας ειναι και οι δυο σεκανς καθαρου τρομου (η πρωτη συναντηση με τους ιθαγενεις και ο βαλτος με τα εντομα) που μπορει κανεις να πει οτι επεστρεψαν τον PJ στην αρχη της καριερας του (Bad Taste, Braindead) και που μαλλον μας τις φυλαγε... Η σκηνη της επιθεσης των αεροπλανων στο Empire State προκαλει αναμφιβολα ενα πρωτογνωρο ιλιγγο, και δειχνει τη μαεστρια του επιτελειου του PJ (μοντερ και second unit). Εξοχα απολαυστικες ειναι και οι σινεφιλ αναφορες, τοσο στην εποχη (η Universal που αγοραζει αβερτα stock footage, οι σταρ της εποχης που εναγωνιως ψαχνει ο Denham - Μyrna Loy, Mae West) αλλα και στην αυθεντικη ταινια - Το φορεμα που φοραει η Ann στην πρωτη εμφανιση της στο πλοιο ειναι το ιδιο με αυτο της Fay Wrey στην ταινια του '33, η σκηνη που γυριζουν πανω στο πλοιο ειναι σκηνη που υπαρχει στην αρχικη ταινια, ο Denham ψαχνει την Fay Wrey για πρωταγωνιστρια αλλα αυτη γυριζει ταινια με τον Cooper (τον original Kong προφανως, χε χε). Πολυ καλο ειναι και το οτι αυτουσιοι διαλογοι της αρχικης ταινια εχουν μεταφερθει στην νεα, οχι με διαθεση αντιγραφης αλλα σαν tribute και κλεισιμο του ματιου στους fans.
Η δουλεια αυτη του Peter Jackson ειναι αυτο που λεμε "labour of love", η αν θελετε το ονειρο ενος παιδιου που γινεται πραγματικοτητα (και οταν το παιδι αυτο εχει αστειρευτη φαντασια και ταλεντο τα λογια ειναι περιτα), προσωπικα για εμενα μια απο της καλυτερες αν οχι η καλυτερη ολων των εποχων.
. Κι εγώ χάρηκα ιδιαιτέρως.
